Viola biflora L.

Fiołek dwukwiatowy (Viola biflora L.) – gatunek rośliny należący do rodziny fiołkowatych. Występuje w górach Azji, Europy i Ameryki Północnej oraz na obszarach arktycznych. W Polsce występuje w Sudetach i Karpatach.

Morfologia

Kwiat

Morfologia

Łodyga

Wznosząca się, cienka, osiąga wysokość 10-20 cm.

Liście

Sercowate do nerkowatych, karbowane, na nerwach spodniej strony blaszki nieco owłosione. Na łodydze występują przeważnie 2 liście. Posiadają drobne, podługowate, całobrzegie lub nieco ząbkowane przylistki.

Kwiaty

Żółtocytrynowe, z brunatnymi żyłkami, długości 10-15 mm. Wyrastają po 1-3 w kątach liści. Mają bardzo krótką ostrogę, a ich górne 4 płatki zwrócone są ku górze. Działki kielicha spiczaste, znamię słupka spłaszczone i dwuczęściowe.

Owoc

Naga, 3-klapowa torebka zawierająca liczne i drobne nasiona z elajosomem.

Biologia i ekologia

Rozwój

Bylina. Kwitnie od maja do czerwca. Nasiona roznoszone są przez mrówki (myrmekochoria). Wbrew swojej nazwie nie zawsze ma 2 kwiaty, często 1 lub 3. Niektóre kwiaty nie rozwijają się, pozostając na etapie pąka. Następuje w nich samozapylenie.

Siedlisko

Rośnie w wilgotnych, górskich lasach, na wilgotnych skałach, i nad brzegami potoków. W Tatrach występuje od regla dolnego aż po najwyższe piętro turniowe (do 2500 m n.p.m.). Gatunek cieniolubny.

Przypisy

Bibliografia

1. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd.. ISBN 83-7073-385-9.
2. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.