Other Physical Features: ectothermic ; bilateral symmetry
Die Kopfschildschnecken (Cephalaspidea) sind eine Unterordnung der Hinterkiemerschnecken. Die Unterordnung umfasst rund 7000 Arten der im Meer lebenden Nacktschnecken.
Der Name Kopfschildschnecken bezieht sich auf ein vom Rücken abgesetztes Kopfschild, welches verbreiterten Fühlern entspricht.
Abgesehen vom Kopfschild zeichnet diese Schnecken weiterhin aus, dass meistens eine Schale vorhanden ist, sie keine Tentakel haben und dass seitliche Verbreiterungen (Parapodien) vorkommen. Bis auf einige wenige Süßwasserarten kommen fast alle Kopfschildschnecken ausschließlich im Meer vor.
Die Kopfschildschnecken sind eine sehr basale Gruppe der Euthyneura (Geradnervige). Es bestehen enge Beziehungen zu den Streptoneura, da viele ursprüngliche Merkmale (Autamorphien der Gastropoda) oft noch vorhanden sind.
Solche Merkmale wären:
Die Taxonomie der Schnecken unterliegt Revisionen und Wandel. Daher gibt es verschiedene Systematiken. Als klassisch wird meist die auf Johannes Thiele (1929–1935) zurückgehende betrachtet. Sie war bis in die 1990er anerkannt. Eine modernere und die letzte aufgrund rein morphologischer Ansätze aufgestellte Systematik ist die von Ponder & Lindberg (1997).[1] Die aktuelle Systematik ist phylogenetisch orientiert und geht zurück auf Bouchet & Rocroi (2005).[2][3][4]
In dieser Systematik wird im Vergleich mit der vorangehenden Systematik von Ponder & Lindberg (1997)
D. h. das Clade Cephalaspidea wurde gegenüber der Unterordnung Cephalaspidea verkleinert.
Die Kopfschildschnecken (Cephalaspidea) sind eine Unterordnung der Hinterkiemerschnecken. Die Unterordnung umfasst rund 7000 Arten der im Meer lebenden Nacktschnecken.
Der Name Kopfschildschnecken bezieht sich auf ein vom Rücken abgesetztes Kopfschild, welches verbreiterten Fühlern entspricht.
The order Cephalaspidea, also known as the headshield slugs and bubble snails, is a major taxon of sea slugs and bubble snails, marine gastropod mollusks within the larger clade Euopisthobranchia.[1] Bubble shells is another common name for these families of marine gastropods, some of which have thin bubble-like shells.[2] This clade contains more than 600 species.[3]
Members of this worldwide clade used to be considered the most primitive of the opisthobranchs, but now they are considered as derived and specialized members of the Euthyneura Spengel, 1881. [4]
Headshield slugs are the most morphologically diverse group of all the opisthobranchs.
The vast majority possess a shell, although it may be reduced or internal. They have a well-developed headshield, a characteristic broadening at the head, which is used to plow beneath the surface of the sand. This headshield prevents the sand entering the mantle cavity. There is a muscular foot with or without parapodia (fleshy wing-like flaps).
Headshield slugs often live just beneath the surface of the sand and can also be seen crawling on rocks. They have well-developed sensory structures to detect prey, which may be other opisthobranchs, polychaetes or bristleworms and foraminiferans. Several species are voracious carnivores.
Members of the brightly colored genus Chelidonura also have well-developed eyes on the anterior end of the head and bundles of sensory cilia around the mouth. With these cilia they are able to track their prey by following the victim’s mucous trail.
The Hancock's organ is a chemosensory organ situated between the foot and the headshield. It plays a role in olfactory and sensory detection. It is visible as a dark brown pit at the base of the right rhinophore.
The taxonomy of the shelled cephalaspideans, the bubble snails, like that of many shelled mollusks, used to be based very simply on shell characteristics. But because there are some similarities in shell morphology throughout this group, more recently taxonomists have taken other anatomical characteristics into consideration, such as the radula, gizzard, penis, and Hancock’s organ.
In 2015 a new study based on molecular phylogenetics has changed significantly the taxonomy of the Cephalaspidea.[3] The monophyly of the Cephalaspidea was confirmed, but the families Cylichnidae, Diaphanidae, Haminoeidae, Philinidae, and Retusidae were found non-monophyletic. This had led to the creation of new families ((Alacuppidae, Colinatydidae, Colpodaspididae, Mnestiidae, Philinorbidae) ) and one new genus (Alacuppa). Two family names (Acteocinidae, Laonidae) and two genera (Laona, Philinorbis) are reinstated as valid
In the taxonomy of Bouchet & Rocroi (2005), the clade Cephalaspidea is arranged as follows:
The superfamily Acteonoidea has been included into the new Informal Group "Lower Heterobranchia" and the superfamily Cylindrobulloidea becomes part of the Group Cylindrobullida.
Malaquias et al. (2009)[5] have rearranged taxonomy of Cephalaspidea sensu lato:
The taxonomy of Cephalaspidea sensu lato by Malaquias et al. (2009)[5] is arranged as follows (there are listed genera under molecular analysis; not analyzed families are under "incertae sedis"):
Architectibranchia Haszprunar, 1985
Runcinacea Burn, 1963
Cephalaspidea Fischer, 1887 - This means Cephalaspidea sensu stricto
Subsequently Malaquias (2010)[6] moved Bullacta exarata (formerly the only member of Bullactidae) into the family Haminoeidae.[6]
Jörger et al. (2010)[1] moved Cephalaspidea sensu stricto and Runcinacea into the Euopisthobranchia and they confirmed the placement of Acteonoidea within the Lower Heterobranchia.[1] All families of Architectibranchia were already within the Lower Heterobranchia in the taxonomy of Bouchet & Rocroi, except for the Notodiaphanidae, which has been placed in the Lower Heterobranchia since 2010, in order that the Architectibranchia can be considered to be monophyletic.
The publication by Oskars T.R., Bouchet P. & Malaquias M.A. (2015). A new phylogeny of the Cephalaspidea (Gastropoda: Heterobranchia) based on expanded taxon sampling and gene markers. in the journal Molecular Phylogenetics and Evolution. 89 came to the following conclusion, with the creation of new families [3]
The superfamily Bulloidea was not supported in the Bayesian phylogenetic hypothesis and Diaphanoidea was found polyphyletic. The superfamilies Haminoeoidea and Philinoidea were accepted. The composition of each of the superfamilies was drastically rearranged.
Couple of Siphopteron quadrispinosum (Gastropteridae).
The order Cephalaspidea, also known as the headshield slugs and bubble snails, is a major taxon of sea slugs and bubble snails, marine gastropod mollusks within the larger clade Euopisthobranchia. Bubble shells is another common name for these families of marine gastropods, some of which have thin bubble-like shells. This clade contains more than 600 species.
Members of this worldwide clade used to be considered the most primitive of the opisthobranchs, but now they are considered as derived and specialized members of the Euthyneura Spengel, 1881.
Headshield slugs are the most morphologically diverse group of all the opisthobranchs.
El clado Cephalaspidea, también conocido como caracoles burbuja, es un taxón importante de babosas marinas y caracoles burbuja, moluscos gasterópodos marinos dentro del clado más grande Euopisthobranchia.[1] Conchas de burbujas es otro nombre común para estas familias de gasterópodos marinos, algunos de los cuales tienen conchas delgadas en forma de burbujas.[2] Este clado contiene más de 600 especies.[3]
Los miembros de este clado cosmopolita solían ser considerados los más primitivos de los opistobranquios, pero ahora se los considera miembros derivados y especializados de la Euthyneura Spengel, 1881.[4]
Cephalaspidea es el grupo más diverso morfológicamente de todos los opistobranquios.
La gran mayoría posee un caparazón, aunque puede ser reducido o interno. Tienen un protector para la cabeza bien desarrollado, un ensanchamiento característico en la cabeza, que se utiliza para arar debajo de la superficie de la arena. Este protector para la cabeza evita que la arena entre en la cavidad del manto. Hay un pie musculoso con o sin parapodios (aletas carnosas en forma de alas).
Cephalaspidea a menudo viven justo debajo de la superficie de la arena y también se los puede observar arrastrándose sobre las rocas. Tienen estructuras sensoriales bien desarrolladas para detectar presas, que pueden ser otros opistobranquios, poliquetos o gusanos de cerdas y foraminíferos. Varias especies son carnívoros voraces.
Los miembros del género Chelidonura de colores brillantes también tienen ojos bien desarrollados en el extremo anterior de la cabeza y haces de cilios sensoriales alrededor de la boca. Con estos cilios son capaces de rastrear a su presa siguiendo el rastro mucoso de la víctima.
El órgano de Hancock es un órgano quimiosensorial situado entre el pie y el protector de la cabeza. Desempeña un papel en la detección olfativa y sensorial. Es visible como un hoyo marrón oscuro en la base del rinóforo derecho.
La taxonomía de los cefaláspidos con concha, los caracoles burbuja, como la de muchos moluscos con concha, solía basarse muy simplemente en las características de la concha. Pero debido a que existen algunas similitudes en la morfología del caparazón en todo este grupo, más recientemente los taxónomos han tenido en cuenta otras características anatómicas tales como la rádula, la molleja, el pene y el órgano de Hancock.
En 2015, un nuevo estudio basado en la filogenética molecular cambió significativamente la taxonomía de Cephalaspidea.[3] Se confirmó la monofilia de Cephalaspidea, pero las familias Cylichnidae, Diaphanidae, Haminoeidae, Philinidae y Retusidae se encontraron no monofiléticas. Esto llevó a la creación de nuevas familias ((Alacuppidae, Colinatydidae, Colpodaspididae, Mnestiidae, Philinorbidae)) y un nuevo género (Alacuppa). Se restablecen como válidos dos apellidos (Acteocinidae, Laonidae) y dos géneros (Laona, Philinorbis).
En la taxonomía de Bouchet & Rocroi (2005), el clado Cephalaspidea se encuentra organizado de la siguiente manera:
La superfamilia Acteonoidea ha sido incluida en el nuevo grupo informal "Lower Heterobranchia" y la superfamilia Cylindrobulloidea pasa a ser parte del grupo Cylindrobullida.
Malaquias et al. (2009)[5] reordenaron la taxonomía de Cephalaspidea sensu lato :
La taxonomía de Cephalaspidea sensu lato de Malaquias et al. (2009)[5] está organizada de la siguiente manera (hay géneros listados bajo análisis molecular; las familias no analizadas son marcadas como "incertae sedis"):
Architectibranchia Haszprunar, 1985
Runcinacea Burn, 1963
Cephalaspidea Fischer, 1887 - Esto significa Cephalaspidea sensu stricto
Posteriormente Malaquias (2010)[6] trasladó Bullacta exarata (anteriormente el único miembro de Bullactidae) a la familia Haminoeidae.[6]
Jörger y col. (2010)[1] trasladaron Cephalaspidea sensu stricto y Runcinacea a Euopisthobranchia y confirmaron la ubicación de Acteonoidea dentro de la Heterobranchia inferior.[1] Todas las familias de Architectibranchia ya estaban dentro del Heterobranchia Inferior en la taxonomía de Bouchet & Rocroi, a excepción de Notodiaphanidae, que se ha colocado en el Heterobranchia Inferior desde 2010, con el fin de que el Architectibranchia pueda considerarse monofilético.
La publicación de Oskars T.R., Bouchet P. y Malaquias M.A. (2015). Una nueva filogenia de Cephalaspidea (Gastropoda: Heterobranchia) basada en un muestreo de taxón ampliado y marcadores genéticos. en la revista Molecular Phylogenetics and Evolution. 89 llegó a la siguiente conclusión, con la creación de nuevas familias.[3]
La superfamilia Bulloidea no fue apoyada en la hipótesis filogenética bayesiana y Diaphanoidea se encontró polifilética. Se aceptaron las superfamilias Haminoeoidea y Philinoidea. La composición de cada una de las superfamilias se reorganizó drásticamente.
Pareja de Siphopteron quadrispinosum (Gastropteridae).
El clado Cephalaspidea, también conocido como caracoles burbuja, es un taxón importante de babosas marinas y caracoles burbuja, moluscos gasterópodos marinos dentro del clado más grande Euopisthobranchia. Conchas de burbujas es otro nombre común para estas familias de gasterópodos marinos, algunos de los cuales tienen conchas delgadas en forma de burbujas. Este clado contiene más de 600 especies.
Los miembros de este clado cosmopolita solían ser considerados los más primitivos de los opistobranquios, pero ahora se los considera miembros derivados y especializados de la Euthyneura Spengel, 1881.
Cephalaspidea es el grupo más diverso morfológicamente de todos los opistobranquios.
Les Cephalaspidea sont un ordre de mollusques hétérobranches de l'infra-classe des Opisthobranchia.
Ce sont des mollusques opisthobranches pourvus d'une fine coquille plus ou moins visible (interne chez Chelidonura, absente chez certains Gastropteridae), et d'une tête en forme de bouclier. Celle-ci leur sert à s'enfouir dans le sable : la plupart des espèces vivent en effet juste sous les premiers centimètres de sédiment, où ils se nourrissent suivant les espèces d'algues[3] ou de petits animaux (vers, mollusques)[4],[5].
On trouve des céphalaspides dans toutes les mers du monde, mais ils atteignent leur pic de diversité dans l'Indo-Pacifique tropical, principalement entre la surface et 40 m de profondeur[5]. On en connaît actuellement environ 634 espèces[5].
Les céphalaspides constituent un groupe très basal des opisthobranches, encore proche des prosobranches[4]. Des études génétiques récentes suggèrent cependant que ce groupe serait polyphylétique, et nécessiterait une révision majeure[5].
Selon World Register of Marine Species (20 septembre 2015)[6], prenant pour base la taxinomie de Bouchet & Rocroi (2005) :
La super-famille des Acteonoidea (contenant les familles des Acteonidae, des Aplustridae et des Bullinidae) est encore non-assignée selon WoRMS, mais est souvent comptée parmi les Cephalaspidea[7],[8].
Noalda sp., un exemple de genre encore non-assigné.
Les Cephalaspidea sont un ordre de mollusques hétérobranches de l'infra-classe des Opisthobranchia.
I Cefalaspidei (Cephalaspidea P. Fischer, 1883) sono un ordine di molluschi gasteropodi eterobranchi marini appartenenti all'infraclasse Euthyneura.[1]
Il nome dell'ordine deriva dal greco antico κεφαλή, kephalế = testa e ἀσπίς, aspís = scudo e fa riferimento alla presenza di un processo cefalico a forma di scudo, che facilita l'interramento nel substrato, caratteristico di questo raggruppamento.[2][3]
La conchiglia può essere ben sviluppata, vestigiale, interna (p.es. Chelidonura spp.) o del tutto assente come in alcune specie della famiglia Gastropteridae.
Il raggruppamento comprende specie erbivore, che si nutrono di diatomee o alghe filamentose, ma anche specie carnivore, che predano foraminiferi, piccoli molluschi bivalvi, policheti e anche altri gasteropodi.[4][5]
I cefalaspidei hanno una distribuzione cosmopolita, con la maggiore biodiversità concentrata nelle acque tropicali e subtropicali dell'Indo-Pacifico.[4]
Sono diffusi dal piano intertidale sino alle acque profonde. La maggior parte delle specie vive su substrati sabbiosi o fangosi, ma alcune specie vivono in associazione con piante acquatiche, alghe, coralli e spugne.
L'ordine comprende le seguenti superfamiglie e famiglie:
I Cefalaspidei (Cephalaspidea P. Fischer, 1883) sono un ordine di molluschi gasteropodi eterobranchi marini appartenenti all'infraclasse Euthyneura.
De Cephalaspidea zijn een clade van weekdieren (Mollusca) die behoren tot de slakken (Gastropoda).
De volgende superfamilies zijn bij de clade ingedeeld:[1][2]
De Cephalaspidea zijn een clade van weekdieren (Mollusca) die behoren tot de slakken (Gastropoda).
Cephalaspidea er bløtdyr, og en gruppe snegler som lever i saltvann (marine). De hører til gruppen av bakgjellesnegler, som kjennes på at de har gjellene på høyre side eller bak hjertet.
Denne inndelingen følger Bouchet, P. & Rocroi, J.-P. 2005.. Gruppen har hatt flere systematiske endringer og trolig er inndelingen ikke helt avklart.
Cephalaspidea
Cephalaspidea er bløtdyr, og en gruppe snegler som lever i saltvann (marine). De hører til gruppen av bakgjellesnegler, som kjennes på at de har gjellene på høyre side eller bak hjertet.
Cephalaspidea – rząd kosmopolitycznych, morskich ślimaków tyłoskrzelnych.
Żyją na dnie, drążą chodniki. Głowa od strony grzbietowej tarczowata, wskutek zrośnięcia obu par czułków, służy do drążenia. Muszla spiralnie skręcona, jajowata. Ciało w całości może się ukryć w muszli. Jama płaszczowa występuje, skrzele z tyłu serca, spoidła skręcone.
Cephalaspidea – rząd kosmopolitycznych, morskich ślimaków tyłoskrzelnych.
Żyją na dnie, drążą chodniki. Głowa od strony grzbietowej tarczowata, wskutek zrośnięcia obu par czułków, służy do drążenia. Muszla spiralnie skręcona, jajowata. Ciało w całości może się ukryć w muszli. Jama płaszczowa występuje, skrzele z tyłu serca, spoidła skręcone.
頭楯類支序(學名:Cephalaspidea),俗稱作泡螺,是一個包括有海螺及海蛞蝓的主要分類,皆為海洋腹足綱軟體動物[1]。舊屬後鰓目,現時是後鰓類群組之下真後鰓類支序的成員[2]。
根據ITIS,本目原來有15個科[3],但其分類在2005年到2015年間經歷過多番大幅的修訂,所以有不少文獻仍在使用舊有的分類。為分辨兩者,有時會在指示現時的頭楯目時在名稱之後加上「s.s.」(即「嚴謹定義」的意思)。
根據2005年的《布歇特和洛克羅伊的腹足類分類》,頭楯目包括下列五個總科[1]:
Oskars (2015)將頭楯目重新分類:Diaphanoidea總科被認為是盒螺總科的異名[5]。
根據2017年的《布歇特等人的腹足類分類》,頭楯目包括下列五個總科[6]:
原羽葉鰓總科(Runcinoidea)從頭楯目獨立出來成為羽葉鰓目(Runcinida)的唯一成員[7][6]。
두순류(Cephalaspidea)는 바다 민달팽이와 달팽이로, 진후새류에 속하는 해양 복족류 연체동물이다.[1] 전 세계적으로 분포하며, 약 500여 종 이상을 포함하고 있다.[2]
조가비를 지고 있는 많은 연체동물처럼, 껍질에 싸인 두순류의 분류는 조가비라는 매우 단순한 특징에 기반을 두고 사용해 왔다. 그러나 이 분류군 전체에 통하는 조가비 형태는 약간의 상사성만을 지니고 있기 때문에, 좀더 최근의 분류학자들은 이 복족류의 치설과 내장, 생식기 그리고 행콕 기관(Hancock's organ)과 같은 다른 해부학적 특징들을 따르고 있다.
2005년 부쉐와 로크루아(Bouchet & Rocroi)의 복족류 분류는 두순류를 아래와 같이 분류했다.
비자고둥상과는 새로운 비공식군 "하이새류"에 포함되었고 실린드로불라상과는 실린드로불라류의 일부가 되었다.
2009년 말라키아스(Malaquias)와 그의 공저자들은 넓은 의미(sensu lato)의 두순류 분류를 아래와 같이, 재분류하여 발표했다.[3]
2009년 말라키아스(Malaquias)와 그의 공저자들이 분류한 넓은 의미(sensu lato)의 두순류 분류는 아래와 같다.(분자생물학적 분석에 기반한 속 목록이다. 분석되지 못한 과들은 분류학적 위치가 불확실(incertae sedis)하다.)[3]
고새류(Architectibranchia) Haszprunar, 1985
룬키나류(Runcinacea) Burn, 1963
두순류(Cephalaspidea) Fischer, 1887 - 여기서, 두순류는 좁은 의미(sensu stricto)의 두순류이다.
2009년 분류에 이어, 2010년 말라키아스(Malaquias)[4]는 이전에 불락탁과(Bullactidae)의 유일종이었던 민챙이(Bullacta exarata)[5]를 이동하여 포도고둥과에 포함시켰다.[4]
2010년 요르거(Jörger)와 그의 공저자들[1] 은 좁은 의미(sensu stricto)의 두순류와 우협새류를 진후새류로 이동하고, 하이새류에 비자고둥상과가 위치함을 확인했다.[1] 고새류의 모든 과들은 노토디아파나과를 제외하고는 이미 부쉐(Bouchet)와 로크루아(Rocroi)의 분류에서 하이새류에 포함되었으며, 고새류는가 단계통군으로 간주될 수 있도록 2010년 이래 하이새류로 분류되고 있다.
이새류하이새류 (비자고둥상과 포함) - 하이새류는 요르거(Jörger) 등의 연구(2010년)에서는 별도의 분기군을 형성하지 않는다.[1]
직신경류 진후새류두순류 s.s.
범유폐류 진유폐류