Zajęczak buszmeński[3] (Bunolagus monticularis) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae).
Gatunek po raz pierwszy opisany naukowo przez O. Thomasa w 1903 roku na łamach czasopisma The Annals of Magazine of Natural History[4]. O. Thomas przydzielił nowemu taksonowi nazwę Lepus monticularis[4]. Jako miejsce typowe autor wskazał Deelfontein w Kolonii Przylądkowej w RPA[4]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Bunolagus – zajęczak[3], utworzonego przez O. Thomasa w 1929 roku[5].
Gatunek typowy: Lepus monticularis Thomas, 1903
Został opisany po raz pierwszy w 1903 roku. Jest endemicznym gatunkiem występującym w centralnej części regionu Karru w Republice Południowej Afryki, żyje w małych populacjach. Spotykano go wiele razy od 1902 do 1948, jednak od 1979 roku nie obserwowano go na wolności. Ponownie odkryty w 1989 roku. Jest jedynym zającem z rodzaju Bunolagus. Jest jednym z najbardziej zagrożonych zwierząt świata, na wolności pozostało prawdopodobnie ok. 250 osobników (dane z 2005 roku)[6].
Zajęczak buszmeński (Bunolagus monticularis) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae).