nimet breadcrumb-navigoinnissa
No information on predation on this species was found. Because these animals fly and don't land in places easily accessible to many predators, it is likely that they are not a significant food source for predator populations. Some owls might take these bats in flight. Other predators would have to either find them in their roost, or catch them going into or coming out of the roost.
Natalus stamineus is a very small, delicate, long-winged bat, ranging in weight from 3 to 5 g. Head and body length of Mexican funnel-eared bats is 38 to 46 mm; the tail length is from 47 to 52 mm; the length of hind foot is 8 to 9 mm; the length of the ear is 14 to 16 mm; the length of forearm is 36 to 39 mm. The sexes are similar in size.
The upper parts of this species are pale orange-brown or yellowish, with their under parts being yellow. The funnel-shaped ears are broad and cream colored, with black edges. The ears are angled forward. The species possesses very small eyes. Their faces are triangular, with pale pink skin and a mustache over the sides of their mouth.
Adult male Mexican funnel-eared bats have a gland-like structure in the center of their foreheads known as the natalid organ. This gland is thought to be found only in the Natalidae, but there is not much known about its function.
The tail is long and completely enclosed in the interfemoral membrane. The tail is longer than the head and body length. This characteristic is unique to N. stramineus. The membrane is pale brown in color, with the edge fringed with short hair. The legs, tail, and arm bones are pink, contrasting with the brown membrane. The thumb is short and is almost enveloped in the antebrachial membrane, and the third phalanx of the third finger remains cartilaginous even in the adult. The wings are long and narrow.
The dental formula is 2/3 1/1 3/3 3/3=38.
Range mass: 3 to 5 g.
Range length: 38 to 46 mm.
Other Physical Features: endothermic ; homoiothermic; bilateral symmetry
Sexual Dimorphism: sexes alike
Information on the longevity of this species is not available. However, in general, microchiroptera are long-lived animals. Some species of similar small size are known to live as many as 20 years.
Mexican funnel-eared bats are generally found in dry and semi-deciduous forest and secondary growth forests, and are occasionaly found in evergreen forest. They can be found at elevations up to 2,400 m, but are usually found around 300 m. They roost in moist caves.
Range elevation: 0 to 2400 m.
Habitat Regions: tropical ; terrestrial
Terrestrial Biomes: forest ; rainforest ; scrub forest
Mexican funnel-eared bats, Natalus stamineus, are confined to the Neotropics. They are distributed from Sonora and Nuevo Leon, Mexico, through Central America to Eastern Brazil. They can be found on the Yucatan Peninsula. Their distribution is patchy from Honduras to Panama. The species has also been seen in the Lesser Antilles, Hispaniola, and Jamaica.
Biogeographic Regions: nearctic (Native ); neotropical (Native )
Groups of Mexican funnel-eared bats leave the roost approximately 30 minutes after sunset to feed on small, flying insects. They find these insects by using high frequency ultra sounds up to 170 kHZ.
Animal Foods: insects
Primary Diet: carnivore (Insectivore )
Mexican funnel-eared bats feed on large quantities of insects, undoubtedly affecting insect populations.
Mexican funnel-eared bats feed on large quantites of insects that may be crop pests or carry human disease.
Positive Impacts: controls pest population
It is unlikely that these animals have a negative affect on human economies.
Mexican funnel-eared bats are not listed by IUCN or CITES.
US Federal List: no special status
CITES: no special status
IUCN Red List of Threatened Species: least concern
These bats find their prey through echolocation. The means of communication used with conspecifics has not been detailed in the literature, however, it is likely that N. stamineus is like other small microchiroptera with regard to communication. Most bats use vocal signals when communicating with one another. Some tactile communication occurs in the roost, especially between mothers and their offspring. Scent cues are probably used, as evidenced by the ability of a mother to distinguish her offspring from amid the hundreds of young bats in a maternity roost.
Communication Channels: tactile ; acoustic ; chemical
Perception Channels: visual ; tactile ; acoustic ; echolocation ; chemical
Little is known about mating systems in this family.
In El Salvador and Mexico, N. stramineus is reported to breed during the dry season. In Mexico and Central America, pregnant females have been found from January through July, and gestation is thought to last 8 to 10 months. Females are thought to be monoestrus, and to have slow development of the fetus. A single offspring is produced annually, weighing almost half of the adult mass, or about 2.1 g.
During the breeding season, the sexes apparently segregate, so that males and females roost separately.
Breeding interval: These bats apparently breed annually.
Breeding season: The exact time of breeding has not been reported, but young are born at the end of the dry season.
Average number of offspring: 1.
Range gestation period: 8 to 10 months.
Key Reproductive Features: iteroparous ; seasonal breeding ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; fertilization ; viviparous
Information on parental care of this species is not available. However, in other similar bats, females care for the young in the maternity roost, providing them with milk and grooming. Mothers are able to locate their own young among the many little bats present. Since males roost separately from females during rearing of the offspring, it is certain that males do not play a role in parental care.
Parental Investment: no parental involvement; altricial ; pre-fertilization (Protecting: Female); pre-hatching/birth (Provisioning: Female, Protecting: Female); pre-weaning/fledging (Provisioning: Female, Protecting: Female); pre-independence (Protecting: Female)
Distribucion General: Desde norte de México hasta el este de Brasil; Antillas Menores, Hispañola y Jamaica. Se encuentran desde las tierras bajas hasta los 2.400 m.s.n.m..
Muy pequeño, delicado y tiene miembros largos. La parte dorsal es café anaranjado pálido. La parte inferior es amarilla. El pelaje es maleable y ligeramente lanudo. Las orejas son anchas, de color crema con negruzcos, anguladas hacia adelante. Los ojos son diminutos. La cara es triangular y la piel de la cara es rosado pálido. Presenta bigotes sobre los lados de la boca. Las patas y la cola son muy largas (tibia cerca de 20 mm.). La cola es más larga que la longitud de la cabeza y el cuerpo (LC) y se extiende hasta el extremo del extenso uropatagio. El borde del uropatagio es franjeado con pelo corto. Las patas, cola y los huesos del brazo son rosados y las membranas de color café pálido. Las alas son largas y estrechas.
El ratpenat d'orelles d'embut mexicà (Natalus stramineus) és una espècie de ratpenat natàlid que viu des de Mèxic al Brasil, i a les Antilles.[1]
El ratpenat d'orelles d'embut mexicà (Natalus stramineus) és una espècie de ratpenat natàlid que viu des de Mèxic al Brasil, i a les Antilles.
The Mexican funnel-eared bat (Natalus stramineus) is a bat species. Despite its name, it is native to the Lesser Antilles in the Caribbean.[2]
The Mexican funnel-eared bat gets its name from its very distinctive funnel-shaped ears. The face has a triangular shape, pale skin, and forward-tilting ears. Both sexes of this species are similar in size, unlike other species. They have brown fur, which becomes darker as it reaches the tip.[3] They tend to live in deep and very humid caves and have groups from 100 up to 10,000 bats.[4]
The Mexican funnel-eared bat (Natalus stramineus) is a bat species. Despite its name, it is native to the Lesser Antilles in the Caribbean.
Natalus stramineus es una especie de murciélago de la familia Natalidae.
Es un murciélago de tamaño pequeño (36, - 41,5 mm) que presenta una coloración a dos faces, una parda acanalada encendida y otra pardo amarillenta encendida. La longitud del antebrazo es entre 37 y 39 mm.[2][3]
Se encuentra en Antillas Menores Anguila Antigua y Barbuda Dominica Guadalupe Martinica Montserrat, San Cristóbal y Nieves y Venezuela.[2][3][4]
Se le suele hallar habitando en cuevas con galerías cálidas y húmedas donde vive en colonias numerosas de varios miles de individuos, se le encuentra por lo común cohabitado con varias especies mormópidos.[2][5]
Natalus stramineus es una especie de murciélago de la familia Natalidae.
Natalus stramineus Natalus generoko animalia da. Chiropteraren barruko Natalidae familian sailkatuta dago.
Natalus stramineus Natalus generoko animalia da. Chiropteraren barruko Natalidae familian sailkatuta dago.
Il pipistrello dalle orecchie ad imbuto messicano (Natalus stramineus Gray, 1838) è un pipistrello della famiglia dei Natalidi diffuso in America centrale, America meridionale e nei Caraibi.[1][2]
Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 38 e 46 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 36 e 39 mm, la lunghezza della coda tra 47 e 52 mm, la lunghezza del piede tra 8 e 9 mm, la lunghezza delle orecchie tra 14 e 16 mm e un peso fino a 5 g.[3]
La pelliccia è lunga, liscia, soffice e leggermente lanosa. Le parti dorsali sono bruno-arancioni chiare o giallo-brunastre chiare, mentre le parti ventrali sono leggermente più chiare. Il muso è lungo, appiattito e ricoperto di lunghi peli scuri. Le narici sono piccole, ovali e aperte lateralmente e verso il basso. Le orecchie sono color crema, squadrate, a forma di imbuto e con un incavo superficiale sul bordo posteriore appena sotto l'estremità appuntita. Il trago è corto, triangolare e con l'estremità piegata in avanti. Le membrane alari sono lunghe, strette e attaccate posteriormente sopra le caviglie. La coda è lunga ed inclusa completamente nell'ampio uropatagio il quale margine libero è frangiato. Il calcar è molto lungo. Il cariotipo è 2n=36 FNa=56.
Emette ultrasuoni attraverso impulsi ad alta frequenza oltre 85 kHz.
Si rifugia spesso in gruppi numerosi fino a 300 individui all'interno di grotte profonde ed umide. Si formano vivai durante le stagioni riproduttive. L'attività predatoria inizia circa 30 minuti dopo il tramonto e dura per almeno due ore. Le popolazioni più a nord dell'areale migrano in inverno. Il volo è rapido ed erratico.
Si nutre di insetti volanti.
Femmine gravide sono state catturate da gennaio a luglio. Danno alla luce un piccolo alla volta alla fine della stagione secca e dopo una gestazione di 8-10 mesi.
Questa specie è diffusa nell'America centrale dal Messico a Panama, nelle Piccole Antille, da Anguilla alla Dominica e in America meridionale dal Brasile nord-orientale al Paraguay.
Vive nelle foreste secche e semi-decidue, talvolta anche in foreste sempreverdi fino a 2.400 metri di altitudine.
Sono state riconosciute 3 sottospecie[4]:
La IUCN Red List, considerato il vasto areale, la popolazione presumibilmente numerosa e l'habitat non immediatamente in declino, classifica N.stramineus come specie a rischio minimo (LC). La popolazione brasiliana è considerata prossima alla minaccia (NT) a causa della perdita del proprio habitat.[1]
Il pipistrello dalle orecchie ad imbuto messicano (Natalus stramineus Gray, 1838) è un pipistrello della famiglia dei Natalidi diffuso in America centrale, America meridionale e nei Caraibi.
De Mexicaanse trechteroorvleermuis (Natalus stramineus) is een vleermuis uit het geslacht Natalus die voorkomt in de noordelijke Kleine Antillen. Zes van de zeven andere soorten van het geslacht zijn allen lange tijd tot deze soort gerekend, maar ze verschillen allen sterk van N. stramineus (de zevende, N. lanatus, is pas in 2005 ontdekt).
N. stramineus is een middelgrote soort met een lange, ietwat wollige vacht. De haren aan de bovenkant van het lichaam zijn grijs met bruine punten, die aan de onderkant lichtgrijs tot lichtbruin. De voorarmlengte bedraagt voor mannetjes en vrouwtjes respectievelijk 36,9 tot 41,2 mm en 37,8 tot 41,9 mm, de tibialengte 19,8 tot 22,0 mm en 20,8 tot 23,2 mm, de oorlengte 14,6 tot 17,5 mm en 14,7 tot 17,5 mm en de schedellengte 15,7 tot 17,5 mm en 14,7 tot 17,5 mm (gebaseerd op exemplaren uit Anguilla, Antigua, Barbuda, Dominica, Guadeloupe en Saba samen). Het enige exemplaar uit Nevis, een mannetje, heeft een voorarm van 39,5 mm en een schedel van 17,0 mm. Voor de populatie op Antigua alleen bedraagt de voorarmlengte 38,9 tot 39,1 voor mannetjes en 37,2 tot 38,4 mm voor vrouwtjes en de schedellengte respectievelijk 16,8 tot 17,0 mm en 16,4 tot 16,8 mm (gebaseerd op drie mannetjes en drie vrouwtjes, waarvan in een geval de schedel niet kon worden gemeten).
Ook in deze kleinere vorm is N. stramineus nog een variabele soort. Exemplaren uit Dominica verschillen morfometrisch van dieren uit Anguilla, Antigua, Barbuda, Saba en Montserrat (onder andere is het os metacarpii III langer en is de schedel aan de voorkant smaller). De dieren uit Anguilla zijn grijsbruin, die uit de rest van het verspreidingsgebied rood- tot lichtbruin. Bij alle exemplaren uit Anguilla, Antigua, Barbuda en Montserrat is het os praemaxillare vergroot en de sutuur tussen het os praemaxillare en de maxilla naar achteren verschoven (dit kenmerk komt ook voor bij het holotype en is één van de voornaamste gronden voor de oorsprong van het holotype in de Kleine Antillen). Bij alle exemplaren uit Guadeloupe en Dominica en de meeste uit Saba ontbreekt dit kenmerk.
Net als andere trechteroorvleermuizen roest N. stramineus in grotten en eet hij waarschijnlijk insecten. Hoewel de soort op Antigua, Barbuda, Dominica en Saba algemeen voorkomt, is hij op andere eilanden, zoals Sint-Maarten, Nevis, Martinique en in het bijzonder Montserrat, waarschijnlijk (zeer) kwetsbaar, gezien het kleine aantal exemplaren van de soort dat op die eilanden is gevonden.
Het is lange tijd onduidelijk geweest of het holotype van N. stramineus uit Brazilië of uit de Kleine Antillen kwam, maar morfologische gegevens maken duidelijk dat het holotype een N. stramineus is. N. stramineus is in deze striktere definitie nog slechts bekend van Anguilla, Antigua, Barbuda, Dominica, Guadeloupe, Marie-Galante, Martinique, Montserrat, Nevis, Saba en Sint-Maarten. Op Saint Kitts is de soort afwezig, mogelijk door het ontbreken van voldoende grotten.
De Mexicaanse trechteroorvleermuis (Natalus stramineus) is een vleermuis uit het geslacht Natalus die voorkomt in de noordelijke Kleine Antillen. Zes van de zeven andere soorten van het geslacht zijn allen lange tijd tot deze soort gerekend, maar ze verschillen allen sterk van N. stramineus (de zevende, N. lanatus, is pas in 2005 ontdekt).
Multimedia w Wikimedia Commons Lejkouch karaibski[3], lejkouch żółtawy (Natalus stramineus) – gatunek ssaka z rodziny lejkouchowatych.
Występuje na tropikalnych nizinach od północnego Meksyku do Brazylii oraz na Małych Antylach.
Lejkouchy żółtawe śpią w dziuplach lub sztolniach kopalnianych, zwykle w grupkach liczących około 12 osobników, ale zdarza się również w większych zgrupowaniach. Wieczorem polują na powoli latające owady. Potrafią bardzo szybko ruszać skrzydłami, a ich lot przypomina lot motyla.
Rozmnażanie tego nietoperza nie jest związane z żadną porą roku. Samce i samice na krótko przed porodem rozdzielają się.
Lejkouch karaibski, lejkouch żółtawy (Natalus stramineus) – gatunek ssaka z rodziny lejkouchowatych.
Natalus stramineus é uma espécie de morcego da família Natalidae. Pode ser encontrada nas Antilhas Menores: Anguila, Antiga e Barbuda, Dominica, Guadalupe, Martinica, Monserrate e São Cristóvão e Neves.
Natalus stramineus é uma espécie de morcego da família Natalidae. Pode ser encontrada nas Antilhas Menores: Anguila, Antiga e Barbuda, Dominica, Guadalupe, Martinica, Monserrate e São Cristóvão e Neves.
Natalus stramineus[2][3] (en: Mexican funnel-eared bat) är en fladdermusart som beskrevs av Gray 1838. Natalus stramineus ingår i släktet Natalus och familjen trattöronfladdermöss.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan 6 underarter.[2]
Arten blir 38 till 46 mm lång (huvud och bål), har en 47 till 52 mm lång svans och väger 3 till 5 g. Den har 36 till 39 mm långa underarmar, 8 till 9 mm långa bakfötter och 14 till 16 mm långa öron. På ovansidan förekommer ljusbrun päls med orange eller gul skugga och undersidan är täckt av gul päls. Natalus stramineus har liksom andra familjemedlemmar trattformiga öron. De är krämfärgade med svarta kanter. Ovanför överläppen förekommer ett skägg av långa hår. Natalus stramineus är den enda arten i familjen där svansen är längre än huvud och bål tillsammans. Svansen är helt inbäddad i den del av flygmembranen som ligger mellan bakbenen. Extremiteterna och svansen är rosa med tydlig färgavvikelse från den ljusbruna flygmembranen. Tandformeln är I 2/3 C 1/1 P 3/3 M 3/3, alltså 38 tänder.[6]
Denna fladdermus förekommer på Barbados och på andra öar som tillhör Små Antillerna. Individerna vilar i mörka fuktiga grottor. De vistas i låglandet och i bergens lägre delar men inte nära bergstoppar. Arten håller sig nära skogar och buskskogar.[1]
Arten är främst aktiv under två timmar efter solnedgången. Vid sovplatsen bildas kolonier med cirka 300 medlemmar. Fladdermusen jagar olika insekter med hjälp av ekolokaliseringen. Hos populationer i tropikerna sker parningen oftast under den torra perioden så att ungarna föds under regntiden. Honan är 8 till 10 månader dräktig och föder vanligen en unge. Före ungarnas födelse bildar honor egna kolonier som är skilda från hannarna.[6]
Naturliga fiender och livslängden antas vara lika som för andra trattöronfladdermöss.[6]
Wikimedia Commons har media som rör Natalus stramineus.
Wikispecies har information om Natalus stramineus.
Natalus stramineus (en: Mexican funnel-eared bat) är en fladdermusart som beskrevs av Gray 1838. Natalus stramineus ingår i släktet Natalus och familjen trattöronfladdermöss. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan 6 underarter.
Natalus stramineus — є одним з видів кажанів родини Natalidae.
Країни поширення: Ангілья, Антигуа і Барбуда, Домініка, Гваделупа, Мартиніка, Монтсеррат, Сент-Кітс і Невіс. Проживає від рівня моря до середньої висоти. Можна знайти тільки в темних вологих печерах. Зазвичай в найвіддаленіших частинах печери.
Загрозами є гірничодобувна промисловість і туризм, урагани, виверження вулканів.
Natalus stramineus là một loài động vật có vú trong họ Natalidae, bộ Dơi. Loài này được Gray mô tả năm 1838.[2]
Natalus stramineus là một loài động vật có vú trong họ Natalidae, bộ Dơi. Loài này được Gray mô tả năm 1838.
멕시코깔때기귀박쥐(Natalus stramineus)는 깔때기귀박쥐과 깔때기귀박쥐속(Natalus)에 속하는 박쥐의 일종이다. 카리브 해 소앤틸리스 제도 북부 지역에서 발견된다.[2] 근연종 브라질깔때기귀박쥐(Natalus espiritosantensis, 이전에 Natalus stramineus ssp. espiritosantensis로 알려진 박쥐)[3]는 브라질에서 서식한다.
멕시코깔때기귀박쥐(Natalus stramineus)는 깔때기귀박쥐과 깔때기귀박쥐속(Natalus)에 속하는 박쥐의 일종이다. 카리브 해 소앤틸리스 제도 북부 지역에서 발견된다. 근연종 브라질깔때기귀박쥐(Natalus espiritosantensis, 이전에 Natalus stramineus ssp. espiritosantensis로 알려진 박쥐)는 브라질에서 서식한다.
.jpg){kind=small}
