Al leogenn pemp mourrenn (Ciliata mustela), liester: leoged pemp mourrenn, a zo ur pesk mor.
Pysgodyn sy'n byw yn y môr ac sy'n perthyn i deulu'r Lotidae ydy'r brithyll Mair pum-barf sy'n enw gwrywaidd; lluosog: brithyllod Mair pum-barf (Lladin: Ciliata mustela; Saesneg: Fivebeard rockling).
Mae ei diriogaeth yn cynnwys Cefnfor yr Iwerydd, Môr y Gogledd ac arfordir Cymru.
Ar restr yr Undeb Rhyngwladol dros Gadwraeth Natur (UICN), caiff y rhywogaeth hon ei rhoi yn y dosbarth 'Heb ei gwerthuso' o ran niferoedd, bygythiad a chadwraeth gan nad oes data digonol.[1]
Pysgodyn sy'n byw yn y môr ac sy'n perthyn i deulu'r Lotidae ydy'r brithyll Mair pum-barf sy'n enw gwrywaidd; lluosog: brithyllod Mair pum-barf (Lladin: Ciliata mustela; Saesneg: Fivebeard rockling).
Mae ei diriogaeth yn cynnwys Cefnfor yr Iwerydd, Môr y Gogledd ac arfordir Cymru.
Ar restr yr Undeb Rhyngwladol dros Gadwraeth Natur (UICN), caiff y rhywogaeth hon ei rhoi yn y dosbarth 'Heb ei gwerthuso' o ran niferoedd, bygythiad a chadwraeth gan nad oes data digonol.
Den femtrådede havkvabbe er en op til 30 centimeter lang benfisk i torskekvabbefamilien. Den er udbredt ved klippekyster på lavt vand fra Portugal til Nordnorge og Island. I Kattegat findes den især langs den svenske kyst.
Den femtrådede havkvabbe har i alt fem skægtråde, fire på snuden og en på hagen. De bliver brugt til at føle sig frem med på bunden. Kroppen er langstrakt, smidig og åleagtig. Den anden rygfinne og gatfinnen er lang og bræmmeformet. Krop og finner er kastanjebrune, og bugen er lys.
Den gyder om foråret, og lever af småfisk og tyndskallede krebsdyr.
Den femtrådede havkvabbe er en op til 30 centimeter lang benfisk i torskekvabbefamilien. Den er udbredt ved klippekyster på lavt vand fra Portugal til Nordnorge og Island. I Kattegat findes den især langs den svenske kyst.
Hornabrosma (frøðiheiti: Ciliata mustela) er vanliga í fjøruni í taranum og sjáldan djúpri enn 20 m. Hon er vanliga um 25 cm long, men verður tó upp í 45 cm. 6 sløg av hornabrosmu eru undir Føroyum. Hornabrosmur eru langar og eitt sindur tjúkkar. Umframt finnuna á lippuni hava hornabrosmur horn á gronini, millum 2 til 4 horn. Tað eru hesi hornini, sum hava givið henni navnið.
Blettuta hornabrosma er størsta hornabrosman. Hon verður upp í 60 cm long, men tann størsta, sum er veidd undir Føroyum, var tó minni og var 45 cm long. Blettuta hornabrosman er eisini at finna í fjøruni og út á 130 m dýpi.
The fivebeard rockling (Ciliata mustela) is a coastal ray-finned fish of the family Lotidae. the lings and rocklings. It is found in the eastern Atlantic Ocean. It is not a fish of any commercial importance.
The fivebeard rocklings is a long, slender fish which may attain a length of 25 centimetres (9.8 in). It has a smooth, scaleless body with unusual and long dorsal, which is made up of a first ray followed by a line of vibrating rays in a furrow in the back. The front part of the dorsal fin does not have any membrane connecting the rays although the rear dorsal fin is which runs the length of the body, as does the anal fin, is made up of rays connected by membrane.[3] It has five barbels around its mouth, two above either nostril and a single barbel on the lower jaw. It has a rather small mouth with the corners of the mouth just going beyond the eye. The main colour is dark brown.[4] This fades to pale gray-brown on the underside.[2]
The fivebeard rockling is found in the eastern Atlantic from Finnmark to Lisbon, including the Skagerrak, the Kattegat, Iceland and around Great Britain and Ireland.[2]
The fivebeard rockling is found in the intertidal zone, often under rocks. They are usually found in rocky areas but it can be found in breakwater pools on sandy shores so long as these have a growth of algae.[4] These fish can display homing behaviour and are normally found no deeper than the lower limit for the growth of green algae, around 20 metres (66 ft). They are predatory fish and the major part of their diet is crustaceans but they will eat polychaetes, gastropods and small fish, they have also been recorded consuming algae. The five-bearded rockling has a temperature range of 8 to 24 °C (46 to 75 °F) Both sexes reach maturity at around one year old. A smaller female may lay as few as 9,000 eggs when spawning, while the largest females may lay as many as 30,000. Spawning takes place in the deeper waters of the Atlantic to the west of Ireland during February to May. The eggs and larvae are pelagic.[1]
The fivebeard rockling is regarded as being of least concern by the IUCN and is not a commercially important species, in the warmer waters in which it occurs it may be threatened by climate change.[1]
The fivebeard rockling (Ciliata mustela) is a coastal ray-finned fish of the family Lotidae. the lings and rocklings. It is found in the eastern Atlantic Ocean. It is not a fish of any commercial importance.
Aholatz bostbixarra (Ciliata mustela) Lotidae familiako ur gaziko arraina da, ekialdeko Ozeano Atlantikoan bizi dena[1].
Mundakan aingira-bizarra edo aingira-bixarra, Bermeon aingire-bixarra eta Elantxoben aingira-matxo diote, baina batzutan ophidion barbatumekin nahasturik.[2]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Aholatz bostbixarra (Ciliata mustela) Lotidae familiako ur gaziko arraina da, ekialdeko Ozeano Atlantikoan bizi dena.
Mundakan aingira-bizarra edo aingira-bixarra, Bermeon aingire-bixarra eta Elantxoben aingira-matxo diote, baina batzutan ophidion barbatumekin nahasturik.
Viisiviiksimade (Ciliata mustela[2]) on mateiden heimoon kuuluva kalalaji. Lajia tavataan Atlantin valtamerellä lähellä rantaa. Lajin kuvasi ensimmäisenä Carl von Linné vuonna 1758.[3]
Viisiviiksimade on noin 20 senttimetriä pitkä. Laji suosii mutaisia matalikkoja rannikon läheisyydessä. Viisiviiksimateet syövät enimmäkseen äyriäisiä sekä harvoin levää ja pieniä kaloja.[3]
Viisiviiksimade (Ciliata mustela) on mateiden heimoon kuuluva kalalaji. Lajia tavataan Atlantin valtamerellä lähellä rantaa. Lajin kuvasi ensimmäisenä Carl von Linné vuonna 1758.
Ciliata mustela, communément appelé Motelle à cinq barbillons, est une espèce de poissons marins de la famille des Gadidae[1].
Elle est parfois dénommée « cinq barbes » en raison du nombre de barbillons charnus qui entourent sa bouche.
Ce poisson marin vit dans les eaux peu profondes (entre 0 et 20 m au maximum, sauf exceptions) et habituellement à proximité du rivage, il préfèrerait les fonds rocheux, mais peut aussi être trouvé sur des fonds graveleux, sableux voire vaseux (les estuaires sont utilisés comme nurserie par cette espèce dont les barbillons et une sensibilité aux champs électriques[2] lui permettent de trouver sa nourriture dans des eaux très turbides)[3].
On le trouve parfois dans les trous ou sous les rochers sur l'estran à marée basse ou dans les creux de vasières[1].
Des juvéniles peuvent aussi parfois être trouvés dans les mêmes trous d'eau.
Cette espèce vit sur les côtes atlantiques européennes, dans des eaux dont la température est comprise entre 8 et 24 °C[1].
Son corps est siluriforme (long et en forme de lame, pour l'adulte), mais c'est un petit poisson, qui ne dépasse pas les 20 cm. Il est (plus ou moins) protégé de certains prédateurs par une épine dorsale située un peu en arrière de la tête. Son dos est brun foncé, avec des nuances rougeâtres ou grises sur les flancs et le ventre est plus clair (gris-brun pâle).
Il se nourrit principalement de crustacés, et parfois aussi sur les algues ou dans la vase, où il consomme des polychètes, des gastéropodes et parfois de petits poissons.
Quand il se nourrit dans les ports et/ou des estuaires, il peut bioaccumuler des métalloïdes toxiques et des métaux lourds[4]
La motelle à cinq barbillons est présente dans les eaux côtières de l'Atlantique Nord-Est, des côtes de la Gironde (France) à la Norvège.
C'est l'une des espèces qui étaient consommées par les loutres, et qui l'est encore là où des loutres viennent encore se nourrir en mer ou en estuaire[5].
Ciliata mustela, communément appelé Motelle à cinq barbillons, est une espèce de poissons marins de la famille des Gadidae.
Elle est parfois dénommée « cinq barbes » en raison du nombre de barbillons charnus qui entourent sa bouche.
A mariola,[2] Ciliata mustela, tamén coñecida como barbada, barbada congreira, barbada da pedra, barbada de fondo, barbada de terra, barbada de golfo, barbada lisa,[2] e así mesmo polos de anguía barbuda[3][4] e bacallau de cinco barbelas,[5] é un peixe osteíctio da orde dos gadiformes e familia dos lótidos, que vive nas costas do nordeste do Atlántico.
De corpo pequeno, alongado, de até 45 cm de lonxitude (por termo medio uns 25 cm), coa cabeza pequena un pouco deprimida dorsoventralmente, con cinco barbelas (ao que alude un dos seus nomes vulgares) dúas situadas a medio camiño entre os ollos e o extremo do fociño, dúas no labio inferior e outra no mento. A boca é pequena, con dentes nos maxilares e no vómer, dispostos en bandas. Os ollos son pequenos e saltóns. Presenta dúas aletas dorsais, a primeira reducida a un raio seguido de longos filamentos curtos, delgados e vibrátiles, inseridos nun suco; a segunda, "normal", situada a continuación e chegando até o pedúnculo caudal. A aleta caudal é oblonga, coa marxe posterior arredondada; as pectorais son arredondadas, e chegan até o nivel da orixe da segunda dorsal; as aletas pelvianas son máis curtas que as pectorais, co segundo raio máis longo que os demais: presenta só unha aleta anal, que remata ao nivel do da segunda dorsal, pero é de base máis curta. A liña lateral é case horizontal.[4]
A súa coloración vai da parda avermellada á parda escura, ás veces negra; as aletas xeralmente teñen as marxes avermelladas.[4] As partes inferiores son de cor avermellada ou moura, fusionándose cunha de cor gris apardazada pálida.
Vive no Atlántico noroeste,[6][7] desde as costas do sur de Islandiae o norte de Noruega, até as de Portugal (a altura do cabo da Roca) en augas pouco profundas, até uns 20 m de profundidade,[6] sobre fondos rochosos, con algas, e en pozas intermareais sobre fondos areosos,[4], ás veces nadando entre rochas e sedimentos en marismas en marea baixa. Os individuos maiores poden encontrarse fóra do límite intermaeral sobre fondos de area, lama ou grava.[3][4]
Aliméntase principalmente de crustáceos, e ás veces tamén de pequenos peixes,[4] algas, vermes poliquetos e moluscos gasterópodos.
Reprodúcense no inverno e na primavera.[4]
A mariola é moi frecuente en todo o litoral galego,[3][4][8] podéndose ver ás veces nas pozas que quedan ao descuberto na baixamar. Adoita agocharse debaixo das pedras, ou en fendas das rochas, esperando aos cangrexos para apañalos. É de escaso interese pesqueiro.[6]
A mariola, Ciliata mustela, tamén coñecida como barbada, barbada congreira, barbada da pedra, barbada de fondo, barbada de terra, barbada de golfo, barbada lisa, e así mesmo polos de anguía barbuda e bacallau de cinco barbelas, é un peixe osteíctio da orde dos gadiformes e familia dos lótidos, que vive nas costas do nordeste do Atlántico.
Ciliata mustela (Linneo, 1758) è un pesce osseo marino appartenente alla famiglia Lotidae[2].
L'areale di C. mustela comprende le coste europee dell'oceano Atlantico e del mare del Nord a partire dal Portogallo a sud alla Norvegia settentrionale, comprese le isole Britanniche, l'Islanda e la parte occidentale del mar Baltico. Specie molto comune sulle coste atlantiche europee ma completamente assente dal mar Mediterraneo[3][4]. Tollera temperature dell'acqua comprese tra 8 e 24 °C[3].
Popola acque molto basse, generalmente nella zona intertidale, compresa tra l'alta e la bassa marea. Gli esemplari di maggiori dimensioni vivono anche in acque poco più profonde. L'habitat è su fondi duri ricchi di alghe ma si può incontrare, soprattutto gli adulti, anche su fondi molli o a conchiglie. Di solito staziona sotto le pietre[1][3][5][6].
Questo pesce ha corpo slanciato a sezione cilindrica con testa e bocca relativamente piccole. La pinna dorsale e la pinna anale sono allungate ma basse, di altezza costante. Davanti alla dorsale c'è una serie di brevi filamenti disposti in fila che sono le vestigia della prima pinna dorsale. La pinna caudale è piccola e spatolata. Ha 5 barbigli: due presso le narici, due sul labbro superiore e uno sulla mandibola. La colorazione è bruna più o meno scura o con toni rossicci, uniforme, che sfuma al biancastro sul ventre[3][4][5][6].
La taglia massima è di 25 cm ma mediamente ha una lunghezza non superiore a 20 cm[3].
Sembra che non viva più di tre anni[3].
Notturna e molto timida, fugge non appena si tenta di avvicinarsi o si solleva la pietra che costituisce il suo rifugio[5]. Ha la capacità di ritornare alla sua zona abituale se spostata[3].
Si nutre di piccoli animali bentonici, soprattutto crostacei (copepodi, eufausiacei, cladoceri e decapodi), in minor misura cattura anche anellidi e stadi giovanili di vari taxa[7]. Occasionalmente si nutre di piccoli pesci[3], tra cui gobidi del genere Pomatoschistus[7].
È riportata la predazione sui giovanili da parte dell'aringa mentre gli adulti sono prede del nasello e del grongo[8].
Si riproduce in inverno in acque appena più profonde di quelle in cui vive abitualmente[6]. La maturità sessuale è raggiunta a un anno. Le femmine depongono da 9000 a 30000 uova[1] pelagiche con una goccia d'olio all'interno per assicurare il galleggiamento[4]. Le larve hanno un primo stadio pelagico in cui mostrano una colorazione argentea e scendono sul fondale all'inizio della stagione calda[6].
Priva di qualunque importanza[1].
Questa specie è comune e non è soggetta a pesca né ad impatti di altro tipo eccetto l'antropizzazione delle zone costiere in cui vive. La lista rossa IUCN la classifica come "a rischio minimo"[1].
Ciliata septentrionalis ha distribuzione più nordica ed è molto simile, si distigue principalmente per la presenza di piccoli lobi carnosi simili a una frangia sul labbro superiore.
Ciliata mustela (Linneo, 1758) è un pesce osseo marino appartenente alla famiglia Lotidae.
De vijfdradige meun of zeepuitaal (Ciliata mustela) is een vis uit de orde der kabeljauwachtigen. Volgens FishBase behoort hij tot een aparte familie, de Lotidae (kwabalen), maar volgens ITIS is dit een onderfamilie van de kabeljauwen (Gadidae).
De vijfdradige meun is een vrij kleine soort, die gemiddeld 17 tot 20 cm is en hoogstens 25 cm wordt. De rug is donkerbruin en de flanken en buik zijn licht grijsbruin. Hij heeft twee rugvinnen, de eerste met één lange vinstraal en 50-60 zeer korte vinstralen en daarachter een tweede lange rugvin met 45-56 vinstralen. Verder een lange aarsvin met 40-46 vinstralen. De vis heeft vijf tastdraden, éen aan de kin en twee bij de voorste neusgaten en twee op de bovenlip.[1]
De vijfdradige meun komt voor in het Noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan tot bij Lissabon. Verder langs de Noorse kust, bij IJsland, rond de Britse Eilanden en in de Noordzee.
De vis heeft een voorkeur voor rotsige bodems, maar komt ook voor op zandige zeebodems of bodems met modder en schelpresten op een diepte tussen 10 en 120 meter. De vijfdradige meun komt algemeen voor langs de kusten van de Lage Landen. Vissen die in het voorjaar en de zomer in de Waddenzee verblijven, trekken in de late herfst naar de Noordzee en komen weer terug in het voorjaar.[1] Trends in het voorkomen van de vijfdradige meun worden sinds 1997 door de stichting ANEMOON met behulp van waarnemingen door sportduikers in de Oosterschelde en het Grevelingenmeer bijgehouden.
Bronnen, noten en/of referentiesDe vijfdradige meun of zeepuitaal (Ciliata mustela) is een vis uit de orde der kabeljauwachtigen. Volgens FishBase behoort hij tot een aparte familie, de Lotidae (kwabalen), maar volgens ITIS is dit een onderfamilie van de kabeljauwen (Gadidae).
Femtömmad skärlånga (Ciliata mustela (L.)) är en fisk i familjen lakefiskar.
Den femtömmade skärlångan har två ryggfenor. Den främre har kort längd och mycket låg höjd. Den främsta fenstrålen är emellertid kraftigt förlängd, ungefär lika hög som den bakre ryggfenan. Denna är mycket lång och når nästan ända till stjärtfenan. Även analfenan är relativt lång, omkring halva kroppslängden. Färgen är brunaktig, buken är ljusare. Kroppen är långsträckt, med fem skäggtömmar på det korta huvudet; en under hakan och fyra på nosens ovansida. Fisken blir upp till 25 centimeter lång.[2]
Den femtömmade skärlångan förekommer i östra Atlanten från Islands sydkust och längs norska kusten runt Brittiska öarna och från franska Atlantkusten upp till Spaniens och Portugals atlantkust. Går in i Skagerack och Kattegatt och sällsynt till södra Öresund.[3]
Den lever vid bottnen på grunt vatten, upp till 25 meters djup, på tångbeväxta bottnar[2]. Den föredrar hårda bottnar, men förekommer även på sand- gyttje- och grusbottnar.[1]
Fisken lever främst på små kräftdjur, men kan även äta alger, blötdjur, mindre leddjur samt undantagsvis småfisk. Den kan bli upp till 3 år gammal.[1]
Den femtömmade skärlångan leker under våren. De små äggen är pelagiska. Den leker även i Sverige.[2]
Femtömmad skärlånga (Ciliata mustela (L.)) är en fisk i familjen lakefiskar.
鼬五鬚岩鱈，為輻鰭魚綱鱈形目江鱈科的其中一種，分布於東北大西洋區，包括斯堪地那維亞半島、不列顛群島、德國、法國、比利時、荷蘭、伊比利半島、冰島等海域，棲息深度17-22公尺，體長可達25公分，棲息在棲息在潮間帶沙石底質海域，屬雜食性，以藻類、甲殼類、貝類、多毛類等為食，可作為食用魚。
这是一篇關於魚類的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
