A mariola,[2] Ciliata mustela, tamén coñecida como barbada, barbada congreira, barbada da pedra, barbada de fondo, barbada de terra, barbada de golfo, barbada lisa,[2] e así mesmo polos de anguía barbuda[3][4] e bacallau de cinco barbelas,[5] é un peixe osteíctio da orde dos gadiformes e familia dos lótidos, que vive nas costas do nordeste do Atlántico.
De corpo pequeno, alongado, de até 45 cm de lonxitude (por termo medio uns 25 cm), coa cabeza pequena un pouco deprimida dorsoventralmente, con cinco barbelas (ao que alude un dos seus nomes vulgares) dúas situadas a medio camiño entre os ollos e o extremo do fociño, dúas no labio inferior e outra no mento. A boca é pequena, con dentes nos maxilares e no vómer, dispostos en bandas. Os ollos son pequenos e saltóns. Presenta dúas aletas dorsais, a primeira reducida a un raio seguido de longos filamentos curtos, delgados e vibrátiles, inseridos nun suco; a segunda, "normal", situada a continuación e chegando até o pedúnculo caudal. A aleta caudal é oblonga, coa marxe posterior arredondada; as pectorais son arredondadas, e chegan até o nivel da orixe da segunda dorsal; as aletas pelvianas son máis curtas que as pectorais, co segundo raio máis longo que os demais: presenta só unha aleta anal, que remata ao nivel do da segunda dorsal, pero é de base máis curta. A liña lateral é case horizontal.[4]
A súa coloración vai da parda avermellada á parda escura, ás veces negra; as aletas xeralmente teñen as marxes avermelladas.[4] As partes inferiores son de cor avermellada ou moura, fusionándose cunha de cor gris apardazada pálida.
Vive no Atlántico noroeste,[6][7] desde as costas do sur de Islandiae o norte de Noruega, até as de Portugal (a altura do cabo da Roca) en augas pouco profundas, até uns 20 m de profundidade,[6] sobre fondos rochosos, con algas, e en pozas intermareais sobre fondos areosos,[4], ás veces nadando entre rochas e sedimentos en marismas en marea baixa. Os individuos maiores poden encontrarse fóra do límite intermaeral sobre fondos de area, lama ou grava.[3][4]
Aliméntase principalmente de crustáceos, e ás veces tamén de pequenos peixes,[4] algas, vermes poliquetos e moluscos gasterópodos.
Reprodúcense no inverno e na primavera.[4]
A mariola é moi frecuente en todo o litoral galego,[3][4][8] podéndose ver ás veces nas pozas que quedan ao descuberto na baixamar. Adoita agocharse debaixo das pedras, ou en fendas das rochas, esperando aos cangrexos para apañalos. É de escaso interese pesqueiro.[6]
A mariola, Ciliata mustela, tamén coñecida como barbada, barbada congreira, barbada da pedra, barbada de fondo, barbada de terra, barbada de golfo, barbada lisa, e así mesmo polos de anguía barbuda e bacallau de cinco barbelas, é un peixe osteíctio da orde dos gadiformes e familia dos lótidos, que vive nas costas do nordeste do Atlántico.
