Multimedia w Wikimedia Commons Nektarniki[2], cukrzyki[3] (Nectariniidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około stu dwudziestu gatunków ptaków, występujących w większości w Afryce[4], kilka gatunków można spotkać w południowej Azji. Jeden gatunek – nektarnik ciemnogardły – występuje także w Australii (jest to gatunek wyznaczający południowo-wschodnią granicę występowania rodziny)[4].
Są to małe ptaki z silnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym, samce są ubarwione bardzo kolorowo często z połyskliwie. Odżywiają się głównie nektarem, czasami, zwłaszcza w sezonie lęgowym, polują na owady.
Nektarniki zajmują taką samą niszę ekologiczną w Afryce co kolibry w Ameryce i miodojady w Australii. Na skutek ewolucji konwergentnej te trzy bliżej ze sobą nie spokrewnione grupy ptaków są bardzo podobne w wyglądzie zewnętrznym i zachowaniu.
Większość przedstawicieli nektarników potrafi zawisać w powietrzu podobnie jak kolibry, jednakże czynią to znacznie rzadziej, preferują pobieranie nektaru siedząc na gałęzi.
Takson blisko spokrewniony z kwiatówkami (Dicaeidae)[5][6][7][8][9][10][11]. Do rodziny należą następujące rodzaje[2][12]:
Nektarniki, cukrzyki (Nectariniidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około stu dwudziestu gatunków ptaków, występujących w większości w Afryce, kilka gatunków można spotkać w południowej Azji. Jeden gatunek – nektarnik ciemnogardły – występuje także w Australii (jest to gatunek wyznaczający południowo-wschodnią granicę występowania rodziny).
Są to małe ptaki z silnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym, samce są ubarwione bardzo kolorowo często z połyskliwie. Odżywiają się głównie nektarem, czasami, zwłaszcza w sezonie lęgowym, polują na owady.
Nektarniki zajmują taką samą niszę ekologiczną w Afryce co kolibry w Ameryce i miodojady w Australii. Na skutek ewolucji konwergentnej te trzy bliżej ze sobą nie spokrewnione grupy ptaków są bardzo podobne w wyglądzie zewnętrznym i zachowaniu.
Większość przedstawicieli nektarników potrafi zawisać w powietrzu podobnie jak kolibry, jednakże czynią to znacznie rzadziej, preferują pobieranie nektaru siedząc na gałęzi.
