nimet breadcrumb-navigoinnissa
El bambú de Ceilan o Drendrocalamus giganteus són una espècie de bambús de la subtribu de les bambusines de la família de les poàcies, ordre Poales, subclasse Liliidae, classe Liliopsida, divisió Magnoliophyta.
Són bambús gegants amb canyes de fins a 30 cm de diàmetre i fins a 40 metres d'alçada, de clima tropical, originaris d'Àsia i d'Àfrica.
Dendrocalamus giganteus ist eine Bambus-Art der Gattung Dendrocalamus. Im deutschen Sprachgebrauch wird er häufig als Riesenbambus bezeichnet.
Der Riesenbambus ist die weltweit größte Bambusart. Er erreicht Wuchshöhen von 25 bis 40 m und Halmdurchmesser von 20 bis 35 cm. In der Wachstumsphase zeigt er ein tägliches Längenwachstum von bis zu 70 cm. Die Halme bilden Horste und sind verzweigt. Die Nodien haben einen Abstand von 30 bis 45 cm, die Wandstärke beträgt 1 bis 3 cm. Die ungestielten, einfachen Laubblätter sind lang. Wie andere Bambusarten blüht er selten, nur alle 30 bis 40 Jahre, und stirbt dann ab.
Ursprünglich stammt der Riesenbambus aus Myanmar, dem Norden Indiens, der Provinz Yunnan in China und Thailand. In der Kolonialzeit wurde er in anderen tropischen Regionen eingeführt, so in Ostafrika, Madagaskar und Südostasien. Er ist auch in vielen botanischen Gärten zu sehen. Die Pflanze ist bis −15 °C relativ frostunempfindlich, bedarf als Garten-Zierpflanze in den gemäßigten Breiten jedoch möglicherweise einer gewissen Winterpflege (für Jungpflanzen) sowie eines Windschutzes (allgemein).[1]
Das Epitheton giganteus ist lateinisch, steht für riesig[2] und bezieht sich auf die Wuchshöhe. Die Erstbeschreibung erfolgte durch den englischen Botaniker William Munro 1868[3]. Ausgewählte Synonyme sind:
Die Halme werden zum Errichten einfacher Gebäude verwendet, z. B. für Häuser und Brücken, aber auch als Bootsmasten und für Fußböden; die Halmscheiden können zu einfachen Hüten verarbeitet werden. Der Bambus wird auch zur Papierherstellung verwendet. Die Sprossen sind im gekochten Zustand essbar, roh enthalten sie cyanogene Glykoside, vor allem Taxiphyllin, das dem im Maniok enthaltenen Dhurrin ähnelt. Ein Kilogramm davon kann bis zu 8 g Blausäure freisetzen.
Dendrocalamus giganteus ist eine Bambus-Art der Gattung Dendrocalamus. Im deutschen Sprachgebrauch wird er häufig als Riesenbambus bezeichnet.
வெதிரம் [Dendrocalamus giganteus] என்பது பெருமூங்கில்.
வேரல் என்பது சிறுமூங்கில்.
பெருமூங்கில் பந்தல்கால் நடப் பயன்படும்.
சிறுமூங்கில் கிழித்துப் கூடை முடையப் பயன்படும். சிறுமூங்கிலை ஊன்றுகோலாகவும் பயன்படுத்துவர்.
வெதிர், வெதிரம், அமை [1] கழை [2] என்னும் சொற்கள் ஒரே புல்லினப் பெருமூங்கில் மரத்தைக் குறிப்பவை. இத்தாவரங்கள் வெப்பமண்டலம் மற்றும் மிதவெப்ப மண்டல பகுதிகளில் அதிகமாக பரவி உள்ளன. இது மூங்கில் குடும்ப உலகத்தில் அதிக எண்ணிக்கை உள்ள சிற்றினமாகும். இது கொத்தாக புதர் போன்று காணப்படும். இதன் தாயகம் தென்கிழக்கு ஆசியாவாகும்.
இதன் தண்டு உயரமானது. நீண்ட கணுவிடைப் பகுதியை கொண்டது. கணுவிடைப் பகுதி மென்மையானது கணுப்பகுதி கடினமானது. கொத்தான புதர் செடியாக வளரும். பச்சை – சாம்பல் வண்ணம் கொண்டது. ஒவ்வொரு தண்டும் கொத்தாக நெருக்கமாக புதர் போன்று தனித்தனியாக வளரும். இது 30 மீட்டர் உயரம் வரை வளரும் ( 98 அடி ) இந்தியாவில் அருணாசலப் பிரதேசத்தில் வளரும் மூங்கில் 42 மீட்டர் ( 13.7 – 9 அடி ) சாதகமான சூழ்நிலையில் ஒரு நாளைக்கு 40 செ.மீ வரை வளரும். இது குறைந்த மற்றும் உயரமான மலைப்பகுதிகளிலும், பொதுவாக ஆற்றங்கரை ஒரம் மற்றும் வீட்டுத் தோட்டத்தில் வளர்கின்றன. இத்தாவரம் வங்களதேசம், இந்தியா, இலங்கை மற்றும் தென் கிழக்கு ஆசிய நாடுகளான இந்தோனேசியா, மியான்மர் மற்றும் தாய்லாந்து பகுதிகளில் காணப்படுகிறது.
கணுக்கள் உள்ள தண்டு நேராக வளரும். இத்தண்டு சாம்பல் நிற பச்சை வண்ணம் கொண்டது. மேற்புறத்தில் சாம்பல் துகள்கள் ஒட்டியது போன்ற தோற்றம் கொண்டது, பின்னர் காயும் போது பழுப்பு பச்சை நிறமாக வழவழப்பாக மாறுகிறது. இளம் தண்டு கருப்பு ஊதா நிறம் கொண்டது. கணுவிடைப்பகுதி நீளம் 25 – 40 செ.மீ, சுற்றளவு 10 – 35 செ.மீ உள்ளது. தண்டுப்பகுதி மெல்லியதாகவும் நுனியில் மட்டும் கிளைத்திருக்கும். தொங்கும் வேர்கள் 8 வது கணுப்பகுதி வரை உள்ளது. தண்டின் அடிப்பகுதியில் உள்ள வேர்கள் பருத்து ரைசோம் போன்று தரையில் ஒட்டி உள்ளது.
கணுக்களை கொண்ட தண்டுப்பகுதியை சுற்றி குழாய் வடிவ இலை அடி உறை சுற்றியுள்ளது. இளம் பருவத்தில் பச்சை நிறத்திலும் காய்ந்த பிறகு பழுப்பு நிறமாக மாறுகிறது. குழாய் வடிவ இலை அகன்ற பெரிய இலையடியை கொண்டது. இதன் நீளம் 24 – 30 செ.மீ அகலம் 40 – 60 செ.மீ கொண்டது. இலைத்தாள் முக்கோண வடிவம் (அ) ஈட்டி வ் வடிவத்தினால் ஆனது. 7 – 10 செ.மீ நீளம் கொண்டது. மேற்பகுதியில் உள்ள இலைப்பகுதி சுருண்டு வட்டமாக உள்ளது. அதன் கீழ் பகுதி கணுக்களில் காதுமடல் போன்ற சிறிய இலையானது (லிக்யூல்) சம அளவு கொண்ட வட்ட வடிவத்தில் சுருளாக உள்ளது. இலையின் மேற்பகுதியில் தங்க மற்றும் பழுப்புநிற தூவிக:ள் காணப்படுகிறது. கீழ் புறப் பகுதி தூவிகள் இல்லாமல் வழவழப்பாக உள்ளது. இத் தாவரம் வளர வளர இலைப்பகுதிகள் உதிர்ந்து விடுகிறது.
இந்தியாவில் மூங்கில் பாலங்கள் கட்டுவதற்கும் வீட்டுச் சுவர்களுக்கு மாற்றாக தூண்களாகவும் பயன்படுகிறது. மேலும் சிமெண்ட் கான்கீரிட் போடுவதற்கான தாங்கி, ஏணி, மேடைகள் அமைத்தல், மற்றும் ஓடாகவும் தரை விரிப்பாகவும் பயன்படுகிறது. இதன் இலைகள் கூரை வேயப் பயன்படுகிறது.
வெதிரம் [Dendrocalamus giganteus] என்பது பெருமூங்கில்.
வேரல் என்பது சிறுமூங்கில்.
பெருமூங்கில் பந்தல்கால் நடப் பயன்படும்.
சிறுமூங்கில் கிழித்துப் கூடை முடையப் பயன்படும். சிறுமூங்கிலை ஊன்றுகோலாகவும் பயன்படுத்துவர்.
வெதிர், வெதிரம், அமை கழை என்னும் சொற்கள் ஒரே புல்லினப் பெருமூங்கில் மரத்தைக் குறிப்பவை. இத்தாவரங்கள் வெப்பமண்டலம் மற்றும் மிதவெப்ப மண்டல பகுதிகளில் அதிகமாக பரவி உள்ளன. இது மூங்கில் குடும்ப உலகத்தில் அதிக எண்ணிக்கை உள்ள சிற்றினமாகும். இது கொத்தாக புதர் போன்று காணப்படும். இதன் தாயகம் தென்கிழக்கு ஆசியாவாகும்.
இதன் தண்டு உயரமானது. நீண்ட கணுவிடைப் பகுதியை கொண்டது. கணுவிடைப் பகுதி மென்மையானது கணுப்பகுதி கடினமானது. கொத்தான புதர் செடியாக வளரும். பச்சை – சாம்பல் வண்ணம் கொண்டது. ஒவ்வொரு தண்டும் கொத்தாக நெருக்கமாக புதர் போன்று தனித்தனியாக வளரும். இது 30 மீட்டர் உயரம் வரை வளரும் ( 98 அடி ) இந்தியாவில் அருணாசலப் பிரதேசத்தில் வளரும் மூங்கில் 42 மீட்டர் ( 13.7 – 9 அடி ) சாதகமான சூழ்நிலையில் ஒரு நாளைக்கு 40 செ.மீ வரை வளரும். இது குறைந்த மற்றும் உயரமான மலைப்பகுதிகளிலும், பொதுவாக ஆற்றங்கரை ஒரம் மற்றும் வீட்டுத் தோட்டத்தில் வளர்கின்றன. இத்தாவரம் வங்களதேசம், இந்தியா, இலங்கை மற்றும் தென் கிழக்கு ஆசிய நாடுகளான இந்தோனேசியா, மியான்மர் மற்றும் தாய்லாந்து பகுதிகளில் காணப்படுகிறது.
கணுக்கள் உள்ள தண்டு நேராக வளரும். இத்தண்டு சாம்பல் நிற பச்சை வண்ணம் கொண்டது. மேற்புறத்தில் சாம்பல் துகள்கள் ஒட்டியது போன்ற தோற்றம் கொண்டது, பின்னர் காயும் போது பழுப்பு பச்சை நிறமாக வழவழப்பாக மாறுகிறது. இளம் தண்டு கருப்பு ஊதா நிறம் கொண்டது. கணுவிடைப்பகுதி நீளம் 25 – 40 செ.மீ, சுற்றளவு 10 – 35 செ.மீ உள்ளது. தண்டுப்பகுதி மெல்லியதாகவும் நுனியில் மட்டும் கிளைத்திருக்கும். தொங்கும் வேர்கள் 8 வது கணுப்பகுதி வரை உள்ளது. தண்டின் அடிப்பகுதியில் உள்ள வேர்கள் பருத்து ரைசோம் போன்று தரையில் ஒட்டி உள்ளது.
கணுக்களை கொண்ட தண்டுப்பகுதியை சுற்றி குழாய் வடிவ இலை அடி உறை சுற்றியுள்ளது. இளம் பருவத்தில் பச்சை நிறத்திலும் காய்ந்த பிறகு பழுப்பு நிறமாக மாறுகிறது. குழாய் வடிவ இலை அகன்ற பெரிய இலையடியை கொண்டது. இதன் நீளம் 24 – 30 செ.மீ அகலம் 40 – 60 செ.மீ கொண்டது. இலைத்தாள் முக்கோண வடிவம் (அ) ஈட்டி வ் வடிவத்தினால் ஆனது. 7 – 10 செ.மீ நீளம் கொண்டது. மேற்பகுதியில் உள்ள இலைப்பகுதி சுருண்டு வட்டமாக உள்ளது. அதன் கீழ் பகுதி கணுக்களில் காதுமடல் போன்ற சிறிய இலையானது (லிக்யூல்) சம அளவு கொண்ட வட்ட வடிவத்தில் சுருளாக உள்ளது. இலையின் மேற்பகுதியில் தங்க மற்றும் பழுப்புநிற தூவிக:ள் காணப்படுகிறது. கீழ் புறப் பகுதி தூவிகள் இல்லாமல் வழவழப்பாக உள்ளது. இத் தாவரம் வளர வளர இலைப்பகுதிகள் உதிர்ந்து விடுகிறது.
Dendrocalamus giganteus, commonly known as giant bamboo,[3] is a giant tropical and subtropical, dense-clumping species native to Southeast Asia. It is one of the largest bamboo species in the world.
A very tall, large-culmed, grayish-green bamboo, it grows in clumps consisting of a large number of closely growing culms, and typically reaches a height of 30 meters (98 feet), but one clump in Arunachal Pradesh, India reached a height of 42 meters. Under favorable conditions, it can grow up to 40 cm per day. The record for the species, 18 inches (46 centimeters) in 24 hours, was set on July 29-30 of 1903 at Peradeniya Royal Botanical Gardens in Ceylon (Sri Lanka).[4] In subtropical climates, it does not grow as tall, struggling to grow to 20 meters.[5]
Culms are straight and grayish green with a powdery appearance, becoming brownish green on drying, with a smooth surface. Young shoots are blackish purple. Internode length is 25–40 cm, and diameter is 10–35 cm. Culm walls are thin, branching only at the top. Aerial roots occur up to the eighth node. The rootstock is stout.
The culm sheath is greenish when young, becoming dark brown when mature. Sheaths are large and broad, length of sheath proper 24–30 cm, and width is 40–60 cm. The blade is triangular, 7–10 cm long. The top of the sheath is rounded. Auricles are small, equal, and crisped. The upper surface of the sheath is covered with stiff, gold and brownish hairs. The under surface is glossy, and not hairy. Sheath fall off is early.[6]
Dendrocalamus giganteus is native to India, Myanmar, Thailand and China's Yunnan province. Its habitat is in forests and on river banks, from sea level to 2,000 metres (6,600 ft) altitude.[1]
Dendrocalamus giganteus is used in construction and weaving. The shoots are edible.[1]
Media related to Dendrocalamus giganteus at Wikimedia Commons
Dendrocalamus giganteus, commonly known as giant bamboo, is a giant tropical and subtropical, dense-clumping species native to Southeast Asia. It is one of the largest bamboo species in the world.
Dendrocalamus giganteus, también conocido como bambú dragón o como uno de las varias especies llamadas bambú gigante, es una especie gigante, de regiones tropicales y subtropicales, de agrupación densa, nativa del sudeste asiático. Es una de las más grandes especies de bambú del mundo.[1]
Bambú muy alto, de gran tamaño, de colores verde grisáceos, creciendo en grupos de un gran número de culmos crecen muy cerca, y por lo general alcanza una altura de 30 m, y excepcionalmente un grupo en Arunachal Pradesh, India, llegaron a tener 42 m .[2][3] En condiciones favorables, puede crecer hasta 4 dm por día. Se cultiva desde altitudes bajas hasta altas, comúnmente a lo largo de orillas de ríos y en huertos familiares. Se la halla en Bangladés, India, Sri Lanka, y países del sudeste asiático como Indonesia, Myanmar, Tailandia.[4]
Culmos rectos, de color verde grisáceo y aspecto pulverulento, tornándose al verde pardusco al secarse, superficie lisa. Sus brotes jóvenes son de color púrpura negruzco. La longitud del entrenudo es de 25 a 40 cm; y, el diámetro es de 10 a 35 cm con paredes del culmo delgadas y se ramifican solo en la parte superior. Las raíces aéreas se producen hasta el octavo nodo. El portainjerto es robusto. La vaina del culmo es verdosa de joven, y se vuelve amarronada oscura cuando madura. Fundas grandes y anchas, con longitud de 24 a 30 cm, y anchura de 40 a 60 cm con hojas triangulares, 7–10 cm de largo. La parte superior de la vaina es redondeada. Aurículas pequeñas, iguales, crujientes. La superficie superior de la vaina se cubre de pelos rígidos, dorados y pardos; y, la superficie inferior es brillante, y glabra. La caída de la vaina es temprana.[5][6]
En India, es popular para construir puentes, para escaleras, andamios, marcos de puertas de casas, de refuerzo de concreto, revestimientos de pisos y paredes; y, su follaje para techar.
Dendrocalamus giganteus, también conocido como bambú dragón o como uno de las varias especies llamadas bambú gigante, es una especie gigante, de regiones tropicales y subtropicales, de agrupación densa, nativa del sudeste asiático. Es una de las más grandes especies de bambú del mundo.
Bambú muy alto, de gran tamaño, de colores verde grisáceos, creciendo en grupos de un gran número de culmos crecen muy cerca, y por lo general alcanza una altura de 30 m, y excepcionalmente un grupo en Arunachal Pradesh, India, llegaron a tener 42 m . En condiciones favorables, puede crecer hasta 4 dm por día. Se cultiva desde altitudes bajas hasta altas, comúnmente a lo largo de orillas de ríos y en huertos familiares. Se la halla en Bangladés, India, Sri Lanka, y países del sudeste asiático como Indonesia, Myanmar, Tailandia.
Culmos rectos, de color verde grisáceo y aspecto pulverulento, tornándose al verde pardusco al secarse, superficie lisa. Sus brotes jóvenes son de color púrpura negruzco. La longitud del entrenudo es de 25 a 40 cm; y, el diámetro es de 10 a 35 cm con paredes del culmo delgadas y se ramifican solo en la parte superior. Las raíces aéreas se producen hasta el octavo nodo. El portainjerto es robusto. La vaina del culmo es verdosa de joven, y se vuelve amarronada oscura cuando madura. Fundas grandes y anchas, con longitud de 24 a 30 cm, y anchura de 40 a 60 cm con hojas triangulares, 7–10 cm de largo. La parte superior de la vaina es redondeada. Aurículas pequeñas, iguales, crujientes. La superficie superior de la vaina se cubre de pelos rígidos, dorados y pardos; y, la superficie inferior es brillante, y glabra. La caída de la vaina es temprana.
Dendrocalamus giganteus est une espèce de bambou asiatique qui peut grandir d'un mètre par jour. Il atteint vingt-cinq à trente-cinq mètres, sa taille définitive, en quelques semaines. Cette plante gigantesque est aussi très massive : chacune de ses branches peut faire trente centimètres de diamètre.
Buluh betong Burma merupakan pokok buluh dalam genus Dendrocalamus yang yang tumbuh di Asia. Nama saintifiknya adalah Dendrocalamus giganteus Wallich ex Munro.[1]
.jpg)
.jpg)
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z Kategori berkenaan Buluh betong Burma di Wikimedia Commons
Buluh betong Burma merupakan pokok buluh dalam genus Dendrocalamus yang yang tumbuh di Asia. Nama saintifiknya adalah Dendrocalamus giganteus Wallich ex Munro.
De reuzenbamboe (Dendrocalamus giganteus) is een tot 35 meter hoge plant met tot 30 cm dikke stengels. Bovenaan heeft de plant dunne, afstaande zijtakken. De onderste stengelknopen kunnen vanzelf wortelen. De stengels zijn verhout, hard, glad, meestal dofgroen en dicht opeenstaand. Tussen de stengelknopen zijn de stengels hol. Jonge spruiten zijn spits kegelvormig met driehoekige, aan de rand blauwzwarte bladen. De bladeren groeien hoog aan de plant en zijn langwerpig, tot 60 cm lang en 10 cm breed met fijne, evenwijdige nerven.
De plant bloeit zelden, eens in de 48 jaar. De bloemen groeien in grote pluimen die zijn opgebouwd uit 1,2–2 cm lange aartjes met uithangende gele meeldraden of stempels. De vruchten zijn tot 0,8 cm lang en zien eruit als graankorrels. Een stengel die eenmaal vruchten heeft gevormd sterft tot de grond toe af.
De reuzenbamboe is de grootste soort uit de grassenfamilie. De groeisnelheid kan tot 45 cm per dag bedragen.
De bamboestengels worden gebruikt als bouwmateriaal voor bruggen, woningen en steigers. Van de holle stengels worden ook vlotten, afvoerpijpen, muziekinstrumenten en vaatwerk gemaakt.
De reuzenbamboe komt van nature voor in Zuidoost-Azië. Wereldwijd wordt de soort in tropische parken aangeplant.
bloeiwijze
De reuzenbamboe (Dendrocalamus giganteus) is een tot 35 meter hoge plant met tot 30 cm dikke stengels. Bovenaan heeft de plant dunne, afstaande zijtakken. De onderste stengelknopen kunnen vanzelf wortelen. De stengels zijn verhout, hard, glad, meestal dofgroen en dicht opeenstaand. Tussen de stengelknopen zijn de stengels hol. Jonge spruiten zijn spits kegelvormig met driehoekige, aan de rand blauwzwarte bladen. De bladeren groeien hoog aan de plant en zijn langwerpig, tot 60 cm lang en 10 cm breed met fijne, evenwijdige nerven.
De plant bloeit zelden, eens in de 48 jaar. De bloemen groeien in grote pluimen die zijn opgebouwd uit 1,2–2 cm lange aartjes met uithangende gele meeldraden of stempels. De vruchten zijn tot 0,8 cm lang en zien eruit als graankorrels. Een stengel die eenmaal vruchten heeft gevormd sterft tot de grond toe af.
De reuzenbamboe is de grootste soort uit de grassenfamilie. De groeisnelheid kan tot 45 cm per dag bedragen.
De bamboestengels worden gebruikt als bouwmateriaal voor bruggen, woningen en steigers. Van de holle stengels worden ook vlotten, afvoerpijpen, muziekinstrumenten en vaatwerk gemaakt.
De reuzenbamboe komt van nature voor in Zuidoost-Azië. Wereldwijd wordt de soort in tropische parken aangeplant.
bloeiwijze
Multimedia w Wikimedia Commons Dendrokalamus olbrzymi (Dendrocalamus giganteus Munro) – gatunek wieloletniej rośliny z rodziny wiechlinowatych. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej[3]. Tworzy największe źdźbła ze wszystkich traw[3]. W sprzyjających warunkach tempo przyrostu może wynosić 45 cm dziennie. Źdźbła bardzo trwałe.
Dendrokalamus olbrzymi (Dendrocalamus giganteus Munro) – gatunek wieloletniej rośliny z rodziny wiechlinowatych. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Tworzy największe źdźbła ze wszystkich traw. W sprzyjających warunkach tempo przyrostu może wynosić 45 cm dziennie. Źdźbła bardzo trwałe.
O bambu-gigante (Dendrocalamus giganteus) é uma planta da família das gramíneas. Possui colmos que atingem até 36 metros, grandes folhas acuminadas e flores verdes, depois amareladas e pardo-claras, em espiguetas paniculadas. Originária da Malásia, floresce a cada trinta anos e é cultivada como ornamental e pelos largos colmos que, cortados, servem de vasos ou baldes, sendo muito utilizados em construção. Também é conhecido por bambu-balde.
O bambu-gigante (Dendrocalamus giganteus) é uma planta da família das gramíneas. Possui colmos que atingem até 36 metros, grandes folhas acuminadas e flores verdes, depois amareladas e pardo-claras, em espiguetas paniculadas. Originária da Malásia, floresce a cada trinta anos e é cultivada como ornamental e pelos largos colmos que, cortados, servem de vasos ou baldes, sendo muito utilizados em construção. Também é conhecido por bambu-balde.
Dendrocalamus giganteus là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được Munro mô tả khoa học đầu tiên năm 1868.[1]
Dendrocalamus giganteus là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được Munro mô tả khoa học đầu tiên năm 1868.
龙竹（学名：Dendrocalamus giganteus），又名印度麻竹、荖浓巨竹，为禾本科麻竹属下的一个种，分佈于南亞的熱帶和亞熱帶地區。它是世界上最高的一種竹子，高度可達25-35米，直徑可達15-30釐米。[1]
.jpg)
.jpg)
|access-date=中的日期值 (帮助)
这是一篇竹類小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 龙竹（学名：Dendrocalamus giganteus），又名印度麻竹、荖浓巨竹，为禾本科麻竹属下的一个种，分佈于南亞的熱帶和亞熱帶地區。它是世界上最高的一種竹子，高度可達25-35米，直徑可達15-30釐米。
