Conus magus is een in zee levende slakkensoort uit het geslacht Conus. De slak behoort tot de familie Conidae. Conus magus werd in 1758 beschreven door Carolus Linnaeus.[1] Net zoals alle soorten binnen het geslacht Conus zijn deze slakken roofzuchtig en giftig. Zij bezitten een harpoenachtige structuur waarmee ze hun prooi kunnen steken en verlammen.[2]
Op basis van een peptide die zich in het gif van de Conus magus bevindt, wordt Ziconotide gemaakt.[3] Ziconotide is een weesgeneesmiddel tegen chronische pijn.
Bronnen, noten en/of referentiesConus magus is een in zee levende slakkensoort uit het geslacht Conus. De slak behoort tot de familie Conidae. Conus magus werd in 1758 beschreven door Carolus Linnaeus. Net zoals alle soorten binnen het geslacht Conus zijn deze slakken roofzuchtig en giftig. Zij bezitten een harpoenachtige structuur waarmee ze hun prooi kunnen steken en verlammen.