Sylvioidea er ein superfamilie innanfor ordenen sporvefuglar, ein av minst tre store kladar av sporvefuglar, saman med Muscicapoidea og Passeroidea. Han inneheld omtrent 1300 artar inkludert songarfamilien, timalfamilien, svaler, lerker og bylbylar. Medlemmer av kladen finst over heile verda, men færre artar er til stades i Amerika enn i andre verdsdelar.
Superfamilien Sylvioidea vart først foreslått i 1990 i Sibley – Ahlquist taksonomien for fuglar basert på DNA–DNA-hybridiseringsforsøk.[1] Nyare studiar basert på samanlikning av DNA-sekvensar har ikkje funne stønad for å inkludere familiar som Certhiidae (trekryparar), Sittidae (spettmeiser), Paridae (meiser) og Regulidae (fuglekongar), men stør i staden inklusjon av Alaudidae (lerker).[2] Fleire av familiane i Sylvioidea har blitt omdefinerte kraftig. Spesielt songarfamilien Sylviidae og timalfamilien Timaliidae vart brukt som oppsamlingstakson og omfatta mange artar som har vist seg ikkje å vere nært nærskyldte. Fleire nye familiar har blitt oppretta og nokre artar har rørt seg mellom familiane.
Norske namn og vitskapleg namn for fuglefamiliar som reknast å vere medlemmar av superfamilien Sylvioidea etter David W. Winkler et al, 2015:[3]
Ved byrjinga av 1900-talet hadde omtrent kvar kjende insektetande «songar» i «den gamle verda» på eit eller anna tidspunkt blitt plassert i familien Muscicapidae, flugesnapparar, og dei fleste heldt fram i den plasseringa. Muscicapidae var den gongen rekna som eit stort oppsamlingstakson og Sylviidae vart på eit tidspunkt skilt ut frå Muscicapidae.
Først etter midten av 1900-talet byrja oppdelinga av tidlegare «stor-Muscicapidae» for alvor. Likevel heldt Sylvidae fram som ein stor familie, med få klåre kjennelege slektskapsmønstre. Men slett ikkje så uklårt som i Timaliidae, timalar, eit anna oppsamlingstakson med meir trastliknande artar, og grensene mellom grupper frå tidlegare «stor-Muscicapidae» var mykje uklåre. Dei hovudsakleg sørlege songfuglane i familien Cisticolidae, grassongarar, vart tradisjonelt inkludert i Sylviidae. Fuglekongar, ei lita slekt i ein monotypisk familie Regulidae, vart òg ofte plassert i Sylviidae. American Ornithologists' Union (AOU) har dessutan hatt inne myggetarar som ein underfamilie innanfor Sylviidae.
På slutten av 1900-talet vart Sylviidae tenkt å samle nesten 300 små insektetande fuglar i nær 50 slekter.
Sibley & Ahlquist (1990) sameinte Sylviidae, timalar og andre grupper i ein superfamilen Sylvioidea som følgje av studiar i DNA-DNA hybridisering. Dette viste at det opphavlege Muscicapidae-taksonet i utgangspunktet var definert som eit formtakson som samla heilt urelaterte songfuglar. Følgjeleg var det sett spørsmålsteikn omkring monofyli i dei einskilde «songfugllinjene».
Seinare har det blitt samla informasjon for studiar av Sylvioidea. I 2003 viste ein studie av Timaliidae relasjonar (Cibois 2003a) ved hjelp av data frå DNA at Sylviidae og Timaliidae ikkje var gjensidig monofyliske til kvarandre. Dessutan viste det seg at slekta Sylvia, typegenus i Sylvidae, viste seg vere nærare takson som gulaugetimal, Chrysomma sinense, tradisjonelt halden for å vere ein atypisk timaliid, og chaparralfugl, Chamaea fasciata, ein gåtefull art generelt halden for å vere einaste timal i Amerika. Buttnebb, tidlegare rekna som ein familie Paradoxornithidae («rare fuglar») med uklårt slektskap var òg ein del av det som tilsynelatande var ein karakteristisk klade.
Cibois foreslo at Sylviidae offisielt skulle fjernast som takson og slekta Sylvia fusjonerast inn i Timaliidae (Cibois 2003b), men det stod att tvil om dette, og det var naudsynt å studere eit breitt spekter av takson. Dette vart starta opp av Beresford et al. (2005) og Alström et al. (2006). Dei synte at Sylviidae, slik taksonet var på slutten av 1900-talet, samla minst fire, kanskje så mykje som sju store distinkte linjer. Forfattarane la derfor framlegg om skiping av fleire nye familiar for betre å reflektere den evolusjonære historia til sylvioid-gruppa.
Nokre av dei nye familiane er:
Familien Sylviidae, på si side, får fleire takson inn frå andre familiar. Likevel har den no monofyliske familien krympa mykje, ned til ca. 32 artar i 2 slekter, før han auka igjen i 2019.
Songarfamilien og timalfamilien er under stor endring, i 2009 for eksempel, blei følgjande endringar gjort til versjon 6.4 av Clementslista:[4]
Vidare etter oppdateringar i 2011.[5]
Sylvioidea er ein superfamilie innanfor ordenen sporvefuglar, ein av minst tre store kladar av sporvefuglar, saman med Muscicapoidea og Passeroidea. Han inneheld omtrent 1300 artar inkludert songarfamilien, timalfamilien, svaler, lerker og bylbylar. Medlemmer av kladen finst over heile verda, men færre artar er til stades i Amerika enn i andre verdsdelar.
Superfamilien Sylvioidea vart først foreslått i 1990 i Sibley – Ahlquist taksonomien for fuglar basert på DNA–DNA-hybridiseringsforsøk. Nyare studiar basert på samanlikning av DNA-sekvensar har ikkje funne stønad for å inkludere familiar som Certhiidae (trekryparar), Sittidae (spettmeiser), Paridae (meiser) og Regulidae (fuglekongar), men stør i staden inklusjon av Alaudidae (lerker). Fleire av familiane i Sylvioidea har blitt omdefinerte kraftig. Spesielt songarfamilien Sylviidae og timalfamilien Timaliidae vart brukt som oppsamlingstakson og omfatta mange artar som har vist seg ikkje å vere nært nærskyldte. Fleire nye familiar har blitt oppretta og nokre artar har rørt seg mellom familiane.
