La tena (Diplodus vulgaris) ye una especie de pexe perciforme de la familia Sparidae.[1][2]
Mide hasta 45 cm y puede identificase por tener un cuerpu ovaláu, bien apandáu poles bandes, cola cabeza un pocu en punta, acabada nuna boca grande. Tien un color plateáu con una franxa negra detrás de la cabeza y otra na base de la cola. A cada llau apaecen unes bandes llonxitudinales, fines y de color doráu, que van resiguiendo les fileres d'escames, de les qu'hai quince o dieciséis. Sobre los güeyos atopamos un llurdiu acoloratáu.
Ye una especie propia del Atlánticu nororiental, dende Senegal hasta'l golfu de Vizcaya, y nel mar Mediterraneu.[3] Atopase ente 2 y 20 m de fondura, en fondos predresos con algues abondoses y entrepolaos de sableres.[3]
Reproduzse de setiembre a payares y, a lo llargo de la so vida, presenta los dos sexos, primeru machu y dempués fema, como tolos miembros de la familia.
La so alimentación componse principalmente de xagorres y pequeños crustáceos.[3]
Nun tien valir comercial y nun s'aprecia la so carne.
Ar sar penn du (Diplodus vulgaris) a zo ur pesk mor.
La variada, verada o vidriada (Diplodus vulgaris) és un peix teleosti de la família dels espàrids i de l'ordre dels perciformes[4][5] freqüent a les costes del mar Mediterrani.[6]
És hermafrodita proteràndric. Als 2 anys, i quan fa 17 cm, ja és madur sexualment. Es reprodueix durant la tardor. Els ous i les larves són planctòniques.[10]
És omnívor: menja crustacis, cucs, mol·luscs i algues.[11]
És una espècie litoral costanera que viu als rompents, als ports i a fons rocallosos fins als 60 m, però es troba principalment entre els 2 i els 25. Pot trobar-se a praderies i a fons sorrencs.[12]
Es troba a les costes de l'Atlàntic oriental (des de la Mar Cantàbrica fins a Cap Verd i les Illes Canàries, i, també, des d'Angola fins a Sud-àfrica), de la Mediterrània i de la Mar Negra.[9]
Es captura amb tremalls, volantí i palangre.[13]
La variada, verada o vidriada (Diplodus vulgaris) és un peix teleosti de la família dels espàrids i de l'ordre dels perciformes freqüent a les costes del mar Mediterrani.
Die Zweibindenbrasse (Diplodus vulgaris), auch in der Einzahl häufig Zweibindenbrassen genannt, ist ein Fisch aus der Familie der Meerbrassen (Sparidae), der im Ostatlantik und im Mittelmeer beheimatet ist. Namensgebend sind zwei dunkle senkrechte Streifen, zum einen auf Höhe der Brustflosse und zum anderen vor dem Schwanzstiel.
Die Zweibindenbrasse hat einen seitlich abgeflachten und hochrückigen Körper und erreicht eine durchschnittliche Körperlänge von 30 Zentimetern. Maximal wurden eine Körperlänge von 45 cm bei einem Körpergewicht von 1300 g gemessen. Der Kopf besitzt sehr große Augen sowie ein kleines endständiges Maul. Der Rücken und die Flanken sind silbriggrau mit gelben Längsreihen, die jeweils eine Schuppenreihe einnehmen. Vor und hinter der Rückenflosse befindet sich jeweils eine schwarze Querbinde, die dem Fisch den Namen gegeben haben. Die Bauchflossen sind brustständig und dunkel.
Die ungeteilte Rückenflosse besitzt 11 bis 12 harte Flossendornen und danach 13 bis 16 weiche, die Afterflosse 3 harte und 12 bis 15 weiche Flossenstrahlen.
Das Hauptverbreitungsgebiet der Zweibindenbrasse ist das Mittelmeer und die nordafrikanische Atlantikküste. Vorkommen werden im Ostatlantik von der Bretagne bis nach Afrika auf Höhe der (und bei den) Kapverdischen Inseln angetroffen. Ein zweites Verbreitungsgebiet ist an den Küsten Namibias und Südafrikas zu finden.
Die Fische schwimmen einzeln oder in kleinen Trupps. Sie leben im Küstenbereich vor allem auf Felsboden, seltener über Sandboden, Jungfische manchmal in Posidonia- und Tangwiesen. Die bevorzugten Tiefen liegen in den ersten 50 Metern des Eulitoral, sie kommen aber bis in 160 m Meter Tiefe vor. Sie ernähren sich vor allem von kleinen Wirbellosen, meist Kleinkrebsen.
Zweibindenbrassen sind wie andere Meerbrassen, darunter etwa die Rotbrasse (Pagellus erythrinus), so genannte proterogyne Zwitter.[1] Das bedeutet, dass alle Fische im Alter von etwa einem bis zwei Jahren als Weibchen geschlechtsreif werden und sich später in Männchen umwandeln. Die Laichzeit der Zweibindenbrasse liegt im Oktober bis Januar.
Die Zweibindenbrasse ist eine von zwölf Arten der Gattung Diplodus[2].
Die Zweibindenbrasse (Diplodus vulgaris), auch in der Einzahl häufig Zweibindenbrassen genannt, ist ein Fisch aus der Familie der Meerbrassen (Sparidae), der im Ostatlantik und im Mittelmeer beheimatet ist. Namensgebend sind zwei dunkle senkrechte Streifen, zum einen auf Höhe der Brustflosse und zum anderen vor dem Schwanzstiel.
Ngaté bu digen : Diplodus vulgaris[1] (jén - dundat yi)
Ngaté bu digen : Diplodus vulgaris (jén - dundat yi)
Askan (pop) : ? Réewu Afrig: Gànnaar - Senegaal Melo : dóomu taal Dayoo : 25cm (max : 45cm)O (Sâgou) Testanèigra (Diplodus vulgaris; scinònimi Sargus vulgaris, Sargus salviani) o l´é ´n pescio da famìggia Sparidae (Phylum Chordata -Ordine Perciformes).
Pescio gregario, o vive in sciammi ciù ò meno numerozi che de spesso stàn a mezz'ægoa sensa mesciâse; o se distingoe pe 'na larga fascia neigra in sciâ testa derê a l'éuggio e ' n'âtra in sciâ côa e 'na chinzénn-a de sotî linie indoæ lóngo i scianchi.
O l´e ´n péscio do Mediteràneo e do sùd de l´Oçeano Atllantico. O triga inte ægue de superfizie scinn-a i 60 métri, d´arénte a schéuggi e praterîe.[1]
o Testanèigra e o Sâgou veaxo (Diplodus sargus) en pesci scìmili, e scibén che i doî êan conosciui inte l´antighitae grêga -gh´e di vâzi dónde en reaffigurae segge l´un che l´atro- pâ che Aristòtele o l´agge adeuviòu o nomme Sargos pe tutti doî -l´âtro nome clàscico, Sparus, fòscia o l´indicaiva ascì sti doî pésci òpûre ´n âtro péscio do mæximo génere, o Sparlo (Diplodus annularis).[2][3]
Fòscia pe questo inta òpia de l´ittologo do Rinascimentoi Guillaume Rondelet se gh´atreuva solo che un di doî, o Diplodus sargus;[4] Ippolito Salviani, in cangio, o l´a raffiguròu in mòddo ciæo o D. vulgaris sótta o nómme Sargo -e o l´a dæto o nómme Sparo a-o D. sargus.[5]
In époche ciù recénte i naturalisti che an diferençiòu i doî pesci en stæti o lìgure Domenico Viviani, o svisseo François Delaroche (ch´o l´a conscideròu o D. Vulgaris una qualitæ do D. sargus)[6] e o Samuel Rafinesque (ch´o n´a parlòu come s´o fisse stæto o prìmmo a fâlo)[7]
Cuvier & Valenciennes, quande êan apreuvo a parlâ do D. vulgaris ("le sargue ou Sar proprement dit"; cf. Sâgou viâxo) an dito:
"Nos deux premières espèces de sargues ne paraissent avoir été bien distinguées par aucun auteur, et cependant il en existait de bonnes figures dès le milieu du seizième siècle. Rondelet en représente une, et Salviani l'autre, chacun regardant la sienne comme le vrai sargue des anciens; en quoi il est assez probable qu'ils ont raison tous les deux , car les anciens peuvent fort bien aussi ne les avoir pas distinguées. (..) Rondelet et Gesner ne l'ont pas connu. [o Testa neigra] M. Viviani a recommencé à distinguer ce sargue du précédent , et nous en a envoyé des échantillons sous le nom de sparus gibbosus; (..) Nous croyons (..) retrouver notre second sargue dans la courte description que M. Rafinesque a faite de son sparus varatulus".[8]
Bén ben de nómmi regionâli do D. vulgaris en derivae da Sargos o da Sparus
Gh´é ascì i nómmi derivæ da-o latìn Variatus:
In lìgure o sôlo nómme ch´o porieiva avéi ´n quarche rapòrto con Variatus o l´é Svojà
Inte arcune regioìn grêghe i nómmi do Testanèigra (e do Sâgou veâxo) en continuatoì di vêgi nómmi:
"The specimen sold me as σπάρος vas Diplodus vulgaris. I am inclined to think that the names σαργός (,.) and σπάρος are used indiscriminately for any and all species of Diplodus"[22]
Gh´é di âtri nómmi, cómme χαρακίδα, ch´o saieiva o continuatô do nome Charax çitòu da l´outô clàscico Oppian:[23]
"O Gesner inte´n mòddo strànio o lá dæto questo nómme a un pèscio de sciùmme (..) o Charax di grêghi bezéugna ch´o segge o Sargus Salviani percöse questo pèscio o l´a ancón int´e îzoe do Egeo o nómme Charakida (..) Inte âtre regioìn grêghe (..) i pescoèi mesccian a Charakida co-o Sargos"[24][25]
O (Sâgou) Testanèigra (Diplodus vulgaris; scinònimi Sargus vulgaris, Sargus salviani) o l´é ´n pescio da famìggia Sparidae (Phylum Chordata -Ordine Perciformes).
Diplodus vulgaris, the common two-banded sea bream, is a species of seabream belonging to the family Sparidae.
Diplodus vulgaris can reach a length of about 45 centimetres (18 in) with maximum recorded weight of 1.3 kilograms (2.9 lb). Body is generally grey-silver, with two well-defined vertical black bands, one close to the gills and one in the rear of the body, just before the base of the caudal fin. Another black stripe, less pronounced, is present near the eyes. There are golden lines along the body, typically on the back.
Lips are rather thick. In each jaw, there are 8 narrow, light-brownish incisors. In the western Mediterranean, it reproduces in October and November and in the eastern Mediterranean in December and January.
It is a gregarious species, sometimes forming groups composed even by many specimens. In the shallows, it often creates smaller groups even with other similar species.
Adults feed on benthic invertebrates, crustaceans, worms and mollusks. It is considered an important food fish.
This species is widespread in the Mediterranean Sea, in the Black Sea and in the Eastern Atlantic Ocean, at depths of 0 to 160 m, more commonly between 0 and 30 m.
It inhabits rocky, sandy bottoms and seagrass beds. On sandy bottoms, it can be often found following species that dig the sand and trying to steal their food.
It is often caught in various nets, fish traps and light longlines. Locally, it is very important catch for artisanal fishermen and can be often found fresh in local fish markets.
In sport fishing, it is often caught from shore or from boat on rod and real or handline and in shallow waters often on rigs with floats. It is not very picky about its bait and will grab hooks baited with small chunks of fish, various worms, small prawns, mussels, various pastes, bread, cheese and similar. Sometimes it can be caught while trolling from shore on European seabass or common dentex using live prawns as bait.
Larger specimens are often caught with a speargun.
It is one of the best tasting fish, especially larger specimen. Barbequed with some olive oil, garlic, parsley and few drops of lemon is a delicacy. In mixed fish stew, especially when there is some fatty fish like eels, it also has great taste and aroma.
It can be used for fish soups, or even pan fried, especially smaller specimens.
Diplodus vulgaris, the common two-banded sea bream, is a species of seabream belonging to the family Sparidae.
La mojarra, vidriada, sargo, sargo mojarra, seifía o sargo seifa[1] (Diplodus vulgaris) es una especie de pez perciforme de la familia Sparidae.[2]
Mide hasta 45 cm y se le puede identificar por tener un cuerpo ovalado, muy aplanado por los costados, con la cabeza un poco en punta, acabada en una boca grande. Tiene un color plateado con una franja negra detrás de la cabeza y otra en la base de la cola. A cada lado aparecen unas bandas longitudinales, finas y de color dorado, que van resiguiendo las hileras de escamas, de las que hay quince o dieciséis. Sobre los ojos encontramos una mancha rojiza.
Es una especie propia del Atlántico nororiental, desde Senegal hasta el golfo de Vizcaya, así como del mar Mediterráneo.[3] Se encuentra a entre 2 y 20 m de profundidad, en fondos rocosos con algas abundantes e intercalados de arenales.[3]
Este pez osteotrofo tiene una reproducción sexual sin copulacion como el 99% de estos
Se reproduce de septiembre a noviembre y, a lo largo de su vida, presenta los dos sexos, primero macho y después hembra, como todos los miembros de la familia.
Su alimentación se compone principalmente de gusanos y pequeños crustáceos.[3]
Se pesca comercialmente puesto que su carne es de buena calidad. Las formas de cocinar este pescado son muy similares a las del sargo. En algunas provincias marítimas e islas es un pescado muy apetecido.
La mojarra, vidriada, sargo, sargo mojarra, seifía o sargo seifa (Diplodus vulgaris) es una especie de pez perciforme de la familia Sparidae.
Muxar arrunta edo muxkar arrunta (Diplodus vulgaris) sparidae familiako arraina da, Mediterraneon, Itsaso Beltzan eta ekialdeko Ozeano Atlantikoan bizi dena.
45 zentimetroko luzera duenak badaude, gorputz obalatu eta aho handiko arraina da[1]. Zilarrezko kolorea bada ere, urrezko luzera-bandak eta begi gorriak ditu.
Kostaldeko arraina da, 0-50 metroko sakonean bizi dena. Arrain belarjale hauek sardetan bizi ohi dira. Sparidae familiako beste arrainak bezala, hermafrodita da[2].
Muxar arrunta edo muxkar arrunta (Diplodus vulgaris) sparidae familiako arraina da, Mediterraneon, Itsaso Beltzan eta ekialdeko Ozeano Atlantikoan bizi dena.
Sar à tête noire
Le sar à tête noire (Diplodus vulgaris) est une espèce de la famille des sparidés. Il est également appelé veirade.
On trouve le sar à tête noire principalement en mer Méditerranée, ainsi que dans l'océan Atlantique Est du Sud de la France au Cap-Vert.
Il est facilement identifiable grâce à ses deux grosses bandes noires : l'une devant les nageoires pectorales l'autre à l'avant de la nageoire caudale. Le reste du corps est gris argenté rayé de bandes jaune doré (parfois peu visibles) avec une tête bleutée. L'adulte mesure en général 25 à 30 cm, mais peut atteindre jusqu'à 45 cm de long. La reproduction a lieu en automne, il pond des œufs pélagiques. Les juvéniles commencent leur vie avec une teinte gris-argent unie ; ce n'est que lorsqu'ils atteignent 4 à 5 cm qu'ils prendront leur couleur définitive.
On le trouve principalement sur les hauts fonds rocheux et à proximité des herbiers (grandes prairies de posidonies). Il vit le plus souvent en compagnie de ses semblables formant de petits bancs (parfois des gros) se nourrissant des vers, de crustacés, il est très friand de mollusques bivalves tel que les moules mais on peut le trouver seul.
Sar à tête noire
Le sar à tête noire (Diplodus vulgaris) est une espèce de la famille des sparidés. Il est également appelé veirade.
A chaparela,[2] Diplodus vulgaris, é unha especie de peixe da clase dos actinopterixios, infraclase dos teleósteos, orde dos perciformes, suborde dos percoideos, superfamilia dos percoideos e familia dos espáridos, unha das 23 actualmente integradas no xénero Diplodus.[3]
A especie foi descrita en 1817 polo naturalista francés Étienne Geoffroy Saint-Hilaire, baixo o nome de Sargus vulgaris,[3] na súa obra "Poissons du Nil, de la mer Rouge et de la Méditerranée". In: Description de l'Egypte ou recueil des observations et des recherches qui ont été faites en Égypte pendant l'expedition de l'Armée français, publié par les ordres de sa Majesté-L'Empereur Napoléon le Grand. Paris. Imprimerie Impériale. Histoire Naturelle.
Ademais de polo nom actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[3]
Para a do xénero, ver Diplodus.
O epíteto específico, vulgaris, fai referencia a que é unha especie "vulgar" (ou "común") no Mediterráneo.
Ademais de chaparela, recollido no Digalego e tamén no Dicionario de galego de Ir Indo,[4] (non confundir con chaparena, que figura no Dicionario da RAG, pero referido a outra especie de espárido, Spondyliosoma cantharus), Lahuerta e Vázquez, no seu Vocabulario multiligüe de organismos acuáticos, adxudican á especie Diplodus vulgaris o nome, chaparena —en contra do criterio da RAG— co sinónimo sargo de cabeza negra,[5] que non ten a cabeza negra (en todo o caso, poderiase dicir da caluga).
Esta especie é coñecida en Cataluña como "variada", "vidriada" ou "verada",[6] mentres que en castelán coñécese como "mojarra" (o nome oficial),[7] ou "saifía". En toda a costa norte de España e en Portugal coñécese como "safia" (nome oficial en portugués) e "mucharra".[Cómpre referencia]
As princpais características desta especie son:[8][9]
Diplodus vulgaris é unha especie costeira eurihalina (é dicir, que é capaz de vivir nun amplo abano de variacións da salinidade) que habita en fondos rochosos e areosos, desde a beiramar,[9] xeralmente cerca de plantas de Posidonia oceanica ,[11] a profundidades de ate os 160 m,[10] pero máis comunmente a menos dos 50 m e, as veces, en lagoas costeiras. Os espécimes xoves ás veces encóntranse en leitos de pasteiros mariños.[11]
Esta especie ditribúese polo Atlántico tropical e subtropical, até o golfo de Biscaia, sendo moi común no Mediterráneo.[12][13] A súa área de distribución abarca desde o sur da Bretaña francesa até o norte de Senegal, incluídos os arquipélagos de Madeira e as Canarias, pero está ausente das illas de Cabo Verde. Está presente en todo o Mediterráneo e no sur do mar Negro.[1]
En Galicia a súa presenza foi citada por primeira vez por Cornide en 1778, co nome de Sparus melanurus.[14]
Os espécimes inmaturos son gregarios, mentres que os adultoa son solitarios.[15]
A chaparela é un peixe omnívoro, alimentándose principalmente de algas, moluscos bivalvos e pequenos crustáceos.[16]
Alcanzan a madurez sexual ao 2 anos de idade (cando miden aproximadamente uns 17 cm), sendo o seus ovos peláxicos.[17]
No sur de Portugal a temporada de desova esténdese de setembro a abril.[18] Informouse que a temporada de desova desta especie fronte á costa suroeste de Portugal esténdese de decembro a marzo, alcanzando o seu punto máximo en xaneiro e febreiro. Esta especie caracterízase por ser un hermafrodita rudimentario con posíbel protandria (é dicir, que as gónadas masculinas maduran antes que as femininas, polo que os machos coa idade transfórmanse en femias).[19]
No Mediterráneo occidental esta especie é hermafrodita e a súa reprodución ocorre en outono; as crías aparecen en decembro-xaneiro.[20][21]
A lonxevidade de Diplodus vulgaris estímase en nove anos.[1]
As formas de cociñar este peixe son moi similares ás do sargo. Adoita consumirse fritido, á plancha con aceite e allo, cocido con maionesa, ao forno sobre patacas e cebola, con queixo na grella e guisado.[22]
Posíbeis descensos nas súas poboacións localizados nas zonas de pesca e as modificacións do seu hábitat representan unha ameaza para Diplodus vulgaris.[1]
Segundo os asesores da Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN), Diplodus vulgaris é unha especie común e moi extendida, xa que a súa área de distribución vai desde o golfo de Biscaia até o Mediterráneo e a costa de África do Norte, e non hai evidencias da diminución da súa poboación, a pesar do seu alto valor comercial. A área de distribución de D. vulgaris superponse con áreas mariñas protexidas en toda a súa área de distribución, polo que a UICN cualifica o status da especie como LC (pouco preocupante).[1]
A chaparela, Diplodus vulgaris, é unha especie de peixe da clase dos actinopterixios, infraclase dos teleósteos, orde dos perciformes, suborde dos percoideos, superfamilia dos percoideos e familia dos espáridos, unha das 23 actualmente integradas no xénero Diplodus.
Fratar (lat. Diplodus vulgaris), pripada obitelji ljuskavki (Sparidae). Najbliži rođaci fratra su šarag i špar od kojih se razlikuje prvenstveno po obojenosti tijela. U Hrvatskoj je poznat i pod sljedećim imenima: baraj, crnoguzac, frankul, pop, popić, špar crnorepac i dr.
Naraste do 40 cm u dužinu, a dostigne težinu od 1,30 kg. Ime je dobio po crnoj mrlji u obliku ovratnika koja počinje na sredini škržnog poklopca, ide iza glave i završava pri sredini drugog škržnog poklopca. Fratar ima još jednu crnu mrlju koja je ima oblik prstena i nalazi se oko korijena repne peraje. Crne mrlje su više izražene kod mlađih nego kod starijih primjeraka. Tijelo mu je zdepasta oblika, visoko spljošteno ovalno. Gore i postrance je žućkasto do zlatkastotamnosive boje. Sa donje strane je bijelosrebrnkaste boje. Uzduž bokova ima slabo izražene zlatastožućkaste pruge. Tijelo mu je pokriveno relativno velikim ljuskama. Ima malu glavu i usta.
Nedorasli primjerci obitavaju na različitim vrstama dna. Odrasli primjerci preferiraju strmija, dublja i vrlo škrapljiva dna, zadržavajući se u procjepima i rupama hridinastog dna. Uglavom je drži obalnog mora, krećući se na dubini od 2 do 3 metra pa do 30 metara. Dublje od 100 metara ne zalazi. Zalazi i u riječna ušća i druge boćate vode. Odrasli primjerci se kreću sami ili u manjim jatima, dok su mlađi primjerci uglavom u jatima. Hrani se mekušcima, račićima i crvima. Često je u simbiozi sa drugim vrstama riba, posebno sa trljom i ovčicom koje iskorištava dok kopaju po pijesku, a zauzvrat im daje sigurnost. Zbog načina prehrane pripada životnoj zajednici bentosa. Mrijesti se sredinom i krajem jeseni i tada mu se glava plavkasto oboji, posebno između očiju.
Nalazimo ga posvuda po Jadranu, Mediteranu i istočnom Atlantiku od sjevernih obala Španjolske do Senegala, a prisutan je i oko obala juga Afrike, od Angole do JAR.
Fratar (lat. Diplodus vulgaris), pripada obitelji ljuskavki (Sparidae). Najbliži rođaci fratra su šarag i špar od kojih se razlikuje prvenstveno po obojenosti tijela. U Hrvatskoj je poznat i pod sljedećim imenima: baraj, crnoguzac, frankul, pop, popić, špar crnorepac i dr.
Naraste do 40 cm u dužinu, a dostigne težinu od 1,30 kg. Ime je dobio po crnoj mrlji u obliku ovratnika koja počinje na sredini škržnog poklopca, ide iza glave i završava pri sredini drugog škržnog poklopca. Fratar ima još jednu crnu mrlju koja je ima oblik prstena i nalazi se oko korijena repne peraje. Crne mrlje su više izražene kod mlađih nego kod starijih primjeraka. Tijelo mu je zdepasta oblika, visoko spljošteno ovalno. Gore i postrance je žućkasto do zlatkastotamnosive boje. Sa donje strane je bijelosrebrnkaste boje. Uzduž bokova ima slabo izražene zlatastožućkaste pruge. Tijelo mu je pokriveno relativno velikim ljuskama. Ima malu glavu i usta.
Nedorasli primjerci obitavaju na različitim vrstama dna. Odrasli primjerci preferiraju strmija, dublja i vrlo škrapljiva dna, zadržavajući se u procjepima i rupama hridinastog dna. Uglavom je drži obalnog mora, krećući se na dubini od 2 do 3 metra pa do 30 metara. Dublje od 100 metara ne zalazi. Zalazi i u riječna ušća i druge boćate vode. Odrasli primjerci se kreću sami ili u manjim jatima, dok su mlađi primjerci uglavom u jatima. Hrani se mekušcima, račićima i crvima. Često je u simbiozi sa drugim vrstama riba, posebno sa trljom i ovčicom koje iskorištava dok kopaju po pijesku, a zauzvrat im daje sigurnost. Zbog načina prehrane pripada životnoj zajednici bentosa. Mrijesti se sredinom i krajem jeseni i tada mu se glava plavkasto oboji, posebno između očiju.
Nalazimo ga posvuda po Jadranu, Mediteranu i istočnom Atlantiku od sjevernih obala Španjolske do Senegala, a prisutan je i oko obala juga Afrike, od Angole do JAR.
Il sarago fasciato[2] (Diplodus vulgaris (Geoffroy Saint-Hilaire, 1817)), conosciuto comunemente come sarago comune o sarago testa nera, è un pesce osseo marino appartenente alla famiglia Sparidae.[3]
Questa specie è diffusa nel Mar Mediterraneo, nel Mar Nero e nell'Oceano Atlantico orientale tra il golfo di Guascogna e il Senegal, comprese Madeira e le isole Canarie[1][4]. Frequenta prevalentemente zone rocciose costiere, soprattutto nei pressi di fondali sabbiosi, da 0 a 160 metri di profondità, normalmente non oltre i 30[5]; al contrario di altri saraghi è raro in acque salmastre[4].
L'aspetto generale di questo pesce è simile a quello degli altri saraghi (Diplodus), da cui si distingue principalmente per i caratteri della colorazione. Il corpo è brunastro o dorato sul dorso (variabile), argenteo sui fianchi e biancastro sul ventre. Sono presenti due larghe fasce nere verticali ben definite, una in prossimità dell'opercolo branchiale e una sul peduncolo caudale; la fascia posteriore può brevemente estendersi sul dorso. Un'altra banda nera, meno marcata, è presente in corrispondenza degli occhi. Sono presenti 15-16 sottili linee dorate longitudinali lungo i fianchi. Le pinne sono grigie tranne le pinne ventrali che sono scure[4][6][7]. La misura massima è di 45 centimetri di lunghezza ma mediamente ha una taglia non superiore a 22 cm. Il peso massimo è di 1,3 kg[5].
Specie gregaria, forma spesso branchi composti talvolta anche da molti esemplari. Spesso i banchi stazionano a mezz'acqua senza muoversi[7].
La riproduzione avviene in autunno, periodo in cui gli esemplari assumono una colorazione azzurrastra nella regione della testa. I giovani sono sempre ermafroditi, in seguito assumono il sesso maschile o femminile, che manterranno per il resto della vita[4].
Si nutre di invertebrati bentonici come crostacei anfipodi, copepodi, granchi, gamberi, molluschi bivalvi, cefalopodi (Loligo vulgaris) e gasteropodi, vermi policheti, cnidari, echinodermi come ricci di mare e stelle marine[8].
È preda ambita sia dai pescatori sportivi che dai professionisti. Viene catturato prevalentemente con reti da posta e con palamiti. Abbocca anche alle lenze. Le carni sono ottime[6][9].
Il sarago fasciato (Diplodus vulgaris (Geoffroy Saint-Hilaire, 1817)), conosciuto comunemente come sarago comune o sarago testa nera, è un pesce osseo marino appartenente alla famiglia Sparidae.
De zwartkopzeebrasem (Diplodus vulgaris) is een straalvinnige vissensoort uit de familie van zeebrasems (Sparidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1817 door Geoffroy Saint-Hilaire.
Bronnen, noten en/of referentiesAmarel[2] (Diplodus vulgaris) – gatunek ryb zaliczanych do rodziny prażmowatych, rodzaju Diplodus.
Występuje w północnym Atlantyku, od Senegalu (rzadko), do Zatoki Biskajskiej oraz w Morzu Śródziemnym.
Przebywa nad obficie porośniętymi glonami dnem skalistym z piaszczystymi ławicami o głębokości od 2 do 20 m. Rzadziej występuje w lagunach. Występuje bardzo licznie.
Osiąga 25–30 (maksymalnie 40) cm długości. Kształt ciała owalny, bocznie spłaszczony z bardzo lekko wysklepionym profilem głowy, pokrytej łuskami grzebykowymi. Otwór gębowy bardzo mały, szczęki jednakowej wielkości, lekko wysuwalne, każda z nich zaopatrzona w 8 szpatułkowatych, skierowanych ku przodowi zębów, z tyłu 2 szeregi zębów tnących. Lemiesz i łuki podniebienne pozbawione zębów. Pokrywy skrzelowe pozbawione kolców, krawędź części przedpokrywowej gładka. Płetwa grzbietowa długa, nie podzielona z 11–12 kolcami i 14–15 promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej 3 kolce i 14 promieni miękkich. W płetwach piersiowych po 1 kolcu i 5 miękkich promieniach.
Ubarwienie grzbietu złocistobrązowe lub szare, brzuch srebrzysty. Na bokach 15–16 złociście lśniących podłużnych pasów. Między oczami a płetwą grzbietową oraz u nasady ogona 2 charakterystyczne czarne, siodlaste plamy.
Ryba ta żywi się drobnymi bezkręgowcami, głównie drobnymi skorupiakami i robakami.
Trze się w październiku. Ikra i larwy unoszą się w toni wśród planktonu. Przy długości 1–2 cm larwy przeobrażają się i podejmują wędrówkę w kierunku brzegów. Przy długości około 4 cm uzyskują ubarwienie podobne do osobników dorosłych.
Amarel (Diplodus vulgaris) – gatunek ryb zaliczanych do rodziny prażmowatych, rodzaju Diplodus.
O Diplodus vulgaris (Geoffroy Saint-Hilaire, 1817) é uma espécie de peixe da família Sparidae, facilmente identificado pelas duas bandas pretas que possui, uma na cabeça e outra no pedúnculo caudal, sendo os juvenis facilmente confundidos com outros peixes do género Diplodus. Nomes comuns: safia ou choupa.
Possui o corpo alongado, com a presença de escamas nas bochechas e no opérculo. Boca terminal, com lábios grossos. Cada mandíbula apresenta oito incisivos estreitos, e por trás destes, várias séries de molares (3-5 na mandíbula superior, e 2-4 na inferior). A barbatana dorsal apresenta 11-12 raios duros e 13-16 raios moles (XI-XII + 13-16). A barbatana anal apresenta 3 raios duros e 12-15 raios moles (III + 12-15). A linha lateral apresenta entre 51-61 escamas até à base da barbatana caudal. A sua cor é geralmente cinzenta, variando entre o acastanhado e o esverdeado. Apresenta uma banda preta na nuca até a margem superior do opérculo, que pode mesmo circundar totalmente o peixe, e uma banda preta ao longo do pedúnculo caudal, sobrepondo-se à base das barbatanas dorsal e anal. Atinge um tamanho máximo de 45 cm, tendo sido registados indivíduos com 1,3 kg.
Bentopelágico e oceanódromo. É uma espécie eurialina que se encontra em zonas de fundo rochoso ou arenoso, a profundidades até aos 160 m, sendo mais frequente aos 0-30 m. Os juvenis são por vezes encontrados em pradarias de ervas marinhas e os adultos habitam em águas costeiras de clima subtropical (50°N - 40°S, 26°W - 36°E). Distribui-se pelo Atlântico Este, desde o Golfo da Biscaia até à África do Sul.
Omnívoro ou carnívoro, sendo a sua dieta constituída principalmente por crustáceos, moluscos e vermes.
Hermafrodita. Atinge a idade de primeira maturação aos dois anos, com aproximadamente 15-20 cm de comprimento. As épocas de reprodução variam consoante a distribuição biogeográfica. No Mediterrâneo Oeste ocorre de Outubro a Novembro, na região Este, de Dezembro a Janeiro, sendo que na região da Argélia ocorrem duas fases, uma primeira de Dezembro a Janeiro e a segunda de Maio a Junho.
Possui valor económico na pesca comercial e na aquariofilia, sendo ainda uma espécie capturada pela pesca de recreio.
O Diplodus vulgaris (Geoffroy Saint-Hilaire, 1817) é uma espécie de peixe da família Sparidae, facilmente identificado pelas duas bandas pretas que possui, uma na cabeça e outra no pedúnculo caudal, sendo os juvenis facilmente confundidos com outros peixes do género Diplodus. Nomes comuns: safia ou choupa.
Frater (znanstveno ime Diplodus vulgaris), je morska riba iz družine šparov. Najbližja sorodnika fratra sta šarg in špar, od katerih se frater loči predvsem po obarvanosti telesa.
Frater zraste do 40 cm v dolžino, doseže pa težo do 1,30 kg. Ime je dobil po črni pegi v obliki ovratnika, ki spominja na duhovniško kapuso. Pega se začne na sredini škržnega poklopca, se nadaljuje za glavo preko hrbta in se konča na sredini drugega škržnega poklopca. Druga temna pega v obliki prstana se nahaja okoli korena repne plavuti. Črne pege so pri mlajših primerkih bolj izrazite kot pri starejših. Telo ribe je ovalno in bočno močno stisnjeno ter pokrito z dokaj velikimi luskami. Po zgornji strani je rumenkasto do temno zlato sive barve, po trebuhu pa je frater belo srebrn. Po bokih ima slabo vidne zlatorumene proge. Glava teh rib je majhna, majhna pa so tudi usta.
Manjši fratri se zadržujejo ob obalah in niso izbirčni glede poraščenosti morskih tal. Odrasle živali se zadržujejo v večjih globinah, do globine 100 metrov, kjer se zadržujejo v razpokah med skalami. Najbolj pogosti so na strmih obalah z razčlenjenim kamnitim dnom. Pogosto zaidejo tudi v somornico in niso redki v brakičnem pasu. Mlajše ribe se pogosteje združujejo v jate kot odrasle ribe, ki so pogosto tudi samotarske. Pogosto se zadržujejo v bližini drugih ribjih vrst, kot so ovčica in trlja.
Drsti se sredi in proti koncu jeseni, med drstenjem pa se mu glava obarva v bolj žive modre odtenke.
Fratra najdemo povsod po Jadranu, Sredozemlju in na vzhodnih obalah Atlantika od severnih obal Španije do Senegala.
Frater (znanstveno ime Diplodus vulgaris), je morska riba iz družine šparov. Najbližja sorodnika fratra sta šarg in špar, od katerih se frater loči predvsem po obarvanosti telesa.
Diplodus vulgaris
(Geoffroy Saint-Hilaire, 1817)[1]
Сарг, или клюворыл[3] (лат. Diplodus vulgaris) — вид лучепёрых рыб из семейства спаровых (Sparidae).
Встречается в восточной Атлантике от Бискайского залива до Кабо-Верде и Канарских островов, в Средиземном море, а также у Анголы и Южной Африки[4]. В Чёрном море отмечается только у берегов Турции и Болгарии[5][6].
Морская бенто-пелагическая рыба. Длина тела в среднем 30 см, максимальная длина — до 45 см, вес 1,3 кг. На голове два больших глаза и маленький рот. Спина и боковые стороны серебристо-синие с жёлтыми продольными полосами. Перед спинным плавником и за ним имеются поперечные чёрные полосы.
Рыбы плавают в одиночку или небольшими группами. Обитают вблизи побережья на скалистом дне, реже на песчаном, молодые особи — в зарослях посидонии, предпочитая глубины до 50 м, но встречаются и на глубине до 160 м. Питаются ракообразными, моллюсками и червями.
Сарг, или клюворыл (лат. Diplodus vulgaris) — вид лучепёрых рыб из семейства спаровых (Sparidae).
Встречается в восточной Атлантике от Бискайского залива до Кабо-Верде и Канарских островов, в Средиземном море, а также у Анголы и Южной Африки. В Чёрном море отмечается только у берегов Турции и Болгарии.
Морская бенто-пелагическая рыба. Длина тела в среднем 30 см, максимальная длина — до 45 см, вес 1,3 кг. На голове два больших глаза и маленький рот. Спина и боковые стороны серебристо-синие с жёлтыми продольными полосами. Перед спинным плавником и за ним имеются поперечные чёрные полосы.
Рыбы плавают в одиночку или небольшими группами. Обитают вблизи побережья на скалистом дне, реже на песчаном, молодые особи — в зарослях посидонии, предпочитая глубины до 50 м, но встречаются и на глубине до 160 м. Питаются ракообразными, моллюсками и червями.
項帶重牙鯛為輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目鯛科的其中一種,分布於東大西洋區,包括地中海、黑海、法國比斯開灣至加納利群島等海域,棲息深度可達160公尺,體長可達45公分,棲息在沙底質、岩石底質海域,屬肉食性,以甲殼類、蠕蟲及軟體動物等為食,可做為食用魚、觀賞魚魚及遊釣魚。
項帶重牙鯛為輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目鯛科的其中一種,分布於東大西洋區,包括地中海、黑海、法國比斯開灣至加納利群島等海域,棲息深度可達160公尺,體長可達45公分,棲息在沙底質、岩石底質海域,屬肉食性,以甲殼類、蠕蟲及軟體動物等為食,可做為食用魚、觀賞魚魚及遊釣魚。