Multimedia w Wikimedia Commons Łazik skalny (Xenicus gilviventris) – gatunek małego ptaka z rodziny barglików, jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju Xenicus. Endemiczny dla Wyspy Południowej na Nowej Zelandii, występuje tam wyspowo. Zagrożony wyginięciem.
Jego środowisko to wysokie, górskie stoki[3], pomiędzy 920 a 2900 m n.p.m. Zjada głównie owady, ale czasami także owoce rosnących w jego środowisku roślin. Zdolność lotu zredukowana[4].
Łazik skalny jest niewielkim ptakiem, mierzącym 10 cm[4], o mocno zredukowanym ogonie. Krótki, szary dziób z pomarańczowymi jego kątami. Jasna brew na brązowej głowie. Wierzch ciała na głowie szary, na karku jasnooliwkowy, a na grzbiecie szarooliwkowy. Skrzydła oliwkowe, czarne w zgięciu. Spód ciała cały biały, z żółtawymi bokami. Jasnoróżowe nóżki z długim tylnym pazurem.
Łazik skalny (Xenicus gilviventris) – gatunek małego ptaka z rodziny barglików, jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju Xenicus. Endemiczny dla Wyspy Południowej na Nowej Zelandii, występuje tam wyspowo. Zagrożony wyginięciem.
Jego środowisko to wysokie, górskie stoki, pomiędzy 920 a 2900 m n.p.m. Zjada głównie owady, ale czasami także owoce rosnących w jego środowisku roślin. Zdolność lotu zredukowana.
Łazik skalny jest niewielkim ptakiem, mierzącym 10 cm, o mocno zredukowanym ogonie. Krótki, szary dziób z pomarańczowymi jego kątami. Jasna brew na brązowej głowie. Wierzch ciała na głowie szary, na karku jasnooliwkowy, a na grzbiecie szarooliwkowy. Skrzydła oliwkowe, czarne w zgięciu. Spód ciała cały biały, z żółtawymi bokami. Jasnoróżowe nóżki z długim tylnym pazurem.
