dcsimg
Image of Mediterranean False-brome
Creatures » » Plants » » Dicotyledons » » True Grasses »

Mediterranean False Brome

Brachypodium retusum (Pers.) P. Beauv.

Brachypodium retusum ( Asturian )

provided by wikipedia AST
Pa ver yesqueru, Yesqueru (dixebra).

Brachypodium retusum ye una especie de la planta yerbácea perteneciente a familia de les poacees.

 src=
Pastio
 src=
Brachypodium retusum Collserola.jpgBrachypodium retusum na Sierra de Collserola
 src=
Nel so hábitat
 src=
Nel so hábitat

Descripción

Ye una planta perenne, rizomatusa, con rizoma ramificáu. Tarmos de (12-) 40-60 (-140) cm, erectos, con más de 2 nuedos y fueyes numberoses, glaucos, escábridos. Fueyes con lígula de 0,5-1,5 (-2,5) mm, arrondada o truncada, con marxe ciliolado-pubérulo; llimbu de 7-50 cm x 0,5-5 mm, xeneralmente convoluto, junciforme, patente o erecto-patente, bien frecuentemente curváu y en disposición claramente dística, con nervios numberosos y bien marcaos. Espiga con raquis d'hasta 10,5 cm, ríxidu o flexuoso, con 1-9 espiguillas. Pedúnculos de la espiguilla de 1-2,5 mm. Espiguillas de (13-) 20-46 mm, frecuentemente falcada na antesis, con (5-) 10-18 flores. Glumes agudes, mucronaes, coriacees; la inferior de (4-) 6-7,5 mm, con 5-7 nervios; la cimera de 6-9,5 mm, con 7 nervios. Lema de 8-13 mm; llanceolada, con 7 nervios; les inferiores de cada espiguilla mucronadas; les más cimeres con aresta d'hasta 3,5 mm. Pálea de 6-10 mm, más curtia o llixeramente más llarga que la lema. Anteres de 5-6 mm. Floria de Mayu a Xunu.[1]

Distribución

Distribuyir pol norte d'África (Arxelia), sudoeste d'Asia (Turquía), sur d'Europa (Albania; Grecia; Creta; Italia; Cerdeña; Sicilia; Yugoslavia; Francia; Córcega; España; Portugal, Península Ibérica;

Hábitat

Alcuéntrase en carbes sobre suelos margosos y fisuras de roques caliares.

Propiedaes

Ye una planta que tien usos melecinales como hipotensor, antidiarréico, astrinxente, diuréticu, antiinflamatoriu y pa baños dérmicos.[2] Tamién s'usa en xardinería y pa la proteición, estabilización y fixación del suelu en turries seques y cascayosos.[3]

Taxonomía

Brachypodium retusum describióse por (Pers.) P.Beauv. y espublizóse en Essai d'une Nouvelle Agrostographie 101, 155, 156. 1812.[4]

Citoloxía

Númberu de cromosomes de Brachypodium retusum (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: 2n=42, 46[5]

Etimoloxía

Brachypodium: nome xenéricu que remanez del griegu brachys (curtiu) y podion (pie pequeñu), en referencia a les espiguillas subsésiles.[6]

retusum: epítetu llatín que significa "punta roma, con mozquetes"[7]

Sinonimia
  • Brachypodium allionii C.Presl
  • Brachypodium bofillii Sennen
  • Brachypodium boissieri Nyman
  • Brachypodium caespitosum (Desf.) C.Presl
  • Brachypodium caespitosum (Desf.) Henrard
  • Brachypodium capillifolium Sennen
  • Brachypodium hostii Link
  • Brachypodium mucronatum Willk.
  • Brachypodium obtusifolium Link
  • Brachypodium obtusifolium (Boiss.) Boiss.
  • Brachypodium phoenicoides var. bracteolatum Guss.
  • Brachypodium phoenicoides var. mucronatum (Willk.) Henriq.
  • Brachypodium pinnatum var. mucronatum (Willk.) Pérez Lara
  • Brachypodium plukenetii (All.) Link
  • Brachypodium ramosum Roem. & Schult.
  • Brachypodium × willkommii Sennen ex St.-Yves
  • Brachypodium wilsonis Sennen ex St.-Yves [
  • Bromus pluckenetii All.
  • Bromus retusus Pers.
  • Festuca caespitosa Desf.
  • Festuca mucronata (Willk.) C. Muell. ex Walp.
  • Festuca obtusifolia Lag. ex Link
  • Festuca ramosa (Roem. & Schult.) Roth
  • Triticum caespitosum (Desf.) DC.
  • Triticum obtusifolium (Link) Boiss.[8]

Nome común

  • Castellanu: cebada, cervero, fenal, fenazo, grama colgante, yerba yesquero, lastoncillo, lastón, lastón mediterraneu, lastón ramosu, pastillo, campera, campera burrera, serveros, zervero.[9]

Ver tamién

Referencies

  1. [http://www.floravascular.com/index.php?spp=Brachypodium%20retusum
  2. Pardo, M. 1997. https://www.academia.edu/1195544/Usos_pocu_frecuentes_de_delles_gramineas Usos pocu frecuentes de delles gramínees]. Quercus 140: 37-39.
  3. «Brachypodium retusum» a Carex Vivers. Data consulta: 10 de març de 2014.
  4. «Brachypodium retusum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 6 de febreru de 2013.
  5. Brachypodium boissieri Nyman. An endemic grass species of Southern Spain. Schippmann, O. (1990) Lagascalia 15(2): 179-188
  6. Watson L, Dallwitz MJ. (2008). «The grass xenera of the world: descriptions, illustrations, identification, and information retrieval; including synonyms, morphology, anatomy, physiology, phytochemistry, cytology, classification, pathogens, world and local distribution, and references». The Grass Xenera of the World. Consultáu'l 19 d'agostu de 2009.
  7. N'Epítetos Botánicos
  8. Brachypodium retusum en PlantList
  9. «Brachypodium retusum». Real Xardín Botánicu: Proyeutu Anthos. Consultáu'l 6 de febreru de 2013.

Bibliografía

  1. AFPD. 2008. African Flowering Plants Database - Base de Donnees des Plantes a Fleurs D'Afrique.
  2. Phillips, S. 1995. Poaceae (Gramineae). Fl. Ethiopia 7: i–xx, 1–420.

Enllaces esternos

Cymbidium Clarisse Austin 'Best Pink' Flowers 2000px.JPG Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST

Brachypodium retusum: Brief Summary ( Asturian )

provided by wikipedia AST
Brachypodium retusum Pa ver yesqueru, Yesqueru (dixebra).

Brachypodium retusum ye una especie de la planta yerbácea perteneciente a familia de les poacees.

 src= Pastio  src= Brachypodium retusum Collserola.jpgBrachypodium retusum na Sierra de Collserola  src= Nel so hábitat  src= Nel so hábitat
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST

Llistó ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El llistó[2] [Brachypodium retusum (Pers.) Beauv.] és una planta herbàcia habitual a erms i prats. Pertany a la família de les poàcies. Té les tiges folioses ramificades, amb fulles disposades a banda i banda (dístiques), de vegades gairebé perpendiculars a la fulla. És un camèfit, o sigui, no perd les parts aèries a l'estació desfavorable. Herba molt comuna a les contrades mediterrànies en comunitats més o menys obertes, des del carrascars i les garrigues a diferents tipus de prats. A sòls prims i eixuts s'hi fa una comunitat, el llistonar, en què és l'espècie dominant.[3] Als Països Catalans el llistó és comú arreu, excepte cap al Pirineu, on esdevé més rar, i se'l pot trobar des dels 0 fins als 1.700 m d'altitud.[4] Es troba a tot el sud d'Europa, el nord d'Àfrica i el proper orient fins a Aràbia.[5] És una planta que té usos medicinals com a hipotensor, antidiarreic, astringent, diürètic, antiinflamatori i per a banys dèrmics.[6] També s'usa en jardineria i per a la protecció, estabilització i fixació del sòl a talussos secs i pedregosos.[7]

Referències

  1. «Brachypodium retusum» a EOL. Data consulta: 10 de març de 2014.
  2. «llistó». L'Enciclopèdia.cat. Barcelona: Grup Enciclopèdia Catalana.
  3. Folch i Guillèn, Ramon. Vegetació dels Països Catalans. 1986a ed.. Barcelona: Ketres, 1980, p. 541 pàgines + mapa. ISBN 84-85256-62-X.
  4. de Bolòs, Oriol; Vigo, Josep; Masalles, Ramon M.; Ninot, Josep M. «Gramínies». A: Flora Manual dels Països Catalans (en català). 2a Edició. Barcelona: Portic Natura, 1993, p. 1116. ISBN 8473064003.
  5. Clayton, W.D., Harman, K.T. et Williamson, H. Brachypodium distachyon, Brachypodium pringlei i Brachypodium retusum dins de GrassBase - The Online World Grass Flora - Informació sobre aquestes espècies (anglès)
  6. Pardo, M. 1997. Usos poco frecuentes de algunas gramíneas. Quercus 140: 37-39.
  7. «Brachypodium retusum» a Carex Vivers. Data consulta: 10 de març de 2014.
En altres projectes de Wikimedia:
Commons
Commons Modifica l'enllaç a Wikidata
Viccionari
Viccionari
Viquiespècies
Viquiespècies
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Llistó: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El llistó [Brachypodium retusum (Pers.) Beauv.] és una planta herbàcia habitual a erms i prats. Pertany a la família de les poàcies. Té les tiges folioses ramificades, amb fulles disposades a banda i banda (dístiques), de vegades gairebé perpendiculars a la fulla. És un camèfit, o sigui, no perd les parts aèries a l'estació desfavorable. Herba molt comuna a les contrades mediterrànies en comunitats més o menys obertes, des del carrascars i les garrigues a diferents tipus de prats. A sòls prims i eixuts s'hi fa una comunitat, el llistonar, en què és l'espècie dominant. Als Països Catalans el llistó és comú arreu, excepte cap al Pirineu, on esdevé més rar, i se'l pot trobar des dels 0 fins als 1.700 m d'altitud. Es troba a tot el sud d'Europa, el nord d'Àfrica i el proper orient fins a Aràbia. És una planta que té usos medicinals com a hipotensor, antidiarreic, astringent, diürètic, antiinflamatori i per a banys dèrmics. També s'usa en jardineria i per a la protecció, estabilització i fixació del sòl a talussos secs i pedregosos.

 src=

Brachypodium retusum, llistó, a Canyelles (Garraf), a l'hivern. Observeu la migradesa del sòl

 src=

Brachypodium retusum, llistó, a la Serra de Collserola, prop de Can Sauró

 src=

Espiguetes seques de l'any anterior, a la Serra de les Torretes, prop de Martorell

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Ästige Zwenke ( German )

provided by wikipedia DE

Die Ästige Zwenke[1] (Brachypodium retusum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Zwenken (Brachypodium) innerhalb der Familie der Süßgräser (Poaceae).

Beschreibung

Die Ästige Zwenke ist ein ausdauerndes Gras, das 20–60 Zentimeter hoch wird und das zahlreiche unterirdische Ausläufer entwickelt. Die Sprosse dauern oft mehr als eine Vegetationsperiode aus. Die Halme sind 10–65 Zentimeter hoch. Die graugrünen Stängelblätter sind zweizeilig angeordnet. Das Blatthäutchen ist 1 Millimeter lang, stumpf und gewimpert. Die Blattspreite ist am vorderen Ende zugespitzt und nicht sichelförmig. Die Halmblätter sind 2,3–6,5(–11) Zentimeter lang und 1,5–3 Millimeter breit und später meist eingerollt. Die Blütentraube trägt 1–4(–7) Ährchen, die sehr kurz gestielt sind. Ein Ährchen umfasst 10–18 Blüten. Die obere Hüllspelze ist spitz oder mit einer kurzen Granne besetzt. Die Granne der Deckspelze der oberen Blüten ist 0,7–3,4 Millimeter lang.[2]

Die Blütezeit ist April bis Juli.[1]

Verbreitung

Brachypodium retusum kommt vom Mittelmeergebiet bis zum Kaukasus und von Äthiopien bis zur Arabischen Halbinsel vor.[3] Die Art wächst in lichten Wäldern, in der Garigue, in der Macchie und im Kulturland.[1]

Taxonomie

Die Ästige Zwenke wurde von Christian Hendrik Persoon als Bromus retusus in Syn. Pl. 1: 96 (1805) erstbeschrieben. Ambroise Marie François Joseph Palisot de Beauvois hat sie in Ess. Agrostogr.: 101, 155 (1812) in die Gattung Brachypodium gestellt. Synonyme für Brachypodium retusum (Pers.) P.Beauv. sind: Bromus plukenetii All., Brachypodium ramosum Roem. & Schult., Festuca caespitosa Desf., Brachypodium plukenetii (All.) C.Presl und Triticum caespitosum (Desf.) DC.[3]

Einzelnachweise

  1. a b c Peter Schönfelder, Ingrid Schönfelder: Die neue Kosmos-Mittelmeerflora. Franckh-Kosmos-Verlag, Stuttgart 2008, ISBN 978-3-440-10742-3, S. 402.
  2. U.Schippmann: Revision der europäischen Arten der Gattung Brachypodium. In: Boissiera 45, 1–249, 1991.
  3. a b Rafaël Govaerts (Hrsg.): Brachypodium retusum. In: World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) – The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, abgerufen am 20. Juni 2020.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Ästige Zwenke: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Die Ästige Zwenke (Brachypodium retusum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Zwenken (Brachypodium) innerhalb der Familie der Süßgräser (Poaceae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Brachypodium retusum

provided by wikipedia EN

Brachypodium retusum, the Mediterranean false brome, is a species of perennial grass in the family Poaceae (true grasses). They have a self-supporting growth form and simple, broad leaves and dry fruit. Individuals can grow to 0.8m tall.[1][2]

Sources

Definition of Free Cultural Works logo notext.svg This article incorporates text from a free content work. Licensed under CC0 (license statement/permission). Text taken from Brachypodium retusum​, . Encyclopedia of Life.

References

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Brachypodium retusum: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Brachypodium retusum, the Mediterranean false brome, is a species of perennial grass in the family Poaceae (true grasses). They have a self-supporting growth form and simple, broad leaves and dry fruit. Individuals can grow to 0.8m tall.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Brachypodium retusum ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Brachypodium retusum es una especie de la planta herbácea perteneciente a familia de las poáceas.

 src=
Pasto
 src=
Brachypodium retusum en la sierra de Collserola
 src=
En su hábitat
 src=
En su hábitat

Descripción

Es una planta perenne, rizomatosa, con rizoma ramificado. Tallos de (12-) 40-60 (-140) cm, erectos, con más de 2 nudos y hojas numerosas, glaucos, escábridos. Hojas con lígula de 0,5-1,5 (-2,5) mm, redondeada o truncada, con margen ciliolado-pubérulo; limbo de 7-50 cm x 0,5-5 mm, generalmente convoluto, junciforme, patente o erecto-patente, muy frecuentemente curvado y en disposición claramente dística, con nervios numerosos y muy marcados. Espiga con raquis de hasta 10,5 cm, rígido o flexuoso, con 1-9 espiguillas. Pedúnculos de la espiguilla de 1-2,5 mm. Espiguillas de (13-) 20-46 mm, frecuentemente falcada en la antesis, con (5-) 10-18 flores. Glumas agudas, mucronadas, coriáceas; la inferior de (4-) 6-7,5 mm, con 5-7 nervios; la superior de 6-9,5 mm, con 7 nervios. Lema de 8-13 mm; lanceolada, con 7 nervios; las inferiores de cada espiguilla mucronadas; las más superiores con arista de hasta 3,5 mm. Pálea de 6-10 mm, más corta o ligeramente más larga que la lema. Anteras de 5-6 mm. Florece de mayo a junio.[1]

Distribución

Se distribuye por el norte de África (Argelia), sudoeste de Asia (Turquía) y el sur de Europa (Albania, Grecia, Creta, Italia, Cerdeña, Sicilia, Yugoslavia, Francia, Córcega, España y Portugal).

Hábitat

Se encuentra en matorrales sobre suelos margosos y fisuras de rocas calcáreas.

Propiedades

Es una planta que tiene usos medicinales como hipotensor, antidiarréico, astringente, diurético, antiinflamatorio y para baños dérmicos.[2]​ También se usa en jardinería y para la protección, estabilización y fijación del suelo en taludes secos y pedregosos.[3]

Taxonomía

Brachypodium retusum fue descrita por (Pers.) P.Beauv. y publicado en Essai d'une Nouvelle Agrostographie 101, 155, 156. 1812.[4]

Citología

Número de cromosomas de Brachypodium retusum (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: 2n=42, 46[5]

Etimología

Brachypodium: nombre genérico que deriva del griego brachys (corto) y podion (pie pequeño), en referencia a las espiguillas subsésiles.[6]

retusum: epíteto latino que significa "punta roma, con muescas"[7]

Sinonimia
  • Brachypodium allionii C.Presl
  • Brachypodium bofillii Sennen
  • Brachypodium boissieri Nyman
  • Brachypodium caespitosum (Desf.) C.Presl
  • Brachypodium caespitosum (Desf.) Henrard
  • Brachypodium capillifolium Sennen
  • Brachypodium hostii Link
  • Brachypodium mucronatum Willk.
  • Brachypodium obtusifolium Link
  • Brachypodium obtusifolium (Boiss.) Boiss.
  • Brachypodium phoenicoides var. bracteolatum Guss.
  • Brachypodium phoenicoides var. mucronatum (Willk.) Henriq.
  • Brachypodium pinnatum var. mucronatum (Willk.) Pérez Lara
  • Brachypodium plukenetii (All.) Link
  • Brachypodium ramosum Roem. & Schult.
  • Brachypodium × willkommii Sennen ex St.-Yves
  • Brachypodium wilsonis Sennen ex St.-Yves [
  • Bromus pluckenetii All.
  • Bromus retusus Pers.
  • Festuca caespitosa Desf.
  • Festuca mucronata (Willk.) C. Muell. ex Walp.
  • Festuca obtusifolia Lag. ex Link
  • Festuca ramosa (Roem. & Schult.) Roth
  • Triticum caespitosum (Desf.) DC.
  • Triticum obtusifolium (Link) Boiss.[8]

Nombre común

Son nombres comunes en castellano: cebada, cervero, fenal, fenazo,[9]​ grama colgante, hierba yesquera, lastoncillo, lastón,[9]​ lastón mediterráneo, lastón ramoso, pastillo, pasto, pasto burrero, serveros, zervero.[10]

Véase también

Referencias

  1. «Brachypodium retusum (Pers.) Beauv. Agrost. 101, 155 (1812)». Flora Vascular. Consultado el 14 de noviembre de 2018.
  2. Pardo, M. 1997. https://www.academia.edu/1195544/Usos_poco_frecuentes_de_algunas_gramineas Usos poco frecuentes de algunas gramíneas]. Quercus 140: 37-39.
  3. «Brachypodium retusum» a Carex Vivers. Data consulta: 10 de març de 2014.
  4. «Brachypodium retusum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 6 de febrero de 2013.
  5. Brachypodium boissieri Nyman. An endemic grass species of Southern Spain. Schippmann, U. (1990) Lagascalia 15(2): 179-188
  6. Watson L, Dallwitz MJ. (2008). «The grass genera of the world: descriptions, illustrations, identification, and information retrieval; including synonyms, morphology, anatomy, physiology, phytochemistry, cytology, classification, pathogens, world and local distribution, and references». The Grass Genera of the World. Consultado el 19 de agosto de 2009.
  7. En Epítetos Botánicos
  8. Brachypodium retusum en PlantList
  9. a b «Pine forest, common flora». Consultado el 16 de octubre de 2021.
  10. «Brachypodium retusum». Real Jardín Botánico: Proyecto Anthos. Consultado el 6 de febrero de 2013.

Bibliografía

  1. AFPD. 2008. African Flowering Plants Database - Base de Donnees des Plantes a Fleurs D'Afrique.
  2. Phillips, S. 1995. Poaceae (Gramineae). Fl. Ethiopia 7: i–xx, 1–420.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Brachypodium retusum: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Brachypodium retusum es una especie de la planta herbácea perteneciente a familia de las poáceas.

 src= Pasto  src= Brachypodium retusum en la sierra de Collserola  src= En su hábitat  src= En su hábitat
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Brachypodium retusum ( Basque )

provided by wikipedia EU

Brachypodium retusum Poaceae familiako landare belarkara da, Mediterraneoko eremu epeletatik, tartean Bardeetatik, zabalduta dagoena. Eremu karedunetan tipikoa da eta 40–140 zentimetroko altuera izan ohi du.

Erreferentziak


Biologia Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Brachypodium retusum: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Brachypodium retusum Poaceae familiako landare belarkara da, Mediterraneoko eremu epeletatik, tartean Bardeetatik, zabalduta dagoena. Eremu karedunetan tipikoa da eta 40–140 zentimetroko altuera izan ohi du.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Brachypodium ramosum ( French )

provided by wikipedia FR

Brachypodium retusum, le Brachypode rameux, est une plante herbacée du genre Brachypodium et de la famille des Poacées.

Notes et références

  1. « IPNI Plant Name Details », sur www.ipni.org (consulté le 14 août 2017)

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Brachypodium ramosum: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Brachypodium retusum, le Brachypode rameux, est une plante herbacée du genre Brachypodium et de la famille des Poacées.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Razgranjena kostrika ( Croatian )

provided by wikipedia hr Croatian

Razgranjena kostrika (goromuž, lat. Brachypodium retusum), vrsta trajnice iz roda kostrika, porodica trava. Jednosupnica je, rasprostranjena na području Mediterana (Europa i Afrika), Kavkaza (Transkavkaz i Ciskavkaz), Saudijska Arabija, Jemen.

Raste po suhim travnjacima, a u Hrvtaskoj je ima u Parku prirode telašćica gdje je karkteristična i koja na tlu čini gust tepih. Najsjevernije nalazište uz istočnojadransku obalu joj je otok Lošinj[1]

Logotip Zajedničkog poslužitelja
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Razgranjena kostrika
Logotip Wikivrsta
Wikivrste imaju podatke o: Brachypodium retusum

Izvori

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori i urednici Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia hr Croatian

Brachypodium retusum ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il paléo delle garighe (nome scientifico Brachypodium retusum Pers. & P.Beauv., 1812) è una specie di pianta spermatofita monocotiledone appartenente alla famiglia Poaceae (sottofamiglia Pooideae ex Graminaceae).[1]

Etimologia

Il nome generico (Brachypodium) deriva da due parole greche ("brachys" = breve e "podion" = piccolo piede) e fa riferimento ai pedicelli molto corti delle spighette.[2] L'epiteto specifico (retusum) si riferisce all'apice dei lemmi arrotondati, smussati o dentellati a volte con un piccolo mucro.[3]

Il binomio scientifico di questa pianta è stato proposto inizialmente botanico e micologo sudafricano Christian Hendrik Persoon (Stellenbosch, 1º febbraio 1761 – Parigi, 16 novembre 1836), perfezionato successivamente dal naturalista e botanico francese Ambroise Marie François Joseph Palisot de Beauvois (Arras, 27 luglio 1752 – Parigi, 21 gennaio 1820) nella pubblicazione "Essai d'une Nouvelle Agrostographie; ou Nouveaux Genres des Graminées; Avec Figures Représentant les Caractéres de tous le Genres. Imprimerie de Fain. Paris"[4] del 1812.[5]

Descrizione

 src=
Il portamento
 src=
Le foglie
 src=
Infiorescenza
 src=
Spighetta generica con tre fiori diversi

Queste piante arrivano ad una altezza di 2 - 6 dm. La forma biologica è emicriptofita cespitosa (H caesp), sono piante erbacee, bienni o perenni, con gemme svernanti al livello del suolo e protette dalla lettiera o dalla neve e presentano ciuffi fitti di foglie che si dipartono dal suolo. Queste piante in genere formano dei popolamenti a tappeto con estensione fino a qualche metro.[6][7][8][9][10][11][12]

Radici

Le radici sono secondarie da rizoma (fascicolate). Il rizoma è stolonifero e lungamente strisciante; a volte può essere squamoso.

Fusto

La parte aerea del fusto è un culmo eretto e ascendente o genicolato, glabro, liscio e nudo nella parte apicale. Lunghezza del fusto: 30 – 60 cm.

Foglie

Le foglie lungo il culmo sono disposte in modo alterno, sono distiche e si originano dai vari nodi. Sono composte da una guaina, una ligula e una lamina. Le venature sono parallelinervie. Non sono presenti i pseudopiccioli e, nell'epidermide delle foglia, le papille.

  • Guaina: la guaina è abbracciante il fusto e in genere è priva di auricole; le guaine sono glabre.
  • Ligula: la ligula, membranosa, a volte cigliata, è tronca.
  • Lamina: la lamina, rigida, glauca e glabra, è del tipo convoluto-giunchiforme; le foglie dei getti sterili sono patenti-subdistiche. In sezione in corrispondenza ai fasci principali tra l'epidermide superiore e quella inferiore sono presenti dei pilastri continui di sclerenchima; sulla pagina superiore sono presenti delle coste arrotondate (quelle maggiori in sezione sono semicircolari). Il colore inizialmente è verde pallido, poi con lo sviluppo della pianta le foglie diventano rosso-bruno. Dimensioni delle foglie: lunghezza 2 – 10 cm; larghezza 1 – 3 mm.

Infiorescenza

Infiorescenza principale (sinfiorescenza o semplicemente spiga): le infiorescenze, composte da racemi, in genere non sono ramificate e sono formate da 1 - 4 spighette ed hanno la forma di una pannocchia un po' incurvata all'apice. La fillotassi dell'inflorescenza inizialmente è a due livelli, anche se le successive ramificazioni la fa apparire a spirale. Dimensione dell'infiorescenza: 4 – 10 cm.

Spighetta

Infiorescenza secondaria (o spighetta): le spighette sessili o peduncolate, compresse lateralmente e con forme lanceolate o oblunghe, spesso incurvate a falce, sottese da due brattee distiche e strettamente sovrapposte chiamate glume (inferiore e superiore), sono formate da 9 - 11 (massimo 15) fiori. Possono essere presenti dei fiori sterili; in questo caso sono in posizione distale rispetto a quelli fertili. Alla base di ogni fiore sono presenti due brattee: la palea e il lemma. La disarticolazione avviene con la rottura della rachilla tra i fiori fertili o sopra le glume persistenti. Lunghezza delle spighette: 22 – 32 mm.

  • Glume: le glume, con forme lanceolate o oblungo-lanceolate, sono più corte dei fiori ed hanno apici acuti o acuminati; hanno 5 - 7 venature longitudinali. Lunghezza della gluma superiore: 4 – 5 mm. Lunghezza della gluma inferiore: 6 – 7 mm.
  • Palea: la palea è un profillo con due venature; può essere cigliata (presenta dei peli rigidi sul margine della metà superiore).
  • Lemma: il lemma a volte è pubescente e con forme arrotondate nella parte prossimale; le sue vene non convergono verso l'apice, che è ottuso o acuto e ruvido. Alla fine del lemma è presente una resta.

Fiore

I fiori fertili sono attinomorfi formati da 3 verticilli: perianzio ridotto, androceo e gineceo.

  • Formula fiorale. Per la famiglia di queste piante viene indicata la seguente formula fiorale:[7]
*, P 2, A (1-)3(-6), G (2–3) supero, cariosside.

Frutti

I frutti sono del tipo cariosside, ossia sono dei piccoli chicchi indeiscenti, con forme ovoidali, nei quali il pericarpo è formato da una sottile parete che circonda il singolo seme. In particolare il pericarpo è fuso al seme ed è aderente. L'endocarpo non è indurito e l'ilo è lungo e lineare. L'embrione è piccolo e provvisto di epiblasto ha un solo cotiledone altamente modificato (scutello senza fessura) in posizione laterale. I margini embrionali della foglia non si sovrappongono.

Riproduzione

Come gran parte delle Poaceae, le specie di questo genere si riproducono per impollinazione anemogama. Gli stigmi più o meno piumosi sono una caratteristica importante per catturare meglio il polline aereo. La dispersione dei semi avviene inizialmente a opera del vento (dispersione anemocora) e una volta giunti a terra grazie all'azione di insetti come le formiche (mirmecoria).

Distribuzione e habitat

 src=
Distribuzione della pianta
(Distribuzione regionale[13] – Distribuzione alpina[14])

Fitosociologia

Areale alpino

Dal punto di vista fitosociologico alpino la specie di questa voce appartiene alla seguente comunità vegetale:[14]

  • Formazione: delle comunità a emicriptofite e camefite delle praterie rase magre secche
    • Classe: Lygeo-Stipetea

Areale italiano

Per l'areale completo italiano la specie di questa voce appartiene alla seguente comunità vegetale:[16]

  • Macrotipologia: vegetazione erbacea sinantropica, ruderale e megaforbieti
    • Classe: Artemisietea vulgaris Lohmeyer, Preising & Tüxen ex Von Rochow, 1951
      • Ordine: Brachypodio ramosi-Dactyletalia hispanicae Biondi, Filigheddu & Farris, 2001
        • Alleanza: Thero-Brachypodion ramosi Br.-Bl., 1925

Descrizione. L'alleanza Thero-Brachypodion ramosi è relativa alle comunità perenni, xerofitiche che si sviluppano in climi aridi e sottili spessore del suolo; in particolare si sviluppano nelle radure delle comunità arbustive, delle garighe o di praterie più mature. La distribuzione delle specie di questa alleanza è soprattutto nei territori del Mediterraneo occidentale (Penisola Iberica, Francia meridionale, Italia meridionale, Sicilia, Sardegna, Malta, Grecia, Creta e Tunisia). Questa cenosi si appoggia su differenti tipi di substrato, principalmente in habitat rocciosi, con substrati incoerenti. I piani bioclimatici interessati sono: da quello termomediterraneo a quello supramediterraneo.[17]

Specie presenti nell'associazione: Dactylis hispanica, Asphodelus ramosus, Anthyllis vulneraria, Carlina corymbosa, Sedum sediforme, Reichardia picroides, Phlomis lychnitis e Avenula bromoides.

Altre alleanze per questa specie sono:[16]

  • Hyparrhenion hirtae

Tassonomia

La famiglia di appartenenza di questa specie (Poaceae) comprende circa 650 generi e 9.700 specie (secondo altri Autori 670 generi e 9.500[10]). Con una distribuzione cosmopolita è una delle famiglie più numerose e più importanti del gruppo delle monocotiledoni e di grande interesse economico: tre quarti delle terre coltivate del mondo produce cereali (più del 50% delle calorie umane proviene dalle graminacee). La famiglia è suddivisa in 11 sottofamiglie, il genere Brachypodium è descritto all'interno della sottofamiglia Pooideae e raccoglie circa due dozzine di specie distribuite nelle zone temperate in tutto il mondo.[6][7]

Il basionimo per questa specie è: Bromus retusus Pers., 1805.[14]

Filogenesi

La tribù Brachypodieae (e quindi anche il genere Brachypodium) è descritta all'interno della supertribù Stipodae L. Liu, 1980. La supertribù Stipodae (formata dalle tribù Ampelodesmeae, Stipeae, Brachypodieae e Diarrheneae) è il quarto nodo della sottofamiglia Pooideae ad essersi evoluto (gli altri tre precedenti sono la tribù Brachyelytreae, e le supertribù Nardodae e Melicodae). All'interno della supertribù, la tribù Brachypodieae è stata la più recente ad evolversi.[18]

Il genere presenta la seguente sinapomorfia: le celle sussidiarie degli stomi sono parallele.[6]

Alcuni studi di tipo filogenetico (analisi molecolari sul DNA - due geni di plastidi e cinque geni nucleari) indicano che la specie di questa voce potrebbe essere vicina evolutivamente alla specie Brachypodium pinnatum[19] oltre che morfologicamente.[8]

Il numero cromosomico di B. retusum è: 2n = 28,31,32,36,40.[20]

Sinonimi

Questa entità ha avuto nel tempo diverse nomenclature. L'elenco seguente indica alcuni tra i sinonimi più frequenti:[1]

  • Brachypodium allionii C.Presl
  • Brachypodium bofillii Sennen
  • Brachypodium boissieri Nyman
  • Brachypodium boissieri f. aristatum H.Lindb.
  • Brachypodium caespitosum (Desf.) C.Presl
  • Brachypodium capillifolium Sennen
  • Brachypodium hostii Link
  • Brachypodium mucronatum Willk.
  • Brachypodium obtusifolium Link
  • Brachypodium phoenicoides var. bracteolatum Guss.
  • Brachypodium phoenicoides var. mucronatum (Willk.) Henriq.
  • Brachypodium pinnatum var. mucronatum (Willk.) Pérez Lara
  • Brachypodium pinnatum var. ramosum (Roem. & Schult.) Fiori
  • Brachypodium plukenetii (All.) C.Presl
  • Brachypodium ramosum Roem. & Schult.
  • Brachypodium ramosum subsp. boissieri (Nyman) Nyman
  • Brachypodium ramosum var. boissieri (Nyman) Nyman
  • Brachypodium ramosum subsp. boissieri (Boiss.) St.-Yves
  • Brachypodium ramosum f. capillaceum Maire
  • Brachypodium ramosum f. plukenetii (All.) Hayek
  • Brachypodium ramosum var. plukenetii (All.) Asch. & Graebn.
  • Brachypodium ramosum var. roemeri St.-Yves
  • Brachypodium ramosum var. scabriculme Maire
  • Brachypodium ramosum var. scoparium Sennen
  • Brachypodium wilsonis Sennen ex St.-Yves
  • Bromus pluckenetii All.
  • Bromus retusus Pers.
  • Festuca caespitosa Desf.
  • Festuca obtusifolia Lag. ex Link
  • Festuca ramosa (Roem. & Schult.) Roth
  • Triticum caespitosum (Desf.) DC.
  • Triticum obtusifolium (Link) Boiss.

Note

  1. ^ a b The Plant List, su theplantlist.org. URL consultato il 13 agosto 2019.
  2. ^ Etymo Grasses 2007, pag. 52.
  3. ^ Etymo Grasses 2007, pag.247.
  4. ^ BHL - Biodiversity Heritage Library, su biodiversitylibrary.org. URL consultato il 13 agosto 2019.
  5. ^ The International Plant Names Index, su ipni.org. URL consultato il 13 agosto 2019.
  6. ^ a b c Kellogg 2015, pag. 222.
  7. ^ a b c Judd et al 2007, pag. 311.
  8. ^ a b Pignatti 1982, Vol. 3 - pag. 532.
  9. ^ Motta 1960, Vol. 1 - pag. 334.
  10. ^ a b Strasburger 2007, pag. 814.
  11. ^ Pasqua et al 2015, pag. 467.
  12. ^ a b KEW science-Plants of the World online, su powo.science.kew.org. URL consultato il 13 agosto 2019.
  13. ^ Conti et al. 2005, pag. 62.
  14. ^ a b c d e Aeschimann et al. 2004, Vol. 2 - pag. 926.
  15. ^ EURO MED - PlantBase, su ww2.bgbm.org. URL consultato il 14 agosto 2019.
  16. ^ a b Prodromo della vegetazione italiana, su prodromo-vegetazione-italia.org. URL consultato il 14 agosto 2019.
  17. ^ Prodromo della vegetazione italiana, su prodromo-vegetazione-italia.org, p. 34.4.1 ALL. THERO-BRACHYPODION RAMOSI BR.-BL. 1925. URL consultato il 14 agosto 2019.
  18. ^ Bete 2014, pag. 19.
  19. ^ Catalan et al. 2012.
  20. ^ Tropicos Database, su tropicos.org. URL consultato il 14 agosto 2019.

Bibliografia

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Brachypodium retusum: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il paléo delle garighe (nome scientifico Brachypodium retusum Pers. & P.Beauv., 1812) è una specie di pianta spermatofita monocotiledone appartenente alla famiglia Poaceae (sottofamiglia Pooideae ex Graminaceae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Brachypodium phoenicoides var. mucronatum ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Brachypodium phoenicoides subsp. mucronatum é uma variedade de planta com flor pertencente à família Poaceae.

A autoridade científica da variedade é (Willk.) Henriq., tendo sido publicada em Boletim da Sociedade Broteriana 20: 154. 1903 (1905).[1][2]

Portugal

Trata-se de uma variedade presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental.

Em termos de naturalidade é nativa da região atrás indicada.

Protecção

Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.

Referências

  1. Castroviejo, S. (coord. gen.). 1986-2012. Flora iberica 1-8, 10-15, 17-18, 21. Real Jardín Botánico, CSIC, Madrid.
  2. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. 7 de Outubro de 2014 http://www.tropicos.org/Name/25544817>

Bibliografia

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Brachypodium phoenicoides var. mucronatum: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Brachypodium phoenicoides subsp. mucronatum é uma variedade de planta com flor pertencente à família Poaceae.

A autoridade científica da variedade é (Willk.) Henriq., tendo sido publicada em Boletim da Sociedade Broteriana 20: 154. 1903 (1905).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Brachypodium retusum ( Ukrainian )

provided by wikipedia UK

Опис

Багаторічна рослина з розгалуженим кореневищем. Стебла (12) 40x60 (-140) см, прямостоячі, з більш ніж 2 вузлами і численним листям. Листова пластина 7-50 см х 0,5-5 мм. Колоски (13-) 20-46 мм, часто серповидні під час цвітіння, з (5) 10-18 квітами. Цвіте з травня по червень.

Поширення

Північна Африка: Алжир; Лівія; Туніс. Західна Азія: Ліван; Сирія; Туреччина. Південна Європа: Албанія; Хорватія; Греція (вкл. Крит); Італія (вкл. Сардинія, Сицилія); Франція (вкл. Корсика); Португалія; Гібралтар; Іспанія (вкл. Балеарські острови). Росте на суглинних ґрунтах і тріщинах вапняку.

Примітки

Галерея

Джерела

Starr 001026-8001 Poa pratensis.jpg Це незавершена стаття про Тонконогові.
Ви можете допомогти проекту, виправивши або дописавши її.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори та редактори Вікіпедії
original
visit source
partner site
wikipedia UK

Brachypodium retusum ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Brachypodium retusum là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (Pers.) P.Beauv. mô tả khoa học đầu tiên năm 1812.[1]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Brachypodium retusum. Truy cập ngày 6 tháng 6 năm 2013.

Liên kết ngoài


Bài viết chủ đề phân họ thực vật Pooideae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Brachypodium retusum: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Brachypodium retusum là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (Pers.) P.Beauv. mô tả khoa học đầu tiên năm 1812.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI