Rollulus rouloul a zo ur spesad fazaned eus ar c'herentiad Phasianidae.
Ar spesad nemetañ er genad Rollulus[1] an hini eo.
Anvet e voe Phasianus Rouloul (kentanv) da gentañ-penn (e 1786)[2] gant an naturour aostrian Giovanni Antonio Scopoli (1723-1788).
Bevañ a ra ar spesad e Borneo, Ledenez Malaysia, Sumatera ha Thailand[3].
Rollulus rouloul a zo ur spesad fazaned eus ar c'herentiad Phasianidae.
Ar spesad nemetañ er genad Rollulus an hini eo.
Anvet e voe Phasianus Rouloul (kentanv) da gentañ-penn (e 1786) gant an naturour aostrian Giovanni Antonio Scopoli (1723-1788).
El rulrul crestat (Rollulus rouloul) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita espesures boscoses del Sud-est asiàtic, a la Península de Malacca, Sumatra i Borneo. És l'única espècie del gènere Rollulus.
El rulrul crestat (Rollulus rouloul) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita espesures boscoses del Sud-est asiàtic, a la Península de Malacca, Sumatra i Borneo. És l'única espècie del gènere Rollulus.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen gopog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris copog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Rollulus roulroul; yr enw Saesneg arno yw Crested wood partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. roulroul, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r petrisen gopog yn perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ceiliog coedwig coch Gallus gallus Ceiliog coedwig gwyrdd Gallus varius
.jpg)
_Male.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen gopog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris copog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Rollulus roulroul; yr enw Saesneg arno yw Crested wood partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. roulroul, sef enw'r rhywogaeth.
Hjelmvagtlen (Rollulus rouloul) også kaldet strudsvagtlen, er en hønsefugl, som findes i Burma, Thailand, Malaysia, Sumatra og Borneo. Hjelmvagtlen er 25 cm lang. Hannen er større end hunnen, og begge køn har et bart rødt område rundt om øjnene, samt røde ben. De lægger 5 til 6 hvide æg, som tager 18 dage at udruge. Ungerne bliver i reden mens de er små, de fodres næb til næb af deres forældre, hvilket er usædvanligt for hønsefugle. Dens føde består af frø, frugter og hvirvelløse dyr.
Han med to hunner i fangenskab.
Han i Toronto Zoo
Han i Toronto Zoo, Canada
Hun i Tennessee Aquarium, Chattanooga, Tennessee, USA
Hjelmvagtelæg
Hjelmvagtlen (Rollulus rouloul) også kaldet strudsvagtlen, er en hønsefugl, som findes i Burma, Thailand, Malaysia, Sumatra og Borneo. Hjelmvagtlen er 25 cm lang. Hannen er større end hunnen, og begge køn har et bart rødt område rundt om øjnene, samt røde ben. De lægger 5 til 6 hvide æg, som tager 18 dage at udruge. Ungerne bliver i reden mens de er små, de fodres næb til næb af deres forældre, hvilket er usædvanligt for hønsefugle. Dens føde består af frø, frugter og hvirvelløse dyr.
Die Straußwachtel (Rollulus rouloul) ist eine Vogelart aus der Familie der Fasanenartigen (Phasianidae) und ist die einzige Art ihrer Gattung, der Straußwachteln (Rollulus).
Die Straußwachtel erreicht eine Körperlänge von etwa 25 bis 27 cm und ein Gewicht von 150 bis 190 g. Die Körperform ist annähernd kugelrund. Der dunkelgraue bis schwarze Schnabel beider Geschlechter ist im Ansatz rot, der Schwanz ist kurz und die Beine sind rötlich, wobei die Füße keine Sporen besitzen. Der Augenbereich ist unbefiedert und leuchtend rot gefärbt. Die weitere Färbung beider Geschlechter ist unterschiedlich. Der Kopf der Weibchen ist schiefergrau und das Gefieder überwiegend oliv- bis grasgrün, die rundlichen Flügel sind kastanienbraun. Die nur geringfügig größeren Männchen weisen ein metallisch glänzendes schwarzes Gefieder auf, das bei Sonneneinstrahlung leuchtend grünlich, bläulich und violett durchschimmert. Die Flügelenden schimmern leicht bräunlich. Markantes Zeichen des Männchens ist der rote Schopf auf dem Hinterkopf, der aus borstigen roten bis rotbraunen Federn besteht. Oberhalb der Augen auf der Stirn am Ansatz des Schopfes verläuft ein weißes Band. Außerdem tragen beide Geschlechter schwarze borstige Federn an den Wangen. Das Gefieder jüngerer Vögel ist weniger glanzvoll.
Der Gesang der Straußwachteln klingt wie „si-jul“.
Heimat der Straußwachteln ist Südostasien. Das Verbreitungsgebiet umfasst Süd-Myanmar, Südthailand, Malaysia, Sumatra und Borneo sowie die Inseln des Mergui-Archipels. Die Art besiedelt hier vor allem den dichten, immergrünen, tropischen Regenwald sowie Bambushaine, aber auch Lichtungen mit Buschwerk. Sie kommt eher im Tiefland und bis in Höhen von 1.550 m über NN vor.
Die tagaktiven Straußwachteln leben in kleinen Gruppen am Waldboden. Bei Gefahr oder anderen Störungen laufen sie fort, wenn nötig, flattern sie auch eine kurze Strecke in allen Richtungen davon. Straußwachteln fressen neben Sämereien und Früchten vor allem Insekten. Dabei suchen sie allein oder als Paar den Waldboden scharrend ab.
Die Geschlechtsreife tritt mit sechs Monaten ein. Je nach Verbreitungsgebiet brüten Straußwachteln zwischen Dezember und April. Beide Geschlechter sind am Bau des recht komplizierten Nestes beteiligt. Das Nest wird halbkugelförmig in den Boden gescharrt, mit Falllaub begrenzt und schließlich gänzlich unter Falllaub versteckt. Dieses Kuppelnest wird so angelegt, dass es das grün gefiederte Weibchen äußerst gut tarnt. Der Bau des Nestes kann bis zu drei Tage dauern. Die Henne legt fünf oder sechs weiße Eier, die sie allein über einen Zeitraum von ziemlich genau 18 Tagen bebrütet. Während des Brütens hält das Männchen am Gelege Wache. Um die Aufzucht der Jungvögel kümmern sich dann beide Altvögel. Für Hühnervögel eher selten werden die Küken von Schnabel zu Schnabel gefüttert. Sie verbringen die erste Zeit im Nest. Die Jungvögel werden für gewöhnlich von den Altvögeln am Abend zurück zum Nest geführt, um dort die Nacht zu verbringen. Bereits nach 25 bis 30 Tagen sind die Jungvögel selbstständig. Eine Straußwachtel kann ein Alter von bis zu fünf Jahren erreichen.
In weiten Teilen ihrer Verbreitungsgebiete sind die Straußwachteln mittlerweile wegen der großflächigen Habitatzerstörung durch anhaltende Abholzung selten geworden. Sie scheinen aber anpassungsfähiger als andere Glattfußhühner Südostasiens zu sein. In der Roten Liste der IUCN wird die Straußwachtel als Art der Vorwarnliste mit „potenziell gefährdet“ (near threatened) geführt.
Die Straußwachtel (Rollulus rouloul) ist eine Vogelart aus der Familie der Fasanenartigen (Phasianidae) und ist die einzige Art ihrer Gattung, der Straußwachteln (Rollulus).
The crested partridge (Rollulus rouloul) also known as the crested wood partridge, roul-roul, red-crowned wood partridge, green wood quail or green wood partridge is a gamebird in the pheasant family Phasianidae of the order Galliformes, gallinaceous birds. It is the only member of the genus Rollulus.
This small partridge is a resident breeder in lowland rainforests in south Burma, south Thailand, Malaysia, Sumatra and Borneo. Its nest is a ground scrape lined with leaves, which is concealed under a heap of leaf litter. Five or six white eggs are incubated for 18 days.
Unusually for a galliform species, the young are fed bill-to-bill by both parents instead of pecking from the ground, and although precocial, they roost in the nest while small.
The crested partridge is a rotund short-tailed bird, 25 cm (9.8 in) in length, with the male marginally larger than the female. Both sexes have a scarlet patch of bare skin around the eye and red legs without a spur or hind toe.
The male is metallic green above with glossy dark blue underparts and a brownish wing panel. The head is adorned with a tall red crest, a white forehead spot and black frontal bristles. The female has pea-green body plumage apart from the brown wing coverts. She has a slate-grey head with the bristles but no spot or crest. The bill is all-dark. Young birds are duller versions of the adult of the same sex. The song is a mournful whistled si-ul.
The crested partridge is usually seen singly or in pairs as it uses its feet to probe the forest floor for fruit, seeds and invertebrates.[2] When disturbed, it prefers to run but if necessary it flies a short distance on its rounded wings.
There is some concern about the effect of habitat destruction on this bird, especially with regard to logging. However, it seems to be somewhat more adaptable than other southeast Asian pheasants. The crested wood partridge is evaluated as Near Threatened on the IUCN Red List of Threatened Species. It is listed on Appendix III of CITES.
Captive male with two females
Male at Toronto Zoo
Male at Toronto Zoo, Canada
Female at Tennessee Aquarium, Chattanooga, Tennessee, US
Egg of Rollulus rouloul - MHNT
The crested partridge (Rollulus rouloul) also known as the crested wood partridge, roul-roul, red-crowned wood partridge, green wood quail or green wood partridge is a gamebird in the pheasant family Phasianidae of the order Galliformes, gallinaceous birds. It is the only member of the genus Rollulus.
This small partridge is a resident breeder in lowland rainforests in south Burma, south Thailand, Malaysia, Sumatra and Borneo. Its nest is a ground scrape lined with leaves, which is concealed under a heap of leaf litter. Five or six white eggs are incubated for 18 days.
Unusually for a galliform species, the young are fed bill-to-bill by both parents instead of pecking from the ground, and although precocial, they roost in the nest while small.
The crested partridge is a rotund short-tailed bird, 25 cm (9.8 in) in length, with the male marginally larger than the female. Both sexes have a scarlet patch of bare skin around the eye and red legs without a spur or hind toe.
The male is metallic green above with glossy dark blue underparts and a brownish wing panel. The head is adorned with a tall red crest, a white forehead spot and black frontal bristles. The female has pea-green body plumage apart from the brown wing coverts. She has a slate-grey head with the bristles but no spot or crest. The bill is all-dark. Young birds are duller versions of the adult of the same sex. The song is a mournful whistled si-ul.
The crested partridge is usually seen singly or in pairs as it uses its feet to probe the forest floor for fruit, seeds and invertebrates. When disturbed, it prefers to run but if necessary it flies a short distance on its rounded wings.
There is some concern about the effect of habitat destruction on this bird, especially with regard to logging. However, it seems to be somewhat more adaptable than other southeast Asian pheasants. The crested wood partridge is evaluated as Near Threatened on the IUCN Red List of Threatened Species. It is listed on Appendix III of CITES.
La Rulperdriko, Verda perdriko aŭ Krestoperdriko, Rollulus rouloul, estas mezgranda birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Ĝi estas ununura membro de la genro Rollulus.
Tiu malgranda membro de la grupo de la perdrikoj estas specio de loĝantaj birdoj en pluvarbaroj de malaltaj teroj en suda Birmo, suda Tajlando, Malajzio, Sumatro kaj Borneo. Ilia nesto estas grunda skrapaĵo kovrita per folioj, kiu estas kaŝita sub amaseto da mortinta foliaro. La ino demetas 5 aŭ 6 blankajn ovojn, kiuj estas kovataj dum 18 tagoj.
Malkutime ĉe kokoforma specio, idoj estas manĝigataj bekalbeke fare de ambaŭ gepatroj anstataŭ per plukado el grundo, kaj kvankam ili estas frumaturaj, ili ripozas en la nesto dum ili estas malgrandaj.
La Rulperdriko estas fortika mallongvosta birdo, 25 cm longa, kies masklo estas iom pli granda ol la ino. Ambaŭ seksoj havas kontrastegan kaj rimarkindan skarlatan makulon de nuda haŭto ĉirkaŭokule kaj tre ruĝajn krurojn sen sprono aŭ malantaŭa fingro.
La masklo estas metalecverda supre kun brilaj malhelbluaj subaj partoj kaj bruneca flugilzono. La kapo estas ornamita per alta ruĝa kresto, blanka verticomakuleto kaj nigraj bridoj. La ino havas pizverdan korpoplumaron aparte de la bruna flugilareo. Ŝi havas ardezgrizan kapon kun la bridoj sed sen punkto aŭ kresto. La beko estas malhela. Junuloj estas pli senkoloraj versioj de la plenkreskuloj de la sama sekso. La kanto estas ploreca fajfo si-ul, el kio onomatopee devenas la nomoj de la specio.
La Rulperdriko estas kutime vidata sola aŭ en paroj dum ili manĝas surgrunde fruktojn, semojn kaj senvertebrulojn. Kiam ĝi estas ĝenata, ĝi preferas kuri sed se necese ĝi flugas mallongdistance per siaj rondoformaj flugiloj.
Estas influo de la habitatodetruo sur tiu birdo, ĉefe pro lignoproduktado. Tamen ŝajne ĝi estas iom pli adaptebla ol la aliaj fazanedoj de Sudorienta Azio. La specio de la Rulperdriko estas pritaksata kiel Preskaŭ Minacata ĉe la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Ĝi estas listita en la Apendico III de CITES.
Kaptivaj Rulperdrikoj nome masklo kun du inoj
Masklo ĉe Bestoĝardeno de Toronto
Rollulus rouloul
La Rulperdriko, Verda perdriko aŭ Krestoperdriko, Rollulus rouloul, estas mezgranda birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Ĝi estas ununura membro de la genro Rollulus.
Tiu malgranda membro de la grupo de la perdrikoj estas specio de loĝantaj birdoj en pluvarbaroj de malaltaj teroj en suda Birmo, suda Tajlando, Malajzio, Sumatro kaj Borneo. Ilia nesto estas grunda skrapaĵo kovrita per folioj, kiu estas kaŝita sub amaseto da mortinta foliaro. La ino demetas 5 aŭ 6 blankajn ovojn, kiuj estas kovataj dum 18 tagoj.
Malkutime ĉe kokoforma specio, idoj estas manĝigataj bekalbeke fare de ambaŭ gepatroj anstataŭ per plukado el grundo, kaj kvankam ili estas frumaturaj, ili ripozas en la nesto dum ili estas malgrandaj.
La Rulperdriko estas fortika mallongvosta birdo, 25 cm longa, kies masklo estas iom pli granda ol la ino. Ambaŭ seksoj havas kontrastegan kaj rimarkindan skarlatan makulon de nuda haŭto ĉirkaŭokule kaj tre ruĝajn krurojn sen sprono aŭ malantaŭa fingro.
La masklo estas metalecverda supre kun brilaj malhelbluaj subaj partoj kaj bruneca flugilzono. La kapo estas ornamita per alta ruĝa kresto, blanka verticomakuleto kaj nigraj bridoj. La ino havas pizverdan korpoplumaron aparte de la bruna flugilareo. Ŝi havas ardezgrizan kapon kun la bridoj sed sen punkto aŭ kresto. La beko estas malhela. Junuloj estas pli senkoloraj versioj de la plenkreskuloj de la sama sekso. La kanto estas ploreca fajfo si-ul, el kio onomatopee devenas la nomoj de la specio.
La Rulperdriko estas kutime vidata sola aŭ en paroj dum ili manĝas surgrunde fruktojn, semojn kaj senvertebrulojn. Kiam ĝi estas ĝenata, ĝi preferas kuri sed se necese ĝi flugas mallongdistance per siaj rondoformaj flugiloj.
Estas influo de la habitatodetruo sur tiu birdo, ĉefe pro lignoproduktado. Tamen ŝajne ĝi estas iom pli adaptebla ol la aliaj fazanedoj de Sudorienta Azio. La specio de la Rulperdriko estas pritaksata kiel Preskaŭ Minacata ĉe la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Ĝi estas listita en la Apendico III de CITES.
La perdiz rulrul o codorniz rulrul (Rollulus rouloul) es una especie de ave galliforme de la familia Phasianidae, es el único miembro del género Rollulus. Habita en el sur de Birmania, Tailandia, Malasia, Sumatra y Borneo. No se conocen subespecies.[2]
La perdiz rulrul o codorniz rulrul (Rollulus rouloul) es una especie de ave galliforme de la familia Phasianidae, es el único miembro del género Rollulus. Habita en el sur de Birmania, Tailandia, Malasia, Sumatra y Borneo. No se conocen subespecies.
Rollulus rouloul Rollulus generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Rollulus rouloul Rollulus generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Rollulus rouloul
Le Roulroul couronné ou Rouloul couronné (Rollulus rouloul) est une espèce de faisan de la famille des Phasianidae (ordre des gallinacés).
Cet oiseau peuple la péninsule Malaise, y compris le sud de la Thaïlande, Sumatra et Bornéo.
Le Roulroul couronné vit dans les forêts denses sempervirentes jusqu’à 1550 m d’altitude mais il s’habitue bien aux formations secondaires âgées et aux touffes de bambous (Hennache & Ottaviani, 2011).
Adulte, cet oiseau a une taille de la tête à la queue pouvant atteindre 26 cm. Le mâle est bleu-noir avec une crête rouge et la femelle est verte sans crête[1].
Les roulrouls vivent seuls, en couples ou en groupe d’immatures comptant jusqu’à 13 oiseaux, ce qui pourrait correspondre à deux ou trois familles. En cas d’alerte les oiseaux s’éparpillent bruyamment, de préférence en courant. Leur vol est lent et ils ne s’envolent qu’en dernier recours, sur de courtes distances. Une fois dispersés, ils maintiennent le contact par de petits cris de ralliement. Ils grattent la litière végétale à la recherche d’invertébrés, y compris la fourmi géante Camponotus gigas, de graines ou de fruits, dont des figues tombées, dans le voisinage des porcs sauvages ou sous les arbres fruitiers où ils recherchent des restes laissés par les singes ou les oiseaux frugivores. Les roulrouls se perchent le soir à quelques mètres du sol, le couple et sa dernière nichée ensemble (Hennache & Ottaviani, 2011).
Le chant est un sifflement plaintif, monotone, formé d’une double note, si-oul, la deuxième plus haute que la première, émis de préférence tôt le matin ou en fin de soirée.
Le roulroul est monogame. Il installe son nid dans une cuvette, creusée par les deux parents, surtout le mâle, sous une couche de feuilles en partie accumulée par les oiseaux. Le site de nidification est très difficile à détecter si on ne voit pas l’un des oiseaux en sortir. La ponte a lieu de décembre à août. La femelle couve seule mais le mâle reste à proximité du nid. Les poussins, nourris au bec par les deux parents, reviennent au nid pour la nuit (Hennache & Ottaviani, 2011). En Malaisie, à Taman Negara, Corder (1992) a trouvé un nid construit surtout avec des feuilles mortes. Il contenait cinq œufs. La femelle restait au nid même en cas de dérangement et ne le quittait très rapidement qu’en cas de danger extrême, soit en s’envolant, soit en courant. Il semblerait qu’elle recouvre ses œufs avec des feuilles lorsqu’elle quitte son nid.
Le roulroul est considéré comme « presque menacé », en raison de la déforestation qui détruit ou morcelle son habitat, y compris dans les zones protégées, soit pour l’exploitation du bois, soit pour la conversion en terres agricoles, soit encore en raison d’incendies. Entre 1985 et 1997, le Kalimatan a perdu 25 % de forêt sempervirente. A Sumatra, la couverture forestière a diminué de 30 % ces 25 dernières années. Toutefois les roulrouls savent s’adapter à la forêt secondaire et à des forêts de plus haute altitude moins concernées par la déforestation, ce qui leur procure une sécurité provisoire.
Rollulus rouloul
Le Roulroul couronné ou Rouloul couronné (Rollulus rouloul) est une espèce de faisan de la famille des Phasianidae (ordre des gallinacés).
A Rollulus rouloul é unha especie de galiforme da familia dos fasiánidos. É o único único membro do xénero Rollulus.
A Rollulus rouloul é unha especie de galiforme da familia dos fasiánidos. É o único único membro do xénero Rollulus.
Puyuh sengayan atau dalam nama ilmiahnya Rollulus rouloul adalah sejenis burung puyuh berukuran kecil, dengan panjang sekitar 25cm, berkaki and kulit sekitar mata berwarna merah. Burung jantan dan betina mudah dibedakan. Jantan dewasa memiliki bulu berwarna biru keunguan mengilap, paruh bawah berwarna merah dan dahi berwarna putih dengan jambul tegak seperti bulu sikat berwarna merah. Betina memiliki kepala dan jambul pendek berwarna abu-abu, sayap kecoklatan dan bulu berwarna hijau. Burung betina berukuran lebih kecil dari burung jantan.
Puyuh sengayan merupakan satu-satunya burung di dalam genus tunggal Rollulus. Populasinya tersebar di Asia Tenggara. Spesies ini mendiami hutan-hutan tropis dataran rendah dan perbukitan di Thailand, Myanmar, semenanjung Melayu, pulau Sumatera dan Kalimantan.
Biasanya Puyuh Sengayan ditemukan di dasar hutan, mencari makan di atas permukaan tanah. Pakan burung ini terdiri dari aneka biji-bijian, buah serta berbagai jenis hewan kecil.
Puyuh sengayan adalah monogami spesies. Burung betina menetaskan antara lima sampai enam butir telur berwarna putih, dengan masa eram sekitar delapanbelas hari.
Berdasarkan dari hilangnya habitat hutan yang terus berlanjut, serta populasi yang terus menyusut, Puyuh Sengayan dievaluasikan sebagai beresiko hampir terancam di dalam IUCN Red List. Spesies ini didaftarkan dalam CITES Appendix III.
Puyuh sengayan atau dalam nama ilmiahnya Rollulus rouloul adalah sejenis burung puyuh berukuran kecil, dengan panjang sekitar 25cm, berkaki and kulit sekitar mata berwarna merah. Burung jantan dan betina mudah dibedakan. Jantan dewasa memiliki bulu berwarna biru keunguan mengilap, paruh bawah berwarna merah dan dahi berwarna putih dengan jambul tegak seperti bulu sikat berwarna merah. Betina memiliki kepala dan jambul pendek berwarna abu-abu, sayap kecoklatan dan bulu berwarna hijau. Burung betina berukuran lebih kecil dari burung jantan.
Puyuh sengayan merupakan satu-satunya burung di dalam genus tunggal Rollulus. Populasinya tersebar di Asia Tenggara. Spesies ini mendiami hutan-hutan tropis dataran rendah dan perbukitan di Thailand, Myanmar, semenanjung Melayu, pulau Sumatera dan Kalimantan.
Biasanya Puyuh Sengayan ditemukan di dasar hutan, mencari makan di atas permukaan tanah. Pakan burung ini terdiri dari aneka biji-bijian, buah serta berbagai jenis hewan kecil.
Puyuh sengayan adalah monogami spesies. Burung betina menetaskan antara lima sampai enam butir telur berwarna putih, dengan masa eram sekitar delapanbelas hari.
Berdasarkan dari hilangnya habitat hutan yang terus berlanjut, serta populasi yang terus menyusut, Puyuh Sengayan dievaluasikan sebagai beresiko hampir terancam di dalam IUCN Red List. Spesies ini didaftarkan dalam CITES Appendix III.
Il rul-rul o pernice crestata, anche quaglia crestata (Rollulus rouloul (Scopoli, 1786)) è un uccello appartenente alla famiglia dei Fagianidi. È l'unica specie del genere Rollulus.[2]
La specie è caratterizzata da un marcato dimorfismo sessuale: il maschio ha una cresta di piume rosse sulla testa, a forma di spazzola e una placca rossa sul becco, mentre la femmina ha solo qualche sparuta piuma rossa sul capo. Raggiungono normalmente i 25 centimetri di grandezza e si nutrono di semi, insetti e frutti.
Il rul-rul vive nei sottoboschi delle foreste in varie zone dell'Asia, dalla Birmania, a Sumatra al Borneo. Si trovano inoltre in Malaysia e Thailandia.[1]
Il rul-rul o pernice crestata, anche quaglia crestata (Rollulus rouloul (Scopoli, 1786)) è un uccello appartenente alla famiglia dei Fagianidi. È l'unica specie del genere Rollulus.
Kuoduotoji miškinė kurapka (lot. Rollulus rouloul, angl. Crested Wood Partridge) – fazaninių (Phasianidae) šeimos paukštis.
Paplitusi Tailande, Malaizijoje, Sumatroje ir Borneo. Lizdą įsiruošia miško paklotėje. Deda 5-6 kiaušinius. Peri 18 dienų.
Kuoduotoji miškinė kurapka (lot. Rollulus rouloul, angl. Crested Wood Partridge) – fazaninių (Phasianidae) šeimos paukštis.
Paplitusi Tailande, Malaizijoje, Sumatroje ir Borneo. Lizdą įsiruošia miško paklotėje. Deda 5-6 kiaušinius. Peri 18 dienų.
Burung Siul Berjambul atau dalam bahasa Inggerisnya "Crested Wood Partridge" ialah sejenis burung Siul yang terdapat di Malaysia. Nama sainsnya Rollulus rouloul.[1] Burung ini merupakan salah satu daripada spesies yang digambarkan oleh William Farquhar yang terdapat di Tanah Melayu. [2]
Burung Siul Berjambul boleh didapati di Semenanjung Malaysia.
Burung Siul Berjambul adalah dalam Alam : Burung, Aturan : , Keluarga :.
Burung Siul Berjambul adalah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam haiwan, bertulang belakang (vertebrat), kelas Burung. Dalam aturan : , tergolong dalam keluarga : .Burung Siul Berjambul adalah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan tubuh yang diselubungi bulu pelepah. Burung mempunyai paruh tanpa gigi.
Jantung Burung Siul Berjambul terdiri daripada 4 ruang seperti manusia. Ruang atas dikenali sebagai atrium, sementara ruang bawah dikenali sebagai ventrikel.
Sebagai burung, Burung Siul Berjambul membiak dengan cara bertelur. Telur yang dihasilkan mempunyai cangkerang keras di dalam sarang yang dibinanya.
Burung Siul Berjambul merupakan haiwan yang dilindungi di Malaysia dan memerlukan lesen pemburuan untuk memburunya.
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z Burung Siul Berjambul atau dalam bahasa Inggerisnya "Crested Wood Partridge" ialah sejenis burung Siul yang terdapat di Malaysia. Nama sainsnya Rollulus rouloul. Burung ini merupakan salah satu daripada spesies yang digambarkan oleh William Farquhar yang terdapat di Tanah Melayu.
De roelroel, ook wel gekuifde bospatrijs (Rollulus rouloul), is een vogel uit de familie der fazantachtigen.
Het mannetje bezit een kastanjebruine, waaiervormige kuif. De bovenzijde van het verenkleed is blauwgrijs, de onderzijde is zwart. De kop en hals zijn blauwzwart. Rond de ogen en aan de snavelbasis bevindt zich een kale ring, waardoor de rode huid zichtbaar is. Het vrouwtje heeft een lichtgroen verenkleed met bruine vleugels en een donkere kop zonder kuif.
Roelroels leven in kleine groepjes, waarin zich paren vormen die elkaar doorgaans een leven lang trouw blijven. De mannetjes zijn onder meer herkenbaar aan hun kuif, de vrouwtjes missen die. Hij voedt zich onder meer met allerlei zaden, besjes, insecten en wormen, die hij op de grond bij elkaar scharrelt.
Roelroels maken een kunstig nest met alleen een opening aan de voorzijde. Roelroels leggen 4 tot 6 eieren, die door het vrouwtje in ongeveer 18 dagen wordt uitgebroed. Hoewel de jongen al vrij snel na de geboorte kunnen lopen, verzamelen de jonge dieren zich de eerste paar weken 's nachts nog in het nest. Volwassen roelroels worden ongeveer 25 centimeter lang.
Deze soort komt voor op de eilanden Borneo en Sumatra en het schiereiland Malakka (West-Maleisië, Thailand en Myanmar), waar hij zich in dichtbeboste streken ophoudt.
De roelroel heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) betrekkelijk klein, maar niet ondenkbaar. In geschikt leefgebied is de vogel niet zeldzaam. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. Deze bospatrijs gaat in aantal achteruit door de voortdurende ontbossingen en de bosbranden vooral op Borneo en Sumatra gedurende de late jaren 1990. Om deze redenen staat de roelroel als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe roelroel, ook wel gekuifde bospatrijs (Rollulus rouloul), is een vogel uit de familie der fazantachtigen.
Multimedia w Wikimedia Commons Bezszpon[5] (Rollulus rouloul) – gatunek średniego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). W naturze zamieszkuje lasy bambusowe i palmowe Półwyspu Malajskiego, Sumatry i Borneo. Nie wiadomo dlaczego jego nazwa polska to "bezszpon", gdyż jak każdy kurowaty posiada ostrogi. Jest chętnie hodowanym ptakiem. Występuje bardzo wyraźny dymorfizm płciowy. Nie wyróżnia się żadnych podgatunków. W Polsce występuje też pod nazwami "puchoczub" oraz "kuropatwa koroniasta".
Bezszpon (Rollulus rouloul) – gatunek średniego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). W naturze zamieszkuje lasy bambusowe i palmowe Półwyspu Malajskiego, Sumatry i Borneo. Nie wiadomo dlaczego jego nazwa polska to "bezszpon", gdyż jak każdy kurowaty posiada ostrogi. Jest chętnie hodowanym ptakiem. Występuje bardzo wyraźny dymorfizm płciowy. Nie wyróżnia się żadnych podgatunków. W Polsce występuje też pod nazwami "puchoczub" oraz "kuropatwa koroniasta".
Cechy gatunku Występuje bardzo wyraźny dymorfizm płciowy. Upierzenie samca jest czarne z metalicznym, zielono-niebieskim połyskiem. Na głowie ma biały "berecik", oraz czerwony czub. Jak każdy kurak posiada też róże. Samica jest zielona, również z połyskiem, ale ma kasztanowe skrzydła, szarobrązową głowę i nie ma czuba. Obie płci posiadają czerwone nogi i czarne, błyszczące dzioby. Słabo latają. Są ptakami monogamicznymi – w czasie lęgów żyją w parach, później łączą się w stada rodzinne. Wymiary długość ciała: dorasta do 26 cm długości, więc jest trochę mniejszy od kuropatwy. masa ciała: 150-190 g Pożywienie Żywi się owadami, larwami, zielonymi częściami roślin, nasionami i owocami. Szuka ich grzebiąc nogą w ziemi. Biotop Lasy bambusowe i palmowe.Tofshöna[2] (Rollulus rouloul) är en fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.[3]
Tofshöna placeras som enda art i släktet Rollulus. Fågeln i södra Burma (södra Tenasserim), Malackahalvön samt på öarna Sumatra, Borneo, Bangka och Belitung.[3]
IUCN kategoriserar arten som nära hotad.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn kommer från det franska namnet “Rouloul de Malacca” som Sonnerat gav fågeln 1782, som i sin tur sägs vara baserat på namnet på fågeln på malaj, "Roulroul".[4]
Wikimedia Commons har media som rör tofshöna.
Wikispecies har information om Rollulus rouloul.
Tofshöna (Rollulus rouloul) är en fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.
Gà gô mào[cần dẫn nguồn] (danh pháp khoa học: Rollulus rouloul) là một loài chim trong họ Phasianidae.[2] Gà gô mào là một loài sinh sản định cư ở phía nam Myanma, nam Thái Lan, Malaysia, Sumatra, Borneo.
,_male_and_female.jpg)
Gà gô mào[cần dẫn nguồn] (danh pháp khoa học: Rollulus rouloul) là một loài chim trong họ Phasianidae. Gà gô mào là một loài sinh sản định cư ở phía nam Myanma, nam Thái Lan, Malaysia, Sumatra, Borneo.
Венценосная куропатка[1] (Rollulus rouloul) — единственный вид рода Rollulus (венценосные куропатки) семейства Фазановые, обитающий в равнинных лесах на юге Бирмы, юге Таиланда, Малайзии, на Суматре и Борнео.
Не крупная птица с коротким хвостом. Длина тела около 25 см. Самцы в среднем крупнее самок. Вокруг глаз у обоих полов "очки" из ярко-красной кожи. Ноги красные, без шпор.
Окраска самцов сверху металлически-зелёная, низ глянцевый тёмно-синий, крылья коричневые. Голова украшена высоким красным гребнем, белым пятном на лбу и чёрной щетиной. Самка имеет оливково-зелёное оперение, кроме кроющих крыла коричневой окраски. На лбу у самок также имеется имеет синевато-серая щетина. Птенцы полностью тёмные. Молодые птицы окрашены как взрослые особи того же пола. Песня состоит из печального свиста «си-ул».
Гнездо устраивают в углублении, выстланном листьями, сверху гнездо также покрывает опавшие листья. В кладке пять или шесть белых яйца, которые насиживают в течение 18 дней. В отличие от прочих курообразных, птенцы выкармливаются обоими родителями из клюва в клюв, а не клюют с земли. Недавно вылупившиеся птенцы, хотя и выводкового типа, ночуют в гнезде.
Венценосные куропатки кормятся на земле, поедая плоды, семена и беспозвоночных. Будучи вспугнутые отлетают недалеко.
Существует некоторая озабоченность по поводу влияния разрушения среды обитания этой птицы, особенно в связи с лесозаготовками. Венценосная куропатка внесена Красный список МСОП находящихся под угрозой исчезновения со статусом Near Threatened. Вид включён в Приложение III СИТЕС. Вид обитает на многих охраняемых территориях разных стран.
Венценосная куропатка (Rollulus rouloul) — единственный вид рода Rollulus (венценосные куропатки) семейства Фазановые, обитающий в равнинных лесах на юге Бирмы, юге Таиланда, Малайзии, на Суматре и Борнео.
冠鷓鴣（Rollulus rouloul），又名冕鷓鴣，是雉科的一種獵鳥。
冠鷓鴣圓圓的，尾巴很短，身長25厘米。牠們的沒有羽毛的面部呈深紅色，腳呈紅色，沒有距或後趾。雄鳥上身呈金屬綠色，下身呈深藍色，雙翼褐色，頭部有高企的紅冠，前額有白點。雄鳥較雌鳥稍大。雌鳥呈綠色，翼底褐色，頭部灰色，沒有斑點及冠。雛鳥與成鳥相似，只是較為深色。
冠鷓鴣是細小的留鳥，棲息在緬甸南部、泰國南部、馬來西亞、蘇門答臘及汶萊低地雨林。
冠鷓鴣會在地上築巢，以葉子為材料，藏在葉堆中。牠們每次會生5-6隻蛋，需18天來孵化。雛鳥是由雙親所餵養，而非像其他雞形目般自行在地上喙食。牠們雖然早熟，但也會繼續留在巢中。
冠鷓鴣很多時都是單獨或成對的在地上覓食，主要吃果實、種子及無脊椎動物。雖然牠們較多在地上走動，但也會飛行一段短距離。
冠鷓鴣的棲息地受到破壞，但牠們的適應力很強。世界自然保護聯盟將牠們列為近危[1]，而《瀕危野生動植物種國際貿易公約》亦將牠們列在附錄三的保護範圍內。
保全状況評価[1] NEAR THREATENED
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : キジ目 Galliformes 科 : キジ科 Phasianidae 属 : カンムリシャコ属 Rollulus 種 : カンムリシャコ R. rouloul 学名 Rollulus rouloulカンムリシャコ (冠鷓鴣、学名：Rollulus rouloul)は、キジ目キジ科に分類される鳥類の一種である。
本種1種でカンムリシャコ属を形成する。
インドネシア（スマトラ、ボルネオ）、タイ南部、マレーシアに分布する。
体長24-28cm。雄は背面が暗い青褐色で、背から腰、尾にかけては緑色を帯びる。頭は黒く、眼の周囲は皮膚が裸出しており赤く見える。頭頂部は白く、赤茶色の長く大きな冠羽がある（これが和名の由来である）。雌は頭部は黒く、冠羽はない。翼が褐色の他は頸から下は暗緑色である。
標高のそれほど高くない熱帯雨林の中に生息する。通常、単独か番いで生活するが、小さな群れを形成することもある。
食性は雑食で、植物の種子や果実、昆虫類などを食べる。
繁殖期は4月で、1腹8-12個の卵を産む。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 
.png){kind=small}
