Multimedia w Wikimedia Commons Pancernikowate[2] (Dasypodidae) – rodzina ssaków łożyskowych zaliczanych do rzędu pancernikowców[3] (nadrzędu szczerbaków). Obejmuje 8 rodzajów i 20 gatunków.
Pancerniki zamieszkują otwarte tereny Ameryki Południowej, a zasięg występowania jednego gatunku (pancernik dziewięciopaskowy) rozszerza się w ostatnich latach ku północy, dotarł do środkowych Stanów Zjednoczonych.
Charakteryzują się obecnością pancerza złożonego z szeregów łusek kostnych pokrytych warstwą rogową, rzadką sierścią na górnej części ciała i bujnym owłosieniem spodniej. Pancerz okrywa niemal całe ciało z wyjątkiem spodniej części tułowia i wewnętrznych stron kończyn. Pomiędzy łuskami występuje elastyczna skóra zapewniająca im ruchliwość. Poszczególne gatunki różnią się rozmiarami, kształtem pyska, wielkością uszu i liczbą palców. Również liczba zębów jest różna w zależności od gatunku.
Pancerniki są przede wszystkim mięsożerne, zjadają drobne kręgowce, bezkręgowce (głównie owady) i padlinę, rzadziej rośliny. Kopią nory. Żyją zwykle samotnie, niektóre w parach lub małych grupach. Znane z paleocenu Ameryki Południowej.
Gibb i współpracownicy (2016) przenoszą wszystkie wyżej wymienione rodzaje poza rodzajem Dasypus do odrębnej rodziny Chlamyphoridae[4]. Z analiz filogenetycznych przeprowadzonych przez Delsuca i współpracowników (2016) oraz Mitchella i współpracowników (2016) wynika, że pancerniki nie tworzą kladu, do którego nie należałyby także gliptodonty; na tej podstawie Delsuc i współpracownicy (2016) sklasyfikowali gliptodonty jako podrodzinę Glyptodontinae wchodzącą w skład rodziny Chlamyphoridae[5][6].
Pancernikowate (Dasypodidae) – rodzina ssaków łożyskowych zaliczanych do rzędu pancernikowców (nadrzędu szczerbaków). Obejmuje 8 rodzajów i 20 gatunków.
