Els facetotectes (Facetotecta) o larves-y són una infraclasse de crustacis maxil·lòpodes que inclouen un sol gènere, Hansenocaris. S'han descrit una mitjana dotzena d'espècies, conegudes només per formes larvàries nauplius o cipris; la mida de les més grans amb prou feines ultrapassa els 0,5 mm. Malgrat que són conegudes des de 1899, mai s'ha identificat l'estat adult de les esmentades larves. S'ha suggerit que podrien ser les larves dels tantulocàrids, que són desconegudes.[2]
Els facetotectes (Facetotecta) o larves-y són una infraclasse de crustacis maxil·lòpodes que inclouen un sol gènere, Hansenocaris. S'han descrit una mitjana dotzena d'espècies, conegudes només per formes larvàries nauplius o cipris; la mida de les més grans amb prou feines ultrapassa els 0,5 mm. Malgrat que són conegudes des de 1899, mai s'ha identificat l'estat adult de les esmentades larves. S'ha suggerit que podrien ser les larves dels tantulocàrids, que són desconegudes.
Die Facetotecta sind eine Teilklasse mariner Krebstiere, die bisher nur durch ihre Larvenstadien (y-Larven) bekannt ist. Man kennt fünf Nauplius-Stadien (y-Nauplius) und ein Cypris-Stadium (y-Cypris). Die Larven wurden in polaren bis in tropischen Gewässern gefangen, vor allem im nördlichen Atlantik und in den Meeren um Japan. Man geht von einer weltweiten Verbreitung und einer großen Bedeutung im marinen Ökosystem aus.
Die y-Nauplien sind zwischen 250 und 620 µm lang. Mehr als die Hälfte ihres Körpers nimmt ein großer, flacher Kopfschild ein, der auf seiner äußeren Oberfläche ein Muster von Falten und Wällen aufweist. Das erste Antennenpaar ist zweigliedrig und am Ende mit langen Borsten versehen, das zweite Antennenpaar und die Mandibeln sind fast gleich und in zwei Äste gespalten. Hinter den Mandibeln gibt es keine weiteren Extremitäten. Am Körperende befinden sich drei Dornen. Das Auge besteht aus drei Ocellen. Der Darm ist ohne After. Alle fünf Nauplius-Stadien werden innerhalb einer Woche durchlaufen.
Die y-Cyprislarven sind zwischen 350 und 590 µm lang. Ihr Carapax ist lang und bedeckt den Kopf und einen Teil des aus sechs Segmenten bestehenden Thorax. Das Abdomen besteht aus drei Segmenten, das Telson endet in kurzen Ästen. Einzige Extremitäten am Kopf sind das viergliedrige erste Antennenpaar. Sechs zweiästige, mit langen Borsten versehene vordere Beinpaare (Thoracopoden) dienen der schwimmenden Fortbewegung, das Abdomen ist ohne Gliedmaßen. Neben Naupliusaugen sind auch Facettenaugen aus normalerweise neun Ommatiden vorhanden. Die Cyprislarven leben mehrere Wochen.
Das Erwachsenenstadium ist in freier Natur noch nicht gefunden worden. Man vermutet eine parasitische Lebensweise. Einer Gruppe von Wissenschaftlern ist es gelungen durch Induzierung des 20-HE-Hormons, das eine Häutung bei Crustazeen auslöst, eine Metamorphose der y-Cyprislarven herbeizuführen. Das neue, als Ypsigon bezeichnete Stadium, ähnelt einer Nacktschnecke, ist ohne Gliedmaßen und zeigt auch sonst keine Merkmale, die für Arthropoden charakteristisch sind. Es bewegt sich durch Peristaltik fort.
Die Facetotecta werden den Thecostraca zugeordnet, einer Krebstierklasse zu der stark abgewandelte, sessile und parasitisch lebende Krebstiere gehören, darunter die Wurzelkrebse (Rhizocephala), die Seepocken und die Entenmuscheln.
Die Facetotecta sind eine Teilklasse mariner Krebstiere, die bisher nur durch ihre Larvenstadien (y-Larven) bekannt ist. Man kennt fünf Nauplius-Stadien (y-Nauplius) und ein Cypris-Stadium (y-Cypris). Die Larven wurden in polaren bis in tropischen Gewässern gefangen, vor allem im nördlichen Atlantik und in den Meeren um Japan. Man geht von einer weltweiten Verbreitung und einer großen Bedeutung im marinen Ökosystem aus.
Facetotecta is a poorly known subclass of thecostracan crustaceans.[1] The adult forms have never been recognised, and the group is known only from its larvae, the "y-nauplius" and "y-cyprid" larvae.[2] They are mostly found in the north Atlantic Ocean, neritic waters around Japan,[3] and the Mediterranean Basin, where they also survive in brackish water.[4]
The German zoologist Christian Andreas Victor Hensen first collected facetotectans from the North Sea in 1887, but assigned them to the copepod family Corycaeidae; later Hans Jacob Hansen named them "y-nauplia", assuming them to be the larvae of unidentified barnacles.[5] More recently, it has been suggested that, since there is a potential gap in the tantulocarid life cycle, y-larvae may be the larvae of tantulocarids. However, this would be "a very tight fit", and it is more likely that the adult forms have not yet been seen.[2] Genetic analysis using 18S ribosomal DNA reveal Facetotecta to be the sister group to the remaining Thecostraca (Ascothoracida and Cirripedia).[6]
Y-nauplii are 250–620 micrometres (0.010–0.024 in) long,[2] with a faceted cephalic shield, from which the group derives its name.[7] The abdomen is relatively long, and also ornamented.[2] In common with other thecostracans, Facetotecta pass through five naupliar instars before undergoing a single cyprid phase.[5]
The presence of a distinctive cyprid larva indicates that the Facetotecta is a member of the Thecostraca. A number of species have been described on the basis of a y-cyprid alone.[8] As in barnacles, the cyprid is adapted to seeking a place to settle as an adult. It has compound eyes, can walk using its antennae, and is capable of producing an adhesive glue.[9]
In 2008, a juvenile form was artificially produced by treating y-larvae with the hormone 20-hydroxyecdysone, which stimulated ecdysis and the transition to a new life phase. The resulting animal, named the ypsigon, was slug-like, apparently unsegmented, and limbless.[9][10]
While they have never been seen, the adult facetotectans may be endoparasites of other animals, some of which could be inhabitants of coral reefs.[11]
Eleven species are currently recognised,[3] while one species which is assigned to Hansenocaris – H. hanseni (Steuer, 1905) – is of uncertain affinities:[5]
Facetotecta is a poorly known subclass of thecostracan crustaceans. The adult forms have never been recognised, and the group is known only from its larvae, the "y-nauplius" and "y-cyprid" larvae. They are mostly found in the north Atlantic Ocean, neritic waters around Japan, and the Mediterranean Basin, where they also survive in brackish water.
Los facetotectos (Facetotecta) o larvas-y son una infraclase de crustáceos maxilópodos que incluyen un solo género, Hansenocaris. Se han descrito una media docena de especies, todas ellas conocidas por formas larvarias nauplius o cipris; el tamaño de las más grandes apenas sobrepasa los 0,5 milímetros. A pesar de que son conocidas desde 1899, nunca se ha identificado el estado adulto de dichas larvas. Se ha sugerido que podrían ser las larvas de los tantulocáridos, que son desconocidas.[2]
Los facetotectos (Facetotecta) o larvas-y son una infraclase de crustáceos maxilópodos que incluyen un solo género, Hansenocaris. Se han descrito una media docena de especies, todas ellas conocidas por formas larvarias nauplius o cipris; el tamaño de las más grandes apenas sobrepasa los 0,5 milímetros. A pesar de que son conocidas desde 1899, nunca se ha identificado el estado adulto de dichas larvas. Se ha sugerido que podrían ser las larvas de los tantulocáridos, que son desconocidas.
I Facetotecta sono un'infraclasse di crostacei marini conosciuti solo per i loro stadi larvali (chiamati "larve y"): cinque stadi nauplio (y-nauplio) e uno stadio cypris (y-cypris)[1]. Le larve provengono da acque polari e tropicali, specialmente dall'Atlantico settentrionale, dalle acque necritiche intorno al Giappone[2] e dal mar Mediterraneo, ove vivono anche in acque salmastre[3]. Sebbene poco conosciute, si presume che abbiano una distribuzione mondiale e che siano di grande importanza per l'ecosistema marino.
Lo zoologo tedesco Christian Andreas Victor Hensen raccolse per la prima volta dei Facetotecta nel Mare del Nord nell'anno 1887, ma li assegnò alla famiglia di copepodi Corycaeidae. Fu solo in seguito che Hans Jacob Hansen li chiamò "y-naupli", ritenendoli le larve di cirripedi non ancora identificati[4]. Più recentemente, è stato suggerito che, poiché esiste un potenziale vuoto nel ciclo di vita dei tantulocaridi, le larve y potrebbero essere le larve della sottoclasse Tantulocarida G. A. Boxshall & R. J. Lincoln, 1983[1].
Le larve y-nauplio hanno una lunghezza compresa tra 250 e 620 µm[1]. Più della metà del loro corpo è occupata da un grande carapace[5], che ha esternamente un motivo a pieghe e creste[1]. La prima coppia di antenne è divisa in due parti e porta lunghe setole all'estremità. La seconda coppia di antenne e le mandibole sono quasi identiche e divise in due rami. I Facetotecta hanno tre spine all'estremità del corpo. L'occhio è costituito da tre ocelli. L'intestino è privo di ano. Tutte e cinque le fasi del nauplio vengono completate entro una settimana.
Le larve y-cypris hanno una lunghezza compresa tra 350 e 590 µm. Il carapace è lungo e copre la testa e parte del torace, composto da sei segmenti. L'addome è costituito da tre segmenti, il telson termina con ramificazioni corte. Le uniche estremità che appaiono sulla testa sono la prima coppia di antenne, separate in quattro parti. Sei paia di zampe anteriori a due rami (toracopodi) con setole lunghe sono utilizzate per la locomozione del nuoto, dove l'addome è usato come arto. È capace di secernere una sostanza adesiva[6]. Oltre agli occhi naupliari, sono presenti anche occhi composti, normalmente da nove ommatidi. Le y-cypris vivono per qualche settimana.
Lo stadio adulto non è stato ancora incontrato in natura. Si sospetta uno stile di vita parassitario[7]. Un gruppo di studiosi è riuscito a indurre nelle larve-y l'ormone 20-HE, che innesca la muta nei crostacei, con lo scopo di provocare una metamorfosi delle larve y-cypris. Il nuovo stadio giovanile, noto come ypsigon, assomiglia a una lumaca che si muove per peristalsi, non ha arti e non mostra nessuna delle altre caratteristiche tipiche degli artropodi[6][8].
Analisi genetiche condotte nel 2002 usando DNA ribosomico 18S hanno rivelato che le Facetotecta sono un gruppo parallelo ai rimanenti Thecostraca (Ascothoracida e Cirripedia)[9].
Sono note undici specie[2], mentre un'altra specie, la H. hanseni (Steuer, 1905), assegnata al genere Hansenocaris, mostra una certa affinità con le Facetotecta[10]
I Facetotecta sono un'infraclasse di crostacei marini conosciuti solo per i loro stadi larvali (chiamati "larve y"): cinque stadi nauplio (y-nauplio) e uno stadio cypris (y-cypris). Le larve provengono da acque polari e tropicali, specialmente dall'Atlantico settentrionale, dalle acque necritiche intorno al Giappone e dal mar Mediterraneo, ove vivono anche in acque salmastre. Sebbene poco conosciute, si presume che abbiano una distribuzione mondiale e che siano di grande importanza per l'ecosistema marino.
Facetotecta behoren tot de kreeftachtigen. De leden van deze infraklasse zijn enkel bekend als larven.
Meer dan 100 jaar geleden werd een nieuwe schaaldierlarve gevonden in marien plankton door Hansen.[1] Het volwassen stadium is echter tot nog toe niet gevonden.[2]
Van de Facetotecta zijn enkel de nauplius en cypris stadia bekend. De nauplii bestaan uit een kop met drie paar aanhangsels (eerste antenne, tweede antenne en maxilla) en een telson. Het cypris stadium (y-cypris genaamd) draagt een groot kopschild waarvan de typische facetten de naam van de infraklasse bepalen.
Aangezien nog geen volwassen vormen werden ontdekt is de levenswijze ervan eerder speculatief. Onlangs werden door Glenner et al[3] Facetotecta y-cypris larven echter tot metamorfose geïnduceerd in vitro. Ze vervelden tot een slakachtig stadium dat ypsigon werd genaamd vanwege de vele gelijkenissen met de vermigon van de Rhizocephala.
Deze bevinding heeft verschillende interessante implicaties. Allereerst wijst het ontstaan van de ypsigon sterk op een endoparasitaire levensstijl van de nog onbekende volwassen Facetotecta. Dit zou kunnen verklaren waarom volwassen exemplaren dusver niet zijn ontdekt. De wijde verspreiding van y-nauplii wijst op een zeer algemeen gastheerorganisme of groep van organismen.
Een andere implicatie van de resultaten van Glenner et al. heeft betrekking op het fenomeen van convergentie. Verschillende graden van parasitisme zijn onafhankelijk geëvolueerd in verschillende Thecostraca taxa, en dit is misschien niet zo verwonderlijk, gezien het feit dat het uitgangspunt een sessiele levensvorm is op diverse ondergronden, met inbegrip van andere dieren.
Elf soorten zijn al geïdentificeerd maar tientallen soorten wachten nog op beschrijving:[3][4]
Facetotecta behoren tot de kreeftachtigen. De leden van deze infraklasse zijn enkel bekend als larven.
Os facetotectos (facetotecta) ou larvas-y são uma subclasse de crustáceos maxilópodos que incluem um só gênero: Hansenocaris. Foram descritas até hoje meia dúzia de espécies, sendo todas elas conhecidas por formas larvais náuplias ou cipris. O tamanho dos maiores indivíduos ultrapassa 0,5 milímetros. Apesar de serem conhecidas desde 1899, nunca foram identificados membros adultos destas larvas. Foi sugerido que os facetotectos poderiam ser larvas de alguma espécie desconhecida da subclasse maxillopoda Tantulocarida.[2]
Os facetotectos (facetotecta) ou larvas-y são uma subclasse de crustáceos maxilópodos que incluem um só gênero: Hansenocaris. Foram descritas até hoje meia dúzia de espécies, sendo todas elas conhecidas por formas larvais náuplias ou cipris. O tamanho dos maiores indivíduos ultrapassa 0,5 milímetros. Apesar de serem conhecidas desde 1899, nunca foram identificados membros adultos destas larvas. Foi sugerido que os facetotectos poderiam ser larvas de alguma espécie desconhecida da subclasse maxillopoda Tantulocarida.
Facetotecta Grygier, 1985
Facetotecta (лат.) — инфракласс ракообразных из класса Maxillopoda, известный только по личинкам[1].
Впервые были обнаружены немецким зоологом Виктором Хенсеном (англ.)русск. (1835—1924) в водах Северного моря в 1887 году, но отнесены им к копеподам семейства Corycaeidae. Позднее, датский зоолог Hans Jacob Hansen (1855—1936) пришёл к выводу что это личинки Усоногих ракообразных и назвал их «y-nauplia»[1].
Взрослые стадии развития не найдены, вероятно являются эндопаразитами других животных, обитающих в коралловых рифах[2]. Известны только по личинкам («y-nauplius» и «y-cyprid») длиной 250—620 микрометров[3]. Обнаружены главным образом, в северной части Атлантического океана, окрестных водах Японии [4] и в бассейне Средиземного моря[5].
В инфраклассе одно семейство Hansenocarididae Itô, 1985 и единственный род Hansenocaris Itô, 1985. Генетический анализ с использованием рибосомальной 18S РНК показал, что Facetotecta являются сестринской группой к остальным Thecostraca (Ascothoracida и Cirripedia)[6]. Около 10 видов[4][7][1].
Facetotecta (лат.) — инфракласс ракообразных из класса Maxillopoda, известный только по личинкам.
