Pachypodium rosulatum ist eine Pflanzenart aus der Gattung Pachypodium in der Familie der Hundsgiftgewächse (Apocynaceae).
Pachypodium rosulatum ist eine ausdauernde Pflanze, deren Stamm zunächst flaschenförmig wächst, später jedoch zu einem massiven Caudex mit einem Durchmesser von 1 m oder mehr wird. Aus ihm entspringen viele dicke, sich verjüngende, aufsteigende Zweige mit einer Länge von meist 1 bis 1,5 m, selten erreichen sie auch 3,5 m. Die älteren Teile der Pflanze sind unbewehrt, nur an den jungen Trieben stehen paarweise konisch geformte Dornen mit einer Länge von 2 bis 16 mm. Die Laubblätter sind meist filzig behaart, sie sind elliptisch geformt, 3 bis 8,5 cm lang und 0,8 bis 3,5 cm breit.
Die Blüten stehen in Gruppen aus zwei bis zwölf an 7 bis 60 cm langen Blütenstielen, meist sind sie gelb gefärbt, selten jedoch auch weiß. Die Früchte sind 6 bis 20 cm lang, sie enthalten langgestreckte Samen mit einer Länge von 6 mm.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 18.[1]
Die Art ist ein Endemit von Madagaskar. Sie gedeiht dort in den Provinzen Mahajanga und Toliara.[2]
Die Erstbeschreibung der Art erfolgte 1882 durch John Gilbert Baker.[3]
Synonyme sind Pachypodium cactipes K.Schum., Pachypodium drakei Costantin & Bois und Pachypodium rosulatum var. drakei (Costantin & Bois) Markgr.[4]
Die innere Systematik der Art wird unterschiedlich interpretiert. G. D. Rowley (2002) unterscheidet vier Varietäten und eine Form:
Jonas Lüthy und John Jacob Lavranos hingegen unterscheiden in der Erstbeschreibung von Pachypodium rosulatum subsp. bemarahense (2005) zusammen mit dieser neuen Unterart insgesamt sechs Unterarten:[5]
In der Natur bildet die Art Hybride mit Pachypodium brevicaule (Pachypodium × rauhii), in Kultur wurde eine Hybride mit Pachypodium densiflorum (Pachypodium × hojnyi) gezüchtet.
Pachypodium rosulatum ist eine Pflanzenart aus der Gattung Pachypodium in der Familie der Hundsgiftgewächse (Apocynaceae).
Pachypodium rosulatum, common name elephant's foot plant, belongs to the family Apocynaceae.
Pachypodium rosulatum is a shrubby perennial caudiciform plant with a bottle-shaped trunk, brownish silver and almost spineless, about 10–15 centimetres (3.9–5.9 in) wide and about 20–35 centimetres (7.9–13.8 in) tall. From the caudex depart many thorny cylindrical arms, forming a shrub about 1.5 metres (4 ft 11 in) tall. The leaves, which fall in the dry season, form a rosette on the top of branches. They are deciduous, dark green, oblanceolate, ovate or elliptical and petiolated. The long-stalked flowers are sulphur-yellow and form an inflorescence about 30 centimetres (12 in) high. Flowering period extends from February through May. The fruits are 6 to 20 inches long and contain elongated seeds with a length of 6 mm.
This plant is native to Madagascar and it is widespread on the central plateau.
These plants prefer sunny and stony areas. The succulent caudex and the underground tuberous enable the plant to tolerate long periods of drought.
Pachypodium rosulatum subsp. gracilius in Isalo N. P., Madagascar
Pachypodium rosulatum subsp. gracilius in Isalo N. P., Madagascar
Elephant's foot in flower in Isalo N. P., Madagascar
Inflorescence of P. rosulatum in the Conservatoire botanique national de Brest, France
Elephant’s foot flowering in the Isalo National Park, Madagascar
Pachypodium rosulatum, common name elephant's foot plant, belongs to the family Apocynaceae.
Pachypodium rosulatum, popularmente llamada planta pata de elefante Baker 1882,[1] es una especie de la familia Apocynaceae (que recientemente se ha fusionado con la familia Asclepiadaceae). Tiene como hábito de desarrollo el ser un arbusto robusto con un tronco abultado postrado, con apariencia de pata de elefante. Presenta varias ramas cilíndricas en su parte superior. Se encuentra incluido en el listado de CITES apéndice 2.
Fue la primera especie malgache en ser descrita. Se distribuye extensamente en la meseta central. Es una especie arbustiva caudiciforme, cuyas ramas se extienden en amplitud con diversas formas y variedades reconocidas. Tiene (generalmente) el tronco forma de botella clásico y espinas gruesas como la mayoría de los otros pachypodium.
En sus tallos la base (caudex) es lisa pero permanecen las cicatrices de las hojas, corteza verde plateada, sin espinas, con forma de botella y llega a estar absolutamente hinchada (10 a 15 cm de ancho y 25 a 30 cm largo) las ramas se bifurcan en el extremo sobre todo verticalmente con alguna ramificación de la parte más baja. Ramas de 9 a 12 cm de diámetro, ramitas, de color marrón claro y pubescentes a menudo finas en el ápice. Las ramas cilíndricas se cubren con espinas dorsales cónicas apareadas dirigidas hacia arriba, de 3 x 2 m. Las ramificaciones se producen cuando la planta ha florecido.
Las hojas tienen un peciolo estrecho (de 1 a 10 milímetros de largo) y tienen forma oblongo lanceoladas, ovales o elípticas, cuneiformes en la base y verde oscuro con un pedacito brillante en la cara superior, pubescente, coriácea, deciduas. Tienen una vena media de color más claro y forman un rosetón alrededor de las extremidades de las ramas.
Las flores presentan un color amarillo vivo, con una forma extraña, son flores sin perfume en racimos con pedúnculos largos hacia el extremo de los vástagos. Las floraciones pueden exceder de 7 cm en diámetro y son muy atractivas. Cuando la planta es joven tiene las floraciones a partir de febrero, hasta mayo, las plantas incluso las pequeñas de 1 o 2 años pueden florecer.
Se encuentran en Madagascar, generalmente en posiciones soleadas respecto en lugares pedregosos dónde se asocian con otros representantes de la flora de áreas secas.
Esta especie puede tolerar temperaturas bajo cero en su ambiente natural en invierno. Se encuentran en hábitat xéricos y están naturalmente bien adaptadas al ambiente caliente y seco en el cual crecen.
Los vástagos suculentos actúan como almacenes del agua y permiten a las plantas sobrevivir en las condiciones más extremas. Los vástagos subterráneos tuberosos gruesos también ayudan a las plantas a sobrevivir largos periodos sin el agua. Pueden por lo tanto soportar calor intenso y largos periodos de sequía.
Pachypodium rosulatum fue descrita por John Gilbert Baker y publicado en Journal of Botany, British and Foreign 20: 219. 1882.[2]
Pachypodium: nombre genérico que viene de una forma latína del griego antiguo: pachus = (grueso) y podium = (pie) (o podos, formado de la raíz de pous, pies), por lo que significa de gruesos pies
rosulatum: epíteto latíno que significa "con las hojas en una roseta".
Pachypodium rosulatum, popularmente llamada planta pata de elefante Baker 1882, es una especie de la familia Apocynaceae (que recientemente se ha fusionado con la familia Asclepiadaceae). Tiene como hábito de desarrollo el ser un arbusto robusto con un tronco abultado postrado, con apariencia de pata de elefante. Presenta varias ramas cilíndricas en su parte superior. Se encuentra incluido en el listado de CITES apéndice 2.
Pachypodium rosulatum est une espèce végétale de la famille des Apocynaceae, endémique de Madagascar.
Endémique de l'ouest et du sud de Madagascar (provinces de Mahajanga et de Toliara), elle pousse en terrain sec sur des pentes rocailleuses.
Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (6 juin 2015)[1], Catalogue of Life (6 juin 2015)[2] et NCBI (6 juin 2015)[3] :
Pachypodium rosulatum est une espèce végétale de la famille des Apocynaceae, endémique de Madagascar.
Pachypodium rosulatum (Baker, 1882) è una pianta della famiglia delle Apocynaceae, endemica del Madagascar[1].
Pachypodium rosulatum
Parco Nazionale dell'Isalo
Pachypodium rosulatum
Parco Nazionale dell'Isalo
Sono note le seguenti sottospecie:[1]
Pachypodium rosulatum (Baker, 1882) è una pianta della famiglia delle Apocynaceae, endemica del Madagascar.
Pachypodium rosulatum là một loài thực vật có hoa trong họ La bố ma. Loài này được Baker mô tả khoa học đầu tiên năm 1882.[1]
Pachypodium rosulatum là một loài thực vật có hoa trong họ La bố ma. Loài này được Baker mô tả khoa học đầu tiên năm 1882.