![src=]()
Ten artykuł dotyczy
zwierzęcia. Zobacz też:
Hyla – ostaniec wapienny.
Multimedia w Wikimedia Commons Hyla – rodzaj płaza bezogonowego z podrodziny Hylinae w rodzinie rzekotkowatych (Hylidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji na południe od Morza Bałtyckiego na wschód z przerwą między wschodnią Rosją a krainą orientalną od północno-wschodnich Indii do Wietnamu, Chin i wyspy Hajnan; Sardynia i Korsyka, skrajnie północna Afryka od Maroka po Tunezję; północno-wschodni Egipt, Turcja i południowy Półwysep Arabski[12].
Systematyka
Etymologia
-
Hyla: w mitologii greckiej Hylas był służącym i kompanem Herkulesa, i został porwany przez zakochane w nim nimfy wodne[2].
-
Ranetta: zdrobnienie nazwy rodzaju Rana Linnaeus, 1758[3]. Gatunek typowy: Rana arborea Linnaeus, 1758.
-
Hylaria: wariant nazwy rodzajowej Hyla Laurenti, 1768[5]. Nazwa zastępcza dla Hyla.
-
Hylanus (Hyleisinus, Hylesinus): wariant nazwy rodzajowej Hyla Laurenti, 1768[6]. Nazwa zastępcza dla Hyla.
-
Hyas: w mitologii greckiej Hyas był synem Atlasa i Plejone (lub Ajtry), brat Plejad i Hiad[8]. Gatunek typowy: Rana arborea Linnaeus, 1758.
-
Dendrohyas: gr. δενδρον dendron – drzewo; rodzaj Hyas Wagler, 1830[10]. Nazwa zastępcza dla Hyas.
-
Discodactylus: gr. δισκος diskos – płyta; δακτυλος daktulos – palec u nogi[11]. Nazwa zastępcza dla Calamita Schneider, 1799.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:
Przypisy
-
↑ Hyla, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ a b J.N. Laurenti: Specimen Medicum, Exhibens Synopsin Reptilium Emendatum cum Experimentis Circa Venena et Antidota Reptilium Austriacorum. Viennae: Joan. Thomae nob. de Trattnern, 1768, s. 32. (łac.)
-
↑ a b F.A.P. de Garsault: Les Figures des Plantes et Animaux d’Usage en Médecine, Décrits dans la Matière Médicale de Mr. Geoffroy Médecin, Dessinés d’après Nature. T. 5. Paris: Desprez, 1764, s. ryc. 672. (fr.)
-
↑ J.G. Schneider: Historiae amphibiorum naturalis et literariae. Fasciculus Primus. Continens Ranas, Calamitas, Bufones, Salamandras et Hydros in Genera et Species Descriptos Notisque suis Distinctos. Impressus Ienae: Friederici Frommanni, 1799, s. 151. (łac.)
-
↑ a b C.S. Rafinesque. Fine del Prodromo d’Erpetologia Siciliana. „Specchio delle Scienze, o, Giornale Enciclopedico di Sicilia”. 2 (2), s. 103, 1814 (wł.).
-
↑ a b Rafinesque 1815 ↓, s. 220.
-
↑ a b Rafinesque 1815 ↓, s. 78.
-
↑ a b Wagler 1830 ↓, s. 201.
-
↑ Wagler 1830 ↓, s. 200.
-
↑ a b Wagler 1830 ↓, s. 342.
-
↑ a b C. Michahelles. Wagler’s Synonymie der Sebaischen Amphibien. „Isis von Oken”. 26, s. kol. 888, 1833 (niem.).
-
↑ a b D. Frost: Hyla Laurenti, 1768 (ang.). W: Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2018-01-07].
-
↑ a b E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 50, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.)
-
↑ Christophe Dufresnes, Menad Beddek, Dmitriy V. Skorinov, Luca Fumagalli, Nicolas Perrin, Pierre-André Crochet i Spartak N. Litvinchuk. Diversification and speciation in tree frogs from the Maghreb (Hyla meridionalis sensu lato), with description of a new African endemic. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 134, s. 291–299, 2019. DOI: 10.1016/j.ympev.2019.02.009. PMID: 30776435 (ang.).
-
↑ Christophe Dufresnes, Glib Mazepa, Nicolas Rodrigues, Alan Brelsford, Spartak N. Litvinchuk, Roberto Sermier, Guillaume Lavanchy, Caroline Betto-Colliard, Olivier Blaser, Amaël Borzée, Elisa Cavoto, Guillaume Fabre, Karim Ghali, Christine Grossen, Agnes Horn, Julien Leuenberger, Barret C. Phillips, Paul A. Saunders, Romain Savary, Tiziano Maddalena, Matthias Stöck, Sylvain Dubey, Daniele Canestrelli i Daniel L. Jeffries. Genomic evidence for cryptic speciation in tree frogs from the Apennine Peninsula, with description of Hyla perrini sp. nov. „Frontiers in Ecology and Evolution”. 6:144, 2018. DOI: 10.3389/fevo.2018.00144 (ang.).
Bibliografia
- C.S. Rafinesque: Analyse de Nature, ou Tableau de l’Universe et des Corps Organisé. Palerme: Aux dépens de l’Auteur, 1815, s. 1–224. (fr.)
- J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugthiere und Vogel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. J. G. Cotta: München, Stuttgart and Tübingen, 1830, s. 1–354. (niem.)
