Бета протеобактериите (Betaproteobacteria) сочинуваат една класа на протеобактерии.[1]
Бета протеобактериите се состојат од неколку групи на аеробни или факултативни бактерии кои се силно разнообразни во поглед на разградувачките капацитети, но исто така содржат хемолитотрофни родови (како на пример, амонијак-оксидирачкиот род Nitrosomonas) и некои фототрофи (членови на родовите Rhodocyclus и Rubrivivax). Бета протеобактериите имаат улога во азотната фиксација кај различни типови на растенија, при што го оксидираат амониумовиот јон до нитрит — важно хемиско соединение потребно за функционирањето на растението. Многу од нив се наоѓаат во примероци земени од животната средина, како отпадна вода или почва.[2] Патогени видови во рамките на оваа класа се оние од фамилијата Neisseriaceae (кои предизвикуваат гонореја и менингитис) и видови од родот Burkholderia.
Во класата на бета протеобактерии се наоѓаат следните редови[3]
Некои од поважните фамилии се:
Бета протеобактериите (Betaproteobacteria) сочинуваат една класа на протеобактерии.
Бета протеобактериите се состојат од неколку групи на аеробни или факултативни бактерии кои се силно разнообразни во поглед на разградувачките капацитети, но исто така содржат хемолитотрофни родови (како на пример, амонијак-оксидирачкиот род Nitrosomonas) и некои фототрофи (членови на родовите Rhodocyclus и Rubrivivax). Бета протеобактериите имаат улога во азотната фиксација кај различни типови на растенија, при што го оксидираат амониумовиот јон до нитрит — важно хемиско соединение потребно за функционирањето на растението. Многу од нив се наоѓаат во примероци земени од животната средина, како отпадна вода или почва. Патогени видови во рамките на оваа класа се оние од фамилијата Neisseriaceae (кои предизвикуваат гонореја и менингитис) и видови од родот Burkholderia.
