Multimedia w Wikimedia Commons Koń[3] (Equus) – rodzaj ssaków z rodziny koniowatych. W stanie dzikim jego przedstawiciele występują w Azji i Afryce, w Europie wymarłe. Dzięki introdukcji stały się rodzajem kosmopolitycznym.
Po raz pierwszy gatunek opisał Karol Linneusz w 1758 w systema Naturae. Jako gatunek typowy wybrał konia domowego (Equus caballus), prócz niego opisał także osła zwyczajnego (E. asinus) i zebrę górską (E. zebra)[2]. Rodzinę koniowatych, w której jedynym niewymarłym rodzajem jest Equus[4], opisał John Edward Gray w 1821[5]. Systematyka jest sporna. Poniżej przedstawiono systematykę rodzaju zaprezentowaną w Polskim nazewnictwie ssaków świata[3] (2015):
W Mammal Species of the World (2005) przedstawiono nieco odmienną systematykę – zebra damarska (E. q. burchelli) widnieje jako osobny gatunek. Autorzy wskazują również na możliwe do wyodrębnienia porodzaje[6], podobnie jak autorzy Ungulate Taxonomy (2011). Ci dodatkowo uznają tarpana i konia Przewalskiego za odrębne gatunki. Do rangi gatunku podnosza również kułana indyjskiego (Equus (hemionus) khur), wymarłego kułana syryjskiego (Equus (hemionus) hemippus) oraz zebrę namibską (Equus (zebra) hartmannae)[4]. Liczba żyjących gatunków w obrębie rodzaju zależnie od źródła podawana jest jako 6–8[7][3][6] lub 11[4]. Według MacFaddena (1994) razem z wymarłymi taksonami rodzaj Equus liczy 20–25 gatunków[7].
Ze względu na bogaty zapis kopalny na przykładzie przedstawicieli Equus przedstawia się modelowo proces ewolucji[8]. Od końca XIX wieku uznawane są również za skamieniałości przewodnie[9]. Jedno z badań wskazuje na powstanie linii rozwojowej Equus dającej początek wszystkim współczesnym gatunkom około 4–4,5 mln lat temu. Jest to okres dwukrotnie dłuższy, niż dotychczas przyjmowany[8]. Systematyka żyjących w plejstocenie przedstawicieli Equus jest szczególnie skomplikowana. Wiele taksonów opisano wyłącznie na podstawie pojedynczych zębów[10].
Koń (Equus) – rodzaj ssaków z rodziny koniowatych. W stanie dzikim jego przedstawiciele występują w Azji i Afryce, w Europie wymarłe. Dzięki introdukcji stały się rodzajem kosmopolitycznym.
