Multimedia w Wikimedia Commons Uszatka jamajska[7] (Pseudoscops grammicus) – gatunek ptaka z rodziny puszczykowatych (Striginae). Słabo poznany ptak występujący na Jamajce, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
Uszatka jamajska występuje endemicznie na terenie całej Jamajki[8][9][10].
Gatunek ten po raz pierwszy naukowo opisał w 1847 roku angielski przyrodnik Philip Henry Gosse, nadając mu nazwę Ephialtes grammicus[3]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu autor wskazał Tait-Shafton na Jamajce[3]. Holotypem była dorosła samica, schwytana rankiem 6 kwietnia, gdy siedziała na drzewie mango[3]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Pseudoscops utworzonego w 1848 roku przez niemieckiego ornitologa Johanna Jakoba Kaupa[2].
Czasami umieszczany w rodzaju Asio[5][11]; niektóre ujęcia systematyczne sugerują, że takson ten jest ściśle związany z uszatką krzykliwą (Asio clamator) i uszatką ciemną (Asio stygius) i że wszystkie trzy gatunki powinny być umieszczone razem w rodzaju Pseudoscops[8][9]. Nowsze badania oparte o dane genetyczne potwierdzają jednak, że uszatka jamajska powinna być umieszczana w monotypowym rodzaju[12]. Gatunek monotypowy[9].
Nazwa rodzajowa: gr. ψευδος pseudos – fałszywy; σκωψ skōps, σκωπος skōpos – syczek[13]. Epitet gatunkowy: łac. grammicus – prążkowany, od gr. γραμμικος grammikos – linowy, od γραμμη grammē – linia, od γραφω graphō – pisać[14].
Długość ciała 27–34 cm[8]; długość skrzydła 197–229 mm, ogona 96–131 mm[15]. Dobrze rozwinięta szlara koloru rudego, na krawędziach biała i czarna, dobrze widoczne pióra przypominające uszy; górne partie ciała rude, z drobnymi, czarnymi, falistymi liniami; piersi i brzuch rude z wąskimi, ciemnobrązowymi smugami; lotki i ogon krótkie, z nieregularnie ciemnobrązowym okratowaniem. Oczy ciemne, dziób jasno niebieskoszary; nagie palce koloru szarego[8]. U młodych ptaków górne partie ciała jaśniejsze, tył ciała jasno szarawo-brązowy, reszta upierzenia matowo cynamonowo-płowa[8].
Odzywa się wysokim, drgającym pohukiwaniem oraz gardłowym warczeniem[8]. Dość często słychać gdy powtarza w kilkusekundowych odstępach głośne „k-kwoarrr”[15].
Gatunek osiadły, zamieszkujący otwarte lasy, skraje lasów, czasem otwarte tereny parku; zalatuje również do ogrodów, w których są drzewa[8][15]. Spotykany głównie na obszarach przybrzeżnych i nizinnych, rzadziej w górach[8]. Prowadzi ściśle nocny tryb życia, regularnie korzysta z tej samej żerdzi[15].
Poluje na owady, zwłaszcza chrząszcze, i pająki; zjada również myszy, jaszczurki, płazy bezogonowe i być może małe ptaki[8][15].
Lęgi przypadają prawdopodobnie na okres od grudnia do czerwca, gniazdo znajduje się w naturalnym zagłębieniu dużego drzewa lub w rozwidleniu drzewa ukryte wśród roślinności; samica składa 2 jaja[8]. Jaja wysiaduje wyłącznie samica, samiec w tym okresie przynosi jej pożywienie[15]. Brak innych informacji[15].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski)[6]. Gatunek o ograniczonym zasięgu, globalna wielkość populacji nie została oszacowana[6][8]. Obszerne wycinanie lasów prawdopodobnie zmniejszyło zasięg i liczebność tego ptaka[8].
Uszatka jamajska (Pseudoscops grammicus) – gatunek ptaka z rodziny puszczykowatych (Striginae). Słabo poznany ptak występujący na Jamajce, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
