Afrikanviherkyyhky

'n Papegaaiduif (Treron calvus) is 'n voël wat 25–28 cm lank word. Die volksnaam is besonder gepas om dié papegaai-agtige voël te beskryf wat dikwels onderstebo aan takke hang op soek na kos. Hulle is besonders lief vir vye.

Algemeen

• Beskrywing: Wanneer mens hom in die boom sien klouter, is die onmiddellike indruk dié van 'n groen, papegaai-agtige voël. Van naderby is hierdie spesie onmiskenbaar met sy groen en geel verekleed en die kastaiingbruin onderstertvere. Wanneer hy kos soek, klouter hy rond in bome wat vrugte dra en hang soms onderstebo aan takke. Jong voëls het olyfkleurige skouervlekke.
• Habitat: Woude, bosveld, savanne; altyd in die omgewing van bome wat vrugte dra, veral vye.
• Status: Algemene standvoël, onderhewig aan plaaslike beweging.
• Soortgelyke soorte: Meer as 'n dosyn rasse is beskryf in die wye voorkomsgebied wat strek van Suid-Afrika tot Senegal. Die genus Treron het 'n oorwegend Asiatiese verspreiding, waarvan 5-6 spesies in Afrika, Madagaskar en aanliggende eilande tuis is.
• Roep: Verskil van ander duiwe in die streek; 'n reeks vloeiende fluite, ‘thweeeloo, thweeeoo’.
• Dieet: Hoofsaaklik vrugte, veral wildevye, maar vreet ook aas.

Broeigewoontes

• Plek: In 'n mik van 'n boomtak met 'n goeie uitsig op die omliggende gebied.
• Nes: 'n Swak stokkerige nes. Die mannetjie maak die nesmateriaal bymekaar waarmee die wyfie dan die nes bou.
• Seisoen: Enige maand van die jaar, maar meestal in die somer
• Getal eiers: 1-2
• Broeitydperk: 13-14 dae
• Kuikenstadium: Sowat 12 dae

In die tuin

• Habitat: Dié voël sal voorkeur gee aan die blaarkruine in 'n tuin, veral waar daar vrugtebome is. Hulle besoek nie voëlbadjies nie.
• Kosvereistes: Papegaaiduiwe is vrugtevreters en is besonder lief vir wildevye, soos die Ficus sycomorus en Ficus sur. Hulle vreet ook die vruggies van die Transvaalsaffraan (Cassine transvaalensis), doppruim (Pappea capensis), blinkblaar-wag-'n-bietjie (Ziziphus mucronata), waterbessie (Syzygium cordatum) en jakkalsbessie (Diospyros mespiliformis).

Papegaaiduiwe sal ook aangeplante vrugte, soos moerbei en lukwarte eet. In sommige gebiede besoek papegaaiduiwe gereeld die voertafel. 'n Verskeidenheid vrugte wat aan dorings aan bome vasgesteek word of tussen die skubbe van 'n dennebol ingedruk word, sal benut word.

• Nesmaak: Papegaaiduiwe sal in tuine nesmaak, en soms bou etlike pare hulle neste naby mekaar. Hulle verkies immergroen bome, aangesien hulle begin broei voor die bladwisselende bome weer blare kry.

Sien ook

• Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
• Lys van Suid-Afrikaanse voëls (gegroepeer)
• Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name

Treron calvus, ye una especie d'ave columbiforme perteneciente a la familia Columbidae. Ye orixinaria de les sabanes d'África.

Galería

• Alimentándose d'un frutu Image:Two

• Dos nun árbol

Referencies

• BirdLife International 2004. Treron calvus. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Consultáu'l 23 de febreru de 2011.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Treron calvus .

Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.

Treron calvus^[1] a zo ur spesad evned eus kerentiad ar c'hColumbidae.

Anvet e voe Columba Calva da gentañ-penn (e 1811) gant al loenoniour izelvroat Coenraad Jacob Temminck (1778-1858).

Doareoù pennañ

Boued

Annez hag isspesadoù

Al labous a gaver ar seitek isspesad anezhañ^[2] :

• Treron calvus ansorgei, T. c. brevicera, T. c. calvus, T. c. delalandii, T. c. gibberifrons (granviki), T. c. granti, T. c. nudirostris, T. c. orientalis, T. c. poensis, T. c. salvadorii, T. c. schalowi (chobiensis), T. c. schalowi (damarensis), T. c. schalowi (schalowi), T. c. sharpei, T. c. uellensis, T. c. vylderi, T. c. wakefieldii

en Afrika.

Liammoù diavaez

• Treron calvus war al lec'hienn BirdLife International.
• Treron calvus war lec'hienn an International Union for Conservation of Nature (IUCN).

Notennoù ha daveennoù

El colom verdós africà^[1] (Treron calvus) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita sabanes i boscos poc densos de l'Àfrica subsahariana, des de Senegal i Gàmbia cap a l'est fins a Etiòpia, i cap al sud fins al nord de Namíbia i l'est de Sud-àfrica.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Colom verdós africà

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Colomen werdd Affrica (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: colomennod gwyrdd Affrica) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Treron calva; yr enw Saesneg arno yw African green pigeon. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. calva, sef enw'r rhywogaeth.^[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.

Teulu

Mae'r colomen werdd Affrica yn perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn calonwaedlyd Tawitawi Gallicolumba menagei Côg-durtur Andaman Macropygia rufipennis Côg-durtur Parzudaki Macropygia emiliana Colomen deithiol Ectopistes migratorius Colomen gribog Ocyphaps lophotes Colomen Seland Newydd Hemiphaga novaeseelandiae Turtur ddaear fronllwyd Gallicolumba beccarii Turtur fechan Geopelia cuneata Turtur gynffonhir Oena capensis Turtur resog Geopelia striata

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Papegøjedue (latin: Treron calvus) er en dueart, der lever i Afrika.

Noter

• Avibase - the world bird database

Eksterne henvisninger

• Wikimedia Commons har flere filer relateret til Papegøjedue

Stub

Die Rotnasen-Grüntaube oder Nacktgesicht-Grüntaube (Treron calvus) ist eine Art der Grüntauben aus der Familie der Taubenvögel. Sie kommt in zahlreichen Unterarten im subsaharischen Afrika vor. Anders als die meisten der Wildtauben ist sie eine baumbewohnende Art, die nur sehr selten auf den Boden kommt.

Erscheinungsbild

Die Nominatform der Rotnasen-Grüntaube erreicht eine Körperlänge von 30 Zentimetern.^[1] Einige der insgesamt siebzehn Unterarten bleiben jedoch deutlich kleiner und erreichen gelegentlich nur eine Länge von 25 Zentimetern.^[2] Der Geschlechtsdimorphismus ist nur sehr gering ausgeprägt. Die Weibchen haben gewöhnlich etwas mattere Gefiederfarben und die Wachshaut ist kleiner als beim Männchen.

Rotnasen-Grüntauben haben ein überwiegend olivfarbenes Gefieder. Kopf, Brust und Bauch weisen gelbe Farbpartien auf. Der Mantel und der Hinterhals sind grau. Charakteristisch für Rotnasen-Grüntauben ist der auffällig rote Schnabel, der zur Spitze hin aufhellt. Auch die Füße sind rot. Die Unterarten unterscheiden sich durch die Gefieder- und Fußfarben von der Nominatform. So ist die in Sierra Leone bis Nigeria verbreitete Unterart T. c. sharpei insgesamt etwas gräulicher als die Nominatform. Die in Ostkenia und im Nordosten von Tansania vorkommende Unterart T. c. brevicera hat einen eher gelblichen Kopf und eine gelbliche Körperunterseite.

Verbreitung, Lebensraum und Verhalten

Rotnasen-Grüntauben sind im Afrika südlich der Sahara weit verbreitet. Sie fehlen lediglich im Südwesten des afrikanischen Kontinents. Ihr Lebensraum sind unterschiedliche Waldformen. Sie besiedeln auch Waldränder und Mangrovensümpfe. Rotnasen-Grüntauben sind sehr scheue Vögel, die in kleinen Trupps in dicht belaubten Wäldern vorkommen. Sie zeigen dabei Kletterkünste, die von einigen Ornithologen mit den Kletterfähigkeiten von Papageien verglichen werden.^[1] Unter anderem sind sie in der Lage, kopfüber an den Zweigen zu hängen, um an Früchte zu gelangen. Ihr Nahrungsspektrum ist von ihrem jeweiligen Aufenthaltsort abhängig. Einen großen Anteil stellen jedoch wilde Feigen dar. Daneben fressen sie Mangrovensamen, Getreidekörner, Maulbeeren und Hirse.

Das Gelege der Rotnasen-Grüntaube umfasst ein bis zwei Eier. Grundsätzlich weisen dabei die Gelege im Süden des Verbreitungsgebietes eher ein Ei auf, während die nördlichen Unterarten Gelege mit zwei Eiern haben. Die Brutdauer beträgt 13 bis 14 Tage. Die Jungvögel verlassen in einem Alter von zwölf bis dreizehn Tagen das Nest.

Einzelnachweise

1. ↑ ^{a b} Gerhard Rösler: Die Wildtauben der Erde – Freileben, Haltung und Zucht, Verlag M. & H. Schaper, Alfeld-Hannover 1996, S. 258
2. ↑ David Burnie (Hrsg.): Vögel, Dorling Kindersley, München 2008, S. 250

Treron calvus ew ehen a edhen e'n teylu Columbidae. Kevys ew en Afrika^[1].

Devydnow

1. ↑ Birdlife International

The African green pigeon (Treron calvus) is a species of bird in the family Columbidae, and one of 5 green pigeon species in the Afrotropics. The species has a wide range in Sub-Saharan Africa with around 17 accepted races.^[2]

Description and subspecies

Adult African green pigeons have maroon patches on the top of their wings and the juveniles have an olive color. The upperparts are grayish-green to yellowish-green; the thighs are yellow; and the feet and bill are red with the bill having a white tip.

• T. c. calvus: eastern Nigeria to northeastern Democratic Republic of the Congo and central Angola
• T. c. virescens: Principe Island (Gulf of Guinea)
• T. c. sharpei: Sierra Leone to south Nigeria and north Cameroon
• T. c. nudirostris: Senegal to Gambia and Guinea-Bissau
• T. c. poensis: Bioko Island (Gulf of Guinea)
• T. c. uellensis: South Sudan, northern Democratic Republic of the Congo, and Uganda
• T. c. brevicera: Southwest Ethiopia to north Tanzania east of Rift Valley (except for coast)
• T. c. salvadorii: eastern Democratic Republic of the Congo, southwestern Tanzania, Zambia, northern Malawi, and Mozambique
• T. c. wakefieldii: coastal Kenya and northeastern Tanzania
• T. c. schalowi: eastern Angola, northeastern Namibia, northern Botswana, and northwestern Zimbabwe
• T. c. ansorgei: West Angola (south of Cuanza River)
• T. c. vylderi: Northwest Namibia (east to Grootfontein)
• T. c. gibberifrons: southeastern South Sudan south to the Lake Victoria Basin in Uganda, Rwanda, Burundi, western Kenya, and northwestern Tanzania
• T. c. [delalandii, glaucus or orientalis]: coast from southeastern Tanzania south to South Africa (Eastern Cape Province)
• T. c. granti: Lowlands of east Tanzania and Zanzibar

Range

They may occur and breed in high densities but are prone to regular local movements. Their range includes Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Cameroon, Central African Republic, Chad, Republic of the Congo, Democratic Republic of the Congo, Ivory Coast, Equatorial Guinea, Eswatini, Ethiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kenya, Liberia, Malawi, Mali, Mauritania, Mozambique, Namibia, Niger, Nigeria, Rwanda, São Tomé and Príncipe, Senegal, Sierra Leone, Somalia, South Africa, South Sudan, Tanzania, Togo, Uganda, Zambia and Zimbabwe.

Habits

As with others in their genus, they frequent tree canopies where their parrot-like climbing ability^[3] enable them to reach fruit, but rarely also forage on the ground. Their call is a series of flowing whistles, rendered as ‘thweeeloo, thweeeoo’. They inhabit riparian forest, woodland and savanna, where they associate with fruiting trees, especially wild fig (Ficus) species, including Ficus sycomorus and Ficus sur, and in cities the ornamental Chinese banyan. They also take fruit of Saffrons (Cassine spp.), Jacket plum (Pappea capensis), Buffalo thorn (Ziziphus mucronata), Water berry (Syzygium cordatum) and Jackalberry (Diospyros mespiliformis). They may also feed on exotic Loquats and Mulberries, or on carrion by occasion.

Nesting

They nest in a tree fork that offers an adequate vantage point of their surrounds. The nest is a weak platform of sticks, collected by the male and arranged by the female.^[4] Nesting may take place in any month of the year, though mostly in summer. 1–2 eggs are laid that hatch in 13–14 days. Chicks leave the nest at about 12 days.

Pictures

• 

  Close-up of the head
• 

  T. c. nudirostris feeding on wild figs, Gambia

• 

  T. c. glaucus feeding in Ficus microcarpa, South Africa

• 

  T. c. glaucus, showing chestnut undertail-coverts

References

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=African_green_pigeon&oldid=1121083078"

El vinago africano (Treron calvus)^[1]​ es una especie de ave columbiforme perteneciente a la familia Columbidae. Es originaria de las sabanas de África.

Galería

• Alimentándose de un fruto

• Dos en un árbol

Referencias

• BirdLife International 2004. Treron calvus. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Consultado el 23 de febrero de 2011.

Referencias

Treron calvus Treron generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Treron
• Columbidae

Treron calvus

Le Colombar à front nu (Treron calvus), également appelé pigeon vert à front nu, est une espèce d'oiseaux de la famille des Columbidae.

Description

Cet oiseau mesure 23 à 30 cm de longueur pour une masse de 160 à 285 g pour le mâle et 130 à 225 g pour la femelle.

Le plumage présente une dominante verte teintée de jaune sur la tête et les parties inférieures. Le cou et le haut du manteau sont gris. Les rémiges primaires et les secondaires externes sont noires. La bordure des grandes couvertures est jaune, constituant ainsi une bande bien visible lorsque l'aile est repliée. La courbure des ailes est marquée par une tache lilas. Les flancs sont rayés de jaune et de vert. Les sous-caudales sont vert foncé à extrémité blanche pour les plus petites et châtain à extrémité plus claire pour les autres. Les rectrices médianes sont gris bleu. Les iris sont bleu pâle avec des cercles oculaires bruns. Le bec est gris avec l'extrémité plus pâle et la base rouge arborant une grande cire jusqu'à l'arrière des narines. Les pattes sont jaunes ou rosâtres.

De taille plus modeste que le mâle, la femelle présente un plumage et une cire généralement plus sombres.

Le jeune ressemble à l'adulte mais avec un ventre plus jaunâtre et une absence de tache lilas à la courbure des ailes.

Répartition

On le trouve dans toute l'Afrique subsaharienne (rare en Afrique australe et dans la corne de l'Afrique).

Habitat

Cet oiseau fréquente régions boisées (notamment des genres ficus, brachystegia, combretum), savanes, jardins etc.

Sous-espèces

Selon Alan P. Peterson, il en existe quinze sous-espèces qui se distinguent essentiellement par la taille de la cire, la couleur de la tête, des parties inférieures, de la queue et des pattes :

• Treron calvus ansorgei Hartert & Goodson 1918 du sud de l'Angola avec une cire peu développée, le haut du manteau plus bleuâtre et les pattes rouges ;
• Treron calvus brevicera Hartert & Goodson 1918 d'Éthiopie et de Tanzanie avec le haut du dos bleuâtre, les parties inférieures plus jaunes et les pattes rouges ;
• Treron calvus calvus (Temminck 1811) avec les pattes jaunes ;
• Treron calvus delalandii (Bonaparte 1854) de la côte du Kenya à l'Afrique du Sud avec la tête, la poitrine et le haut du dos gris verdâtre ainsi que les pattes rouges ;
• Treron calvus gibberifrons (Madarasz 1915) ;
• Treron calvus granti (van Someren 1919) de Tanzanie et Zanzibar ;
• Treron calvus nudirostris (Swainson 1837) du Sénégal et de Gambie avec la tête et les parties inférieures jaune verdâtre, les taches alaires rose mauve et les pattes jaunes ;
• Treron calvus poensis Hartert & Goodson 1918 de Bioco ;
• Treron calvus salvadorii (Dubois 1897) d'Ouganda, du Rwanda et du Burundi ;
• Treron calvus schalowi Reichenow 1880 du Zaïre et de Zambie ;
• Treron calvus sharpei (Reichenow 1902) ;
• Treron calvus uellensis (Reichenow) 1912
• Treron calvus virescens Amadon 1953
• Treron calvus vylderi Gyldenstolpe 1924
• Treron calvus wakefieldii Sharpe 1874

Il piccione verde africano (Treron calvus Temminck, 1811) è un uccello della famiglia dei Columbidi^[2].

Descrizione

Il piccione verde africano è lungo 25–30 cm; il maschio pesa 160-285 g e la femmina 130-225 g^[3]. Presente in Africa con numerose sottospecie talvolta con colorazioni alquanto differenti tra loro in un cline abbastanza regolare da est a ovest^[3]. La cera rossa è particolarmente estesa e parte delle narici prolungandosi in avanti sul becco. Il colore generale è verde oliva, il capo e le parti inferiori tendono al giallastro, nella parte inferiore e posteriore del collo vi è una macchia grigiastra, le ali hanno una macchia violacea^[3]. Le sottospecie dell'ovest presentano generalmente zampe gialle, cera sviluppata e coda grigia, le forme dell'est e sud est hanno zampe rosse o arancioni, cera poco sviluppata e coda verde. Le popolazioni che vivono nelle foreste tropicali umide tendono ad avere colorazione verde più intenso e scuro, con meno giallo rispetto a quelle delle zone più aride^[3].

Biologia

Si nutre principalmente di frutta e bacche che raccoglie direttamente dai rami essendo capace di rimanere con il capo all'ingiù per raggiungere il cibo. È particolarmente ghiotto di fichi selvatici, frutti dell'albero parasole Musanga spp., gemme di mangrovie e di altri alberi oltre a specie coltivate quali gelso, miglio, uva passa, banane e papaia. Scende raramente al suolo se non per ingerire piccoli ciottoli nelle aree di foresta prive di alberi^[3]. Si rinviene in piccoli gruppi da tre a 50 individui nei luoghi in cui c'è abbondanza di cibo^[3]. Il suo volo è rapido e se si sente in pericolo si immobilizza mostrando il verde del dorso per mimetizzarsi^[3]. In alcune zone è stanziale mentre in altre diviene erratico, probabilmente per la ricerca di fonti di cibo^[3]. Il nido viene costruito durante tutto l'anno sul fitto fogliame degli alberi ed ha una consistenza fragile^[3]. In questa specie il numero delle uova è in relazione alla sua distribuzione, infatti ad est e a sud del suo areale ogni coppia depone due uova bianche e solo raramente uno, mentre ad ovest e in Congo la covata è quasi esclusivamente di un singolo uovo. Molto probabilmente tale adattamento fisiologico è in relazione alla disponibilità di cibo che gli uccelli hanno a disposizione, dove c'è abbondanza depongono due uova mentre altrove uno solo^[3]. La cova dura 13-14 giorni ed è effettuata da entrambi i sessi, i piccoli sono svezzati a 11-13 giorni^[3]. I pochi comportamenti di cui si è venuti a conoscenza sono basati su osservazioni effettuate in cattività. Nell'«annuire», comportamento utilizzato nelle comunicazioni di coppia, l'animale abbassa il capo compiendo un movimento ritmico del capo avanti-dietro, contemporaneamente le mandibole vengono aperte e richiuse rapidamente^[3]. Sono stati osservati anche altri comportamenti in cui viene messa in mostra la colorazione vivace del sottocoda^[3].

Distribuzione e habitat

Endemica dell'Africa l'areale di questa specie si estende ad est dal Senegal al Gambia e a sud ovest dall'Etiopia fino al Sudafrica e le isole del Golfo di Guinea^[3]. Frequenta sia le foreste che la savana alberata ed in particolar modo le foreste di mangrovie e le aree di ricrescita secondaria e le zone con gruppi di alberi in prossimità dei fiumi^[3].

Tassonomia

Comprende le seguenti sottospecie^[2]:

• T. c. nudirostris (Swainson, 1837) - dal Senegal alla Guinea;
• T. c. sharpei (Reichenow, 1902) - dalla Sierra Leone al Camerun settentrionale;
• T. c. calvus (Temminck, 1811) - dalla Nigeria orientale all'Angola centrale e alla Repubblica Democratica del Congo orientale e meridionale;
• T. c. poensis Hartert e Goodson, 1918 - isola di Bioko (Golfo di Guinea);
• T. c. virescens Amadon, 1953 - isole di São Tomé e Príncipe (Golfo di Guinea);
• T. c. uellensis (Reichenow, 1912) - dalla Repubblica Democratica del Congo settentrionale al Sudan meridionale e all'Etiopia sud-occidentale;
• T. c. gibberifrons (Madarász, 1915) - dal Sudan meridionale al bacino del lago Vittoria;
• T. c. brevicera Hartert e Goodson, 1918 - dall'Etiopia meridionale alla Tanzania settentrionale;
• T. c. wakefieldii Sharpe, 1874 - regioni costiere del Kenya e Tanzania nord-orientale;
• T. c. granti (van Someren, 1919) - Tanzania orientale;
• T. c. salvadorii (A. J. C. Dubois, 1897) - dalla Repubblica Democratica del Congo sud-orientale alla Tanzania occidentale e al Mozambico;
• T. c. ansorgei Hartert e Goodson, 1918 - Angola occidentale;
• T. c. schalowi Reichenow, 1880 - Angola orientale, Namibia nord-orientale, Botswana settentrionale e Zimbabwe occidentale;
• T. c. vylderi Gyldenstolpe, 1924 - Namibia nord-occidentale;
• T. c. delalandii (Bonaparte, 1854) - dalla Tanzania sud-orientale al Sudafrica.

Note

Vogels

De Afrikaanse papegaaiduif (Treron calvus) is een vogel uit de familie Columbidae (duiven).

Kenmerken

De vogel is 25 tot 30 cm lang en weegt 130 tot 285 gram, mannetjes zijn gemiddeld 50 gram zwaarder. Opvallend aan deze duif is de rode washuid rond de snavel bij de neusgaten; verder heeft de snavel een grijs gekleurde punt. De vogel is overwegend olijfgroen. De kop, borst en buik zijn lichter, meer geelgroen. Onder aan de hals heeft de vogel een grijze vlek. Vrouwtjes zijn iets doffer van kleur, maar verschillen niet sterk van de mannetjes. De verschillende ondersoorten verschillen in details, zo hebben de soorten in het westen een relatief grote, rode washuid op de snavel, een grijze staart en gele poten, terwijl in het oosten en zuidoosten de duiven meer groen op de staart hebben en oranje tot roze poten.^[2]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt wijdverspreid voor in Afrika en telt 15 ondersoorten:^[3]

• Treron calvus nudirostris: van Senegal tot Guinee.
• Treron calvus sharpei: van Sierra Leone tot noordelijk Kameroen.
• Treron calvus calvus: van oostelijk Nigeria tot centraal Angola en oostelijk en zuidelijk Congo-Kinshasa.
• Treron calvus poensis: Bioko (Golf van Guinee).
• Treron calvus virescens: Sao Tomé en Principe (Golf van Guinee).
• Treron calvus uellensis: van noordelijk Congo-Kinshasa tot zuidelijk Soedan en zuidwestelijk Ethiopië.
• Treron calvus gibberifrons: van zuidelijk Soedan tot het Victoriameer.
• Treron calvus brevicera: van zuidelijk Ethiopië tot noordelijk Tanzania.
• Treron calvus wakefieldii: van de Keniaanse kust tot noordoostelijk Tanzania.
• Treron calvus granti: oostelijk Tanzania.
• Treron calvus salvadorii: van zuidoostelijk Congo-Kinshasa tot westelijk Tanzania en Mozambique.
• Treron calvus ansorgei: westelijk Angola.
• Treron calvus schalowi: van oostelijk Angola tot noordoostelijk Namibië, noordelijk Botswana en westelijk Zimbabwe.
• Treron calvus vylderi: noordwestelijk Namibië.
• Treron calvus delalandii: van zuidoostelijk Tanzania tot Zuid-Afrika.

Het leefgebied bestaat uit bos, dat kan zowel bossavanne zijn als de randen van regenwoud, vijgebomen langs waterlopen of mangrovebos.^[2]

Status

Deze duif heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. De soort gaat in aantal achteruit, maar is plaatselijk nog talrijk. Om deze redenen staat de Afrikaanse papegaaiduif als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Afrikagrønndue er en art i gruppen duefugler.

Utbredelse

Verdens naturvernunion lister pr. februar 2018^[1] naturlig utbredelse av arten i: Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Elfenbenskysten, Ekvatorial-Guinea, Etiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kamerun, Kenya, Den demokratiske republikken Kongo, Republikken Kongo, Liberia, Malawi, Mali, Mosambik, Namibia, Niger, Nigeria, Rwanda, São Tomé og Príncipe, Senegal, Den sentralafrikanske republikk, Sierra Leone, Sør-Sudan, Sudan, Tanzania, Togo, Tsjad, Uganda, Zambia og Zimbabwe.

Referanser

Eksterne lenker

• (en) Afrikagrønndue i Encyclopedia of Life
• (en) Afrikagrønndue i Global Biodiversity Information Facility
• (en) Afrikagrønndue hos NCBI
• (en) Afrikagrønndue hos ITIS
• (en) Kategori:Treron calvus – bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons
• Treron calvus – detaljert informasjon på Wikispecies

Pombo-verde-africano (nome científico: Treron calvus) é uma espécie de ave pertencente à família dos columbídeos, encontrado na África.

Seu nome popular em língua inglesa é African green pigeon.^[2]

Referências

Afrikansk grönduva^[2] (Treron calvus) är en fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar.^[3]

Utbredning och systematik

Afrikansk grönduva delas in i 16 underarter med följande utbredning:^[3]

• calvus-gruppen
  • T. c. nudirostris – Senegal till Gambia och Guinea-Bissau
  • T. c. sharpei – Sierra Leone till södra Nigeria och norra Kamerun
  • T. c. calvus – östra Nigeria till nordöstra Demokratiska republiken Kongo och centrala Angola
  • T. c. poensis – ön Bioko i Guineabukten
  • T. c. virescens – ön Príncipe i Guineabukten
  • T. c. uellensis – Sydsudan, norra Demokratiska republiken Kongo och Uganda
  • T. c. brevicera – sydvästra Etiopien och norra Tanzania öster om Rift Valley (med undantag för kusten)
  • T. c. salvadorii – östra Demokratiska republiken Kongo, sydvästra Tanzania, Zambia, norra Malawi och Moçambique
  • T. c. gibberifrons – sydöstra Sydsudan söderut till Victoriasjön i Uganda, Rwanda, Burundi, västra Kenya och nordvästra Tanzania
  • T. c. wakefieldii – kustnära Kenya och nordvästra Tanzania
  • T. c. orientalis – södra Tanzania till Moçambique och nedre Zambezidalen
  • T. c. schalowi – östra Angola, nordöstra Namibia, norra Botswana och nordvästra Zimbabwe
  • T. c. ansorgei – västra Angola (söder om floden Kwanza)
  • T. c. vylderi – nordvästra Namibia, i öster till Grootfontein
• delalandii-gruppen
  • T. c. delalandii – kustnära Kenya (Mombasa) till östra Kapprovinsen
  • T. c. granti – låglänta östra Tanzania och ön Zanzibar

Sedan 2014 urskiljer Birdlife International och naturvårdsunionen IUCN underarterna delalandii och granti tillsammans som den egna arten "gråbröstad grönduva" (Treron delalandii). Därmed hotkategoriseras de var för sig, båda som livskraftiga.^[1]

Bilder

• 
• 
• 
• 
• 
• 

Referenser

1. ^ [a b] Birdlife International 2014 Treron calvus Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2016-11-10
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2017) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2017 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2017-08-11

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör afrikansk grönduva.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Treron calvus.
  Artförteckning

Bồ câu lục châu Phi, tên khoa học Treron calvus, là một loài chim trong họ Columbidae.^[2]

Phân loài

• Treron calvus chobiensis

Hình ảnh

• 
• 
• 
• 

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Treron calvus tại Wikispecies
• (African) Green Pigeon - Species text in The Atlas of Southern African Birds