Multimedia w Wikimedia Commons Namiotnik żółtouszny[3] (Uroderma bilobatum) – gatunek ssaka z rodziny liścionosowatych[4].
Występuje w lasach i na plantacjach od południowego Meksyku, do Peru i Brazylii oraz na wyspach Trynidad i Tobago.
Namiotnik żółtouszny jest nadzwyczaj aktywny podczas dnia w stosunku do innych gatunków nietoperzy. Wynalazł prostą, ale skuteczną metodę zapewnienia sobie schronienia przez palącym słońcem: wygryza mianowicie półkolisty szereg dziur w wachlarzowym liściu palmy, co powoduje załamanie zewnętrznej części liścia, dzięki czemu powstaje schronienie bardzo podobne do namiotu. Nietoperze te opuszczają ową kryjówką w poszukiwaniu dojrzałych owoców. W jednym "namiocie" może przebywać od 20 do 80 osobników.
Ciężarne samice budują specjalne "izby położnicze", w którym pomiędzy lutym a kwietniem na świat wydają młode. Pozostają w tych kryjówkach do czasu aż młode nauczą się latać. W tym czasie samce żyją samotnie, bądź w niewielkich grupkach, łącząc się ponownie we wspólne zgrupowanie dopiero po przestaniu ssania przez młode mleka.
Namiotnik żółtouszny (Uroderma bilobatum) – gatunek ssaka z rodziny liścionosowatych.
