Crocidura hikmiya és una espècie de musaranya de les selves pluvials de Sri Lanka descrita recentment basant-se en dades tant morfològiques com moleculars. L'espècie més propera és la musaranya cuallarga de Sri Lanka, una altra musaranya crocidurina de Sri Lanka que està restringida als hàbitats elevats de l'Altiplà Central. C. hikmiya té la cua més curta que la de la musaranya cuallarga de Sri Lanka; la majoria de la resta de trets que diferencien ambdues espècies són de tipus osteològic.[1]
Sembla probable que les àrees forestals on viu estiguin en procés de degradació o pèrdua a causa de llur conversió en plantacions.[2]
Crocidura hikmiya és una espècie de musaranya de les selves pluvials de Sri Lanka descrita recentment basant-se en dades tant morfològiques com moleculars. L'espècie més propera és la musaranya cuallarga de Sri Lanka, una altra musaranya crocidurina de Sri Lanka que està restringida als hàbitats elevats de l'Altiplà Central. C. hikmiya té la cua més curta que la de la musaranya cuallarga de Sri Lanka; la majoria de la resta de trets que diferencien ambdues espècies són de tipus osteològic.
Crocidura hikmiya (Sinharaja shrew or Sri Lankan rain forest shrew) is a species of shrew described from the rainforests of Sri Lanka, based on both morphological and molecular data. Its closest sister species is the Sri Lankan long-tailed shrew, another Sri Lankan crocidurine shrew restricted to the high-elevation habitats of the Central Highlands. C. hikmiya has a shorter tail than the Sri Lankan long-tailed shrew. Most of the other characteristics that distinguish the two species are osteological natured .[2]
The specific epithet hikmiya is Sinhala for ‘shrew’, applied here as a substantive in apposition. It is known as ශ්රී ලංකා සිංහරාජ කුනු හික් මීයා in Sinhala.
It is known only from two forest-edge sites in Sinharaja Forest Reserve, at Kudawa and Morningside.
Crocidura hikmiya (Sinharaja shrew or Sri Lankan rain forest shrew) is a species of shrew described from the rainforests of Sri Lanka, based on both morphological and molecular data. Its closest sister species is the Sri Lankan long-tailed shrew, another Sri Lankan crocidurine shrew restricted to the high-elevation habitats of the Central Highlands. C. hikmiya has a shorter tail than the Sri Lankan long-tailed shrew. Most of the other characteristics that distinguish the two species are osteological natured .
Crocidura hikmiya is een spitsmuis uit het geslacht Crocidura die voorkomt in de bossen van het zuidwesten van Sri Lanka. De soort is op twee plaatsen op 460 en 1040 m hoogte in Sinharaja gevonden en is het nauwste verwant aan Crocidura miya uit de centrale bergen van Sri Lanka. De soortnaam hikmiya is het Singalese woord voor "spitsmuis".
C. hikmiya is een middelgrote spitsmuis met een vrij korte, slanke staart die in de buurt van de punt bedekt is met lange haren. Het dier heeft opvallende, naakte oren. De snuit is roze. De ogen zijn klein. Het lichaam is grijsbruin, aan de bovenkant wat donkerder dan aan de onderkant. C. hikmiya verschilt van C. miya in een groot aantal kenmerken, waaronder de kortere staart, de langere voeten en de vachtkleur. Het gewicht bedraagt 6,5 tot 9,0 (gemiddeld 7,7) g, de kop-romplengte 64,0 tot 76,0 (70,1) mm, de kop-romplengte 26,2 tot 28,9 (27,6) mm, de staartlengte 70,9 tot 77,5 (74,9) mm, de achtervoetlengte 16,1 tot 21,0 (17,4) mm en de oorlengte 7,0 tot 8,9 (7,8) mm.
Crocidura hikmiya is een spitsmuis uit het geslacht Crocidura die voorkomt in de bossen van het zuidwesten van Sri Lanka. De soort is op twee plaatsen op 460 en 1040 m hoogte in Sinharaja gevonden en is het nauwste verwant aan Crocidura miya uit de centrale bergen van Sri Lanka. De soortnaam hikmiya is het Singalese woord voor "spitsmuis".
C. hikmiya is een middelgrote spitsmuis met een vrij korte, slanke staart die in de buurt van de punt bedekt is met lange haren. Het dier heeft opvallende, naakte oren. De snuit is roze. De ogen zijn klein. Het lichaam is grijsbruin, aan de bovenkant wat donkerder dan aan de onderkant. C. hikmiya verschilt van C. miya in een groot aantal kenmerken, waaronder de kortere staart, de langere voeten en de vachtkleur. Het gewicht bedraagt 6,5 tot 9,0 (gemiddeld 7,7) g, de kop-romplengte 64,0 tot 76,0 (70,1) mm, de kop-romplengte 26,2 tot 28,9 (27,6) mm, de staartlengte 70,9 tot 77,5 (74,9) mm, de achtervoetlengte 16,1 tot 21,0 (17,4) mm en de oorlengte 7,0 tot 8,9 (7,8) mm.
Zębiełek lankijski[2] (Crocidura hikmiya) – gatunek owadożernego ssaka z rodziny ryjówkowatych (Soricidae). Gatunek odkryty w 2007 roku w rezerwacie leśnym Sinharaja na Sri lance[1][3]. Gatunek rozpoznano zarówno na podstawie badań morfologicznych oraz sekwencji danych mitochondrialnego DNA[3]. Analiza filogenetyczna sugeruje że C. hikmiya jest taksonem siostrzanym dla C. miya. Dystans genetyczny na podstawie badań fragmentu genu cytochromu b wynosi 9,7-10,1%[3]. Morfologicznie C. hikmiya różni się o siostrzanego gatunku m.in. krótszym ogonem, kłykciami wystającymi poza margines mózgoczaszki, zaokrągleniem kości w tylnej krawędzi szczęki[3]. C. hikmiya zamieszkuje tereny przejściowe między nizinną, wiecznie wilgotną roślinnością a górskimi lasami tropikalnymi[1]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii niższego ryzyka EN (zagrożony wymarciem)[1]. Najprawdopodobniej głównym zagrożeniem jest degradacja środowiska zamieszkiwanego przez ten gatunek, poprzez przekształcanie tego terenu na potrzeby rolnictwa[1].
Zębiełek lankijski (Crocidura hikmiya) – gatunek owadożernego ssaka z rodziny ryjówkowatych (Soricidae). Gatunek odkryty w 2007 roku w rezerwacie leśnym Sinharaja na Sri lance. Gatunek rozpoznano zarówno na podstawie badań morfologicznych oraz sekwencji danych mitochondrialnego DNA. Analiza filogenetyczna sugeruje że C. hikmiya jest taksonem siostrzanym dla C. miya. Dystans genetyczny na podstawie badań fragmentu genu cytochromu b wynosi 9,7-10,1%. Morfologicznie C. hikmiya różni się o siostrzanego gatunku m.in. krótszym ogonem, kłykciami wystającymi poza margines mózgoczaszki, zaokrągleniem kości w tylnej krawędzi szczęki. C. hikmiya zamieszkuje tereny przejściowe między nizinną, wiecznie wilgotną roślinnością a górskimi lasami tropikalnymi. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii niższego ryzyka EN (zagrożony wymarciem). Najprawdopodobniej głównym zagrożeniem jest degradacja środowiska zamieszkiwanego przez ten gatunek, poprzez przekształcanie tego terenu na potrzeby rolnictwa.
Crocidura hikmiya é uma espécie de musaranho da família Soricidae. Endêmica do Sri Lanka.
Філогенетичний аналіз показує, що C. hikmiya сестринський вид до C. miya.
Це нещодавно описаний вид в даний час відомий тільки з Синхараджа, об'єкта Всесвітньої спадщини, Шрі-Ланка. Був зафіксований, у двох місцях в лісі (460 м над рівнем моря і 1040 м над рівнем моря.
Здається ймовірним, що місце існування цього виду піддається деякому ступеню деградації або втрати, в основному за рахунок перетворення цих лісових масивів в сільськогосподарське використання (у тому числі на плантації).
신하라자땃쥐(Crocidura hikmiya)는 땃쥐과에 속하는 포유류의 일종이다. 최근 2007년에 형태학과 분자생물학적 자료를 통해 기록된 종으로 스리랑카 우림에서 발견되었다. 근연종은 스리랑카긴꼬리땃쥐와 스리랑카 흰이땃쥐류 땃쥐로 스리랑카의 중앙산악지대의 고지대 서식지에서 살고 있다. 신하라자땃쥐는 스리랑카긴꼬리땃쥐보다 꼬리가 짧다. 이 두 종을 구별하는 나머지 방법은 사실상 골해부학적인 방법뿐이다.[2]
