Fusarium solani (Mart.) Sacc – gatunek grzybów z rodziny gruzełkowatych (Nectriaceae)[1]. Grzyb mikroskopijny, pasożyt fakultatywny roślin[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Fusarium. Nectriaceae, Hypocreales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1842 r. von Martius na bulwach ziemniaka[3]. Nadał mu nazwę Fusisporium solani. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1881 r. P.A. Saccardo.
Synonimów nazwy naukowej ma ok. 60[4]:
Grzybnia hodowana na sztucznych pożywkach rozwija się umiarkowanie szybko. Optymalna temperatura wzrostu wynosi 28° C. Kolonia jest kłaczkowata, o barwie niebiesko-szaro-brązowej. Na wydłużonych bocznych strzępkach grzybni powietrznej tworzą się mikrokonidia. Są cylindryczne, hialinowe, o rozmiarach 9-16 × 2-4 μm. Czasami posiadają jedną przegrodę. Po 4-7 dniach na dobrze rozwiniętych i rozgałęzionych konidioforach tworzą się makrokonidia. Mają kształt od cylindrycznego do sierpowatego, często są nieco szersze na wierzchołku i mają wyraźną podstawę. Wymiary: 40-100 × 5-7,5 μm. Chlamydospory owalne, gładkie lub szorstkie, o rozmiarach 10-11 × 8-9 μm. Powstają zarówno pomiędzy komórkami strzępek, jak i na ich końcu, częściej w ciemności niż na świetle. Ich rozwój stymulowany jest przez obecność w kulturze bakterii glebowych. Homotaliczne szczepy. F. solani w hodowli na sztucznych pożywkach często wytwarzają perytecja[5].
Od innych gatunków Fusarium odróżnia go kilka charakterystycznych cech. Makrokonidia mają średnio 3-4 przegrody, są lekko zakrzywione i mają dość grube ściany. Owalne lub nerkowate mikrokonidia tworzą się obficie na bardzo długich monofialidach. Chlamydospory powstają obficie[3].
Formą płciową (teleomorfą) jest Nectria haematococca[5].
F. solani jest szeroko rozprzestrzeniony, występuje na całym świecie. Pasożytuje na licznych gatunkach roślin wywołując u nich choroby zwane fuzariozami. Wśród uprawianych roślin z rodziny dyniowatych poraża melona, dynię i ogórka, wywołując u nich fuzaryjną zgorzel dyniowatych. U bobu wywołuje fuzaryjną zgorzel bobu. Atakuje także fasolę i ziemniaki. W glebie może przetrwać przez wiele lat[3]. Czynnikami sprzyjającymi infekcjom i rozwojowi patogenu jest duża wilgotność gleby oraz występowanie w niej nicieni, patogen wnika bowiem do korzeni roślin głównie przez wykonane przez nich rany. Przy dużej obecności w glebie nicienia Nematria haematococca fuzarioza roślin może przybrać charakter epidemii[5].
Teleomorfa Nectria haematococca żyje jako saprotrof na korze wielu gatunków drzew i krzewów, oraz na obumierających pędach różnych gatunków roślin zielnych. Jest częsta w krajach o klimacie ciepłym, w krajach o klimacie umiarkowanym spotykana jest rzadziej[2].
Fusarium solani (Mart.) Sacc – gatunek grzybów z rodziny gruzełkowatych (Nectriaceae). Grzyb mikroskopijny, pasożyt fakultatywny roślin.
