El cangrejo fantasma rojo (Ocypode gaudichaudii), es una especie de cangrejo que habita las playas del Pacífico oriental desde El Salvador a Chile, con poblaciones aisladas en las Islas Galápagos y en Bahía Tortugas (Baja California, México). Son crustáceos de movimientos rápidos, corredores, que viven en playas arenosas. Los adultos son de color anaranjado o rojizo y los más jóvenes, grises con puntos o manchas claras.
Cavan madrigueras que llegan a alcanzar 1 m de profundidad, que ubican cerca de la línea de marea alta en playas arenosas y en bancos de arena. Se mantienen ocultos en ellas durante la pleamar.[1]
Son básicamente detritívoros que aprovechan las algas aportadas por las olas, así como restos animales, tanto de fuentes terrestres como marinas.[2] Se alimenta de materia orgánica y pequeñas formas de vida (fauna intersticial) extraída de entre los granos de arena; en ciertas playas arenosas peruanas encuentran, mayormente, algas diatomeas. Además capturan al isópodo Cirolana y al anomuro Emerita analoga en estado juvenil o cuando están blandos tras la muda. También comen plantas y tejidos animales muertos.[1]
Datos: Q7077175
Multimedia:
El cangrejo fantasma rojo (Ocypode gaudichaudii), es una especie de cangrejo que habita las playas del Pacífico oriental desde El Salvador a Chile, con poblaciones aisladas en las Islas Galápagos y en Bahía Tortugas (Baja California, México). Son crustáceos de movimientos rápidos, corredores, que viven en playas arenosas. Los adultos son de color anaranjado o rojizo y los más jóvenes, grises con puntos o manchas claras.
Cavan madrigueras que llegan a alcanzar 1 m de profundidad, que ubican cerca de la línea de marea alta en playas arenosas y en bancos de arena. Se mantienen ocultos en ellas durante la pleamar.
Son básicamente detritívoros que aprovechan las algas aportadas por las olas, así como restos animales, tanto de fuentes terrestres como marinas. Se alimenta de materia orgánica y pequeñas formas de vida (fauna intersticial) extraída de entre los granos de arena; en ciertas playas arenosas peruanas encuentran, mayormente, algas diatomeas. Además capturan al isópodo Cirolana y al anomuro Emerita analoga en estado juvenil o cuando están blandos tras la muda. También comen plantas y tejidos animales muertos.
Ocypode gaudichaudii is een krabbensoort uit de familie van de Ocypodidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1843 door H. Milne Edwards & Lucas.
Bronnen, noten en/of referenties
Ocypode gaudichaudii – gatunek krabów morsko-lądowych z rodziny Ocypodidae i rodzaju Ocypode.
Krab średnich lub dużych jak na rodzaj rozmiarów. Karapaks ma drobno i gęsto ziarenkowany, nieco szerszy niż dłuższy. Zewnętrzne kąty orbitalne silnie wystają w kierunku zewnętrznym, i to na ich wysokości karapaks jest najszerszy. Słupki oczne są w kierunku odsiebnym przedłużone poza rogówkę oka, tworząc smukły wyrostek. Wszystkie szczypce ścięte na wierzchołku. Na propodicie większych szczypiec znajduje się listewka strydulacyjna, złożona w grzbietowej połowie z około 18 guzków, a w brzusznej z 36–38 rowków. Szczecinki porastają grzbietowe połowy przednich powierzchni propoditów dwóch początkowych par nóg krocznych. Wieczko płciowe samicy wystaje w części tylno-środkowej. Samce mają gonopody pierwszej pary w części odsiebnej zakrzywione bocznie, na wierzchołku ścięte, wyposażone w stożkowaty głaszczek[1].
Gatunek wschodniopacyficzny, zamieszkuje strefy przybrzeżne Ameryk od Gwatemali na północy po Valparaíso w Chile na południu[1].
Ocypode gaudichaudii – gatunek krabów morsko-lądowych z rodziny Ocypodidae i rodzaju Ocypode.
Krab średnich lub dużych jak na rodzaj rozmiarów. Karapaks ma drobno i gęsto ziarenkowany, nieco szerszy niż dłuższy. Zewnętrzne kąty orbitalne silnie wystają w kierunku zewnętrznym, i to na ich wysokości karapaks jest najszerszy. Słupki oczne są w kierunku odsiebnym przedłużone poza rogówkę oka, tworząc smukły wyrostek. Wszystkie szczypce ścięte na wierzchołku. Na propodicie większych szczypiec znajduje się listewka strydulacyjna, złożona w grzbietowej połowie z około 18 guzków, a w brzusznej z 36–38 rowków. Szczecinki porastają grzbietowe połowy przednich powierzchni propoditów dwóch początkowych par nóg krocznych. Wieczko płciowe samicy wystaje w części tylno-środkowej. Samce mają gonopody pierwszej pary w części odsiebnej zakrzywione bocznie, na wierzchołku ścięte, wyposażone w stożkowaty głaszczek.
Gatunek wschodniopacyficzny, zamieszkuje strefy przybrzeżne Ameryk od Gwatemali na północy po Valparaíso w Chile na południu.
