Strudsvinge-slægten (Matteuccia) er en monotypisk slægt i Mangeløv-familien.
Arter
Laanesõnajalg (Matteuccia) on sõnajalgtaimede perekond.
Sellesse kuulub
Matteucia est un genre de plantes de la famille des Dryopteridaceae. Il n'est représenté que par une seule espèce, Matteuccia struthiopteris (L.) Tod., 1866.
Matteucia est un genre de plantes de la famille des Dryopteridaceae. Il n'est représenté que par une seule espèce, Matteuccia struthiopteris (L.) Tod., 1866.
Jonpapartis (lot. Matteuccia) – šertvūnų (Polypodiophyta) klasės, vudsijinių (Woodsiaceae) šeimos gentis. Paplitusi šiaurės pusrutulyje. Lietuvoje auga viena rūšis – paupinis jonpapartis (Matteuccia struthiopteris).
Gentyje yra 3 rūšys:
Matteuccia is een geslacht van varens uit de bolletjesvarenfamilie (Onocleaceae) . Het geslacht bestaat uit twee (of drie) soorten.
Het zijn varens van gematigde streken. De struisvaren (Matteuccia struthiopteris) komt ook in België en Nederland in het wild voor.
De botanische naam Matteuccia is een eerbetoon aan de Italiaanse bioloog Carlo Matteucci (1800-1868).
Matteuccia-soorten hebben allen een korte, dikke en rechtstaande wortelstok. Fertiele en steriele bladen zijn grondig verschillend. De steriele bladen staan in een dichte, trechtervormige bundel bij elkaar. De fertiele bladen verschijnen later midden tussen de steriele en zijn kleiner en smaller en ze hebben sterk ingerold bladslipjes die de onrijpe sporenhoopjes bedekken.
De fertiele bladen zijn winterhard en laten de sporen pas vrij in de volgende lente.
Matteuccia-soorten zijn varens uit gematigde streken van het noordelijk halfrond, van Noord-Amerika over Noord-, Midden- en Oost-Europa tot in Noord-Azië.
Er zijn twee of drie soorten, waarvan enkel de struisvaren ook in België en Nederland in de natuur voorkomt:
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Matteuccia struthiopteris op Wikimedia Commons. Matteuccia is een geslacht van varens uit de bolletjesvarenfamilie (Onocleaceae) . Het geslacht bestaat uit twee (of drie) soorten.
Het zijn varens van gematigde streken. De struisvaren (Matteuccia struthiopteris) komt ook in België en Nederland in het wild voor.
Strutsevingslekten (latin: Matteuccia) er slekt av bregner innenfor Onocleaceaefamilien (Onocleaceae), som på sin side inngår i den større, monofyletiske ordenen Polypodiales.[1]
Strutsevingslekten har bare én art i vår del av verden. Den har muligens også en art i Asia, men denne kalles også Pentarhizidium, og kan også vise seg å tilhøre perlebregneslekten Onoclea. Ytterligere en variant antatt å være en hybrid mellom de to strutsevingeartene.
Strutsvingene er lett kjennelige på sin høyreiste, symmetriske og opprette form, sin store høyde (inntil 170 cm), og klargrønne farge. Bladene står i en perfekt rosett, som sirkulært utstående «vifter». Bladene er fint lodne og smalner nedover. Srutsevingslekten har ulike fertile blad og vegetative blad, og dette er et kjennetegn for Onocleaceaefamilien.
Kromosomtallet (x) er 39, 41 eller 42. Den over 1,5 meter høye, vertikale planten brukes som grønnsak både i Japan og det nordøstre USA.
Strutseving (Matteuccia struthiopteris) er i Norge sjelden på Vestlandet og Finnmark, men vokser ellers både langs kysten og i innlandet, men mindre i Rogaland og Agder enn på Østlandet. Den trives langs elver og bekker, flommark, beitemark, og på fuktige elvebredder og skråninger.
Strutsevingslekten (latin: Matteuccia) er slekt av bregner innenfor Onocleaceaefamilien (Onocleaceae), som på sin side inngår i den større, monofyletiske ordenen Polypodiales.
Strutsevingslekten har bare én art i vår del av verden. Den har muligens også en art i Asia, men denne kalles også Pentarhizidium, og kan også vise seg å tilhøre perlebregneslekten Onoclea. Ytterligere en variant antatt å være en hybrid mellom de to strutsevingeartene.
Strutsvingene er lett kjennelige på sin høyreiste, symmetriske og opprette form, sin store høyde (inntil 170 cm), og klargrønne farge. Bladene står i en perfekt rosett, som sirkulært utstående «vifter». Bladene er fint lodne og smalner nedover. Srutsevingslekten har ulike fertile blad og vegetative blad, og dette er et kjennetegn for Onocleaceaefamilien.
Kromosomtallet (x) er 39, 41 eller 42. Den over 1,5 meter høye, vertikale planten brukes som grønnsak både i Japan og det nordøstre USA.
Strutseving (Matteuccia struthiopteris) er i Norge sjelden på Vestlandet og Finnmark, men vokser ellers både langs kysten og i innlandet, men mindre i Rogaland og Agder enn på Østlandet. Den trives langs elver og bekker, flommark, beitemark, og på fuktige elvebredder og skråninger.
Pióropusznik (Matteuccia) – rodzaj w obrębie rodziny onokleowatych Onocleaceae. Wcześniej był on włączany do rodziny nerecznicowatych (Dryopteridaceae). Najczęściej zaliczany jest tu tylko jeden gatunek: pióropusznik strusi (Matteuccia struthiopteris). Czasem do tego rodzaju włączane są dwa inne gatunki występujące w Azji: Matteuccia orientalis i Matteucia intermedia. Jednak badania chloroplastowego genu rbcL wykazały, że pióropusznik strusi jest bardziej spokrewniony z gatunkami z rodzajów Onoclea czy Onocleopsis niż M. intermedia i M. orientalis[2].
Pióropusznik (Matteuccia) – rodzaj w obrębie rodziny onokleowatych Onocleaceae. Wcześniej był on włączany do rodziny nerecznicowatych (Dryopteridaceae). Najczęściej zaliczany jest tu tylko jeden gatunek: pióropusznik strusi (Matteuccia struthiopteris). Czasem do tego rodzaju włączane są dwa inne gatunki występujące w Azji: Matteuccia orientalis i Matteucia intermedia. Jednak badania chloroplastowego genu rbcL wykazały, że pióropusznik strusi jest bardziej spokrewniony z gatunkami z rodzajów Onoclea czy Onocleopsis niż M. intermedia i M. orientalis.
Matteucia este un gen de plante din familia Aspleniaceae.
Matteuccia Tod. (1866), nom. cons.
Синонимы
Стра́усник, или Страусопёр[2] (лат. Matteuccia) — род папоротников семейства Оноклеевые (Onocleaceae).
Встречаются во влажных местах лесов и в поймах рек.
Латинское научное название рода — Matteuccia — дано по фамилии итальянского физиолога и политического деятеля Карло Маттеуччи (1811—1868).
Растения крупные, с вертикально стоящими толстыми листьями. Дваждыперистораздельные бесплодные листья длиной до 1,7 метра, формируют воронку, по центру которой размещаются меньшие спороносные листья, содержащие цилиндрические сегменты, в которых находятся сорусы.
Используются как декоративные растения, могут культивироваться в открытом грунте.
Молодые листья пригодны для употребления в пищу.
В некоторых регионах корневища использовались народной медициной как лекарственное средство, или инсектицид.
По информации базы данных The Plant List на июль 2016 года, род включает два вида[3]:
Стра́усник, или Страусопёр (лат. Matteuccia) — род папоротников семейства Оноклеевые (Onocleaceae).
Встречаются во влажных местах лесов и в поймах рек.
