Els hemiciònids (Hemicyonidae) foren una família de carnívors prehistòrics que visqueren entre el Miocè inferior i el Pliocè. Se n'han trobat fòssils a Europa, Turquia i la Xina.[1]
Els hemiciònids (Hemicyonidae) foren una família de carnívors prehistòrics que visqueren entre el Miocè inferior i el Pliocè. Se n'han trobat fòssils a Europa, Turquia i la Xina.
De Hemicyonidae is een familie van uitgestorven roofdieren met uiterlijke kenmerken van zowel de hondachtigen als van de beren. Soorten uit deze familie leefden tijdens het Mioceen en Plioceen in Azië, Europa en Noord-Amerika. De naamgever van de familie is Hemicyon. De hemicyoniden hadden een meer carnivore leefwijze dan de echte beren.
De Hemicyonidae is een familie van uitgestorven roofdieren met uiterlijke kenmerken van zowel de hondachtigen als van de beren. Soorten uit deze familie leefden tijdens het Mioceen en Plioceen in Azië, Europa en Noord-Amerika. De naamgever van de familie is Hemicyon. De hemicyoniden hadden een meer carnivore leefwijze dan de echte beren.
†Hemicyonidae lub Hemicyoninae (z greki "półpsy") – wymarła grupa niedźwiedziopodobnych ssaków z rzędu drapieżnych (Carnivora), klasyfikowana jako odrębna rodzina[1] lub jako podrodzina należąca do niedźwiedziowatych (Ursidae)[2]. Mierzyły około 1,5 metra długości, posiadając 70cm wysokości, proporcje podobne, jak u tygrysa i zęby przypominające psie. Żyły one w miocenie (około 22 miliony lat temu - MLT) W Europie, Azji i Ameryce Północnej, przetrwały prawdopodobnie aż do późnego pliocenu (około 2 MLT) w Eurazji i Afryce. Powszechnie uważa się, że były one ścisłymi mięsożercami i drapieżnikami. W przeciwieństwie do dzisiejszych stopochodnych niedźwiedziowatych zwierzęta te poruszały się na palcach, były więc palcochodne, posiadając długie kości śródstopia, jak np. psowate. Sugeruje to, że te stworzenia musiały być aktywnymi drapieżcami i sprawnymi biegaczami, prawdopodobnie polowały na równinach, możliwe że stadnie.
Klasyfikacja tej rodziny jest skomplikowana. Nieraz dzielona jest pna na 2 podrodziny: Phoberocyoninae (obejmującą rodzaje Phoberocyon i Plithocyon) oraz Hemicyoninae (rodzaje Zaragocyon, Hemicyon i Dinocyon). W Europie zwierzęta te pojawiły się najwcześniej, bo 22,8 –20 MLT w dzisiejszej Hiszpanii, były to Phoberocyon hispanicus z Loranca oraz Zaragocyon daamsi z Cetina de Aragon. Następnie rodzina trwale występowała w Europie. Najwcześniejszym z kolei przedstawicielem w Ameryce Północnej był Phoberocyon johnhenryi z Florydy, 19 - 18 MLT. Główną rolę w klasyfikacji gatunków rodzaju Phoberocyon odgrywa uzębienie żuchwy. m.in. tylne guzki dodatkowe na dolnych przedtrzonowcach czy też diastema pomiędzy nimi. Natomiast wszystkie amerykańskie ssaki omawianej tu rodziny są bardziej zaawansowane i zaliczane do rodzaju Plithocyon. Są one znane z Barstovian w Kalifornii, Nowego Meksyku, Nebraski i Florydy (Love Bone Bed Local Fauna). W Azji najwcześniej pojawił się Phoberocyon youngi z Shanwang (Shandong, 16 MLT). Jest on bardzo bliski amerykańskiemu Phoberocyon johnhenry. Ostatnie znalezisko z Chin pochodzi z formacji Tung-Gur z Mongolii Wewnętrznej (13 MLT). Rozszerzenie zasięgu z Europy na Amerykę Północną prawdopodobnie nastąpiło przed 19 MLT i Plithocyon może być potomkiem rodzaju Phoberocyon.
Rodzaj Agriotherium jest czasami uznawany za przedstawiciela tej rodziny, ponieważ ma z nią wiele wspólnych cech, jak niewydłużone zęby trzonowe, dół przedżwaczowy (ang. premasseteric fossa), co mocno uzasadnia bliższe pokrewieństwo tego rodzaju w stosunku do przedstawicieli Hemicyonidae niż niedźwiedziowatych. Agriotherium znane jest głównie z Azji. Najbardziej prymitywna jego forma znana pochodzi z fauny Hipparion z Hezheng (Gansu, 9 MLT). Kolejne pojawiły się w pliocenie (5,3 do 2 MLT) w Eurazji i Afryce, między 9 a 5,3 MLT w zapisie kopalnym pozostaje luka. W Ameryce Północnej rodzaj ten pojawił się nagle 7 MLT, prawdopodobnie przybył z Azji. Skamieniałości znaleiono w stanach Teksas, Oklahoma, Arizona, Kalifornia. Na tym kontynencie Agrotherium żyło 7 - 5 MLT.
Skamieniałości tejże rodziny mogły być odnalezione także w Panamie (Gaillard Cut Local Fauna), aczkolwiek nie jest rozstrzygnięte, czy nie należą one do Amphicyonidae. Pomimo bliskości Ameryki Południowej wspomniana fauna, wziąwszy pod uwagę kontekst geologiczny, należy wyraźnie do Ameryki Północnej, jest ona datowana na 19,5 do 14 MLT.
†Hemicyonidae lub Hemicyoninae (z greki "półpsy") – wymarła grupa niedźwiedziopodobnych ssaków z rzędu drapieżnych (Carnivora), klasyfikowana jako odrębna rodzina lub jako podrodzina należąca do niedźwiedziowatych (Ursidae). Mierzyły około 1,5 metra długości, posiadając 70cm wysokości, proporcje podobne, jak u tygrysa i zęby przypominające psie. Żyły one w miocenie (około 22 miliony lat temu - MLT) W Europie, Azji i Ameryce Północnej, przetrwały prawdopodobnie aż do późnego pliocenu (około 2 MLT) w Eurazji i Afryce. Powszechnie uważa się, że były one ścisłymi mięsożercami i drapieżnikami. W przeciwieństwie do dzisiejszych stopochodnych niedźwiedziowatych zwierzęta te poruszały się na palcach, były więc palcochodne, posiadając długie kości śródstopia, jak np. psowate. Sugeruje to, że te stworzenia musiały być aktywnymi drapieżcami i sprawnymi biegaczami, prawdopodobnie polowały na równinach, możliwe że stadnie.
Назва родини походить від типового роду Hemicyon, що походить з грец. ἡμικυων, (геміціон) та означає «напівсобака».
Геміционові були поширені в Європі, Північній Америці, Африці і Азії протягом олігоцену та міоцену у межах 33,9-5,3 млн років тому.
Великі м'ясоїдні хижаки, деякі види сягали 2,2 м завдовжки, 1,5 м у холці та важили до 70 кг. Пропорції тіла були як у сучасних великих котячих, але голова та зуби були собачого типу.
半狗科(Hemicyonidae)是一科已滅絕像熊的食肉目動物。牠們長約1.5米,高70厘米,身體比例像虎,而牙齒像狗。牠們生存於2200萬年前中新世的歐洲、亞洲及北美洲至200萬年前漸新世晚期的歐亞大陸及非洲。一般認為半狗科是肉食性及高度掠食的。牠們不像現今的熊般是蹠行的,而是趾行及有長的中骨。從此可見半狗科是活躍的獵食者及奔跑能手,估計是在平原群體獵食的。牠們亦因此像狗而多於像熊。
半狗科的分類一直都很複雜。一些分類法將半狗科細分為兩個亞科,即毛半熊亞科(包括了毛半熊屬及Plithocyon)及半狗亞科(包括Zaragocyon、半熊屬及Dinocyon)。最早出現的半狗科是於2280-2000萬年前出現在西班牙的Phoberocyon hispanicus及Zaragocyon daamsi,而半狗科一直生活在歐洲。最早出現在北美洲的則是1900-1800萬年前的Phoberocyon johnhenryi。這個北美洲物種的下顎齒列特徵顯示較歐洲物種更為進化,在加利福尼亞州、新墨西哥州、內布拉斯加州、懷俄明州及科羅拉多州都有發現這個物種。在亞洲方面,最早的是中國山東山旺的楊氏毛半熊,牠與北美洲的Phoberocyon johnhenry非常接近。最近的是在內蒙古出現。半狗科的擴散可能是於1900萬年前自歐洲至北美洲,而Plithocyon有可能是毛半熊屬的後裔。
郊熊有時被認為是半狗科的成員,原因是牠有很多像半狗科的特徵,這更確切的顯示牠們是半狗科的親屬,而非熊科的親屬。郊熊在亞洲有最長的歷史。最原始及最早的形態是源自於900萬年前甘肅的三趾馬動物群。所有其他的郊熊形態都是於漸新世在歐亞大陸及非洲出現,使在900-530萬年前這個時間出現了一個空隙。在北美洲,郊熊突然在700萬年前出現,有可能是從歐亞大陸遷移過來的。郊熊化石在德克薩斯州、奧克拉荷馬州、加利福尼亞州及阿利桑那州都有發現。郊熊在北美洲及中美洲的出現都限制在亨菲爾階的下半期。[3]
在巴拿馬可能發現了半狗科的化石證據,但卻不肯定是否屬於犬熊科。撇除在地理上接近南美洲,這些化石所在的動物群都是屬於北美洲的,而測年估計是1950-1400萬年前。[4]