Huntleya is een geslacht van orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn kleine tot middelgrote epifytische van zeer vochtige en beschaduwde tropische montane regenwouden uit Midden- en Zuid-Amerika, en Trinidad, zonder pseudobulben maar met een grote, stervormige bloem met een opvallend getande callus.
Het geslacht Huntleya is vernoemd naar de Engelse orchideeënliefhebber J.T. Huntley.
Huntleya zijn zeer kleine tot middelgrote epifytische planten met een sympodiale groei, zonder pseudobulben maar met lange, kruipende rizomen, twee rijen elkaar overlappende, waaiervormige geplaatste, lijnlancetvormige bladeren, en een okselstandige, rechtstaande bloeistengel met een eenbloemige aar.
De bloemen zijn groot, vlak, stervormig, met gelijkvormige brede kelk- en kroonbladen. De bloemlip draagt een opvallende getande of geribde callus met haarvormige uitstulpingen. Het gynostemium draagt vier afgeplatte pollinia op een kort stipum, verbonden met een vlak viscidium.
Huntleya lijkt wat de morfologie van de bloem betreft in alle opzichten op het geslacht Chaubardia, zodat ze dikwijls als één worden beschouwd. Desondanks bevestigt DNA-onderzoek uit 2005 door Whitten et al.[1] dat beide geslachten enkel indien apart gehouden monofyletisch zijn.
Het geslacht omvat veertien soorten. De typesoort is Huntleya meleagris.
Huntleya is een geslacht van orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn kleine tot middelgrote epifytische van zeer vochtige en beschaduwde tropische montane regenwouden uit Midden- en Zuid-Amerika, en Trinidad, zonder pseudobulben maar met een grote, stervormige bloem met een opvallend getande callus.
