De rode bremraap (Orobanche lutea) is een overblijvende, parasitaire plant uit de bremraapfamilie (Orobanchaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode Lijst van planten als zeer zeldzaam en sterk in aantal afgenomen. De plant komt van nature voor in Europa en Zuidwest-Azië.
De plant wordt 10-60 cm hoog en heeft schubvormige bladeren zonder bladgroen.
De rode bremraap bloeit in mei en juni met rode tot bruine, 2-3,2 cm lange bloemen. Op de bloem zitten klierharen. De stempel is geel. De bloeiwijze is een tros.
De vrucht is een doosvrucht met stoffijn zaad. De kiem is omsloten door een los fijnmazig netzakje. Bremraapzaden zenden bij het ontkiemen een wortelachtige uitloper de grond in totdat deze contact maakt met de wortel van de gastheerplant. Wanneer de plant zich hieraan vastmaakt, berooft deze de gastheer van water en voedingsstoffen. Het ontkiemen van de zaden wordt op gang gebracht door stoffen die de wortel van de gastheer in de grond verspreidt: ontbreken deze, dan kan het zaad verscheidene jaren zijn kiemkracht behouden.
De plant komt voor op sikkelklaver (Medicago falcata), die groeit op rivierduinen en zandige dijken.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Orobanche lutea op Wikimedia Commons. De rode bremraap (Orobanche lutea) is een overblijvende, parasitaire plant uit de bremraapfamilie (Orobanchaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode Lijst van planten als zeer zeldzaam en sterk in aantal afgenomen. De plant komt van nature voor in Europa en Zuidwest-Azië.
De plant wordt 10-60 cm hoog en heeft schubvormige bladeren zonder bladgroen.
De rode bremraap bloeit in mei en juni met rode tot bruine, 2-3,2 cm lange bloemen. Op de bloem zitten klierharen. De stempel is geel. De bloeiwijze is een tros.
De vrucht is een doosvrucht met stoffijn zaad. De kiem is omsloten door een los fijnmazig netzakje. Bremraapzaden zenden bij het ontkiemen een wortelachtige uitloper de grond in totdat deze contact maakt met de wortel van de gastheerplant. Wanneer de plant zich hieraan vastmaakt, berooft deze de gastheer van water en voedingsstoffen. Het ontkiemen van de zaden wordt op gang gebracht door stoffen die de wortel van de gastheer in de grond verspreidt: ontbreken deze, dan kan het zaad verscheidene jaren zijn kiemkracht behouden.
De plant komt voor op sikkelklaver (Medicago falcata), die groeit op rivierduinen en zandige dijken.
