Łopatnica żółtawa (Spathularia flavida (Pers.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny Cudoniaceae[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Spathularia, Cudoniaceae, Rhytismatales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Ma około 30 synonimów. Niektóre z nich[2]:
Wyróżniono liczne odmiany tego gatunku, jednak według Index Fungorum wszystkie są tylko synonimami Spathularia flavida[2].
Nazwa polska według checklist A. Chmiel[3].
Ma wysokość zazwyczaj do 5 cm, maksymalnie do 8 cm i składa się z główki i trzonu[4]. Często trzon ukryty jest w ściółce, tak że wystaje z niej tylko główka[5].
Okrągława lub łopatkowata, spłaszczona i pofałdowana, o barwie żółtawej, zielonkawożółtawej lub oliwkowobrązowej. Ma wielkość 1–2,5 × 1–2 cm[4]. Jest wyraźnie oddzielona od trzonu, ponadto ma bardziej soczystą barwę, u starszych okazów jednak blaknącą[5].
Białożółty, cytrynowy lub żółtawy o wysokości 1–4 cm i grubości 0,5–2 cm, dołem zgrubiały[4].
Miękki o przyjemnym zapachu i smaku[4].
Bezbarwne, o rozmiarach 30–50(70) × 2–3 μm. Posiadają przegrody, mają nitkowaty kształt i górą są poszerzone[4].
Opisano występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej, Europie oraz Korei i Japonii[6]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[7].
Rośnie w lasach i na ich obrzeżach, wśród mchów i traw, na opadłych igłach. W górach spotykany jest częściej niż na niżu[4].
Saprotrof. Jest grzybem jadalnym, jednak bez praktycznego znaczenia ze względu na niewielkie rozmiary i rzadkość występowania[4]. Ponadto ze względu na rzadkość występowania łopatnica żółtawa nie powinna być zbierana[5].