Die Gattung Zygopetalum aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae) besteht derzeit aus 14 anerkannten Pflanzenarten.[1] Sie wachsen vorwiegend epiphytisch, zum Teil aber auch terrestrisch oder lithophytisch.
Die Pflanzen sind gekennzeichnet durch einen sympodialen Wuchs. Die kurzen Pseudobulben sind meist ellipsen- oder eiförmig und haben zwei oder mehrere Blätter. Die aufrechten oder überhängenden, mehrblütigen Blütentriebe entwickeln sich seitenständig, werden bis zu 60 cm lang und überragen die Blätter. Die auffälligen Blüten sind von klein bis groß anzutreffen, haben verschiedene Schattierungen von grün, dunkelrot und lila gefärbt und weisen diverse Muster auf. Die einander ähnlichen Kelchblätter (Sepalen) und Kronblätter (Petalen) sind länglich und abstehend. Die Lippe ist abstehend und dreilappig. Die Seitenlappen sind entweder klein und abstehend oder groß und aufrecht. Der Mittellappen ist abstehend und eiförmig, teilweise mit einer ungeteilten oder gelappten Schwiele.
Das Hauptverbreitungsgebiet sind die feuchten Wälder der tief bis höher gelegenen tropischen Gebiete Südamerikas (Peru, Brasilien und Nordost-Argentinien). Die meisten Arten finden sich in Brasilien.
Der Gattungsname setzt sich aus den griechischen Wörtern ζυγόν zygon (oder ζυγός zygos) „Joch“ (alles was zwei Gegenstände miteinander verbindet) und πέταλον petalon „Blatt“ (botanisch Petalum) zusammen und bezeichnet die an der Basis verwachsenen Sepalen (Hüllblätter) und seitlichen Petalen (Kronblätter) dieser Orchideenblüten.
Die Gattung wurde von William Jackson Hooker durch eine Veröffentlichung im Curtis’s Botanical Magazine im Jahr 1827 beschrieben.[2] Typusart war Zygopetalum mackayi, die heute teilweise als Zygopetalum maculatum bezeichnet wird.
Die Gattung Zygopetalum wird innerhalb der Familie der Orchideen in die Unterfamilie Epidendroideae eingeordnet. Einige Zeit lang wurde aus dieser Unterfamilie noch die Gruppe Vandoideae herausgelöst, die auch die Gattung Zygopetalum enthielt, dies ist aber heute durch molekulargenetische Untersuchungen widerlegt. Innerhalb der Epidendroideae gehört Zygopetalum zur Tribus Maxillarieae und zur Untertribus Zygopetalinae. In dieser Untertribus, die durch Pseudobulben aus einem einzigen Internodium sowie verlängerten Sprossen und Mehrblütigkeit definiert ist, sind folgende nahe verwandte Gattungen zusammengefasst: Aganisia, Batemannia, Cheiradenia, Koellensteinia, Neogardneria, Pabstia, Paradisanthus, Pescatoria und Stenia[3].
Die heute als eigene Gattungen anerkannten Gruppen Zygosepalum und Pescatoria findet man in der Literatur und in Internetquellen häufig noch in Zygopetalum integriert.
Die Auflistung basiert auf der „World Check List of selected Plant Families des Royal Botanic Garden“, Kew.[1]
Die Blütentriebe von Zygopetalum-Arten und -Hybriden sind gefragt als Schnittblumen. Manche Arten verströmen einen süßen, hyazinthenartigen Duft.
Die Gattung Zygopetalum aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae) besteht derzeit aus 14 anerkannten Pflanzenarten. Sie wachsen vorwiegend epiphytisch, zum Teil aber auch terrestrisch oder lithophytisch.
Зигопеталум (лат. Zygopetalum) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Зигопеталум увтырӧ пырӧны 15 вид. Зигопеталум пантасьӧ Лунвыв Америкаын.
Зигопеталум (лат. Zygopetalum ) – Орхидей-влак кушкыл-влакын тукымыш пура, Кечывалвел Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 15 еш куэ уло.
Зигопеталум (латин Zygopetalum) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Лунвыв Америкаын.
Зигопеталум Викискладын? Зигопеталум (лат. Zygopetalum) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Лымшор Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 15 пӧртэм.
Зигопеталум (латин Zygopetalum) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Лунвыв Америкаын.
Зигопеталум (лат. Zygopetalum) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Лымшор Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 15 пӧртэм.
Зигопеталум (лат. Zygopetalum ) – Орхидей-влак кушкыл-влакын тукымыш пура, Кечывалвел Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 15 еш куэ уло.
Зигопеталум (лат. Zygopetalum) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Зигопеталум увтырӧ пырӧны 15 вид. Зигопеталум пантасьӧ Лунвыв Америкаын.
ಜೈಗೊಪೆಟಾಲಮ್ - ಆರ್ಕಿಡೇಸೀ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಅಪ್ಪು ಸಸ್ಯ. ದೃಢಕಾಯವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಆಕರ್ಷಕವಾದ ಹೂಗಳನ್ನು ಬಿಡುವುದರಿಂದ ಇದನ್ನು ಅಲಂಕಾರಸಸ್ಯವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರ ತವರು ಬ್ರಜಿಲ್.
ಇದರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 18 ಪ್ರಭೇದಗಳುಂಟು. ಇವುಗಳೆಲ್ಲವೂ ಮೂಲಿಕೆ ಮಾದರಿಯ ಬಿಡಗಳು. ಕಾಂಡ ಅಂಡಾಕಾರದ. ಇಲ್ಲವೆ ಉದ್ದುದ್ದನೆಯ ನಕಲಿ ಗೆಡ್ಡೆಯಾಗಿ (ಸ್ಯೂಡೊಬಲ್ಬ್) ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಎಲೆಗಳು ಗೆಡ್ಡಯ ತುದಿಯಿಂದ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಎರಡು ಇಲ್ಲವೆ ಹಲವಾರು. ಹೂಗಳು ದೊಡ್ಡವು. ಸುಂದರವಾಗಿವೆ ಉದ್ದವಾದ ತೊಟ್ಟಿನ ಮೇಲೆ ಒಂಟೊಂಟಿಯಾಗಿ ಇಲ್ಲವೆ ಸರಳ ರೇಸಿಮ್ ಮಾದರಿಯ ಗೊಂಚಲುಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಾವೇಶಗೊಂಡಿವೆ. ಪುಷ್ಪಪತ್ರಗಳೂ ದಳಗಳೂ ಬಲು ದೊಡ್ಡವು ಸುಮಾರು 2"-4" ಉದ್ದ ಇರುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳ ಬಣ್ಣ ಹಸಿರು ಇಲ್ಲವೆ ಕಡು ಉದಾ-ಕಂದು. ಜೊತೆಗೆ ದಳಗಳ ಮೇಲೆ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಮಚ್ಚೆಗಳಿರುವುದುಂಟು. ಇದರಿಂದ ಹೂಗಳು ಬಲು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ.
ಜೈಗೊಪೆಟಾಲಮನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಬಹುದು. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕೊಳೆತ ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರ, ನಾರಿನಂಥ ಹಾವಸೆ ಮತ್ತು ಇದ್ದಿಲುಗಳ ಮಿಶ್ರಣ ಹಾಕಿ ಕುಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಸುವುದು ವಾಡಿಕೆ. ಸುತ್ತಲಿನ ಉಷ್ಣತೆ 60º — 70º ಈ. ಇದ್ದರೆ ಗಿಡದ ಬೆಳೆವಣಿಗೆ ಉತ್ತಮ. ನಕಲಿ ಗೆಡ್ಡೆಗಳ ತುಂಡುಗಳಿಂದ ಗಿಡವನ್ನು ವೃದ್ಧಿಸಬಹುದು. ತೋಟಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿರುವ ಪ್ರಭೇದಗಳು ಇವು-ರಾಸ್ಟ್ರೇಟಮ್ ಮೆಕೆಯಿ, ಗಾಟೆಯರಿ, ಕ್ರೈನಿಟಮ್, ಇಂಟರಮೀಡಿಯಮ್ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್ಸಿಲೇರ್.
Zygopetalum (abbreviated Z.[2]) is a genus of the orchid family (Orchidaceae) (subfamily Epidendroideae, tribe Cymbidieae, subtribe Zygopetalinae), consisting of fourteen currently recognized species.[1][3]
This orchid's generic name, derived from the Greek word zugón, means "yoke". It refers to the yoke-like growth at the base of the lip.
The genus name has Z. as a unique abbreviation among orchid genera.[2]
They occur in humid forests at low- to mid-elevation regions of South America, with most species in Brazil.[1]
Most species are epiphytes, but some are terrestrials with glossy, strap-like, plicate leaves, which are apical, oblong or elliptic-lanceolate, acute or acuminate. These orchids have a robust growth form. Their ovoid-conical pseudobulbs are deciduous.
They produce an erect, 60-centimeter-long, few-flowered to several-flowered, racemose inflorescence that grows laterally and is longer than the leaves. Their prominent bracts equal the length of the ovary. They are known for their fragrant, waxy, and long-lived flowers with multiple blooms in shades of green, purple, burgundy, and raspberry with several patterns.
They are known for their ease of culture and are much in demand as excellent cut flowers.
Species accepted as of June 2014:[1]
Zygopetalum (abbreviated Z.) is a genus of the orchid family (Orchidaceae) (subfamily Epidendroideae, tribe Cymbidieae, subtribe Zygopetalinae), consisting of fourteen currently recognized species.
Zygopetalum es un género de orquídeas. Tiene 16 especies. Se producen en los bosques húmedos de baja y media elevación en regiones de América del Sur, con la mayoría de las especies en Brasil.
Esta orquídea tiene el nombre genérico derivado de la palabra griega "zygon", que significa "yugo", y "petalum" ,que significa pétalo. Se refiere al yugo que crece en la base del labio causados por la fusión de los pétalos y los sépalos.
La mayoría son epífitas, pero algunos son terrestres con brillantes hojas, que son oblongas o elípticas-lanceoladas, agudas o acuminadas. Estas orquídeas tienen una forma de crecimiento muy acelerado.
La inflorescencia en tallo erecto de 60 cm de largo tienen pocas flores en racimo laterales y es más larga que las hojas. Sus destacadas brácteas igualan la longitud del ovario y son conocidos por sus fragantes, cerosas flores de tonos de verde, morado, burdeos, y frambuesa con varios patrones.
Datos: Q133749
Multimedia:
Especies: Zygopetalum
Zygopetalum es un género de orquídeas. Tiene 16 especies. Se producen en los bosques húmedos de baja y media elevación en regiones de América del Sur, con la mayoría de las especies en Brasil.
Zygopetalum est un genre de plantes herbacées de la famille des Orchidées, originaire des forêts de moyenne altitude du Pérou et du Brésil.
Zygopetalum maculatum fut la première espèce décrite dès 1816 par Karl Sigismund Kunth sous le nom de Dendrobium maculatum (basionyme) mais en 1827, William Jackson Hooker crée le genre Zygopetalum en attribuant à cette même espèce le nom de Zygopetalum mackayi.
La plupart sont des orchidées épiphytes à croissance sympodiale mais certaines sont terrestres et géophytes. Les feuilles sont longues (environ 30 centimètres) et fines, elles prolongent des pseudobulbes ovoïdes. Les fleurs ont des pétales et sépales vert et brun avec un labelle moucheté blanc et violet ou bleu voir mauve, elles sont généralement parfumées, ce parfum étant proche de celui de la jacinthe.
15 espèces sont répertoriées au sein de ce genre[1].
Les espèces de Zygopetalum sont assez aisées à cultiver en appartement. Étant donné sa croissance relativement rapide, il est nécessaire de rempoter chaque année au début du printemps. De plus, la plante n'aime pas être à l'étroit dans son pot, contrairement aux autres orchidées.
Arroser une fois par semaine la surface du substrat, les espèces de Zygopetalum sont assez sensibles à la pourriture, il faut donc ne pas trop arroser. Privilégier une eau non calcaire pour l'arrosage. Une eau de type « Volvic » conviendra parfaitement pour tout type d'orchidées. Idéalement le substrat et donc l'eau d'arrosage doit avoir un pH compris entre 6,2 et 6,8. Cette orchidée apprécie l'engrais, toutefois ses racines sont très fragiles donc sous-doser l'engrais entre 1/4 et 1/8 de la dose prévue par le fabricant. Une EC comprise entre 600mS et 800mS semble être une bonne valeur. Toutefois, il faut arrêter de l'engraisser si la plante ne pousse pas.
La température idéale est de 20-25 °C le jour, et 15 °C la nuit. Les espèces de Zygopetalum comme les espèces de Cymbidium sont des orchidées de serre froide, et ont besoin de subir en été des écarts de température entre le jour et la nuit, c'est pourquoi il est recommandé de les sortir dehors de mai à octobre et de les placer dans un endroit un peu ombragé.
Il faut éviter le soleil direct, mais la plante aime beaucoup la lumière.
Zygopetalum crinitum.
Zygopetalum pedicellatum.
Un Zygopetalum Dunkle Blüte, au jardin botanique de l'Université de Ljubljana.
Zygopetalum est un genre de plantes herbacées de la famille des Orchidées, originaire des forêts de moyenne altitude du Pérou et du Brésil.
Géineas de 14 speiceas is ea Zygopetalum, san fhine Orchidaceae, fhofhine Epidendroideae, treibh Maxillariae, agus fhothreibh Zygopetalinae. Is é sonraitheoir an speicis ná Zygopetalum mackayi (Z. maculatum).[1][2]
Tá ainm an ghéinis seo díortha ó zygon na Gréigise, a chiallaíonn "peiteal faoi chuing". Is tagairt é seo don fhásóg ag bun an liopa a chruthaíonn comhtháthú na bpeiteal agus na seipeal.
Tagtar ar na Zygopetalum ag íseal- go meán-airde i bhforaoisí taise i Meiriceá Theas. Faightear an chuid is mó de na speicis sa Bhrasaíl.[1]
Is maith le daoine magairlíní den ghéineas seo de bharr a éasca agus a tá sé iad a fhás. Tá tóir orthu mar bhláthanna gearrtha.
Géineas de 14 speiceas is ea Zygopetalum, san fhine Orchidaceae, fhofhine Epidendroideae, treibh Maxillariae, agus fhothreibh Zygopetalinae. Is é sonraitheoir an speicis ná Zygopetalum mackayi (Z. maculatum).
Tá ainm an ghéinis seo díortha ó zygon na Gréigise, a chiallaíonn "peiteal faoi chuing". Is tagairt é seo don fhásóg ag bun an liopa a chruthaíonn comhtháthú na bpeiteal agus na seipeal.
Tagtar ar na Zygopetalum ag íseal- go meán-airde i bhforaoisí taise i Meiriceá Theas. Faightear an chuid is mó de na speicis sa Bhrasaíl.
Is maith le daoine magairlíní den ghéineas seo de bharr a éasca agus a tá sé iad a fhás. Tá tóir orthu mar bhláthanna gearrtha.
Zigopetalas (Zygopetalum) – gegužraibinių (Ochidaceae) šeimos augalų gentis, kuriai priklauso epifitiniai augalai su blizgančiais pailgais ar lancetiškais lapais. Graikiškai zygon jungas, – petalon – lapas, žiedalapis, t. y. turi nedidelį sustorėjimą prie lūpos pagrindo, prilaikantį žiedlapius. Žydi ryškiaspalviais gražiai margais žiedais. Žiedai kvapūs, juos apdulkina kolibriai.
Augalai paplitę Pietų Amerikos drėgnuose miškuose, daug rūšių auga Brazilijoje.
Gentyje yra 14 rūšių.
Šie augalai auginami giliuose vazonuose, nes jų šaknų sistema labai vešli. Jie tinka vidutinio dydžio medžio žievės gabaliukai, 20% perlito ir turėtų būti persodinami kas 2-3 metai pavasarį. Jiems patinka šiek tiek rūgštokas substratas. Cimbidiams skirtas substratas puikiai tiks ir zigopetalams.
Zigopetalams reikalingas 50-60% drėgmė. Saulėta, bet nuo tiesioginės saulės šviesos apsaugota vieta. Lapai dažniausiai būna gelsvai žali jei augalas gauna pakankamai šviesos. Tačiau jiems reikia mažiau šviesos nei cimbidžiams. O jei šviesos gauna per daug- jų lapai pagelsta ir nudega. Augalai taip pat nekraus žiedų jei negaus pakankamai šviesos. Tamsiai žali lapai rodo, jog augalas negauna pakankamai šviesos. Senų lapų galiukai dažniausiai paruduoja- tai yra visiškai normalu.
Šios orchidėjos gali pakęsti ir 40°C karštį jei yra sudarytos pakankamos drėgmės sąlygos. Optimali temperatūra, kurioje auginamas zigopetalas yra 21-26°C dienos metu ir 6-8°C nakties metu. Kai kurie augintojai teigia, jog jie gali ištverti ir temperatūrą netolimą nuliui. Tačiau esant itin dideliam karščiui- augalas gali numesti žiedų pumpurus. O toks dienos temperatūrų skirtumas yra būtinas, kad augalas galėtų krauti žiedus ir žydėti. Esant pastoviai temperatūrai augalas paprasčiausiai nežydės.
Zigopetalas (Zygopetalum) – gegužraibinių (Ochidaceae) šeimos augalų gentis, kuriai priklauso epifitiniai augalai su blizgančiais pailgais ar lancetiškais lapais. Graikiškai zygon jungas, – petalon – lapas, žiedalapis, t. y. turi nedidelį sustorėjimą prie lūpos pagrindo, prilaikantį žiedlapius. Žydi ryškiaspalviais gražiai margais žiedais. Žiedai kvapūs, juos apdulkina kolibriai.
Augalai paplitę Pietų Amerikos drėgnuose miškuose, daug rūšių auga Brazilijoje.
Gentyje yra 14 rūšių.
Zygopetalum is een geslacht met zestien soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn voornamelijk epifytische plant van noordelijk Zuid-Amerika, gekenmerkt door grote, viltige of zijdeachtige bloemen met gelijkvormige, groen-bruin gekleurde kroon- en kelkbladen, die aan de basis met elkaar vergroeid zijn, en een witte of lila bloemlip met een verhoogde callus en een blauwe of paarse tekening.
De geslachtsnaam Zygopetalum is een samenstelling van Oudgrieks ζυγόν, zugon (paar of juk) en πέταλον, petalon, wat zou kunnen verwijzen naar de twee gelijkvormige petalen of kroonbladen, of naar aan de basis vergroeide sepalen (kelkbladen) en petalen.
Zygopetalum-soorten zijn stevige planten met ofwel lange rizomen en grote, solitaire pseudobulben, of korte rizomen en geclusterde kleinere pseudobulben in een monopodiale groeiwijze, waarbij de pseudobulben verborgen zitten onder oude bladscheden. De pseudobulben dragen aan de top lancetvormige tot lijnlancetvormige, vooral aan de rugzijde duidelijk generfde, grasachtige bladeren. De bloeiwijze is een ijl- tot veelbloemige bloemtros met vier tot vijftien grote, opvallende bloemen op een lange, okselstandige, meestal rechtopstaande of horizontale bloemstengel.
De bloemen zijn dikwijls wasachtig, viltig of zijdeachtig, contrasterend gekleurd en welriekend. De kelk- en kroonbladen zijn gelijkvormig, lancetvormig, groen gekleurd met vage of intense rode of bruine tekening, en aan de basis met elkaar en met het gynostemium vergroeid. De bloemlip is wit of lila, de nerven blauw of paars getekend, viltig behaard, ongedeeld of zwak drielobbig, met een brede, ronde en vlakke of licht bolvormige middenlob voorzien van een duidelijke verhoogde, dwarse, geribbelde of gestreepte callus aan de basis. Het gynostemium is kort en dik, zonder uitstulpingen, met vier wasachtige pollinia.
Zygopetalum-soorten zijn voornamelijk epifytische, soms lithofytische of terrestrische planten die groeien op boomstammen, tussen de wortels van varens en op humus in rotsspleten in vochtige, schaduwrijke laagland- en montane regenwouden. Ze komen voor in noordelijk Zuid-Amerika, voornamelijk Peru, Bolivia, Paraguay en noordoostelijk Argentinië en Brazilië.
Uit recent DNA-onderzoek uit 2005 door Whitten et al.[1] blijkt dat Zygopetalum enkel in combinatie met de zustergeslachten Pabstia en Neogardneria een monofyletische clade kan vormen.
Het geslacht omvat zestien soorten. De typesoort is Zygopetalum maculatum.
Zygopetalum is een geslacht met zestien soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn voornamelijk epifytische plant van noordelijk Zuid-Amerika, gekenmerkt door grote, viltige of zijdeachtige bloemen met gelijkvormige, groen-bruin gekleurde kroon- en kelkbladen, die aan de basis met elkaar vergroeid zijn, en een witte of lila bloemlip met een verhoogde callus en een blauwe of paarse tekening.
Multimedia w Wikimedia Commons Zygopetalum (Zygopetalon W.J. Hooker) – rodzaj z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Liczy 14 gatunków[4]. Rośliny w naturze rosną w Ameryce Południowej rozpowszechnione na całym kontynencie. Wiele gatunków i ich mieszańców jest popularnie uprawianych. Gatunkiem typowym jest Zygopetalon mackaii W. J. Hooker[2].
Zygopetalum Lindley (Gen. Sp. Orch. Pl. 187. Jan 1833) – wariant ortograficzny
Jeden z rodzajów podplemienia Zygopetalinae z plemienia Cymbidieae w obrębie podrodziny epidendronowych (Epidendroideae) z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Storczykowate są kladem bazalnym w rzędzie szparagowców Asparagales w obrębie jednoliściennych[1][4].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa liliowe (Liliidae J.H. Schaffn.), nadrząd Lilianae Takht., rząd storczykowce (Orchidales Raf), podrząd Orchidineae Rchb., rodzina storczykowate (Orchidaceae Juss.), plemię Zygopetaleae Pfitzer, rodzaj zygopetalum (Zygopetalum Hook)[5].
Rośliny z tego rodzaju są atakowane przez przędziorki, wełnowcowate i tarcznikowate.
Zygopetalum (Zygopetalon W.J. Hooker) – rodzaj z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Liczy 14 gatunków. Rośliny w naturze rosną w Ameryce Południowej rozpowszechnione na całym kontynencie. Wiele gatunków i ich mieszańców jest popularnie uprawianych. Gatunkiem typowym jest Zygopetalon mackaii W. J. Hooker.
Zygopetalum é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi proposto por Hooker em 1827, publicado em Botanical Magazine 54: pl. 2748, designando o Zygopetalum mackaii Hooker a espécie tipo, hoje considerada sinônimo do Zygopetalum maculatum (Kunth) Garay, já descrito em 1816, como Dendrobium maculatum Kunth. O nome do gênero vem do grega zygon, par e petalon, no caso pétalas, em referência às suas flores conterem apenas duas pétalas iguais, fato compartilhado por todas as orquídeas. Outra interpretação seria considerada a partir de outro significado de "zygon", que também significa jugo, referindo-se então à fusão dos elementos na base do labelo criando uma saliência característica.[1]
Este gênero agrupa cerca de quinze plantas terrestres, ocasionalmente epífitas ou rupícolas, em regra de crescimento cespitoso, porém há algumas espécies de crescimento escandente ou reptante. Existem desde o Peru e Bolívia até o Paraguai e nordeste da Argentina, sendo que o Brasil, onde todas as espécies se fazem presentes, pode ser considerado seu centro de dispersão. Comuns nas regiões sul, sudeste e centro oeste, são encontrados em locais saturados de umidade, em meio ao capim, sobre diversas espécies de samambaias, em frestas de rochas onde acumulam-se detritos vegetais e mesmo eventualmente sobre troncos de árvores. Ocorrem em regiões de baixa e média altitudes.
Algumas espécies plantas bastante robustas. Possuem rizomas longos com pseudobulbos espaçados, outras tem rizomas bastante curtos e há ainda uma que cresce monopodialmente e neste caso apresenta caule alongado às vezes ramoso, com folhas dísticas, sem pseudobulbos aparentes.
Os pseudobulbos normalmente são ovóides ou de secção redonda, grandes ou pequenos. A maioria das espécies apresenta folhas que vagamente se parecem com capim, verde claras, multinervuradas longitudinalmente, lustrosas, alongadas, apicais, oblongas ou elíticas-lanceoladas, pouco espessas, herbáceas.
A inflorescência é racemosa, normalmente longa e ereta, mais longa que as folhas, ocasionalmente horizontal, brota da base do pseudobulbo apresentando de quatro a quinze flores médias ou grandes. Estas costumam ser vistosas, possuem um aspecto ceroso ou aveludado e são muito duráveis, suavemente perfumadas em algumas espécies. Com pétalas esverdeadas, pouco ou intensamente maculadas de marrom e labelo branco, ou lilás, quase sempre estriado de roxo azulado, inteiro, comum pubescente, pouco ou muito trilobado mas sempre com lobo mediano muito maior, quase plano ou algo conchado, e um calo transversal alto e variável, frequentemente e nervurado ou bilobulado, próximo à base da coluna. A coluna é curta e grossa, sem apêndices, tem pé, e contém quatro polínias cerosas.
Zygopetalum é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi proposto por Hooker em 1827, publicado em Botanical Magazine 54: pl. 2748, designando o Zygopetalum mackaii Hooker a espécie tipo, hoje considerada sinônimo do Zygopetalum maculatum (Kunth) Garay, já descrito em 1816, como Dendrobium maculatum Kunth. O nome do gênero vem do grega zygon, par e petalon, no caso pétalas, em referência às suas flores conterem apenas duas pétalas iguais, fato compartilhado por todas as orquídeas. Outra interpretação seria considerada a partir de outro significado de "zygon", que também significa jugo, referindo-se então à fusão dos elementos na base do labelo criando uma saliência característica.
Zygopetalum (Zygopetalum mackayi) är en upp till meterhög orkidé från Brasilien.
Denna växtartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Zygopetalum là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.[2]
Zygopetalum crinitum
Zygopetalum pedicellatum
Zygopetalum là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.
见本文。
軛瓣蘭屬（学名：Zygopetalum），又名對瓣蘭屬，屬蘭科，包括14個物種。這類蘭花的学名來自希臘文单词ζυγόν（zygon）或ζυγός（zygos），意为轭片，因为軛瓣蘭唇瓣的基部都有1个由被片和萼片组成的环状隆起。該屬生長在南美洲中、低海拔地區的的潮濕森林中，而且属中大多数生长在巴西。
该属最初是於1827年由威廉·杰克逊·胡克（William Jackson Hooker）发表于《Curtis's Botanical Magazine》描述[1]。
軛瓣蘭屬多为附生兰，但也有部分为地生兰，叶光滑，小舌片状，有沟痕，卵圆形或椭圆状披针形，先端急尖或渐尖。这类兰花长势强壮。卵圆锥形的假鳞茎上的叶片是落叶性的。
总状花序直立，侧生，长60厘米，一花至数朵花组成，长于叶。其突出的苞片与子房长度相当。花朵芬芳，蜡质感，花期长，多次开放，造型多样，花色繁多，有绿、紫、酒红、暗紫红色花朵，且易于栽培，因此很受欢迎，同时作为优良的切花材料受到市场的大量需求。
目前承认的物种如下[2]：
軛瓣蘭屬（学名：Zygopetalum），又名對瓣蘭屬，屬蘭科，包括14個物種。這類蘭花的学名來自希臘文单词ζυγόν（zygon）或ζυγός（zygos），意为轭片，因为軛瓣蘭唇瓣的基部都有1个由被片和萼片组成的环状隆起。該屬生長在南美洲中、低海拔地區的的潮濕森林中，而且属中大多数生长在巴西。
该属最初是於1827年由威廉·杰克逊·胡克（William Jackson Hooker）发表于《Curtis's Botanical Magazine》描述。
本文参照
ジゴペタルム属 Zygopetalum は、ラン科植物の属の1つ。立ち上がる花茎に紫の強い花を付けるものが多い。洋ランとして改良もされている。
着生植物で、ラン科としては大型[1]。偽鱗茎は卵形で2-数枚の葉をつける。葉は披針形で大きく、表面に多くの襞がある。。花茎は偽球形の基部から出て、直立するかまたは斜めに立ち上がり、10個ほどの花を付ける。花はやや肉質で、花被は大きく開く。唇弁は3裂するが側裂片は小さく、中裂片は扇形に大きく広がり、基部に環状の隆起がある。[2]。萼片と側花弁はほぼ同型[3]。萼片と側花弁は緑色に赤褐色の粗い斑紋が入る。広がった唇弁の中裂片は白くて赤紫から青紫の条線や斑紋、ぼかしなどが入る。蕊柱は短い。
学名はZygon（くびき）とpetalon （花弁）からなり、これは環状の隆起にちなんだものである[4]。つまり、環状の隆起を牛や馬の首に当てる横木になぞらえたものである[5]。
ブラジルを中心とした南アメリカの熱帯域に分布する。樹上に着生するか、湿った崖地に生える[6]。地生の種もある[7]。
約20種が知られる。
洋ランとして栽培される。その際の略名はZ.である。花弁に褐色系、唇弁には白地に紫の条紋や着色が出る種が多く、その彩りにインパクトがある。また香りのよい種も多い。
交配品種は1874年頃より行われてきたが1940年頃までに登録されたもので現存するものは少ない。それ以降の交配品に評価の高いものが少数ある[8]。
_-_Curtis%27_62_(N.S._9)_pl._3402_(1835).jpg)
_-_Curtis%27_62_(N.S._9)_pl._3402_(1835).jpg)
