dcsimg

Didunculus strigirostris ( bretoni )

tarjonnut wikipedia BR
lang="br" dir="ltr">

Didunculus strigirostris[1] a zo ur spesad evned eus kerentiad ar c'hColumbidae.

Anvet e voe Gnathodon strigirostris da gentañ-penn (e 1845) gant an naturour skosat William Jardine (1800-1874) : ar spesad nemetañ er genad Didunculus[2] an hini eo.

Doareoù pennañ

Didunculus strigirostris, treset gant Gould.

Boued

Annez

Emañ brosezat ar spesad e menezioù Samoa (Savai'i hag Upolu)[3].

Liammoù diavaez

Notennoù ha daveennoù

  1. N'en deus ar spesad anv boutin ebet testeniekaet e brezhoneg evit poent.
  2. Peale, 1848.
  3. Didunculus strigirostris war al lec'hienn Avibase.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia BR

Didunculus strigirostris: Brief Summary ( bretoni )

tarjonnut wikipedia BR
lang="br" dir="ltr">

Didunculus strigirostris a zo ur spesad evned eus kerentiad ar c'hColumbidae.

Anvet e voe Gnathodon strigirostris da gentañ-penn (e 1845) gant an naturour skosat William Jardine (1800-1874) : ar spesad nemetañ er genad Didunculus an hini eo.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia BR

Colom becut ( valencia )

tarjonnut wikipedia CA

El colom becut, colom manumea o simplement el manumea[1] (Didunculus strigirostris) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita boscos de muntanya de les illes Savai'i i Upolu, a l'arxipèlag de Samoa. És l'única espècie del gènere Didunculus, que forma per ell mateix la subfamília dels didunculins (Didunculinae).

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Colom becut Modifica l'enllaç a Wikidata
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autors i editors de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CA

Colom becut: Brief Summary ( valencia )

tarjonnut wikipedia CA

El colom becut, colom manumea o simplement el manumea (Didunculus strigirostris) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita boscos de muntanya de les illes Savai'i i Upolu, a l'arxipèlag de Samoa. És l'única espècie del gènere Didunculus, que forma per ell mateix la subfamília dels didunculins (Didunculinae).

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autors i editors de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CA

Colomen ddanheddog ( kymri )

tarjonnut wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Colomen ddanheddog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: colomennod danheddog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Didunculus strigirostris; yr enw Saesneg arno yw Tooth-billed pigeon. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn D. strigirostris, sef enw'r rhywogaeth.[2]

Teulu

Mae'r colomen ddanheddog yn perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Cordurtur goch Geotrygon montana Turtur Streptopelia turtur
European Turtle Dove (Streptopelia turtur).jpg
Turtur adeinlas Turtur afer
Blue spotted wood dove.jpg
Turtur alarus Streptopelia decipiens
Streptopelia decipiens -Kambi ya Tembo, Tanzania-8.jpg
Turtur bigddu Turtur abyssinicus
Blackbilledwooddove.jpg
Turtur dorchgoch Streptopelia tranquebarica
Streptopelia tranquebarica.jpg
Turtur dorchog Streptopelia decaocto
Streptopelia decaocto -balcony -two-8.jpg
Turtur dorchog Jafa Streptopelia bitorquata
Island Collared Dove - Baluran NP - East Java MG 8086 (29181954484).jpg
Turtur dorwridog Streptopelia hypopyrrha
Adamawa Turtle-dove (Streptopelia hypopyrrha) on branch.jpg
Turtur ddaear blaen Columbina minuta
Torcazas - Camino de Pasoancho (Cali) (4111461954).jpg
Turtur ddaear gyffredin Columbina passerina
Columbina passerina -near Salton Sea, California, USA-8.jpg
Turtur y Galapagos Zenaida galapagoensis
Galapagos-dove.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Awduron a golygyddion Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CY

Colomen ddanheddog: Brief Summary ( kymri )

tarjonnut wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Colomen ddanheddog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: colomennod danheddog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Didunculus strigirostris; yr enw Saesneg arno yw Tooth-billed pigeon. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn D. strigirostris, sef enw'r rhywogaeth.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Awduron a golygyddion Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CY

Holub zejkozobý ( Tšekki )

tarjonnut wikipedia CZ

Holub zejkozobý (Didunculus strigirostris) nebo také zejkozob holubí,[2] samojsky manumea, je druh ptáka z čeledi holubovitých, který je endemitem Samojských ostrovů.

Dorůstá délky přes 30 centimetrů a váží okolo 400 gramů. Peří je černé s nazelenalým kovovým leskem, jen hřbet, křídla a ocas mají kaštanově hnědé zbarvení. Zobák je žlutý, okolo očí má holub červeně zbarvenou lysinu, také nohy jsou červené. Jeho hlavní potravou jsou plody stromu Dysoxylum, které drtí podobně jako papoušci pomocí silného zobáku opatřeného ostrým zahnutým koncem nazývaným zejk. Zdržuje se převážně na zemi, jen v nebezpečí přeletuje mezi nízkými větvemi stromů, na stromech také hnízdí.

Holub zejkozobý obývá zalesněné horské svahy. Jeho existenci ohrožuje lov na maso, zavlečení predátoři jako psi, kočky a prasata, odlesňování i občasné tajfuny. Udržel se pouze v chráněných územích, kde se odhady počtu přežívajících jedinců pohybují mezi 250 a 2500 kusy, je tedy kriticky ohrožený.[3] Jeho nejbližší příbuzný, Didunculus placopedetes z Tongy, již vyhynul.

Holub zejkozobý je samojským národním symbolem a je vyobrazen na bankovce v hodnotě dvaceti tala.

Reference

  1. Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]
  2. a b c BioLib.cz – Didunculus strigirostris (holub zejkozobý) [online]. BioLib.cz. Dostupné online.
  3. https://ekolist.cz/cz/zpravodajstvi/zpravy/dilema-noemovy-archy-vsechny-druhy-ptaku-nezachranime-vyberme-ty-nejcennejsi

Externí odkazy

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia autoři a editory
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CZ

Holub zejkozobý: Brief Summary ( Tšekki )

tarjonnut wikipedia CZ

Holub zejkozobý (Didunculus strigirostris) nebo také zejkozob holubí, samojsky manumea, je druh ptáka z čeledi holubovitých, který je endemitem Samojských ostrovů.

Dorůstá délky přes 30 centimetrů a váží okolo 400 gramů. Peří je černé s nazelenalým kovovým leskem, jen hřbet, křídla a ocas mají kaštanově hnědé zbarvení. Zobák je žlutý, okolo očí má holub červeně zbarvenou lysinu, také nohy jsou červené. Jeho hlavní potravou jsou plody stromu Dysoxylum, které drtí podobně jako papoušci pomocí silného zobáku opatřeného ostrým zahnutým koncem nazývaným zejk. Zdržuje se převážně na zemi, jen v nebezpečí přeletuje mezi nízkými větvemi stromů, na stromech také hnízdí.

Holub zejkozobý obývá zalesněné horské svahy. Jeho existenci ohrožuje lov na maso, zavlečení predátoři jako psi, kočky a prasata, odlesňování i občasné tajfuny. Udržel se pouze v chráněných územích, kde se odhady počtu přežívajících jedinců pohybují mezi 250 a 2500 kusy, je tedy kriticky ohrožený. Jeho nejbližší příbuzný, Didunculus placopedetes z Tongy, již vyhynul.

Holub zejkozobý je samojským národním symbolem a je vyobrazen na bankovce v hodnotě dvaceti tala.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia autoři a editory
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia CZ

Zahntaube ( saksa )

tarjonnut wikipedia DE

Die Zahntaube (Didunculus strigirostris) ist eine Art der Taubenvögel und einzige rezente Vertreterin ihrer Gattung. Es ist eine sehr wenig erforschte Art, die nur auf zwei der Samoa-Inseln vorkommt. Mögliche nahe Verwandte der Art sind die Indopazifischen Erdtauben sowie die Fasantaube. Die IUCN hat der Zahntaube den Status „vom Aussterben bedroht“ (critically endangered) verliehen.

Erscheinungsbild

 src=
Illustration von John Gould

Die Zahntaube erreicht eine Körperlänge von etwa 31 Zentimetern.[1] Sie ist damit etwa so groß wie eine Ringeltaube. Es handelt sich um eine langbeinige Art. Die Beine sind unbefiedert. Das Gefieder an Kopf, Hals, oberen Mantel und Brust ist schillernd blaugrün. Der hintere Hals, der Rücken sowie der Bürzel, der Schwanz und die Flügel sind kastanienbraun. Der Bauch ist schwarzgrün. Die Handschwingen und die Flügeldecken sind schwarzgrau.

Auffallend an dieser Art ist insbesondere der große Schnabel, der an der Spitze hakenförmig gebogen ist. Die Nasenlöcher sind waagerecht und schlitzförmig schmal. Er weist in seiner Form Ähnlichkeit zu den Schnäbeln der ausgestorbenen Dronten auf.

Verbreitungsgebiet, Lebensraum und Verhalten

Die Zahntaube kommt nur auf den Samoa-Inseln Upolu und Savaiʻi vor. Sie kommt nach derzeitigen Erkenntnissen von Meereshöhe bis auf 1.300 Meter NN vor. Über ihr Brutverhalten ist wenig bekannt. Im 19. Jahrhundert galt sie als eine bodenbewohnende Art, die ihre Nester überwiegend am Boden errichtet. Diese wurden jedoch oft durch Schweine zerstört. Nach Beobachtungen, die im Verlauf des 20. Jahrhunderts gemacht wurden, brütet die Zahntaube in Bäumen und baumt sowohl zum Schlafen als auch zum Ruhen auf. Ihre Nahrungsgewohnheiten sind abweichend von denen anderer Tauben. Sie ist in der Lage, zähe Früchte der Gattung Dysoxylum zu öffnen. Daneben nimmt sie zahlreiche andere fleischige Früchte.[2] Es wird für möglich gehalten, dass die schweren Taifune von 1990, 1991, 2004 2012 und 2016 die Restbestände der Zahntaube weiter dezimiert haben, da viele Bäume entlaubt und ohne Früchte waren. Genaue Bestandsschätzungen sind auch deshalb schwierig, da ihr Ruf dem der Tongafruchttaube ähnelt. Weiterhin werden Zahntauben von Jägern erlegt, die auch andere Tauben jagen.[2]

Sonstiges

Auf der Rückseite des 20-Tala-Scheins ist eine Zahntaube abgebildet.

Belege

Einzelnachweise

  1. Gerhard Rösler: Die Wildtauben der Erde – Freileben, Haltung und Zucht, Verlag M. & H. Schaper, Alfeld-Hannover 1996, ISBN 3-7944-0184-0, S. 318.
  2. a b Ulf Beichle & Sabine Baumann: The Birds of Samoa. Eigenverlag. Natural History Bookshop London, 2016. ISBN 978-3-00-054003-5.

Literatur

  • Ulf Beichle & Sabine Baumann: The Birds of Samoa. Eigenverlag. Natural History Bookshop London, 2016. ISBN 978-3-00-054003-5.
  • Gerhard Rösler: Die Wildtauben der Erde – Freileben, Haltung und Zucht, Verlag M. & H. Schaper, Alfeld-Hannover 1996, ISBN 3-7944-0184-0.
  • Alfred Brehm, Die Lebensweise der Didunculus strigirostris, Journal für Ornithologie, Band 14, Heft VI, Nr. 84, 1866, S. 388–389 (online)

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia DE

Zahntaube: Brief Summary ( saksa )

tarjonnut wikipedia DE

Die Zahntaube (Didunculus strigirostris) ist eine Art der Taubenvögel und einzige rezente Vertreterin ihrer Gattung. Es ist eine sehr wenig erforschte Art, die nur auf zwei der Samoa-Inseln vorkommt. Mögliche nahe Verwandte der Art sind die Indopazifischen Erdtauben sowie die Fasantaube. Die IUCN hat der Zahntaube den Status „vom Aussterben bedroht“ (critically endangered) verliehen.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia DE

Tooth-billed pigeon ( englanti )

tarjonnut wikipedia EN

The tooth-billed pigeon (Didunculus strigirostris), also known as the manumea, is a large pigeon found only in Samoa. It is the only living species of genus Didunculus. A related extinct species, the Tongan tooth-billed pigeon (Didunculus placopedetes), is only known from subfossil remains in several archeological sites in Tonga.[2][3] The tooth-billed pigeon is the national bird of Samoa and featured on the 20 tālā bills and the 50 sene pieces of the 2008/2011 series. Native only to Samoa's primary rainforest, it is considered to be endangered, with only a few hundred individuals thought to remain in existence.

Description

Illustration by John Gould (probably from stuffed specimens)
Illustration in habitat by Gustav Mützel

The tooth-billed pigeon is a medium-sized, approximately 31 cm long, dark pigeon with reddish feet and red bare skin around the eye. The underparts, head and neck are greyish with a slight blue-green iridescence, and the tail, wings-coverts and tertials are rufous chestnut, while the remaining remiges are blackish. It has a large, curved, and hooked bright red bill with tooth-like projections on the lower mandible. Both sexes are similar, but the juvenile is duller with a browner head, with a black bill with only the base a pale orange.[4] Behaviourally, it is unusual - perhaps unique - among members of Columbiformes in drinking by scooping water up in its bill, in the manner of the great majority of bird species, rather than sucking it up using the tongue as a straw.[5]

Taxonomy and systematics

The species was probably found in October or November 1839, by the United States' Exploring Expedition under Commander Wilkes. The discovery of the bird was announced by Hugh Edwin Strickland in September 1844 as being among the rarities obtained by Mr. Titian Peale, the naturalist of the expedition. The formal description was made by William Jardine (Ann. Nat. Hist. xvi. p. 175, plate 9), under the name of Gnathodon strigirostris, although that genus name was already in use for a mollusc.[6]

It has no close living relative, but it has been shown to be genetically close to the dodo,[7] and the genus name Didunculus means "little dodo".[8] the English name of dodlet was suggested by Sir Richard Owen. The jaw and tongue structure, and the superficially parrotlike bill have suggested a relationship to the parrots, but these features have arisen from its specialised diet rather than any real relationship.

The following cladogram, from Shapiro and colleagues (2002), shows the tooth-billed pigeon as the basal member of the clade and closest relationships within Columbidae, a clade consisting of generally ground-dwelling island endemics of which the Dodo is the most prominent.[7]

Goura victoria (Victoria crowned pigeon)

Caloenas nicobarica (Nicobar pigeon)

Pezophaps solitaria (Rodrigues solitaire)

Raphus cucullatus (dodo)

Didunculus strigirostris (tooth-billed pigeon)

A similar cladogram was published in 2007, differing only in the inverted placement of Goura and Didunculus, as well as in the inclusion of the pheasant pigeon and the thick-billed ground pigeon at the base of the clade.[9]

Distribution and habitat

The tooth-billed pigeon is confined to undisturbed forests of Samoa in the Pacific. Natural habitats for the tooth-billed pigeon in Samoa include the Central Savai'i Rainforest, Tafua Preserve, Fagaloa Bay – Uafato Tiavea Conservation Zone on Upolu Island, and Nu'ulua island. Little is known about the ecology and biology of the species but it is believed to feed on the fruits of Dysoxylum, a tree in the mahogany family. Manuscripts from the 1800s suggest chicks are confined to the forest floor. However the location of nests (in a tree or on the ground) is still unconfirmed.

Status

Live specimen, 1901

Because of ongoing habitat loss, limited range, small population size, hunting and occasional cyclones as well as the likely impact of introduced species such as pigs, dogs, rats and cats, the tooth-billed pigeon is evaluated as critically endangered on the IUCN Red List of Threatened Species. Surveys suggest numbers are critical and that 70 to 380 individuals survive in the wild, and there is currently no captive population.[10] No juveniles had been sighted during any recent surveys until the 2013 sighting of a single juvenile in the lowlands of Savaii during a survey of the Samoan Ministry of Natural Resources and the Environment.[1] It is highly likely that chick mortality is high and the observed population are an aged population of adult birds. Actions to save this species will likely require conservation education to reduce hunting risk, and knowledge of the biology of the population and the reasons behind the current decline. Population control for rats and cats is likely to be critical, as is continuing deforestation and disappearance of old-growth forests.[1]

In 2020 the bird was both heard and seen during a survey of forests on Savai'i.[11]

References

  1. ^ a b c BirdLife International (2015). "Didunculus strigirostris". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2015: e.T22691890A78734228. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T22691890A78734228.en.
  2. ^ Hume, J.P.; Walters, M. (2012). Extinct Birds. London: T & AD Poyser. p. 544. ISBN 978-1-4081-5725-1.
  3. ^ Tyrberg, T. (2009). "Holocene avian extinctions". In Turvey, S.T. (ed.). Holocene extinctions. Oxford, UK: Oxford University Press. p. 352. ISBN 978-0-19-953509-5.
  4. ^ Gibbs, David; Barnes, Eustace; Cox, John (2001). Pigeons and doves: a guide to the pigeons and doves of the world. A&C Black.
  5. ^ Wickler, W. (1961). Über die Stammesgeschichte und den taxonomischen Wert einiger Verhaltensweisen der Vögel. Zeitschrift für Tierpsychologie, 18, 320-342. https://dx.doi.org/10.1111/j.1439-0310.1961.tb00423.x
  6. ^ Newton, Alfred (1893–1896). A Dictionary of Birds. London: Adam & Charles Black. p. 154.
  7. ^ a b Shapiro, B.; Sibthorpe, D.; Rambaut, A.; Austin, J.; Wragg, G. M.; Bininda-Emonds, O. R. P.; Lee, P. L. M.; Cooper, A. (2002). "Flight of the Dodo" (PDF). Science. 295 (5560): 1683. doi:10.1126/science.295.5560.1683. PMID 11872833. Supplementary information
  8. ^ Rauzon, Mark J. (2007). "Island restoration: Exploring the past, anticipating the future" (PDF). Marine Ornithology. 35 (2): 97–107.
  9. ^ Pereira, S. L.; Johnson, K. P.; Clayton, D. H.; Baker, A. J. (2007). "Mitochondrial and nuclear DNA sequences support a Cretaceous origin of Columbiformes and a dispersal-driven radiation in the Paleogene". Systematic Biology. 56 (4): 656–672. doi:10.1080/10635150701549672. PMID 17661233.
  10. ^ Extinction warning: racing to save the little dodo from its cousin's fate
  11. ^ Sapeer Mayron (25 August 2020). "Near-extinct manumea spotted in Savai'i". Samoa Observer. Retrieved 5 August 2021.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EN

Tooth-billed pigeon: Brief Summary ( englanti )

tarjonnut wikipedia EN

The tooth-billed pigeon (Didunculus strigirostris), also known as the manumea, is a large pigeon found only in Samoa. It is the only living species of genus Didunculus. A related extinct species, the Tongan tooth-billed pigeon (Didunculus placopedetes), is only known from subfossil remains in several archeological sites in Tonga. The tooth-billed pigeon is the national bird of Samoa and featured on the 20 tālā bills and the 50 sene pieces of the 2008/2011 series. Native only to Samoa's primary rainforest, it is considered to be endangered, with only a few hundred individuals thought to remain in existence.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia authors and editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EN

Dentobeka kolombo ( Esperanto )

tarjonnut wikipedia EO

La Dentobeka kolombo, Didunculus strigirostris, konata ankaŭ kiel Samoa kolombo estas mezgranda birdo de la familio de Kolombedoj kiu inkludas turtojn kaj kolombojn.

Temas pri mezgranda kolombo, ĉirkaŭ 34 cm longa, malhelverda kun ruĝa nuda okulringo, avelkoloraj flugiloj, malhelruĝaj kruroj kaj malhelbrunaj supraj partoj. Ĝi havas grandan, kurvan kaj hokoforman oranĝan bekon kun dentosimilaj elstaraĵoj en suba makzelo. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas pli senkolora kun pli malhela beko.

La unika vivanta membro de la monotipa genro Didunculus, la Dikbeka grundokolombo estas limigita ene de neĝenataj arbaroj de Samoo en la Pacifiko. Ĝi manĝas preskaŭ nur la fruktojn de Dysoxylum, arbo de la familio de Meliacoj.

La Dentobeka kolombo estas la nacia birdo de Samoo kaj estas surloke konata kiel Manumea.

Tiu birdo el la Pacifika ekozono ne havas proksimajn parencojn vivantajn, kaj povas konsistigi ununuran ligon inter kolomboj kaj la formortinta Dido (Didunculus signifas "eta Dido"). La strukturo de makzeloj kaj lango kaj la surfaca beko simila al tiu de psitako sugestis rilaton kun tiuj, sed tiuj ecoj aperis nur pro ĝia speciala dieto pli ol pro iu ajn reala rilato.

Pro perdomedio, eta teritorio, eta loĝantaro kaj eventualaj naturaj katastrofoj, la Dentobeka kolombo estas konsiderata kiel Endanĝerita ĉe la IUCN Ruĝa Listo de minacataj specioj.

Vidu ankaŭ

Referencoj

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EO

Dentobeka kolombo: Brief Summary ( Esperanto )

tarjonnut wikipedia EO

La Dentobeka kolombo, Didunculus strigirostris, konata ankaŭ kiel Samoa kolombo estas mezgranda birdo de la familio de Kolombedoj kiu inkludas turtojn kaj kolombojn.

Temas pri mezgranda kolombo, ĉirkaŭ 34 cm longa, malhelverda kun ruĝa nuda okulringo, avelkoloraj flugiloj, malhelruĝaj kruroj kaj malhelbrunaj supraj partoj. Ĝi havas grandan, kurvan kaj hokoforman oranĝan bekon kun dentosimilaj elstaraĵoj en suba makzelo. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas pli senkolora kun pli malhela beko.

La unika vivanta membro de la monotipa genro Didunculus, la Dikbeka grundokolombo estas limigita ene de neĝenataj arbaroj de Samoo en la Pacifiko. Ĝi manĝas preskaŭ nur la fruktojn de Dysoxylum, arbo de la familio de Meliacoj.

La Dentobeka kolombo estas la nacia birdo de Samoo kaj estas surloke konata kiel Manumea.

Tiu birdo el la Pacifika ekozono ne havas proksimajn parencojn vivantajn, kaj povas konsistigi ununuran ligon inter kolomboj kaj la formortinta Dido (Didunculus signifas "eta Dido"). La strukturo de makzeloj kaj lango kaj la surfaca beko simila al tiu de psitako sugestis rilaton kun tiuj, sed tiuj ecoj aperis nur pro ĝia speciala dieto pli ol pro iu ajn reala rilato.

Pro perdomedio, eta teritorio, eta loĝantaro kaj eventualaj naturaj katastrofoj, la Dentobeka kolombo estas konsiderata kiel Endanĝerita ĉe la IUCN Ruĝa Listo de minacataj specioj.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EO

Didunculus strigirostris ( kastilia )

tarjonnut wikipedia ES

La paloma manumea (Didunculus strigirostris)[2]​ es una especie de ave de la familia Columbidae endémica de las islas de Savai'i y Upolu (Samoioa) en peligro crítico de extinción. Es el único representante del género Didunculus. No se conocen subespecies.[3]​ Es el ave nacional de Samoa y está considerada una especie en peligro crítico de extinción por la UICN.[1]

Descripción

 src=
Ilustración de John Gould.

Es una paloma de tamaño medio, que mide alrededor de 31 cm de largo, con el pico ganchudo, y plumaje de tonos oscuros, aunque sus patas y la carúncula que tiene alrededor de los ojos son rojas. Su cabeza, cuello y partes inferiores son de color grisáceo oscuro con una ligera iridiscencia verde azulada; y su cola, coberteras de las alas y terciarias son de color castaño rojizo, mientras que el resto de sus rémiges son negruzcas. Tiene un pico grande, curvado en forma de gancho de color rojo intenso, con un aserrado en forma de dientes en la mandíbula inferior. Ambos sexos tienen un aspecto similar, pero los juveniles son de tonos más discretos con la cabeza parduzca y el pico negro, con algo de naranja en la base.

Referencias

  1. a b BirdLife International (2019). «Didunculus strigirostris». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2020.1 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 8 de junio de 2020.
  2. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (1998). «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Cuarta parte: Pterocliformes, Columbiformes, Psittaciformes y Cuculiformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 45 (1): 87-96. ISSN 0570-7358. Consultado el 23 de septiembre de 2013.
  3. Zoonomen. «Birds of the World -- current valid scientific avian names.» (en inglés). Archivado desde el original el 31 de mayo de 2009. Consultado el 29 de enero de 2020.

 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores y editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ES

Didunculus strigirostris: Brief Summary ( kastilia )

tarjonnut wikipedia ES

La paloma manumea (Didunculus strigirostris)​ es una especie de ave de la familia Columbidae endémica de las islas de Savai'i y Upolu (Samoioa) en peligro crítico de extinción. Es el único representante del género Didunculus. No se conocen subespecies.​ Es el ave nacional de Samoa y está considerada una especie en peligro crítico de extinción por la UICN.​

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores y editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ES

Hammastuvi ( viro )

tarjonnut wikipedia ET
Disambig gray.svg See artikkel räägib liigist; perekonna kohta vaata artiklit Hammastuvi

Hammastuvi (Didunculus strigirostris, samoa keeles Manumea) on Samoa endeemne tuvi, Samoa rahvuslind.

Hammastuvi elab üksnes Samoal. Ülejäänud maailma jaoks avastas selle linnu 1839. aasta oktoobris-novembris USA ekspeditsioon, mida juhatas kapten Wilkes. Linnu avastamisest teatas esimesena 1844. aasta septembris briti ornitoloog Hugh Edwin Strickland (1811–1853) kes oli omandanud hammastuvieksemplare koos teiste haruldustega selle ekspeditsiooni koosseisus olnud loodusteadlaselt Titian Peele'ilt. Esimesena kirjeldas hammastuvi teaduslikult Stricklandi äi William Jardine (1800–1874). Jardine andis linnule perekonnanimeks Gnathodon, aga hiljem seda muudeti, sest seda kasutati juba ühe molluski kohta.

Süstemaatika

Hammastuvil pole lähedasi elavaid sugulasi. Arvati, et ta on ühendav liik tuvide ja väljasurnud dodo vahel. Didunculus tähendab 'väike dodo'.

21. sajandi DNA uurimise tulemuste järgi on hammastuvi lähedasimad sugulased Uus-Guineal elav põhja-kroontuvi, Nicobaridel elav nikobari tuvi Caloenas nicobarica, Rodriguesel elanud väljasurnud rodrigese dodo Pezophaps solitaria ja Mauritiusel elanud dodo. 2002 avaldatud uurimus pidas nendest esimesena eraldunuks hammastuvi, 2007 avaldatud uurimus põhja-kroontuvi.

Hammastuvi lõua ja keele ehitus ning papagoi nokaga sarnanev nokk on vihjanud tema sugulusele papagoidega, kuid mainitud iseärasused viitavad pigem tema kitsale toitumiskohastumisele, kui reaalsele sugulusele papagoidega.

Välimus

Hammastuvi on umbes kaelustuvi suurune tume lind. Ta on umbes 31 cm pikk. Keha alapool, pea ja kael on mustad nõrga sinirohelise läikega. Selg, päranipuala, saba, tiiva kattesuled ja küünarhoosuled on kastanpruunid, labahoosuled mustjad. Kõht on mustroheline. Jalad ja paljas nahk silma ümber on punased. Suur, kõver ja konksja tipuga nokk on tüvikuosas punane, tipus kollane. Alanokal on kaks "hammast", mille tipud ulatuvad ülanokale.

Sugupooled on sarnased, noorlind on tuhmim ja oranži tüvikuga musta nokaga.

Eluviisid

Hammastuvi elab Upolu ja Savai‘i mäenõlvade vanades metsades merepinnast kuni 1600 meetri kõrgusel, samuti nende kahe vahelisel Nu'ulua pisisaarel.

Ta on kohastunud toituma peaaegu ainult vinapuu (Dysoxylum) viljadest, kasutades oma ebatavalist nokka vilja kiulise kesta läbijäramiseks.

Kurnas on tõenäoliselt kaks muna.

Kaitse

Hammastuvi on eriti ohustatud liik. Täiesti võimalik, et lähitulevikus kantakse ta kriitiliselt ohustatud liikide hulka.

Ohutegurid on elupaiga jätkuv vähenemine, piiratud levik, väike arvukus, jahipidamine ja juhuslikud loodusõnnetused: 1990ndatel vähenes hammastuvide arvukus järsult taifuunide tõttu. Tõenäoliselt vähendavad hammastuvi arvukust saartele sisse toodud kassid ja rotid.

Välislingid

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Vikipeedia autorid ja toimetajad
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ET

Hammastuvi: Brief Summary ( viro )

tarjonnut wikipedia ET

Hammastuvi (Didunculus strigirostris, samoa keeles Manumea) on Samoa endeemne tuvi, Samoa rahvuslind.

Hammastuvi elab üksnes Samoal. Ülejäänud maailma jaoks avastas selle linnu 1839. aasta oktoobris-novembris USA ekspeditsioon, mida juhatas kapten Wilkes. Linnu avastamisest teatas esimesena 1844. aasta septembris briti ornitoloog Hugh Edwin Strickland (1811–1853) kes oli omandanud hammastuvieksemplare koos teiste haruldustega selle ekspeditsiooni koosseisus olnud loodusteadlaselt Titian Peele'ilt. Esimesena kirjeldas hammastuvi teaduslikult Stricklandi äi William Jardine (1800–1874). Jardine andis linnule perekonnanimeks Gnathodon, aga hiljem seda muudeti, sest seda kasutati juba ühe molluski kohta.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Vikipeedia autorid ja toimetajad
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia ET

Didunculus strigirostris ( baski )

tarjonnut wikipedia EU

Didunculus strigirostris Didunculus generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipediako egileak eta editoreak
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EU

Didunculus strigirostris: Brief Summary ( baski )

tarjonnut wikipedia EU

Didunculus strigirostris Didunculus generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipediako egileak eta editoreak
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia EU

Diduncule strigirostre ( ranska )

tarjonnut wikipedia FR

Didunculus strigirostris

Le Diduncule strigirostre (Didunculus strigirostris), également appelé manuméa, est une espèce d'oiseaux de la famille des Columbidae, seule espèce du genre Didunculus et de la sous-famille des Didunculinae. Il ne subsistait qu'entre 4 800 et 7 200 individus dans les années 1980[1] et depuis leur nombre a baissé à 2 500[2].

Distribution

Cette espèce est endémique des îles Samoa, elle se rencontre dans les forêts de Dysoxylum des îles Savai'i, Upolu et Nu'utele.

Notes et références

  1. *Beichle, 1987 : Lebensraum, Bestand und Nahrungsaufnahme der Zahntaube,Didunculus strigirostris Journal of Ornithology, vol. 128, n. 1, p. 75-89.
  2. *IUCN

Voir aussi

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia FR

Diduncule strigirostre: Brief Summary ( ranska )

tarjonnut wikipedia FR

Didunculus strigirostris

Le Diduncule strigirostre (Didunculus strigirostris), également appelé manuméa, est une espèce d'oiseaux de la famille des Columbidae, seule espèce du genre Didunculus et de la sous-famille des Didunculinae. Il ne subsistait qu'entre 4 800 et 7 200 individus dans les années 1980 et depuis leur nombre a baissé à 2 500.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia FR

Didunculus strigirostris ( galicia )

tarjonnut wikipedia gl Galician

Didunculus strigirostris, coñecida na bibliografía internacional como pomba naumeana ou, simplemente, como naumeana, é unha especie de ave a orde das columbiformes e familia dos colúmbidos, endémica das illas de Savaii e Upolu (Samoa), que está considerada como especie en perigo de extinción pola UICN.[1]

É o único representante actual do xénero Didunculus,[2] e non se lle recoñecen subespecies.[3][4]

Unha especie extinta relacionada, Didunculus placopedetes, só se coñece a partir de restos subfósiles en varios sitios arqueolóxicos en Tonga.[5][6]

É a ave nacional de Samoa, e aparece nos billetes de 20 tālā e nas moedas de 50 sene (céntimos) das series 2008/2011 do país.

Características

É unha pomba de tamaño medio, que mide ao redor de 31 cm de longo, co peteiro grande e curvado en forma de gancho, de cor vermella intensa, coa mandíbula inferior serrada. A plumaxe é de tons escuros, aínda que as patas e a carúncula que ten ao redor dos ollos son vermellas. A cabeza, o pescozo e as partes inferiores son de cor agrisado escuro, cunha lixera iridiscencia verde azulada, e a cola e as plumas coberteiras das ás e as terciarias son de cor parda avermellada, mentres que o resto das remeiras son mouras. Ambos os sexos teñen un aspecto similar, pero os xuvenís son de tons máis discretos, coa cabeza apardazada e o peteiro negro, con algo de cor alaranxado na base.[7]

Taxonomía e sistemática

 src=
Ilustración no seu hábitat, de Gustav Mützel, 31 de decembro de 1881.
 src=
Didunculus strigirostris taxidermizado.

A especie probabelmente foi encontrada en outubro ou novembro de 1839, pola expedición de exploración dos Estados Unidos ao mando do comandante Wilkes. O descubrimiento da ave foi anunciado por Hugh Edwin Strickland en setembro de 1844, como unha das rarezas obtidas por Titian Peale, o naturalista da expedición. A descrición formal foi feita por William Jardine en Ann. Nat. Hist. Xvi. páx. 175, lámina 9, baixo o nome de Gnathodon strigirostris, pero o nome do xénero xa estaba en uso para un molusco.[8]

 src=
Ilustración de John Gould, baseada en espécimes taxidermizados.

A especie non ten parentes próximos vivos, pero se demostrou que é xeneticamente achegado ao dodo.[9] e o nome no xénero, Didunculus, quere dicir "pequeno dodo".[10]

A estrutura da mandíbula e da lingua, e o peteiro superficialmente similar ao dun loro suxeriron unha relación cos psitácidos, pero estas características xurdiron da súa dieta especializada, pero sen ningunha relación real con estes.

O seguinte cladograma, de Shapiro e os seus colaboradores (2002), mostra as relacións máis achegadas destas pombas con dentes facturados dentro dos colúmbidos, un clado formado por especies endémicas de iilas que xeralmente habitan no solo.[11]

     

Goura victoria

         

Caloenas nicobarica

     

Pezophaps solitaria

   

Raphus cucullatus

             

Didunculus strigirostris

   

Un cladograma similar publicouse en 2007, diferenciándose só na colocación invertida de Goura e Dicunculus, así como na inclusión da pomba faisán (Otidiphaps nobilis) e da pomba terrestre de peteiro groso (Trugon terrestris) na base do clado.[12]

Distribución e hábitat

A pomba naumeana está confinada nos bosques primarios de Samoa no Pacífico, onde viven desde o nivel do mar até os 1 600 m de altitude, e tamén de ven nos bordos dos bosques, ao longo de camiños forestais e ás veces visitando claros onde permanecen árbores nativas.[13] Os seus hábitats naturais inclúen a selva tropical de Savaii Central, a reserva Tafua, a baía de Fagaloa - zona de conservación de Tafia Uafato na illa de Upolu e a illa de Nuulua.

Bioloxía

Pouco se sabe sobre a bioloxía e a ecoloxía da especie, pero crese que se alimenta das sementes de Dysoxylum ssp. (árbores da familia da caoba) usando a para a factura dos froitos o seu pouco usual peteiro para accederen a elas a través do pericarpo duro e fibroso, alimentándose tamén doutros froitos carnosos.[13] Manuscritos dos anos 1800 suxiren que os pitos están confinados no chan do bosque. Porén, a localización dos niños (nunha árbore ou no chan) aínda non está confirmada.

Os bicos dos xuvenís non son aptas para abriren sementes, e é plausíbel que se alimenten no chan até que se desenvolvan os seus peteiros.[14]

Status

Debido á perda do seu hábitat nos últimos tempos, a súa área de dispersión limitada, o pequeno tamaño da poboación, a caza e os ciclóns ocasionais, así como o probábel impacto das especies introducidas como porcos, cans, ratos e gatos, a Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN) avalía á especie como EN (en perigo crítico de extinción) no seu Libro vermello. As enquisas suxiren que o número dos seus efectivois son críticos, e que de 70 a 380 individuos sobreviven na natureza e actualmente non hai poboacións en catividade.[1][15]

Non se avistaron espécimes xuvenís durante as enquisas recentes até o avistamento dun só xuvenil nas terras baixas de Savaii durante unha enquisa realizada polo Ministerio de Recursos Naturais e Medio Ambiente de Samoa. É moi probábel que a mortalidade dos polos sexa alta, e que a poboación observada sexa unha poboación envellecida de aves adultas. As accións para salvar esta especie probabelmente requiran programas de educación para a conservación para reducir o risco de caza, e o coñecemento da bioloxía da poboación e as razóns do descenso actual. É probábel que o control da poboación por ratas e gatos sexa crítico, así como a continua deforestación e desaparición dos bosques primarios.[1]

Notas

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 BirdLife International (2018): Didunculus strigirostris na Lista vermella da UICN.
  2. Didunculus Peale, 1848 no ITIS.
  3. Zoonomen. "Birds of the World - Current valid scientific avian names.". Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2009. Consultado o 27 de maio de 2019.
  4. Didunculus strigirostris (Jardine, 1845). no ITIS.
  5. Hume & Walters 2012, p. 544.
  6. Tyrberg, T. 2009, p. 352.
  7. Gibbs, David; Barnes, Eustace; Cox, John (2001). Pigeons and doves: a guide to the pigeons and doves of the world. A&C Black.
  8. Newton, Alfred 1893–1896, p. 154.
  9. Shapiro, B.; Sibthorpe, D.; Rambaut, A.; Austin, J.; Wragg, G. M.; Bininda-Emonds, O. R. P.; Lee, P. L. M.; Cooper, A. (2002): "Flight of the Dodo" (PDF). Science 295 (5560): 1683.
  10. Rauzon, Mark J. (2007): "Island restoration: Exploring the past, anticipating the future" (PDF). Marine Ornithology 35 (2): 97–107.
  11. Shapiro et al. 2002.
  12. Pereira, S. L.; Johnson, K. P.; Clayton, D. H. & Baker, A. J. (2007): "Mitochondrial and nuclear DNA sequences support a Cretaceous origin of Columbiformes and a dispersal-driven radiation in the Paleogene". Systematic Biology 56 (4): 656–672.
  13. 13,0 13,1 Beichle, U. (1987): "Lebensraum, Bestand und Nahrungsaufnahme der Zahntaube, Didunculus strigirostris·. Journal für Ornithologie 128': 75-89.
  14. Collar, N. J. (2015): "Natural history and conservation biology of the tooth-billed pigeon (Didunculus strigirostris): a review". Pacific Conservation Biology 21 (3): 186-199.
  15. Tooth-billed Pigeon Didunculus strigirostris en Birdlife International. Data Zone.

Véxase tamén

Bibliografía

Outros artigos

Ligzóns externas

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores e editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia gl Galician

Didunculus strigirostris: Brief Summary ( galicia )

tarjonnut wikipedia gl Galician

Didunculus strigirostris, coñecida na bibliografía internacional como pomba naumeana ou, simplemente, como naumeana, é unha especie de ave a orde das columbiformes e familia dos colúmbidos, endémica das illas de Savaii e Upolu (Samoa), que está considerada como especie en perigo de extinción pola UICN.

É o único representante actual do xénero Didunculus, e non se lle recoñecen subespecies.

Unha especie extinta relacionada, Didunculus placopedetes, só se coñece a partir de restos subfósiles en varios sitios arqueolóxicos en Tonga.

É a ave nacional de Samoa, e aparece nos billetes de 20 tālā e nas moedas de 50 sene (céntimos) das series 2008/2011 do país.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores e editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia gl Galician

Didunculus strigirostris ( Italia )

tarjonnut wikipedia IT

Il piccione dentato (Didunculus strigirostris Jardine, 1845) è un raro columbide originario delle Samoa. È l'unica specie vivente del genere Didunculus Peale, 1848.[2] È l'uccello nazionale delle Samoa, dove è conosciuto come manumea.

Descrizione

 src=
Illustrazione di Gustav Mützel.

Il piccione dentato è lungo 31–38 cm e pesa 400 g[3]. Aspetto robusto e coda corta, il becco è tozzo e ricurvo[3]. Il piumaggio è nero verdastro con riflessi blu ai lati del collo, le parti inferiori tendono al blu[3]. Il dorso, la coda, le remiganti secondarie sono marrone scuro, le remiganti primarie e le copritrici adiacenti sono nero grigiastre[3]. L'iride è marrone, il becco giallo e rosso alla base, la pelle è nuda intorno all'occhio e le zampe sono rosse[3]. Nella femmina i riflessi metallici sono meno accentuati[3].

Biologia

Si nutre di bacche, frutta, tuberi aerei di patate dolci selvatiche Dioscorea bulbifera e di semi di mogano selvatico Dysoxylum che sono contenuti in una capsula che l'uccello è in grado di aprire con il becco[3]. Ricerca anche frutta che raccoglie nella parte alta della foresta[3]. Il suo modo di mangiare i semi è completamente diverso da quello delle altre specie e insieme alla Gallicolumba rubescens sono le uniche due specie che utilizzano le zampe per tenere fermo il cibo e strappare dei pezzi con il becco[3]. Quando era ancora abbondante si potevano osservare gruppi di 10-20 individui, in caso di pericolo volavano nei rami bassi di grossi alberi con un volo molto rumoroso[3]. Un tempo i nidi venivano costruiti a terra ma dopo l'introduzione dei maiali hanno imparato a costruire il nido sugli alberi nel fitto della vegetazione a 5-12 metri[3].

Distribuzione e habitat

Vive nelle foreste delle isole Upolu e Savai'i nell'arcipelago delle Samoa frequentando esclusivamente le foreste al di sopra dei 300 metri con piante autoctone[3].

Tassonomia

 src=
Illustrazione di John Gould.

La specie venne probabilmente scoperta nell'ottobre o nel novembre del 1839, nel corso della «United States Exploring Expedition» guidata dal Comandante Wilkes. La scoperta venne annunciata nel settembre del 1844 dal naturalista Hugh Edwin Strickland come una delle rarità della collezione raccolta da Titian Peale, naturalista della spedizione. La descrizione ufficiale fu formalizzata da William Jardine (Ann. Nat. Hist. xvi. p. 175, plate 9), che battezzò inizialmente l'uccello Gnathodon strigirostris, sebbene questo nome fosse già in uso per indicare una particolare specie di mollusco[4].

Il piccione dentato è l'unica specie del genere Didunculus. Non ha parenti attuali, ma è stata dimostrata una stretta parentela genetica con il dodo[5], così come indica il nome del genere: Didunculus, infatti, significa «piccolo dodo»[6]. Tale nome venne suggerito dal celebre naturalista Sir Richard Owen. La struttura della mascella e della lingua, così come l'aspetto esteriore del becco, fecero credere ad alcuni studiosi del passato che l'animale fosse imparentato con i pappagalli, ma queste caratteristiche sono dovute ad una dieta specializzata e non a una vera parentela.

Conservazione

Il piccione dentato è classificato dalla Lista Rossa della IUCN tra le specie in pericolo (Endangered)[1]. La rarità di questo straordinario animale è dovuta a vari fattori, un tempo veniva cacciato avidamente anche se ora è protetto, inoltre nel 1990 e 1991 i cicloni distrussero il 73% della foresta tropicale originale e questi uccelli non si adattano a vivere nelle foreste giovani o con alberi esotici piantati dalle popolazioni indigene[3]. Negli anni '80 la popolazione totale è stata stimata sui 5000-7000 individui, in realtà il numero è assai inferiore e sebbene protetto dalle leggi locali viene ancora cacciato di contrabbando[3].

Note

  1. ^ a b (EN) BirdLife International 2012, Didunculus strigirostris, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ (EN) Gill F. and Donsker D. (eds), Family Columbidae, in IOC World Bird Names (ver 9.2), International Ornithologists’ Union, 2019. URL consultato il 19 maggio 2014.
  3. ^ a b c d e f g h i j k l m n David Gibbs, Eustace Barnes and John Cox: Pigeons and Doves – A Guide to the Pigeons and Doves of the World. Pica Press, Sussex 2001, ISBN 90-74345-26-3.
  4. ^ Newton, Alfred, A Dictionary of Birds, Adam & Charles Black, London, 1893-1896, p. 154.
  5. ^ Shapiro, Beth; Sibthorpe, Dean; Rambaut, Andrew; Austin, Jeremy; Wragg, Graham M.; Bininda-Emonds, Olaf R. P.; Lee, Patricia L. M. & Cooper, Alan, Flight of the Dodo, in Science 295: 1683, 2002, DOI:10.1126/science.295.5560.1683. (HTML abstract) Free PDF Supplementary information
  6. ^ http://www.marineornithology.org/PDF/35_2/35_2_97-107.pdf

Bibliografia

 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autori e redattori di Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia IT

Didunculus strigirostris: Brief Summary ( Italia )

tarjonnut wikipedia IT

Il piccione dentato (Didunculus strigirostris Jardine, 1845) è un raro columbide originario delle Samoa. È l'unica specie vivente del genere Didunculus Peale, 1848. È l'uccello nazionale delle Samoa, dove è conosciuto come manumea.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autori e redattori di Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia IT

Didunculus strigirostris ( Latina )

tarjonnut wikipedia LA
 src=
Didunculus strigirostris in museo coloniae Allobrogum (teut. Genf)

Didunculus strigirostris, vulgo columba Samoana (Samoane manumea 'avis subrufa'), est columba familiae Columbidarum, in insulis Upolu Savaiisque Samoae endemica.

Avis coloribus est obscura, magnitudine media, circa 34 cm longa, pedibus rufis, et cuti nuda circa oculum. Partes inferiores, caput, et collum sunt aliquantum nigrum, cum iridescentia aliquantulum veneta; cauda, pennae covertae,? et pennae tertiariae sunt castaneae, aliis remigibus subnigris. Habet magnum curvatum aduncumque rostrum, aurantiacum, prominenti dentis simili in maxilla inferiore. Ambo sexus sunt similes, sed iuvenis est obscurior, rostro nigro, sola basi aurantiaca.

Hic Columbides, solum extans generis monotypici Didunculi exemplum, in tutis Samoae silvis inter 300 et 1300 metra super mare habitat. Vescitur paene omnino fructibus Dysoxyli, arboris familiae Meliacearum. Ea est Samoana civitatis avis.

Species probabiliter est mense Octobri Novembrive anni 1839 inventa ab exploratoribus Exploratoriae Civitatum Foederatarum Expeditionis,? navarcho Wilkes. Nuntiata est avis inventio a Hugh Edwin Strickland mense Septembri 1844, inter res raras a Titiano Peale, expeditionis naturalista, captas. Descriptio zoologica facta est a Gulielmo Jardine (Ann. Nat. Hist., xvi. p. 175, plate 9), nomine Gnathodontis strigirostris, quamquam illud nomen ro quadam mollusca in usu iam fuit (Newton 1893–1896:154).

Didunculo non est propinqua cognata viva. Avis fortasse est propinqua Rapho, avem exstinctam; vox quidem Didunculi significat parvum Didum (Raphi synonymum) - Dodlet, nomen Anglicum olim commune sed numquam hodie adhibitum, excogitatum est a Ricardo Owen equite. Structura maxillae et linguae, et rostrum strictim psittaci simile, ut videntur cognationem cum psittacis monstrant, sed hae proprietates haud dubie ex Didunculi victu peculiari, non cognatione vera, orsae sunt.

Propter persistens habitationis detrimentum, situm definitum, parvum singularium numerum, et raras naturae calamitates, Didunculus strigirostris in Rubro IUCN Indice specierum periclitatarum periclitatus aestimatur.

Bibliographia

  • Gibbs, Barnes, et Cox. 2001. Pigeons and Doves. Pica Press. ISBN 1-873403-60-7.
  • Mayr, Ernst. 1945. Birds of the Southwest Pacific: Field Guide to the Birds of the Area between Samoa, New Caledonia, and Micronesia. Novi Eboraci: Macmillan.
  • Newton, Alfred. 18931896. A Dictionary of Birds. Londini: Adam & Charles Black
  • Rösler, Gerhard. 1996. Die Wildtauben der Erde—Freileben, Haltung und Zucht. Alfeld-Hannover: Verlag M. & H. Schaper. ISBN 3-7944-0184-0.

Nexus externi

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Et auctores varius id editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia LA

Didunculus strigirostris: Brief Summary ( Latina )

tarjonnut wikipedia LA
 src= Didunculus strigirostris in museo coloniae Allobrogum (teut. Genf)

Didunculus strigirostris, vulgo columba Samoana (Samoane manumea 'avis subrufa'), est columba familiae Columbidarum, in insulis Upolu Savaiisque Samoae endemica.

Avis coloribus est obscura, magnitudine media, circa 34 cm longa, pedibus rufis, et cuti nuda circa oculum. Partes inferiores, caput, et collum sunt aliquantum nigrum, cum iridescentia aliquantulum veneta; cauda, pennae covertae,? et pennae tertiariae sunt castaneae, aliis remigibus subnigris. Habet magnum curvatum aduncumque rostrum, aurantiacum, prominenti dentis simili in maxilla inferiore. Ambo sexus sunt similes, sed iuvenis est obscurior, rostro nigro, sola basi aurantiaca.

Hic Columbides, solum extans generis monotypici Didunculi exemplum, in tutis Samoae silvis inter 300 et 1300 metra super mare habitat. Vescitur paene omnino fructibus Dysoxyli, arboris familiae Meliacearum. Ea est Samoana civitatis avis.

Species probabiliter est mense Octobri Novembrive anni 1839 inventa ab exploratoribus Exploratoriae Civitatum Foederatarum Expeditionis,? navarcho Wilkes. Nuntiata est avis inventio a Hugh Edwin Strickland mense Septembri 1844, inter res raras a Titiano Peale, expeditionis naturalista, captas. Descriptio zoologica facta est a Gulielmo Jardine (Ann. Nat. Hist., xvi. p. 175, plate 9), nomine Gnathodontis strigirostris, quamquam illud nomen ro quadam mollusca in usu iam fuit (Newton 1893–1896:154).

Didunculo non est propinqua cognata viva. Avis fortasse est propinqua Rapho, avem exstinctam; vox quidem Didunculi significat parvum Didum (Raphi synonymum) - Dodlet, nomen Anglicum olim commune sed numquam hodie adhibitum, excogitatum est a Ricardo Owen equite. Structura maxillae et linguae, et rostrum strictim psittaci simile, ut videntur cognationem cum psittacis monstrant, sed hae proprietates haud dubie ex Didunculi victu peculiari, non cognatione vera, orsae sunt.

Propter persistens habitationis detrimentum, situm definitum, parvum singularium numerum, et raras naturae calamitates, Didunculus strigirostris in Rubro IUCN Indice specierum periclitatarum periclitatus aestimatur.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Et auctores varius id editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia LA

Tandduif ( flaami )

tarjonnut wikipedia NL

Vogels
 src=
Afbeelding uit 1882 uit Brehms Thierleben

De tandduif (Didunculus strigirostris) is een soort uit de familie van de duiven (Columbidae) van het geslacht Didunculus. Het is een bedreigde, endemische vogelsoort die alleen voorkomt op de twee eilanden van Samoa.

Kenmerken

De vogel is 31 cm lang. Deze duif dankt zijn naam aan zijn aparte snavel, die sterk gekromd is en drie uitstulpingen (tanden) aan beide kanten van de ondersnavel heeft. De tandduif is een gedrongen vogel en is ongeveer zo groot als een holenduif. De duif heeft een korte staart, tamelijk lange poten en een dicht verenkleed. De vogel is van onder zwart met een groenige glans en van boven kastanjebruin. Het vrouwtje is wat doffer gekleurd. De snavel is geel en rood aan de basis en beide seksen hebben een rode oogring.[2]

Verspreiding en leefgebied

De tandduif komt voor op de eilanden Savai'i en Upolu, meestal in ongerept regenwoud tot op 1600 m boven zeeniveau, maar ook aan bosranden, langs wegen door het bos en op open plekken in het bos, mits er nog grote bomen zijn blijven staan.[2]

Leefwijze

Bij het eten gebruikt de tandduif zijn poten om het voedsel vast te houden en zijn snavel om het uit elkaar te trekken. Men neemt aan dat de snavelvorm zich door deze eetmethode zo ontwikkeld heeft. Er wordt verondersteld dat deze duif vroeger op de grond nestelde, maar toevlucht zocht in de bomen vanwege de ingevoerde varkens en ratten.

Taxonomie

Het onderstaand cladogram, gebaseerd op onderzoek aan het mitochondriaal DNA, laat zien dat de duif nauw verwant is met een aantal endemische, grond bewonende duiven, inclusief de uitgestorven dodo.[3]




Waaierduif (Goura victoria)






Manenduif (Caloenas nicobarica)




Rodriguessolitaire (Pezophaps solitaria)



Dodo (Raphus cucullatus)








Tandduif (Didunculus strigirostris)



Status

De tandduif heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2013 door BirdLife International geschat op minder dan 50 individuen per eiland en de populatieaantallen nemen af. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing, waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik en menselijke bewoning, en door een paar hevige cyclonen. Om deze redenen staat deze soort als ernstig bedreigd (kritiek) op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b (en) Tandduif op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. a b Factsheet Tooth-billed pigeon. BirdLife International. Geraadpleegd op 21 nov. 2015.
  3. (en) Shapiroet al. 2002. Flight of the Dodo. Science 295(5560):1683. full text in pdf
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia-auteurs en -editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia NL

Tandduif: Brief Summary ( flaami )

tarjonnut wikipedia NL
 src= Afbeelding uit 1882 uit Brehms Thierleben

De tandduif (Didunculus strigirostris) is een soort uit de familie van de duiven (Columbidae) van het geslacht Didunculus. Het is een bedreigde, endemische vogelsoort die alleen voorkomt op de twee eilanden van Samoa.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia-auteurs en -editors
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia NL

Zębacz ( puola )

tarjonnut wikipedia POL
 src= Ten artykuł dotyczy ptaka. Zobacz też: zębacz pasiasty - ryba z rodziny zębaczowatych. Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Zębacz[4] (Didunculus strigirostris) – gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Jest średniej wielkości gołębiem, zamieszkującym lasy tropikalne archipelagu Samoa (Oceania). Żywi się owocami i nasionami. Na skutek wylesień i cyklonów stał się gatunkiem krytycznie zagrożonym.

Taksonomia

 src=
Zębacze na ilustracji Johna Goulda

Gatunek opisał po raz pierwszy William Jardine w 1845, nadał mu nazwę Gnathodon strigirostris, jednak nazwa rodzaju była już w użyciu dla mięczaków. Obecnie IOC umieszcza ptaka w monotypowym rodzaju Didunculus (nie uwzględnia kopalnego przedstawiciela rodzaju). Pokrewieństwo niejasne; prawdopodobnie najbliżej spokrewniony rodzaj to Gallicolumba[5]. Na wyspie 'Eua (Tonga) odnaleziono szczątki kopalne Didunculus placopedetes, drugiego przedstawiciela rodzaju, większego od zębacza[6].

Występowanie

Gołąb ten jest gatunkiem endemicznym Samoa – występuje jedynie na wyspach Upolu i Savaiʻi archipelagu Samoa[5]. Zębacz stanowi narodowy symbol państwa i jest lokalnie zwany jako Manumea.

Biotop

Zębacz zamieszkuje lasy tropikalne na stokach gór (na niskich wysokościach wyginął[7]), aż do wysokości 1600 m; nie jest spotykany w lasach mglistych. Nie adaptuje się do obszarów obsadzonych obcymi dla wysp roślinami[5].

Morfologia

Zębacz jest ptakiem średnich rozmiarów, o przysadzistej posturze i długości ciała 31–38 cm, a masie około 400 g[5]. W jego upierzeniu dominują ciemne barwy. Pióra pokrywające głowę, szyję i pierś są szaroczarne z metalicznym zielonym połyskiem, spód ciała jest nieco jaśniejszy, natomiast grzbiet i skrzydła są koloru kasztanowego, tylko lotki pozostają czarne. Jego nogi są stosunkowo długie, silne i masywne, a pokrywająca je skóra czerwona. Zębacz ma bardzo charakterystyczny dziób, któremu to właśnie zawdzięcza swoją nazwę. Dziób jest masywny i haczykowaty, koloru pomarańczowego, a żuchwa zaopatrzona w dwa „zęby” zachodzące na górną część dzioba. Obie płci są podobne. Młodociane osobniki mają ciemny dziób[5].

Pożywienie

Żeruje na ziemi i wśród gałęzi drzew, odżywiając się głównie nasionami drzewa Dysoxylum, to właśnie do rozłupywania ich twardych i włóknistych otoczek wykorzystuje swój niezwykły dziób. Dietę urozmaicają owoce, np. sumaków (Rhus) i muszkatołowca korzennego (Myristica fragrans). Zębacz używa nogi do przytrzymywania pożywienia, podczas rozdrabniania go na kawałki – zachowanie to zaobserwowano w niewoli[5].

Rozród

Biologia rozrodu dotychczas nie została zbadana. Pojawiały się doniesienia o gniazdach dobrze ukrytych w roślinności, zbudowanych 5–12 m nad ziemią, oraz o zniesieniach liczących dwa jaja[5].

Status zagrożenia

Obecnie (2014) przez IUCN gatunek klasyfikowany jest jako krytycznie zazgrożony (CR, Critically Endangered). Do roku 2013 uznawany był za zagrożony, zaś do 1996 za narażony. Według szacunków BirdLife International w ciągu ostatnich lat populacja zębacza przeżyła niezwykle gwałtowny spadek liczebności.

W latach '80 XX w. liczebność szacowano na 4 800-7 200. W latach '90 populacja znacznie zmalała przez cyklony występujące na Samoa. W latach 1999 i 2000 zrealizowano wyprawy badawcze, w trakcie których ustalono, że zasięg występowania ptaków stał się poszatkowany mimo dostępności właściwych środowisk, a pozostałe przy życiu osobniki mogą nie zapewnić przetrwania gatunku. w trakcie jedenastomiesięcznej wyprawy w latach 2005-2006 wykazano gatunek jedynie z dziesięciu lokacji. Co prawda na Upolu w 2009 stwierdzono małą populację, jednak w 2011 na wyspie lokalni myśliwi nie obserwowali w ogóle tego ptaka. Pojedynczy osobnik na Nuʻutele (okolice wschodniego wybrzeża Upolu), widziany tam w maju 2010, mógł przybyć z Upolu. Badania zlecone przez Ministry of Natural Resources and the Environment przeprowadzane na Savaiʻi wykazały w 2013 obecność jednego osobnika – będącego ptakiem młodocianym. Został sfotografowany. Stanowi to pierwszą udokumentowaną obserwację na wyspie od ponad dekady. W 2012 rzekomo obserwowano ptaka, jednak nie zostało to potwierdzone. Obecna populacja (2014) szacowana jest na mniej niż 250 osobników[7].

Przypisy

  1. Didunculus strigirostris, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Didunculus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.) [dostęp 17 sierpnia 2014]
  3. BirdLife International 2012, Didunculus strigirostris [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2015-4 [dostęp 2016-05-09] (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 - trerony (wersja: 2016-02-24). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-05-09].
  5. a b c d e f g Baptista, L.F., Trail, P.W., Horblit, H.M., Kirwan, G.M. & Sharpe, C.J.: Tooth-billed Pigeon (Didunculus strigirostris). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, wersja z dnia 17 sierpnia 2014.
  6. D. W. Steadman. An extinct species of tooth-billed pigeon (Didunculus) from the Kingdom of Tonga, and the concept of endemism in insular landbirds. „Journal of Zoology”. 268 (3), s. 233–241, 2006. DOI: 10.1111/j.1469-7998.2005.00010.x.
  7. a b Tooth-billed Pigeon Didunculus strigirostris. BirdLife International. [dostęp 17 sierpnia 2014].
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia POL

Zębacz: Brief Summary ( puola )

tarjonnut wikipedia POL

Zębacz (Didunculus strigirostris) – gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Jest średniej wielkości gołębiem, zamieszkującym lasy tropikalne archipelagu Samoa (Oceania). Żywi się owocami i nasionami. Na skutek wylesień i cyklonów stał się gatunkiem krytycznie zagrożonym.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia POL

Didunculus strigirostris ( portugali )

tarjonnut wikipedia PT

Didunculus strigirostris, também conhecido como manumea, é uma espécie de pombo de grande porte encontrado apenas em Samoa. É a única espécie viva do gênero Didunculus. A espécie extinta relacionada, Didunculus placopedetes, só é conhecida a partir subfósseis encontrados em diversos sítios arqueológicos em Tonga. D. strigirostris é o pássaro nacional de Samoa e sua imagem já estampou algumas cédulas da moeda local.[2]

Descrição

Didunculus strigirostris é um pombo escuro de tamanho médio, com aproximadamente 31 cm de comprimento, com os pés avermelhados e pele nua ao redor dos olhos. As partes inferiores, cabeça e pescoço são acinzentadas, com uma leve iridescência azul esverdeada, e a cauda, coberteiras das asas e terciárias são castanho-avermelhadas, enquanto que o restante das rêmiges são enegrecidas. Possui um bico grande, vermelho brilhante, curvado e em forma de gancho, com projeções semelhantes a dentes na mandíbula inferior. Ambos os sexos são parecidos, mas o juvenil é mais opaco, com uma cabeça mais amarronzada, com o bico preto e apenas a base laranja pálido.

Referências

  1. BirdLife International (2012). «Guira guira». Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas. 2012old-form url
  2. Rauzon, Mark J. (2007). «Island restoration: Exploring the past, anticipating the future» (PDF). Marine Ornithology. 35 (2): 97–107
 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores e editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia PT

Didunculus strigirostris: Brief Summary ( portugali )

tarjonnut wikipedia PT

Didunculus strigirostris, também conhecido como manumea, é uma espécie de pombo de grande porte encontrado apenas em Samoa. É a única espécie viva do gênero Didunculus. A espécie extinta relacionada, Didunculus placopedetes, só é conhecida a partir subfósseis encontrados em diversos sítios arqueológicos em Tonga. D. strigirostris é o pássaro nacional de Samoa e sua imagem já estampou algumas cédulas da moeda local.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Autores e editores de Wikipedia
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia PT

Tandduva ( ruotsi )

tarjonnut wikipedia SV

Tandduva[2] (Didunculus strigirostris) är en mycket säregen och akut utrotningshotad duva som enbart förekommer i Samoa i Stilla havet.[3]

Utseende

Tandduvan är en 31 centimeter lång bastant mörk duva med en kraftig krokformad näbb. Den nedre näbbhalvan har två "tänder" som överlappar den övre näbbhalvan, därav artens namn. Fjäderdräkten är huvudsakligen grönsvart med kastanejfärgad ovansida. Näbben är röd vid roten, gul längre ut. Runt ögat syns en röd ögonring.[1]

Didunculus.jpg

Utbredning och systematik

Arten är den enda nu levande art i släktet Didunculus. Fågeln förekommer enbart i bergstrakter i västra Samoa (Upolu och Savai'i).[3]

Status och hot

Tandduvan har en mycket liten världspopulation uppskattad till endast maximalt 250 vuxna individer. Den tros dessutom minska i antal till följd av habitatförlust orsakat av människan, skador till följd av cykloner, invasiva arter och oavsiktlig jakt.[1]

Referenser

  1. ^ [a b c] Birdlife International 2015 Didunculus strigirostris Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Externa länkar

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia författare och redaktörer
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia SV

Tandduva: Brief Summary ( ruotsi )

tarjonnut wikipedia SV

Tandduva (Didunculus strigirostris) är en mycket säregen och akut utrotningshotad duva som enbart förekommer i Samoa i Stilla havet.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia författare och redaktörer
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia SV

Горлач (птах) ( ukraina )

tarjonnut wikipedia UK
У Вікіпедії є статті про інші значення цього терміна: Горлач.
 src=
Опудало в музеї Женеви

Горлач[2] (Didunculus strigirostris) — єдиний вид птахів підродини Didunculinae родини голубових. Національний птах держави Самоа.

Опис

Розміром з сизого голуба (довжина тіла досягає близько 33 см). Хвіст короткий. Дзьоб високий, стислий з боків, на боках з кожного боку по 3 зубці (звідси назва). Голова, шия і черевце чорно-зелені; спина, крила і хвіст червоно-каштанові.

Поширення

Поширений у Полінезії на островах Уполу і Саваї (Західний Самоа). Мешкає на покритих лісом гірських схилах на висоті 300—1400 м над рівнем моря, але тримається переважно на землі. Живиться плодами і ягодами.

Збереження

Майже винищений людиною і знаходиться під охороною. Загальна популяція цього виду оцінюється приблизно в 200-300 особин.

Примітки

  1. BirdLife International (2015). Didunculus strigirostris. IUCN Red List of Threatened Species (IUCN) 2015: e.T22691890A78734228. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T22691890A78734228.en.
  2. Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.

Посилання

Джерела

Птах Це незавершена стаття з орнітології.
Ви можете допомогти проекту, виправивши або дописавши її.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Автори та редактори Вікіпедії
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia UK

Горлач (птах): Brief Summary ( ukraina )

tarjonnut wikipedia UK
У Вікіпедії є статті про інші значення цього терміна: Горлач.  src= Опудало в музеї Женеви

Горлач (Didunculus strigirostris) — єдиний вид птахів підродини Didunculinae родини голубових. Національний птах держави Самоа.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Автори та редактори Вікіпедії
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia UK

Didunculus strigirostris ( vietnam )

tarjonnut wikipedia VI

Didunculus strigirostris là một loài chim trong họ Columbidae.[2] Loài chim này được tìm thấy ở Samoa. Đây là loài sống duy nhất của chi Didunculus. Một loài tuyệt chủng có liên quan Didunculus placopedetes chỉ được biết đến từ phần còn lại của phân loài ở một số địa điểm khảo cổ ở Tonga. Loài chim này là quốc điểu Samoa và đặc trưng trên đồng bạc 20 tālā và 50 mảnh sene của loạt 2008/2011.

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2013). Didunculus strigirostris. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2013.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 26 tháng 11 năm 2013.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo

 src= Wikispecies có thông tin sinh học về Didunculus strigirostris  src= Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Didunculus strigirostris
  • del Hoyo J., Elliott A. & Sargatal J. (1997) Handbook of the Birds of the World, Volume 4, Sandgrouse to Cuckoos. BirdLife International, Lynx Edicions, Barcelona, 679 p.
  • Prin J. & G. (1997) Encyclopédie des Colombidés. Editions Prin, Ingré, 551 p.
  • Peale (1848): United States Exploring Expedition. During the Years 1838, 1839, 1840, 1841, 1842. Under the Command of Charles Wilkes, U.S.N. Mammalogy and Ornithology, vol. 8, tr. 17–338.
  • Jardine, 1845: Annals and Magazine of Natural history including Zoology, Botany, and Geology, ser. 1, vol. 16.
  • Tham khảo Animal Diversity Web : Didunculus strigirostris (tiếng Anh)
  • Didunculus strigirostris tại trang Trung tâm Thông tin Công nghệ sinh học quốc gia Hoa Kỳ (NCBI).


Hình tượng sơ khai Bài viết Bộ Bồ câu này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia tác giả và biên tập viên
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia VI

Didunculus strigirostris: Brief Summary ( vietnam )

tarjonnut wikipedia VI

Didunculus strigirostris là một loài chim trong họ Columbidae. Loài chim này được tìm thấy ở Samoa. Đây là loài sống duy nhất của chi Didunculus. Một loài tuyệt chủng có liên quan Didunculus placopedetes chỉ được biết đến từ phần còn lại của phân loài ở một số địa điểm khảo cổ ở Tonga. Loài chim này là quốc điểu Samoa và đặc trưng trên đồng bạc 20 tālā và 50 mảnh sene của loạt 2008/2011.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Wikipedia tác giả và biên tập viên
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia VI

Зубчатоклювый голубь ( venäjä )

tarjonnut wikipedia русскую Википедию
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Надкласс: Четвероногие
Класс: Птицы
Подкласс: Настоящие птицы
Инфракласс: Новонёбные
Семейство: Голубиные
Подсемейство: Зубчатоклювые голуби (Didunculinae)
Род: Зубчатоклювые голуби (Didunculus Peale, 1848)
Вид: Зубчатоклювый голубь
Международное научное название

Didunculus strigirostris (Jardine, 1845)

Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 177280NCBI 187111EOL 1049834

Зу́бчатоклювый го́лубь[1] (лат. Didunculus strigirostris) — вид птиц из семейства голубиных, единственный в подсемействе Didunculinae и роде зубчатоклювых голубей[1] (Didunculus).

Национальная птица государства Самоа.

Описание

Длина тела около 34 см. Тёмный голубь с красноватыми лапами и голой кожей вокруг глаз. Нижняя часть, голова и шея окрашены в чёрный цвет с незначительным сине-зелёным отливом, а хвост, оперение крыльев и три кроющих пера в каштановый цвет, в то время как оставшиеся кроющие чёрные. Обладает большим, изогнутый в виде крюка оранжевым клювом с 3 зубовидными выступами в подклювье — отсюда и происходит название. Хвост короткий. Клюв высокий, сжатый с боков.

Ареал

Обитает на островах Уполу, Алеипата и Савайи (Самоа).

Образ жизни

Распространён в лесах, но держится преимущественно на земле. Кормится плодами и ягодами.

Замечания по охране

Почти истреблён человеком и находится под охраной.

Примечания

  1. 1 2 Бёме Р. Л., Флинт В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Птицы. Латинский, русский, английский, немецкий, французский / Под общ. ред. акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., «РУССО», 1994. — С. 99. — 2030 экз.ISBN 5-200-00643-0.
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Авторы и редакторы Википедии

Зубчатоклювый голубь: Brief Summary ( venäjä )

tarjonnut wikipedia русскую Википедию

Зу́бчатоклювый го́лубь (лат. Didunculus strigirostris) — вид птиц из семейства голубиных, единственный в подсемействе Didunculinae и роде зубчатоклювых голубей (Didunculus).

Национальная птица государства Самоа.

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
Авторы и редакторы Википедии

齒鳩 ( kiina )

tarjonnut wikipedia 中文维基百科
二名法 Didunculus strigirostris
(Jardine, 1845)

齒鳩學名Didunculus strigirostris),又名齒嘴鳩,是一種鴿子

特徵

齒鳩的體型中等大小,約長34厘米的。它們呈深色,腳及眼睛周圍都是紅色的。它們的下身、頭部頸部都是黑色的,略帶藍綠虹色;尾巴、翼底及飛羽都呈栗色,其餘部份都是黑色的。它們的喙很大、彎曲及呈橙色,下頜有像牙齒的伸出物。雄鳥及雌鳥相似;幼鳥較為沉色,其喙除了基部是橙色外,其餘都是黑色的。

分佈及棲息地

齒鳩只分佈在太平洋薩摩亞內未被影響的森林,也是當地的國鳥。它們差不多只吃樫木屬果實[2]

發現及分類

齒鳩是齒鳩屬下的唯一物種

齒鳩可能是於1839年10月或11月由查爾斯.威爾克斯(Charles Wilkes)所率領的探索隊所發現。後來於1844年9月由史垂蘭(Hugh Edwin Strickland)公布這項發現。正式是由William Jardine所描述,並以Gnathodon strigirostris所命名,但此名早已被一類軟體動物所使用。[3]

齒鳩並沒有近親,它們可能是鴿子及已滅絕渡渡鳥的連結。它們顎骨及舌頭的結構,與及像鸚鵡的喙都被認為是與鸚鵡有關,但是這些特徵也有可能是因特有的食性所致的。

     

Goura victoria (维多利亚冠鸠)

         

Caloenas nicobarica (綠簑鳩)

     

Pezophaps solitaria† (罗德里格斯渡渡鸟)†

   

Raphus cucullatus† (渡渡鸟)†

             

Didunculus strigirostris (齿鸠)

   

保育狀況

由於持續失去棲息地,有限的分佈地及細小的群落,加上間歇發生的自然災害,故世界自然保護聯盟將齒鳩列為瀕危[1]

參考

  1. ^ 1.0 1.1 BirdLife International. Didunculus strigirostris. IUCN Red List of Threatened Species 2013.2. International Union for Conservation of Nature. 2013 [26 November 2013].
  2. ^ Gibbs, Barnes and Cox. Pigeons and Doves. Pica Press. 2001. ISBN 1-873403-60-7.
  3. ^ Newton, Alfred. A Dictionary of Birds. Adam & Charles Black, London. 1893–1896: 154.

外部連結

 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
维基百科作者和编辑
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 中文维基百科

齒鳩: Brief Summary ( kiina )

tarjonnut wikipedia 中文维基百科

齒鳩(學名Didunculus strigirostris),又名齒嘴鳩,是一種鴿子

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
维基百科作者和编辑
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 中文维基百科

オオハシバト ( Japani )

tarjonnut wikipedia 日本語
オオハシバト オオハシバト
オオハシバト Didunculus strigirostris
保全状況評価[1] CRITICALLY ENDANGERED
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
Status iucn3.1 CR.svg 分類 : 動物界 Animalia : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata : 鳥綱 Aves : ハト目 Columbiformes : ハト科 Columbidae : オオハシバト属
Didunculus Peale 1849[2] : オオハシバト D. strigirostris 学名 Didunculus strigirostris
(Jardine, 1845)[1][2] 和名 オオハシバト[3] 英名 Tooth-billed pigeon[1][2][3]

オオハシバトDidunculus strigirostris)は、鳥綱ハト目ハト科オオハシバト属に分類される鳥類。本種のみでオオハシバト属を構成する。

分布[編集]

サモアウポル島サバイイ島[1][3]

形態[編集]

全長31 - 38センチメートル[3]。頭部や頸部・下面は光沢のある緑黒色、背や翼・尾羽は赤褐色[3]

眼の周囲には羽毛がなく、赤い皮膚が裸出する[3]虹彩は褐色[3]。嘴は太く、上嘴の先端は鉤状に尖る[3]。下嘴の側面には切れ込みが2つ、突起が3つある[3]。嘴の色彩は黄色で、基部は赤い[3]。後肢は長く、色彩は赤い[3]

幼鳥は体上面の羽衣や雨覆が黒く、羽毛の外縁(羽縁)が赤褐色[3]。嘴の色彩が黒ずむ[3]

生態[編集]

標高300 - 1,400メートルにある熱帯雨林やその林縁に生息する[3]

ニガカシュウやバナナ類などの果実、マホガニー類の種子などを食べる[3]。樹上で採食を行う[3]

繁殖様式は卵生。樹上に皿状の巣を作り、卵を産む。元々は地表で営巣していたが、外来種による食害を避けるために樹上に営巣するようになったとされる。

人間との関係[編集]

森林伐採による生息地の破壊、狩猟、人為的に移入されたネコやネズミによる捕食などにより生息数は激減している[1]1990-1991年の大規模なサイクロンにより、本種の生息地の大部分が消失している[3]。法的に保護の対象とされ[1]、サモアでは自然保護を象徴するシンボルに選ばれている[3]。1980年代半ばにおける生息数は4,800 - 7,200羽と推定されている[1]。1990年代には大規模なサイクロンにより生息数が2,500羽未満まで激減したと推定されている[1]

参考文献[編集]

[ヘルプ]
  1. ^ a b c d e f g h BirdLife International. 2016. Didunculus strigirostris. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T22691890A93327107. http://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22691890A93327107.en. Downloaded on 01 March 2018.
  2. ^ a b c Pigeons, Gill F & D Donsker (Eds). 2018. IOC World Bird List (v 8.1). http://dx.doi.org/10.14344/IOC.ML.8.1 (Retrieved 01 March 2018)
  3. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r 亀谷辰朗 「オオハシバト」『動物世界遺産 レッド・データ・アニマルズ8 太平洋、インド洋』小原秀雄・浦本昌紀・太田英利・松井正文編著、講談社2001年、198頁。

関連項目[編集]

 src= ウィキスピーシーズにオオハシバトに関する情報があります。 執筆の途中です この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますポータル鳥類 - PJ鳥類)。
 title=
lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
ウィキペディアの著者と編集者
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 日本語

オオハシバト: Brief Summary ( Japani )

tarjonnut wikipedia 日本語

オオハシバト(Didunculus strigirostris)は、鳥綱ハト目ハト科オオハシバト属に分類される鳥類。本種のみでオオハシバト属を構成する。

lisenssi
cc-by-sa-3.0
tekijänoikeus
ウィキペディアの著者と編集者
alkuperäinen
käy lähteessä
kumppanisivusto
wikipedia 日本語