Barbours landkaartschildpad[2] (Graptemys barbouri) is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).[3] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Archie Carr & Lewis J. Marchand in 1942.
De maximale schildlengte is ongeveer 32 centimeter, het schild valt op door de stekelachtige, zwarte kiel op het midden. De schildkleur is bruin tot groen, met vage ovale lichtere vlekken op hoornplaten van de zijkanten en de schildrand. De brede kop is groen van kleur en heeft een gele lijnentekening en een masker van gele vlekken rond de ogen en de snuit.
Barbours landkaartschildpad is endemisch in de Verenigde Staten. De habitat bestaat uit heldere wateren met voldoende ondergedoken objecten om te schuilen.[4]
Barbours landkaartschildpad (Graptemys barbouri) is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Archie Carr & Lewis J. Marchand in 1942.
