dcsimg

Wielkolot rdzawy ( 波蘭語 )

由wikipedia POL提供
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Wielkolot rdzawy[3], dawniej także: taguan[4] (Petaurista petaurista) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych[5].

Jego średnia długość ciała waha się w przedziale 40-58 cm, a długość ogona 43-63 cm. Dzięki dużemu fałdowi skórnemu, łączącymi boki ciała oraz przednie i tylne kończyny, ten gatunek wprawdzie nie może latać, ale wykonuje loty ślizgowe dochodzące do 450 m długości. Nie musi więc za każdym razem schodzić na ziemię, jeśli chce się przenieść z drzewa na drzewo. W ciągu dnia kryje się w dziupli, którą opuszcza o zmierzchu, udając się na poszukiwanie orzechów i innych owoców. Taguany żyją pojedynczo, parami lub w grupach rodzinnych. Tubylcy polują na te duże gryzonie ze względu na ich smaczne mięso.

Występowanie

Występuje w gęstych lasach Azji, od Kaszmiru do południowych Chin, a także na Sri Lance, Jawie i Borneo.

U osobników należących do podgatunku występującego na Tajwanie (Petaurista petaurista grandis) wykryto zarodziec Plasmodium watteni, którego rozmnażanie się i przenoszenie nadal nie jest wiadome[6]

Rozmnażanie

Samce są aktywne rozrodczo w okresach od marca do czerwca i od października do listopada, natomiast większość samic od maja do lipca i od listopada do stycznia. Latające wiewiórki z rodzaju wielkolot mają dwa sezony rozrodcze w roku – zimowy i letni. Ich dokładne przedziały czasowe różnią się między gatunkami. Sezon rozrodczy wielkolota rdzawego zamyka się w okresach od czerwca do sierpnia i od grudnia do lutego[7]. Samica prawdopodobnie wydaje na świat 2 lub 3 mioty po 1 lub 3 młode w każdym z nich. Nigdy nie zaobserwowano młodych siedzących na grzbiecie matki, więc przypuszcza się, że przed udaniem się na poszukiwanie pokarmu pozostawia je w bezpiecznym miejscu.

Przypisy

  1. Petaurista petaurista, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Petaurista petaurista. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Zygmunt Kraczkiewicz: Ssaki. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne, Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  5. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Petaurista petaurista. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 4 maja 2012]
  6. J. H. Cross, J. C. Lien. Plasmodium (Vinckeia) watteni sp. n. from the Formosan Giant Flying Squirrel, Petaurista petaurista grandis. „Journal of Parasitology”. 54 (6), s. 1171-1174, 1968 (ang.).
  7. P. Lee, Y. Lin, D. R. Progulske. Reproductive Biology of the Red-Giant Flying Squirrel, Petaurista petaurista, in Taiwan. „Journal of Mammalogy”. 74 (4), s. 982-989, 1993 (ang.).
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia POL

Wielkolot rdzawy: Brief Summary ( 波蘭語 )

由wikipedia POL提供

Wielkolot rdzawy, dawniej także: taguan (Petaurista petaurista) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych.

Jego średnia długość ciała waha się w przedziale 40-58 cm, a długość ogona 43-63 cm. Dzięki dużemu fałdowi skórnemu, łączącymi boki ciała oraz przednie i tylne kończyny, ten gatunek wprawdzie nie może latać, ale wykonuje loty ślizgowe dochodzące do 450 m długości. Nie musi więc za każdym razem schodzić na ziemię, jeśli chce się przenieść z drzewa na drzewo. W ciągu dnia kryje się w dziupli, którą opuszcza o zmierzchu, udając się na poszukiwanie orzechów i innych owoców. Taguany żyją pojedynczo, parami lub w grupach rodzinnych. Tubylcy polują na te duże gryzonie ze względu na ich smaczne mięso.

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia POL