Multimedia w Wikimedia Commons Hygromiidae – liczna w gatunki i bardzo zróżnicowana rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), wcześniej opisywana jako podrodzina ślimakowatych (Helicidae). W zapisie kopalnym znana z warstw górnego paleocenu[2].
Zasięg ich występowania obejmuje Wyspy Kanaryjskie, Azory, północno-wschodnią Afrykę, Europę i rozciąga się na wschód – po środkową Azję[2][3]. W Polsce występuje 20 gatunków[4].
Ślimaki zaliczane do tej rodziny są małe lub średniej wielkości. Charakteryzują się obecnością więcej niż 2 gruczołów palczastych otwierających się powyżej woreczka strzałki miłosnej. Różnią się znacznie preferencjami siedliskowymi[4]. Biologia i ekologia, a także powiązania filogenetyczne przedstawicieli rodziny pozostają słabo poznane.
Rodzaje zaliczane do Hygromiidae są klasyfikowane w kilku podrodzinach[5]:
Rodzajem typowym rodziny jest Hygromia.
Hygromiidae – liczna w gatunki i bardzo zróżnicowana rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), wcześniej opisywana jako podrodzina ślimakowatych (Helicidae). W zapisie kopalnym znana z warstw górnego paleocenu.
Zasięg ich występowania obejmuje Wyspy Kanaryjskie, Azory, północno-wschodnią Afrykę, Europę i rozciąga się na wschód – po środkową Azję. W Polsce występuje 20 gatunków.
Ślimaki zaliczane do tej rodziny są małe lub średniej wielkości. Charakteryzują się obecnością więcej niż 2 gruczołów palczastych otwierających się powyżej woreczka strzałki miłosnej. Różnią się znacznie preferencjami siedliskowymi. Biologia i ekologia, a także powiązania filogenetyczne przedstawicieli rodziny pozostają słabo poznane.
Rodzaje zaliczane do Hygromiidae są klasyfikowane w kilku podrodzinach:
Hygromiinae Ciliellinae Geomitrinae Monachainae PonentininaeRodzajem typowym rodziny jest Hygromia.
