Ostrożeń krótkołodygowy (Cirsium acaule Scop), nazywany też ostrożeniem bezłodygowym – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. W Polsce średnio pospolity.
Morfologia
- Łodyga
- Nieoskrzydlona, bardzo krótka, nie przekraczająca wysokości 5 cm. Jest to cecha, po której najłatwiej rozróżnić ten gatunek od innych gatunków ostrożenia.
- Liście
- Lancetowate, pierzastosieczne, o jajowatych lub okrągławych odcinkach, 3-5-dłoniasto dzielnych. Na spodniej stronie mają nerwy owłosione kędzierzawoszczeciniastymi włoskami. Są silnie kolczaste, a ich nasada stopniowo zwęża się w ogonek (nie obejmuje on uszkami łodygi).
- Kwiaty
- Zebrane w walcowaty, górą zwężony koszyczek o długości 3-4,5 cm, przeważnie jeden na szczycie łodygi. Listki okrywy koszyczka kłująco zaostrzone. Kwiaty purpurowe, obupłciowe. Górna, nierozszerzona część korony kwiatów jest rozcięta do połowy na 5 łatek.
- Owoc
- O długości 3-4 mm z pierzastym puchem kielichowym o długości 25-30 mm.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Rośnie na suchych łąkach, obrzeżach lasów, w suchych murawach. Kwitnie od lipca do września, roślina owadopylna i wiatrosiewna. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Festuco-Brometea[2]. Liczba chromosomów 2n=32.
Zmienność
Tworzy mieszańce z ostrożeniem błotnym, o. dwubarwnym, o. lancetowatym, o. łąkowym, o. polnym, o. warzywnym.
Przypisy
Bibliografia
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
