Remiz zwyczajny (Remiz pendulinus) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny remizów (Remizidae), zamieszkujący środkową i południową Europę i pas Azji Środkowej aż po Mandżurię, Półwysep Koreański i środkowe Chiny. Zimuje na południowym skraju Europy, Azji Mniejszej, Iranie, Indiach i południowych Chinach. W Polsce w ostatnich latach gatunek dosyć częsty. Przeloty III–IV i IX–XI.
Dawniej klasyfikowany w rodzinie sikor (Paridae), obecnie zaliczany do oddzielnej rodziny remizów (Remizidae). W Europie jest jedynym przedstawicielem tej rodziny. Od sikor różni się przede wszystkim ostro zakończonym dziobem i niezwykłą budową gniazda, niespotykaną u innych gatunków ptaków. Wyróżniono kilka podgatunków R. pendulinus[4][2]:
Gniazdo jest zbudowane z włókien roślinnych i puchu (wierzby, topoli), w kształcie miękkiej, workowatej, pękatej torby z bocznym otworem wlotowym. Budowa trwa przez 3 tygodnie i bardzo często samiec przystępuje do budowy następnego tak, że w niektórych okolicach liczba gniazd przekracza liczbę samic, które składają jaja w dwóch lub więcej gniazdach.
Remiz zwyczajny (Remiz pendulinus) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny remizów (Remizidae), zamieszkujący środkową i południową Europę i pas Azji Środkowej aż po Mandżurię, Półwysep Koreański i środkowe Chiny. Zimuje na południowym skraju Europy, Azji Mniejszej, Iranie, Indiach i południowych Chinach. W Polsce w ostatnich latach gatunek dosyć częsty. Przeloty III–IV i IX–XI.
Dawniej klasyfikowany w rodzinie sikor (Paridae), obecnie zaliczany do oddzielnej rodziny remizów (Remizidae). W Europie jest jedynym przedstawicielem tej rodziny. Od sikor różni się przede wszystkim ostro zakończonym dziobem i niezwykłą budową gniazda, niespotykaną u innych gatunków ptaków. Wyróżniono kilka podgatunków R. pendulinus:
Gniazdo jest zbudowane z włókien roślinnych i puchu (wierzby, topoli), w kształcie miękkiej, workowatej, pękatej torby z bocznym otworem wlotowym. Budowa trwa przez 3 tygodnie i bardzo często samiec przystępuje do budowy następnego tak, że w niektórych okolicach liczba gniazd przekracza liczbę samic, które składają jaja w dwóch lub więcej gniazdach.
Jaja Wyprowadza 1–2 lęgi w roku od maja do sierpnia. Jaja w liczbie od 1–8 o wydłużonym kształcie i zupełnie białych, posiadają wymiary średnie 14–18 x 10–11,8 mm. Wysiadywanie Od ostatniego lub przedostatniego jaja trwa przez okres 13–14 dni. Jaja wysiaduje samica lub samiec, nigdy razem. Młode opuszczają gniazdo po ok. 20 dniach. Po tym czasie mogą jeszcze nocować w gnieździe (nawet do 3 tygodni). Pożywienie Owady, pająki, jesienią również nasiona trzciny. Ochrona Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.