Embothrium coccineum – gatunek zimozielonego drzewa o skórzastych liściach. Rośnie głównie w Patagonii, na południu Chile[2].
Drzewo osiąga wysokość od 4 do 15 metrów, w trudnych warunkach klimatycznych przypomina krzew. Liście skórzaste, ciemnozielone z wierzchniej strony i jaśniejsze od spodu. Grubość pnia do 50 cm. Drewno pnia miękkie, o różowym zabarwieniu. Kwitnie wiosną, kwiaty intensywnie czerwone, czasem bladożółte. Kwiaty tworzą grupy, niekiedy bardzo gęste. Owoce tworzą suche strąki z ok. 10 nasionami.
Drzewo sprowadzone do Europy przez ekspedycję Williama Lobba w latach 1845–1848. Uprawiane, ze względu na dekoracyjne kwiaty, jako ogrodowa roślina ozdobna, znosi temperaturę do -10° C. W Polsce jest znane pod nazwą Chilijski ogniowy krzak albo Chilijskie ogniowe drzewo. Drewno, ze względu na swoje właściwości – jest miękkie ale trwałe – służy do wyrobu łyżek i kopyści. Wykonywane są z niego też rzeźbione wyroby pamiątkarskie.
Embothrium coccineum – gatunek zimozielonego drzewa o skórzastych liściach. Rośnie głównie w Patagonii, na południu Chile.
