Das Gewöhnliche Steifgras[1] oder Gewöhnlich-Starrgras[2] (Catapodium rigidum) ist eine Art aus der Familie der Süßgräser (Poaceae). Es ist weltweit verbreitet. Die Bestände in Österreich sind erloschen, in Deutschland tritt es stellenweise unbeständig auf.
Das Gewöhnliche Steifgras ist ein einjähriges, in kleinen Büscheln wachsendes, häufig graugrünes Süßgras. Die Halme sind 3 bis 30 Zentimeter lang, aufgerichtet oder gekniet aufsteigend[3], steif, glatt, unbehaart und bilden zwei bis fünf Knoten. Die Blattscheide ist stark gerieft, glatt und unbehaart. Das Blatthäutchen ist ein 1 bis 3 Millimeter langer, häutiger Saum. Die Blattspreite ist 1 bis 8 Zentimeter lang, 0,5 bis 2 Millimeter breit, flach ausgebreitet oder eingerollt. Die Oberseite und die Blattspitze sind unbehaart und rau, die Unterseite ist ebenfalls unbehaart aber glatt.[4]
Der Blütenstand ist eine 2 bis 8 Zentimeter lange und bis zu 2,5 Zentimeter breite, einseitige, mehr oder weniger dichte, ausgebreitete Rispe. Die Seitenäste gehen einzeln von der steifen Hauptachse aus. Die Ährchen stehen wechselständig, die oberen Seitenäste tragen jeweils nur ein Ährchen. Die Seitenäste und die etwa 1,5 Millimeter langen Ährchenstiele sind dick und rau. Die Ährchen sind vier- bis zehnblütig und 4 bis 7 Millimeter lang. Die Hüllspelzen sind von der Seite gesehen lanzettlich, spitz, derbhäutig, kahl und gekielt. Die beiden Hüllspelzen je Ährchen sind zueinander ziemlich ungleich: Die untere ist ein- bis dreinervig und 1,2 bis 1,5 Millimeter lang, die obere ist dreinervig und 1,5 bis 2 Millimeter lang. Die Deckspelze ist fünfnervig, 2 bis 2,5 Millimeter lang, elliptisch und am oberen Ende abgerundet, häutig, glatt und kahl und hat dünnere Ränder. Der Mittelnerv läuft häufig in einer kurzen Grannenspitze aus. Die Vorspelze ist zweinervig, 2 bis 2,5 Millimeter lang, lanzettlich und an den Kielen durch kurze Stachelhaare rau. Die drei[3] Staubbeutel sind 0,3 bis 0,5 Millimeter lang.[4] Der Fruchtknoten ist kahl.[3] Die Blütezeit reicht von Mai bis Juli.[4]
Die Frucht ist 1,6 bis 1,8 Millimeter lang, glatt und kahl und im Umriss schmal elliptisch.[4] Der Embryo hat etwa ein Fünftel der Länge der Frucht. Das Hilum ist elliptisch.[3]
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 14.[4]
Das Verbreitungsgebiet reicht in Europa von Portugal und Spanien bis Irland und Schottland und über das Mittelmeergebiet bis in den Kaukasus, den Iran und Arabien. In Holland, Luxemburg, Elsaß und Lothringen, im Wallis und im Tessin ist es ebenfalls heimisch.[4] In Österreich gelten die Bestände als erloschen.[5] In Deutschland treten manchmal stellenweise Kümmerformen mit kurzen Halmen und kleinen, kaum verzweigten Rispen auf, beispielsweise 1993 in Aachen, von 1973 bis 1982 in Bonn, 1980 und 1991 in Stuttgart und 1984 in Darmstadt. Außerhalb Europas findet man es im Norden, Nordosten und Süden von Afrika, auf Makaronesien, in Australien, Neuseeland, den Vereinigten Staaten, Südamerika und in der Karibik.[3] Man findet die Art in Mitteleuropa nur an den wärmsten Stellen an Wegrändern und Schuttplätzen, in Weinbergen, in Felsspalten und an Mauern. Es wächst auf trockenen, steinig-sandigen, nährstoffarmen, meist kalkhaltigen, flachgründigen Böden. Das Gewöhnliche Steifgras ist ein Therophyt, Trockenheitszeiger, Basenzeiger, Mineralbodenzeiger und eine Lichtpflanze.[4] Im Mittelmeergebiet ist es eine Charakterart der Klasse Thero-Brachypodietea. In Mitteleuropa kommt es in Gesellschaften des Verbands Thero-Airion und oft zusammen mit Vulpia myuros vor.[6]
Das Gewöhnliche Steifgras Catapodium rigidum ist eine Art aus der Gattung Catapodium in der Familie der Süßgräser (Poaceae).[7] Die Art wurde 1754 von Carl von Linné in der Flora Anglica als Poa rigida (Basionym) erstbeschrieben und stellte es damit zu den Rispengräsern (Poa).[8] Charles Edward Hubbard stellte die Art 1953 als Catapodium rigidum in die Gattung Catapodium.[9] Synonyme sind unter anderen Desmazeria rigida (L.) Tutin, Festuca rigida Roth, Glyceria rigida (L.) Sm., Megastachya rigida (L.) Roem. & Schult., Poa rigida L., Sclerochloa rigida (L.) Link, Scleropoa rigida Grossh., Scleropoa subspicata Sennen, Synaphe rigida (L.) Dulac.[10]
Man kann zwei Unterarten und eine Varietät unterscheiden[11]:
Das Gewöhnliche Steifgras oder Gewöhnlich-Starrgras (Catapodium rigidum) ist eine Art aus der Familie der Süßgräser (Poaceae). Es ist weltweit verbreitet. Die Bestände in Österreich sind erloschen, in Deutschland tritt es stellenweise unbeständig auf.
Catapodium rigidum, ferngrass, is a species of annual grass in the family Poaceae (true grasses), distributed around the Mediterranean and the Middle East. It has been widely introduced throughout drier parts of the world, including parts of North America, South America, South Africa, Korea, Australia, and New Zealand.[1] Individuals can reach 20 cm (8 in).[2]
The following subtaxa are accepted:[1]
Catapodium rigidum, ferngrass, is a species of annual grass in the family Poaceae (true grasses), distributed around the Mediterranean and the Middle East. It has been widely introduced throughout drier parts of the world, including parts of North America, South America, South Africa, Korea, Australia, and New Zealand. Individuals can reach 20 cm (8 in).
Catapodium rigidum, esperante rigida poo, estas vegetala specio de la subfamilio de Pooideae. Ĝi estas unujara. Rigidum signifas latine rigida.
Ĝi altas 5-25 cm. Ĝia ligulo estas longaj. Ĝi havas senaristajn plurflorajn spiketojn.
Ĝi estas palearkta specio. Ĝi vivas en seka medio.
Catapodium rigidum, esperante rigida poo, estas vegetala specio de la subfamilio de Pooideae. Ĝi estas unujara. Rigidum signifas latine rigida.
Tankisoulo (Catapodium rigidum) on heinäkasvien (Poaceae) heimoon ja soulojen (Catapodium) sukuun kuuluva kasvilaji. Se on aikojen kuluessa luokiteltu myös muun muassa natojen (Festuca), nurmikoiden (Poa) sekä sorsimoiden (Glyceria) sukuihin kuuluvaksi. Tankisoulo jaetaan kahteen alalajiin: isotankisoulo (Catapodium rigidum subsp. hemipoa) ja pikkutankisoulo (Catapodium rigidum subsp. rigidum).
Tankisoulo on yksivuotinen ja kasvaa noin 5–30 cm korkeaksi, ja sen varret ovat kohenevia tai polveilevasti kohenevia. Tankisoulon kukinto on röyhy, jossa on ikään kuin kerrannaistähkiä terttumaisessa muodostelmassa. Tankisoulo kukkii touko–heinäkuussa.
Tankisoulo kasvaa kuivilla paikoilla Keski- ja Etelä-Euroopassa, Aasian länsiosissa sekä Afrikan pohjoisosissa.
Tankisoulo (Catapodium rigidum) on heinäkasvien (Poaceae) heimoon ja soulojen (Catapodium) sukuun kuuluva kasvilaji. Se on aikojen kuluessa luokiteltu myös muun muassa natojen (Festuca), nurmikoiden (Poa) sekä sorsimoiden (Glyceria) sukuihin kuuluvaksi. Tankisoulo jaetaan kahteen alalajiin: isotankisoulo (Catapodium rigidum subsp. hemipoa) ja pikkutankisoulo (Catapodium rigidum subsp. rigidum).
Tankisoulo on yksivuotinen ja kasvaa noin 5–30 cm korkeaksi, ja sen varret ovat kohenevia tai polveilevasti kohenevia. Tankisoulon kukinto on röyhy, jossa on ikään kuin kerrannaistähkiä terttumaisessa muodostelmassa. Tankisoulo kukkii touko–heinäkuussa.
Tankisoulo kasvaa kuivilla paikoilla Keski- ja Etelä-Euroopassa, Aasian länsiosissa sekä Afrikan pohjoisosissa.
Stijf hardgras (Catapodium rigidum) is een eenjarige plant die behoort tot de grassenfamilie. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en stabiel of toegenomen. Stijf hardgras komt voor in Europa, West-Azië en Noord- en Zuid-Afrika. Verder komt de soort voor in Australië, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en de Caribische eilanden. Het aantal chromosomen 2n = 14.
De plant wordt 2 - 25 cm hoog. De vertakte stengels zijn aan de voet geknikt of ze zijn bijna liggend en hebben twee tot vijf knopen.
Het vlakke blad is kaal en aan de randen ruw. De bladschijf is 1 - 8 cm lang en 0,5 - 2 mm breed. De bladscheden zijn glad. Het ingescheurde tongetje is 1 - 3 mm lang.
Stijf hardgras bloeit van mei tot en met juli. De 2 - 8 cm lange en 2,5 brede bloeiwijze is een pluim met tot voorbij het midden van de bloeiwijze iets uitstaande zijtakken. Het 1,5 mm lang gesteelde, lijn-lancetvormige aartje is 4 - 7 mm lang. De aartjes hebben 4 - 10 bloemen Het onderste, een- tot drienervige kelkkafje is 1 - 2 mm lang en het drienervige bovenste is 1,5 - 2,5 mm lang. Het onderste, drienervige kroonkafje (lemma) is 3,1 mm lang en heeft vaak een korte kafnaald. Het tweenervige, lancetvormige, bovenste kroonkafje (palea) is 2 - 2,5 mm lang met aan de kiel korte stekelhaartjes. De bleke helmknoppen zijn 0,3 - 0,6 mm lang.
De 1,6 - 1,8 mm lange, gladde, smal-eliptische vrucht, zaad genoemd, is een graanvrucht.
Bloeiwijze
Vruchten en aartjes
Stijf hardgras komt voor in de duinen op kalkrijke stenige plaatsen en in straten.
Stijf hardgras (Catapodium rigidum) is een eenjarige plant die behoort tot de grassenfamilie. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en stabiel of toegenomen. Stijf hardgras komt voor in Europa, West-Azië en Noord- en Zuid-Afrika. Verder komt de soort voor in Australië, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en de Caribische eilanden. Het aantal chromosomen 2n = 14.
De plant wordt 2 - 25 cm hoog. De vertakte stengels zijn aan de voet geknikt of ze zijn bijna liggend en hebben twee tot vijf knopen.
Het vlakke blad is kaal en aan de randen ruw. De bladschijf is 1 - 8 cm lang en 0,5 - 2 mm breed. De bladscheden zijn glad. Het ingescheurde tongetje is 1 - 3 mm lang.
Stijf hardgras bloeit van mei tot en met juli. De 2 - 8 cm lange en 2,5 brede bloeiwijze is een pluim met tot voorbij het midden van de bloeiwijze iets uitstaande zijtakken. Het 1,5 mm lang gesteelde, lijn-lancetvormige aartje is 4 - 7 mm lang. De aartjes hebben 4 - 10 bloemen Het onderste, een- tot drienervige kelkkafje is 1 - 2 mm lang en het drienervige bovenste is 1,5 - 2,5 mm lang. Het onderste, drienervige kroonkafje (lemma) is 3,1 mm lang en heeft vaak een korte kafnaald. Het tweenervige, lancetvormige, bovenste kroonkafje (palea) is 2 - 2,5 mm lang met aan de kiel korte stekelhaartjes. De bleke helmknoppen zijn 0,3 - 0,6 mm lang.
De 1,6 - 1,8 mm lange, gladde, smal-eliptische vrucht, zaad genoemd, is een graanvrucht.
Bloeiwijze
Vruchten en aartjes
Stijf hardgras komt voor in de duinen op kalkrijke stenige plaatsen en in straten.
Catapodium rigidum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) Dony, tendo sido publicada em Flora of Bedfordshire 437. 1953.[1]
O seu nome comum é desmazéria-rija.[2]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente no Arquipélago da Madeira.
Em termos de naturalidade é nativa da região atrás indicada.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Catapodium rigidum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) Dony, tendo sido publicada em Flora of Bedfordshire 437. 1953.
O seu nome comum é desmazéria-rija.
Етимологія: грец. κατά — «внизу», грец. ποδιών — «мала ступня», посилаючись на те, що колоски мають короткі квітконіжки[1]. лат. rigidus — «жорсткий».
Зеленувата або сиза рослина. Стебла до 40 см, прямостоячі, злегка ребристі, голі. Листові пластини до 12 см в довжину і 0,5–3,5 (-4) мм шириною, плоскі. Суцвіття 2 до 8 сантиметрів в довжину і 2,5 см в ширину. Колоски довжиною від 4 до 7 мм. Плоди від 1,6 до 1,8 мм у довжину, гладкі й голі, вузькі еліптичні. Цвіте з березня по червень.
Північна Африка: Алжир; Єгипет; Лівія; Марокко; Туніс. Західна Азія: Кіпр; Іран; Ірак; Ізраїль; Йорданія; Ліван; Туреччина. Кавказ: Вірменія; Азербайджан; Грузія; Росія — Дагестан. Європа: Ірландія; Об'єднане Королівство; Бельгія; Німеччина; Нідерланди; Швейцарія; Україна[2] [вкл. Крим[3]]; Албанія; Болгарія; Хорватія; Греція [вкл. Крит]; Італія [вкл. Сардинія, Сицилія]; Румунія; Сербія; Словенія; Франція [вкл. Корсика]; Португалія [вкл. Мадейра]; Гібралтар; Іспанія [вкл. Балеарські острови].
_(6869557583).jpg)
Це незавершена стаття про Тонконогові.Catapodium rigidum là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) C.E.Hubb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1953.[1]
Catapodium rigidum là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) C.E.Hubb. mô tả khoa học đầu tiên năm 1953.
