Skimmie (Skimmia) je rod rostlin patřící do čeledě routovité (Rutaceae).
Některé druhy tohoto rodu - skimmie japonská (Skimmia japonica), skimmie Foremanova (Skimmia × foremanii), skimmie plazivá (Skimmia repens) lze použít v ČR jako okrasné rostliny. Nejlépe se vyjímají jako podrost, nebo i soliterně ve skalkách.[1]
Obrázky, zvuky či videa k tématu skimmie ve Wikimedia Commons
Skimmie (Skimmia) je rod rostlin patřící do čeledě routovité (Rutaceae).
Skimmia er en slægt med arter, der er udbredt i Himalaya, Kina, Korea, Japan og på Filippinerne. Alle steder foretrækker arterne kølige, fugtige steder med let skygge. Det er stedsegrønne buske eller små træer med spredtstillede, hele og læderagtige blade med hel rand. Blomsterne er samlet i endestillede stande, der enten består af udelukkende hunlige eller af udelukkende hanlige blomster. De enkelte blomster er 4- eller 5-tallige og uregelmæssige derved, at enten de hunlige (frugtanlægget) eller de hanlige (støvdragerne) dele af blomsten mangler. Kronbladene er hvide eller svagt rødlige. Frugterne er røde eller sorte, stenfrugtagtige bær med et saftigt frugtkød og 1-5 frø.
Beskrevne arter
Die Skimmien (Skimmia) sind eine Pflanzengattung in der Familie der Rautengewächse (Rutaceae). Die vier bis acht Arten gedeihen in den warm-gemäßigten Gebieten Asiens in Bergwäldern an lichtschattigen und kühlen Standorten mit hoher Boden- und Luftfeuchtigkeit. Sie sind im Himalaya, östlichen Asien, Japan und auf den Philippinen verbreitet. Die wohl bekannteste Art der Gattung ist Skimmia japonica; von ihr gibt es einige Zuchtformen, die als Zierpflanzen verwendet werden.
Skimmia-Arten sind immergrüne Sträucher oder kleine Bäume. Die wechselständigen, gestielten, einfachen, ledrigen Laubblätter besitzen glatte Ränder.
Skimmia-Arten sind zweihäusig getrenntgeschlechtig (diözisch). An einer Pflanze sitzen in endständigen, thyrsenförmigen Blütenständen viele jeweils nur weibliche oder männliche Blüten zusammen.
Die kleinen, eingeschlechtigen Blüten weisen einen Durchmesser von 6 bis 15 Millimetern auf und sind meist vier- oder fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Die meist vier oder fünf (drei bis sieben) Kelchblätter sind höchstens an ihrer Basis kurz verwachsen. Die meist vier oder fünf (drei bis sieben) Kronblätter sind frei. In den männlichen Blüten sind meist vier oder fünf (drei bis sieben) freie Staubblätter und ein rudimentäres Gynoeceum vorhanden. Es ist eine Diskus vorhanden. In weiblichen Blüten sind zwei bis fünf Fruchtblätter zu einem oberständigen, zwei- bis fünfkammerigen Fruchtknoten verwachsen. In jeder Fruchtknotenkammer ist nur eine Samenanlage vorhanden, selten sind es zwei. Der Griffel ist kurz bis mehr oder weniger so lang wie der Fruchtknoten.
Die bei Reife roten bis schwarzen steinfruchtähnlichen, fleischigen Beeren besitzen einen Durchmesser von 6 bis 12 Millimetern und enthalten ein bis fünf einsamige ledrige Kammern. Die eiförmigen bis ellipsoiden Samen besitzen eine häutige Samenschale und enthalten reichlich Endosperm sowie einen geraden Embryo mit zwei länglichen bis fast kreisförmigen, abgeflachten Keimblättern (Kotyledonen).
Alle Pflanzenteile sind schwach giftig. Skimmien enthalten Alkaloide. In den holzigen Pflanzenteilen ist Skimmin enthalten und die Blätter enthalten Sosolin, Dictamnin, Skimmianin, Edulin und Platydosmin.
Trotzdem werden zum Beispiel die Blätter von Skimmia laureola gekocht gegessen oder als Gewürz verwendet.
Die Gattung Skimmia wurde 1783 durch Carl Peter Thunberg mit der Typusart Skimmia japonica Thunb. in Nova Genera Plantarum, S. 58[1] aufgestellt.[2] Ein Synonym für Skimmia Thunb. ist Laureola M.Roem. Die Gattung Skimmia gehört zur Unterfamilie Toddalioideae in der Familie der Rutaceae.[3]
Es gibt nur vier bis acht Skimmia-Arten[3]:
Die Skimmien (Skimmia) sind eine Pflanzengattung in der Familie der Rautengewächse (Rutaceae). Die vier bis acht Arten gedeihen in den warm-gemäßigten Gebieten Asiens in Bergwäldern an lichtschattigen und kühlen Standorten mit hoher Boden- und Luftfeuchtigkeit. Sie sind im Himalaya, östlichen Asien, Japan und auf den Philippinen verbreitet. Die wohl bekannteste Art der Gattung ist Skimmia japonica; von ihr gibt es einige Zuchtformen, die als Zierpflanzen verwendet werden.
Skimmia is a genus of four species of evergreen dioecious shrubs and small trees in the rue family Rutaceae, all native to warm temperate regions of Asia. The leaves are clustered at the ends of the shoots, simple, lanceolate, 6–21 cm long and 2–5 cm broad, with a smooth margin. The flowers are in dense panicle clusters, each flower small, 6–15 mm diameter, with 4-7 petals. The fruit is red to black, 6–12 mm diameter, a fleshy drupe containing a single seed. All parts of the plant have a pungent aroma when crushed.[1] The botanical name Skimmia is a Latinization of shikimi (シキミ, 樒), which is the Japanese name for Illicium religiosum as well as an element in miyama shikimi (ミヤマシキミ, 深山樒), the Japanese name for Skimmia japonica.
Skimmias are fed on by aphids, Horse Chestnut Scale, Garden Leafhopper, and Southern Red Mite.
Skimmias are grown as garden plants for their foliage, flowers, and showy red fruits. They are grown in shade, with moist, well-drained, humus-rich soils. They are tolerant of both drought and air pollution. A large number of cultivars have been selected for garden use:[1]
Skimmia with berries 
Skimmia japonica in blossom 
Skimmia japonica Inflorescence. Skimmia is a genus of four species of evergreen dioecious shrubs and small trees in the rue family Rutaceae, all native to warm temperate regions of Asia. The leaves are clustered at the ends of the shoots, simple, lanceolate, 6–21 cm long and 2–5 cm broad, with a smooth margin. The flowers are in dense panicle clusters, each flower small, 6–15 mm diameter, with 4-7 petals. The fruit is red to black, 6–12 mm diameter, a fleshy drupe containing a single seed. All parts of the plant have a pungent aroma when crushed. The botanical name Skimmia is a Latinization of shikimi (シキミ, 樒), which is the Japanese name for Illicium religiosum as well as an element in miyama shikimi (ミヤマシキミ, 深山樒), the Japanese name for Skimmia japonica.
Species and subspecies Skimmia anquetilia N.P.Taylor & Airy Shaw. Western Himalaya to Afghanistan. Shrub to 2 m. Skimmia arborescens T.Anderson ex Gamble. Eastern Himalaya to southeast Asia. Shrub or small tree to 15 m. Skimmia japonica Thunb. Japan, China. Shrub to 7 m. Skimmia japonica subsp. distincte-venulosa (Hayata) T.C.Ho Skimmia japonica var. lutchuensis (Nakai) T.Yamaz. Skimmia japonica subsp. reevesiana (Fortune) N.P.Taylor & Airy Shaw Skimmia laureola (DC.) Decne. Nepal to Vietnam and China. Shrub or small tree to 13 m. Skimmia laureola subsp. lancasteri N.P.Taylor Skimmia laureola subsp. multinervia (C.C.Huang) N.P.Taylor & Airy ShawSkimmias are fed on by aphids, Horse Chestnut Scale, Garden Leafhopper, and Southern Red Mite.
Skimmia es un género de la familia Rutaceae, con cuatro especies de arbustos siempreverdes, y pequeños árboles, todos oriundos de las regiones templadas de Asia.
Las hojas surgen en racimos en el ápice de los brotes, son simples lanceoladas, de 6 a 21 cm de largo y 2 a 5 cm de ancho, con margen liso. Las flores nacen en densas panículas, cada pequeña flor, de 6 a 15 mm de diámetro, con 4 a 7 pétalos. El fruto es una drupa carnosa de color entre rojo y negro, de 6 a 12 mm de diámetro, con una sola semilla. Todas las partes de la planta tienen un fuerte aroma muy picante al aplastarlas.[1]
Se cultivan como ornamentales por su follaje, flores, y vistosos frutos rojos. Vegetan bien a la sombra, en suelos ricos, bien drenados, húmedos y ricos en humus. Toleran bien la sequía y la polución atmosférica. Muchos cultivares se han seleccionado para usar en el jardín:
Skimmia es un género de la familia Rutaceae, con cuatro especies de arbustos siempreverdes, y pequeños árboles, todos oriundos de las regiones templadas de Asia.
Skimmiat (Skimmia) on ruutakasveihin kuuluva suku. Siinä on kuusi lajia. Niihin sisältyy koristepensaana, ruukkukasvina ja leikkovihreänä kasvatettu skimmia (Skimmia japonica).
Skimmiat (Skimmia) on ruutakasveihin kuuluva suku. Siinä on kuusi lajia. Niihin sisältyy koristepensaana, ruukkukasvina ja leikkovihreänä kasvatettu skimmia (Skimmia japonica).
Skimmia est un genre d'arbustes à fleurs sempervirent de la famille des Rutaceae, originaire d'Asie, de l'Himalaya aux régions tempérées du Japon, de Corée et du nord-est de la Chine, ainsi que du sud-est de l'Asie.
Skimmia est un genre d'arbustes à fleurs sempervirent de la famille des Rutaceae, originaire d'Asie, de l'Himalaya aux régions tempérées du Japon, de Corée et du nord-est de la Chine, ainsi que du sud-est de l'Asie.
Skimija (Skimmia, syn.: Laureola M.Roem.) je ród ze swójby rutowych rostlinow (Rutaceae).
Eksistuje jenož štyri hač wosom družinow.
Jeli sy jedyn z mjenowanych njedostatkow skorigował(a), wotstroń prošu potrjecheny parameter předłohi {{Předźěłuj}}. Podrobnosće namakaš w dokumentaciji.
Skimija (Skimmia, syn.: Laureola M.Roem.) je ród ze swójby rutowych rostlinow (Rutaceae).
Skimmia Thunb. è un genere di arbusti sempreverdi della famiglia delle Rutacee[1][2] originario dell'Asia.
Comprende le seguenti specie:[1]
Skimmia Thunb. è un genere di arbusti sempreverdi della famiglia delle Rutacee originario dell'Asia.
Skimmia is een geslacht van overblijvende, groenblijvende planten uit de wijnruitfamilie (Rutaceae). Het geslacht telt zeven of acht soorten, die in het algemeen afkomstig zijn uit Oost-Azië.
De dikke, stevige bladeren zijn afwisselend geplaatst. De geurende bloemen staan in grote, eindstandige pluimen bij elkaar en zijn klein en wit. De meeste soorten kennen aparte mannelijke en vrouwelijke exemplaren.
De meeste soorten zijn in de Benelux redelijk winterhard, tot zo'n -10 °C. Sommige soorten kunnen een tegen de wind beschutte plaats goed gebruiken.
De bessen zijn giftig, maar acute effecten zijn alleen merkbaar bij consumptie van grote hoeveelheden.
Voor gebruik in de tuin zijn een aantal cultivars ontwikkeld:
Om in de tuin niet alleen de knoppen en bloemen te hebben, maar ook bessen, moeten van de Skimmia japonica vrouwelijke en mannelijke exemplaren worden geplant, dit i.t.t. de Skimmia reevesiana die eenhuizig is. Een verhouding van één mannelijke op zeven vrouwelijke planten voldoet meestal, mits de planten dicht bij elkaar in de buurt staan.
Plant de struik in de tuin op goed afwaterende, niet kalkhoudende, licht zure grond in de schaduw of halfschaduw. In de volle zon zullen de donkergroene bladeren lelijke gele vlekken gaan vertonen. Maar ook op kalkhoudende grond kunnen de bladeren gele vlekken gaan vertonen. De gewenste groei-omstandigheden zijn overeenkomstig met die van de meeste rododendrons. Vermeerderen kan zowel door stekken als zaaien. Stekken gebeurt in maart of augustus, de stekken worden geplaatst in een mengsel van zand en turf onder glas.
Zaaien van de bessen kan ook, eveneens onder glas, in het voorjaar, nadat eerst het vruchtvlees er afgewassen is.
De struik heeft normaal een compacte groei, maar kan uitlopen waarbij hij een lelijke open plek in het midden krijgt. De plant kan na de bloei wat teruggesnoeid worden om een mooie compacte struikvorm te houden.
Skimmia is een geslacht van overblijvende, groenblijvende planten uit de wijnruitfamilie (Rutaceae). Het geslacht telt zeven of acht soorten, die in het algemeen afkomstig zijn uit Oost-Azië.
De dikke, stevige bladeren zijn afwisselend geplaatst. De geurende bloemen staan in grote, eindstandige pluimen bij elkaar en zijn klein en wit. De meeste soorten kennen aparte mannelijke en vrouwelijke exemplaren.
De meeste soorten zijn in de Benelux redelijk winterhard, tot zo'n -10 °C. Sommige soorten kunnen een tegen de wind beschutte plaats goed gebruiken.
De bessen zijn giftig, maar acute effecten zijn alleen merkbaar bij consumptie van grote hoeveelheden.
Skimmia (Skimmia) – rodzaj roślin z rodziny rutowatych. Obejmuje kilka gatunków krzewów występujących w cieplejszych regionach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Gatunkiem typowym jest Skimmia japonica Thunb.[2]. Nazwa botaniczna – skimmia – jest zlatynizowaną wersją japońskiego słowa Shikimi (シキミ, 樒) będącego nazwą anyżu.
Mniejsze lub większe, wolno rosnące, zwarte i dobrze rozgałęzione krzewy. Liście skórzaste, lancetowate, dość grube. Niewielkie, pachnące kwiaty w kolorze białym lub kremowym są zebrane w gęste wiechy. Pojedynczy kwiat o 6-15 mm średnicy, z 4-7 płatkami. Owocami są mięsiste pestkowce koloru od czerwonego do czarnego, o 6-12 mm średnicy, zawierające jedno nasienie. Wszystkie części rośliny rozgniecione wydzielają ostry aromat[3].
Rodzaj należący do rodziny rutowatych (Rutaceae Juss), rzędu mydleńcowców (Sapindales) Dumort., kladu różowych (rosids) w obrębie klasy roślin okrytonasiennych[1].
W krajach klimatu umiarkowanego gatunki skimmii (szczególnie skimmia japońska i skimmia reevesiana) sadzone są jako krzewy ozdobne. Powstało wiele kultywarów i hybryd uprawnych. Znosi mrozy, osobniki owocujące utrzymują jagody przez całą zimę. Wymaga wilgotnej gleby i cienistego stanowiska.
Skimmia (Skimmia) – rodzaj roślin z rodziny rutowatych. Obejmuje kilka gatunków krzewów występujących w cieplejszych regionach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Gatunkiem typowym jest Skimmia japonica Thunb.. Nazwa botaniczna – skimmia – jest zlatynizowaną wersją japońskiego słowa Shikimi (シキミ, 樒) będącego nazwą anyżu.
Skimmia é um género botânico pertencente à família Rutaceae[1].
Skimmia é um género botânico pertencente à família Rutaceae.
«Skimmia — World Flora Online». www.worldfloraonline.org. Consultado em 19 de agosto de 2020Vinterbärssläktet (Skimmia) är ett växtsläkte i familjen vinruteväxter med 7-8 arter. Släktet har sitt ursprung i Himalaja, östra Asien, Japan och Filippinerna. Några arter odlas som prydnadsväxter i Sverige.
Vinterbärssläktet innehåller städsegröna kala buskar eller små träd. Bladen är enkla, strödda med glandelkörtlar. Blommorna sitter i toppställda vippor. fodret är 4-5-taligt, kronbladen 4-5, avlånga. Ståndarna är 4-5 och pistillen är ensam. Fruktämnet har 2-5 rum. Frukten är ett köttigt bär.
Lista över vetenskapliga Skimmia-namn: Lista över vetenskapliga namn Skimmia-namn. Fet stil markerar accepterade taxa.
Wikimedia Commons har media som rör Vinterbärssläktet.
Vinterbärssläktet (Skimmia) är ett växtsläkte i familjen vinruteväxter med 7-8 arter. Släktet har sitt ursprung i Himalaja, östra Asien, Japan och Filippinerna. Några arter odlas som prydnadsväxter i Sverige.
Vinterbärssläktet innehåller städsegröna kala buskar eller små träd. Bladen är enkla, strödda med glandelkörtlar. Blommorna sitter i toppställda vippor. fodret är 4-5-taligt, kronbladen 4-5, avlånga. Ståndarna är 4-5 och pistillen är ensam. Fruktämnet har 2-5 rum. Frukten är ett köttigt bär.
茵芋属（学名：Skimmia）是芸香科下的一个属，为常绿灌木植物。该属共有7或8种，分布于喜马拉雅至日本。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
ミヤマシキミ属（ミヤマシキミぞく、学名：Skimmia）はミカン科の属の一つ。
常緑の低木で、茎には刺がつかない。葉は茎に互生し、茎の上部に集まる。単葉で、縁は全縁ときに上部に鈍鋸歯がある。花は枝先に円錐花序をつける。雌雄異株で雄花と雌花をつける株が異なる。花弁は4枚、ときに5枚。果実は2-5個の核をもつ球状の核果で、核には1個の種子がある。
東アジア、東南アジアの温帯、暖帯に分布し、約9種知られている。
日本では、ミヤマシキミ Skimmia japonica 1種のみが確認されており、いくつかの変種および品種に分けられる。
ミヤマシキミの各品種は欧米を中心に花・実を観賞するために栽培されるが、日本ではあまり栽培されない。果実は赤く目立つが有毒である。
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 
