Not much is known about the communication of C. hispidus. It is known that all rabbits and hares (members of the family Leoporidae) secrete scent from glands in the groin area and under the chin. The scent is apparently used in sexual communication. Many rabbits and hares use foot drumming as a means of communication.
Because C. hispidus is a mammal, we can infer that they use some visual signals. Also, there is probably tactile communication between mates, as well as between mothers and their offspring, although most lagomorph mothers do not provide extensive parental care.
Communication Channels: visual ; tactile ; chemical
Perception Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical
Hispid hares are one of the worlds rarest mammals. This animal was feared extinct in 1964, but in 1966, one was spotted. The range of this animal is much smaller than it once was. There were an estimated 110 hispid hares worldwide in 2001. Due to rapid habitat destruction, lack of success in captivity, and hunting, their numbers continue to shrink. As a result of their rarity, little is known about hispid hares. These animals are threatened mainly due to conversion of their habitat to agriculture and grassland burning. They are often confused with the more common Lepus nigricollis and are therefore hunted for food. They are also preyed on by dogs.
US Federal List: endangered
CITES: appendix i
IUCN Red List of Threatened Species: endangered
Hispid hares are believed to be crop pests.
Negative Impacts: crop pest
There are no known anti-predator adaptations among C. hispidus. Dogs and humans are apparently the greatest predators of these hares.
Known Predators:
Mass avererages 2500 grams, and length ranges from 405 to 538 mm. C. hispidus have short, broad ears, and small eyes. This species has strong claws and large teeth. The hind legs of C. hispidus are short and stout, not often exceeding the length of the forelimbs. There are two layers of fur: a coarse, bristly, outer layer, and an under layer which is shorter and finer. The top layer of pelage is dark brown in color due to a mixture of black and brownish-white hairs, whereas the bottom layer consists of hair that is strictly brownish white. The tail also has two layers of pelage, both of which are brown; the top layer is darkest.
Average mass: 2.5 kg.
Range length: 405 to 538 mm.
Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
Since hispid hares are hard to find, not much is known about their natural lifespan. In captivity, these animals do not survive very long. There were four or five hispid hares captured for the Gauhati Zoo during 1975, but they all died during transport. Another pair was captured in 1976 and was kept for two to three months until one escaped and the other was released. One captured hare wanted to avoid humans so much that he fractured his skull by dashing his head against the wire enclosure.
Generally, hispid hares live in areas with tall-grass savannah. They enjoy habitats that are essentially flat, well drained, and thinly forested. Since hispid hares are dependent on the roots and shoots of thatch for food, they are associated with areas that have a high amount of thatch, commonly referred to as thatchland or elephant grass. This vegetation grows up to 3.5 meters in height (during the monsoon).
In the early months of the year (January through April), the grassland and nearby forests are set on fire in an attempt to control the faunal composition of the region. Hispid hares move to cultivated fields and shelter on the banks of dried up streams. Once the monsoon reaches its peak, the thatch becomes waterlogged and C. hispidus moves to the forested areas of nearby foothills.
Habitat Regions: temperate ; terrestrial
Terrestrial Biomes: savanna or grassland
Other Habitat Features: agricultural
Caprolagus hispidus has previously been recorded along the southern foothills of the Himalayan mountain chain, in the area from Uttar Pradesh, through Nepal, Sikkim, Bengal, and Bhutan, to Assam. Hispid hares are currently very rare, and are extinct over most of this area. They are now confined to northwestern Assam, and a few areas in Nepal.
Biogeographic Regions: palearctic (Native )
C. hispidus is an herbivorous animal. The diet of C. hispidus consists mainly of bark, shoots and roots of grasses (including thatch species), and crops on occasion. Although hispid hares feed in a preferred locale (specific to each animal), they choose to feed in different sites within this locale.
Plant Foods: leaves; roots and tubers; wood, bark, or stems
Primary Diet: herbivore (Lignivore)
This animal is believed to be prey for dogs as well as humans. Other information is unknown.
Humans hunt these animals for food.
Positive Impacts: food
There is no available information about the mating systems of C. hispidus. Because this species is the only one in the genus Caprolagus, we are not able to make any generalizations about reproduction in this species based on close relatives.
Little is known about the reproduction of C. hispidus. However, locals have reported catching young from January to March. Two out of three females captured in the months of January and February were pregnant.
Members of the family Leporidae are known to have a gestation of 25 to 50 days. Within the family, females usually give birth to between two and eight young, although there can be as many as 15 young per litter in some species. Females are typically polyestrous, and can give birth to several litters per year.
Breeding interval: Hispid hares breed once or twice per year.
Breeding season: Based on capture of pregnant females, breeding apparently occurs in late winter or early spring.
Range number of offspring: 2 to 5.
Key Reproductive Features: iteroparous ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; fertilization ; viviparous
There is little information available about the parental care habits of C. hispidus. It is assumed that this species is similar to other members of the order Lagomorpha. Most lagomorphs exhibit little or no parental care. Males have never exhibited any form of parental care, but females feed the young for about 5 minutes every 24 hours. This is the only contact between the mother and young.
Parental Investment: no parental involvement; pre-fertilization (Protecting: Male, Female); pre-hatching/birth (Provisioning: Female, Protecting: Female); pre-weaning/fledging (Provisioning: Female)
El conill d'Assam (Caprolagus hispidus), és un mamífer lepòrid originari del peu de l'Himàlaia. Aquest lepòrid tenia una ampla difusió en el passat, però el seu hàbitat ha quedat molt reduït i degradat per la desforestació, agricultura i els assentaments dels humans i ara es limita a regions aïllades d'Uttar Pradesh, Bihar, Bengala Occidental i Assam. És un dels mamífers més rars del món.[1]
El conill d'Assam (Caprolagus hispidus), és un mamífer lepòrid originari del peu de l'Himàlaia. Aquest lepòrid tenia una ampla difusió en el passat, però el seu hàbitat ha quedat molt reduït i degradat per la desforestació, agricultura i els assentaments dels humans i ara es limita a regions aïllades d'Uttar Pradesh, Bihar, Bengala Occidental i Assam. És un dels mamífers més rars del món.
Das Borstenkaninchen (Caprolagus hispidus) ist eine in Asien lebende Säugetierart aus der Familie der Hasen (Leporidae). Sein ursprüngliches Verbreitungsgebiet umfasste die südlichen Abhänge des Himalayas vom indischen Staat Uttar Pradesh über Nepal, Bhutan und Assam bis Bangladesch. Heute lebt es nur mehr in vereinzelten Gebieten im nordwestlichen Assam und Nepal. Zu einem der wichtigsten heutigen Verbreitungsgebiete zählt das nepalesische Suklaphanta-Wildreservat; die Art kommt außerdem im Chitwan-Nationalpark und im Bardia-Nationalpark vor.[1]
Das Fell besteht aus einer auffallend rauen Oberschicht und einer weichen Unterschicht. Es ist an der Oberseite dunkelbraun gefärbt, während die Unterseite weißlich ist. Die Ohren sind relativ kurz und rund, sie haben eine Länge von etwa sieben Zentimeter.[1] Die Hinterbeine sind kaum länger als die Vorderbeine. Borstenkaninchen erreichen eine Kopf-Rumpf-Länge von 38 bis 50 Zentimeter und ein Gewicht von rund 2,5 Kilogramm. Der Schwanz misst vier bis fünf Zentimeter.
Lebensraum der Art sind in erster Linie Savannen mit bis zu drei Meter hoch wachsendem Gras und nahegelegene Wälder, in die sich die Tiere während der Monsunmonate zurückziehen, da dann das Grasland zu wassergetränkt ist. Vermutlich legen sie keine Baue an und sind nachtaktiv. Ihre Nahrung dürfte aus Gräsern und deren Wurzeln bestehen.
Das Wildkaninchen wird als eigenständige Art und monotypische Gattung den Hasen (Leporidae) zugeordnet. Innerhalb der Art werden keine Unterarten unterschieden.[2]
Pfeifhasen (Ochotonidae / Ochotona)
Buschkaninchen (Poelagus marjorita)
Rotkaninchen (Pronolagus)
Streifenkaninchen (Nesolagus)
Vulkankaninchen (Romerolagus diazi)
Wildkaninchen (Oryctolagus cuniculus)
Borstenkaninchen (Caprolagus hispidus)
Buschmannhase
(Bunolagus monticularis)
Ryukyu-Kaninchen
(Pentalagus furnessi)
Baumwollschwanzkaninchen (Sylvilagus)
Zwergkaninchen (Brachylagus idahoensis)
Echte Hasen (Lepus)
Auf der Basis von molekularbiologischen Daten wurde von Conrad A. Matthee et al. 2004 ein Kladogramm entwickelt, das die phylogenetische Verwandtschaft der Gattungen innerhalb der Hasen zueinander darstellt. Demnach ist das Borstenkaninchen die Schwesterart des weltweit verbreiteten (europäischen) Wildkaninchens (Oryctolagus cuniculus) und bildet mit diesem ein Taxon. Diesem steht ein Taxon aus dem Buschmannhasen (Bunolagus monticularis) und dem Ryukyu-Kaninchen (Pentalagus furnessi) gegenüber, während die in Amerika lebenden Baumwollschwanzkaninchen (Sylvilagus) und das Zwergkaninchen (Brachylagus idahoensis) die Schwestergruppe dieser vier Arten darstellen.[3]
Das Borstenkaninchen zählt zu den seltensten Säugetieren. 1964 wurde es bereits als ausgestorben betrachtet, bevor man 1966 wieder Exemplare sichtete. Nachdem im Chitwan-Nationalpark 1984 letztmals ein Exemplar gesichtet wurde, tappte dort 2018 ein Jungtier in eine Fotofalle.[4][5] Aus großen Teilen seines ursprünglichen Verbreitungsgebietes ist es verschwunden und kommt nur mehr in vereinzelten, nicht zusammenhängenden Gebieten vor. Einen Grund dafür bildet vor allem die Zerstörung seines Lebensraumes zur Errichtung von Plantagen und Viehweiden. Regelmäßige Brände des Graslandes und die Nachstellung durch Hunde tragen ihr Übriges dazu bei. Nach einer Schätzung aus dem Jahr 2001 leben nur mehr 110 Exemplare dieser Art. Sie wird von der IUCN als bedroht gelistet.[6]
Das Borstenkaninchen (Caprolagus hispidus) ist eine in Asien lebende Säugetierart aus der Familie der Hasen (Leporidae). Sein ursprüngliches Verbreitungsgebiet umfasste die südlichen Abhänge des Himalayas vom indischen Staat Uttar Pradesh über Nepal, Bhutan und Assam bis Bangladesch. Heute lebt es nur mehr in vereinzelten Gebieten im nordwestlichen Assam und Nepal. Zu einem der wichtigsten heutigen Verbreitungsgebiete zählt das nepalesische Suklaphanta-Wildreservat; die Art kommt außerdem im Chitwan-Nationalpark und im Bardia-Nationalpark vor.
Il-fenek ta' Assam jew liebru ispidu, li hu magħruf xjentifikament bħala Caprolagus hispidus, huwa mammiferu plaċentat tal-familja Leporidae (leporidu), fl-ordni Lagomorpha (lagomorfu) u nattiv tal-kontinent tal-Asja u għalkemm xi kultant jissejjaħ liebru dan huwa kkunsidrat bħala speċi ta' fenek.
Fenek ta' Assam adult jiżen madwar 2.5 kilogrammi, jikber bejn 405 u 538 millimetru (40.5 – 53.8 ċentimetri), għandu s-saqajn ta' wara qosra u matnazzi rarament jaqbżu t-tul tas-saqajn ta' quddiem bi diefer kbar u b' saħħithom ħafna, par widnejn qosra u wiesgħajn u par għajnejn żgħar.
Karatteristika ta' dan il-leporidu huwa l-pil, li huwa magħmul minn żewġ strati jew saffi. L-istrat jew saff ta' barra u l-istrat jew saff ta' taħt. L-istrat ta' barra huwa magħmul minn xagħar oħxon twil u jniggeż qiesu x-xagħar ta' l-ixkupa u ta' lewn kannella skur peress li huwa magħmul miinn xagħar iswed u kannella bajdani. L-istrat ta' taħt jikkonsisti minn pil qasir u fin ta' kulur kannella bajdani biss. Id-denb ukoll għandu żewġ strati ta' pil ta' l-istess tip, apparti l-kulur, fejn iż-żewġ strati huma kannella biss dak ta' l-istrat ta' barra huwa ta' tonalita aktar skur.
Il-fenek ta' Assam huwa speċi ta' fenek b'distribuzzjoni limitata fil-kontinent tal-Asja, b'firxa ristretta ma' tliet pajjiżi li jinkludu l-Bangladexx, l-Indja u n-Nepal.
Caprolagus hispidus hija speċi esklużiva Ażjatika u fil-passat kienet mifruxa sew matul in-Nofsinhar tal-katina tal-muntanji tal-Ħimalajas f'arja vasta minn Uttar Pradesch, fin-Nepal, Sikkim, Bengal u Butan, s'Assam. Il-liepri ispidu, illum il-ġurnata, huwa wieħed mill-aktar mammiferi rari fid-dinja, u huwa estint fil-biċċa l-kbira tad-distribuzzjoni imsemmija hawn fuq u għadu jinsab biss fil-Majjistral ta' Assam, f'Bangladexx u fi ftit partijiet żgħar fin-Nepal.
Dan il-fenek huwa speċi monotipika, l-uniku speċi fil-ġeneru Caprolagus.
Il-fenek ta' Assam jew liebru ispidu, li hu magħruf xjentifikament bħala Caprolagus hispidus, huwa mammiferu plaċentat tal-familja Leporidae (leporidu), fl-ordni Lagomorpha (lagomorfu) u nattiv tal-kontinent tal-Asja u għalkemm xi kultant jissejjaħ liebru dan huwa kkunsidrat bħala speċi ta' fenek.
Kelenci Assam (Caprolagus hispidus), nyaéta hiji spésiés leporidae pituin Asia Kidul. Sebaran spésiés ieu baheula manjang di beulah kidul suku papasiran Himalaya. Ayeuna, habitat kelenci Assam kapisah-pisah kalawan lega kirang ti 500 km2 (190 sq mi) ngluas nepi ka kira-kira 5,000 nepi ka. Populasi kelenci Assam teterusan ngurang sanajan aya di habitat anu cocog ku lantaran kagiatan tatanén, pangadalian caah, sarta aktivitas manusa lianna.[2]
Kelenci Assam (Caprolagus hispidus), nyaéta hiji spésiés leporidae pituin Asia Kidul. Sebaran spésiés ieu baheula manjang di beulah kidul suku papasiran Himalaya. Ayeuna, habitat kelenci Assam kapisah-pisah kalawan lega kirang ti 500 km2 (190 sq mi) ngluas nepi ka kira-kira 5,000 nepi ka. Populasi kelenci Assam teterusan ngurang sanajan aya di habitat anu cocog ku lantaran kagiatan tatanén, pangadalian caah, sarta aktivitas manusa lianna.
ஹிஸ்பிட் முயல் அல்லது அசாம் முயல் என்பது ஒரு காட்டு முயல் ஆகும். இது தெற்கு ஆசியாவில் காணப்படுகிறது. இவை இந்தியாவில், இமயமலை அடிவாரத்தில் காணப்படுகின்றன. இன்று இந்த முயல்களின் வாழ்விடம் 500 சதுர கிமீ (190 சதுர மைல்) க்கும் குறைவாக சுருக்கப்பட்டு உள்ளது. இதனால் இவற்றின் எண்ணிக்கை குறைந்துவிட்டது. விவசாய நிலங்களின் பெருக்கம், அணைகள், மக்கள் தொகை வளர்ச்சி போன்ற காரணங்களினால் இவற்றின் எண்ணிக்கைக் குறைந்துவிட்டது. இதை அருகிய இனம் என்று 1986 இல் பன்னாட்டு இயற்கைப் பாதுகாப்புச் சங்கம் அறிவித்து.[2] பண்புகள் இந்த முயலுக்கு தடித்த குட்டையான முள் போன்ற மயிர் இருக்கும். இதற்கு காதுகள் மிகவும் குறுகி சிறியதாக இருக்கும். [3] இது அடர் பழுப்பு நிற முடிகள் கொண்டும், வெள்ளை நிற வயிறும் உடையாது. சராசரியாக, இந்த முயல் தலை முதல் வால்வரை 476 மிமீ (18.7 அங்குலம்) நீளம் கொண்டது.[4]
ஒரு காலத்தில் உத்திரப்பிரதேசத்தில் உள்ள டெராய், அசாம், தெற்கு நேபாளம், மேற்கு வங்கம், திரிபுரா போன்ற பகுதிகளில் காணப்பட்ட இந்த முயல்கள் தற்போது மேற்குவங்கம், அசாம் நேபாளம் ஆகிய காடுகளில் ஒடுங்கிவிட்டது.
ஹிஸ்பிட் முயல் அல்லது அசாம் முயல் என்பது ஒரு காட்டு முயல் ஆகும். இது தெற்கு ஆசியாவில் காணப்படுகிறது. இவை இந்தியாவில், இமயமலை அடிவாரத்தில் காணப்படுகின்றன. இன்று இந்த முயல்களின் வாழ்விடம் 500 சதுர கிமீ (190 சதுர மைல்) க்கும் குறைவாக சுருக்கப்பட்டு உள்ளது. இதனால் இவற்றின் எண்ணிக்கை குறைந்துவிட்டது. விவசாய நிலங்களின் பெருக்கம், அணைகள், மக்கள் தொகை வளர்ச்சி போன்ற காரணங்களினால் இவற்றின் எண்ணிக்கைக் குறைந்துவிட்டது. இதை அருகிய இனம் என்று 1986 இல் பன்னாட்டு இயற்கைப் பாதுகாப்புச் சங்கம் அறிவித்து. பண்புகள் இந்த முயலுக்கு தடித்த குட்டையான முள் போன்ற மயிர் இருக்கும். இதற்கு காதுகள் மிகவும் குறுகி சிறியதாக இருக்கும். இது அடர் பழுப்பு நிற முடிகள் கொண்டும், வெள்ளை நிற வயிறும் உடையாது. சராசரியாக, இந்த முயல் தலை முதல் வால்வரை 476 மிமீ (18.7 அங்குலம்) நீளம் கொண்டது.
The hispid hare (Caprolagus hispidus), also called Assam rabbit and bristly rabbit, is a leporid native to South Asia, whose historic range extended along the southern foothills of the Himalayas. Today, its habitat is highly fragmented with an area of occupancy estimated at less than 500 km2 (190 sq mi) extending over an area of 5,000 to 20,000 km2 (1,900 to 7,700 sq mi). Populations experienced a continuing decline in suitable habitat due to increasing agriculture, flood control, and human development. It is therefore listed as Endangered on the IUCN Red List since 1986.[1] It is the only species in the genus Caprolagus.
The hispid hare has a harsh and bristly coat. Its ears are very short and do not project beyond the fur.[2] The coat is dark brown on the back due to a mixture of black and brown hairs; brown on the chest and whitish on the abdomen. The tail is brown and about 30 mm (1.2 in) long. In body weight males range from 1,810 to 2,610 g (64 to 92 oz) with a mean of 2,248 g (79.3 oz). Females weigh in average 2,518 g (88.8 oz), including a heavily pregnant female weighing 3,210 g (113 oz) in this statistical mean weight.[3]
The frontal bones are very wide. The occipito-nasal length generally exceeds 85 mm (3.3 in). There is no clear notch in front of postorbital processes.[4]
In average, this hare is 476 mm (18.7 in) long from head to tail.[5]
The historical range of the hispid hare extended from Uttar Pradesh through southern Nepal, the northern region of West Bengal to Assam and into Bangladesh. Today, its distribution is sporadic in Bangladesh, India, Nepal and Bhutan. It inhabits tracts of early successional tall grasslands and takes refuge in marshy areas or grasses adjacent to river banks during the dry season, when these areas are susceptible to burning.[3] The population in the extensive grasslands of Shuklaphanta National Park may be of international significance.[6]
In January 2016, a hispid hare was recorded in Chitwan National Park for the first time since 1984.[7]
The hispid hare is most active at dawn and dusk. The limited information available on reproduction indicates that its average litter size is small.[3]
The hispid hare (Caprolagus hispidus), also called Assam rabbit and bristly rabbit, is a leporid native to South Asia, whose historic range extended along the southern foothills of the Himalayas. Today, its habitat is highly fragmented with an area of occupancy estimated at less than 500 km2 (190 sq mi) extending over an area of 5,000 to 20,000 km2 (1,900 to 7,700 sq mi). Populations experienced a continuing decline in suitable habitat due to increasing agriculture, flood control, and human development. It is therefore listed as Endangered on the IUCN Red List since 1986. It is the only species in the genus Caprolagus.
Caprolagus es un género de mamíferos lagomorfos de la familia Leporidae. Contiene una única especie, la Caprolagus hispidus, conocida vulgarmente como liebre híspida o conejo de Assam, propia de las faldas montañosas del Himalaya.
El género Caprolagus, junto a Lepus y a Pronolagus constituyen lo que vulgarmente se conoce con el nombre de liebres aunque exceptuando el género Lepus, el resto están en constante debate sobre su clasificación en liebre o conejo.
Antiguamente ocupaba gran parte de la cordillera Himalaya pero la acción del hombre, que ha tratado a la liebre híspida como una plaga para sus cultivos, ha reducido su distribución a las zonas de Uttar Pradesh, Bihar, Oeste de Bengala y Assam. Viven en zonas con plantas altas de sabana, llanas, bien regadas y sin demasiados árboles. Su hábitat también depende de las cortezas, raíces y brotes de la zona llamada "hierba de elefantes".
Pesan unos 2,5 kg de media y miden de 40 a 55 cm de longitud. La liebre híspida tiene orejas cortas y anchas, ojos pequeños, garras fuertes y dientes grandes. Sus patas traseras son cortas y robustas. La piel, incluida la cola, está formada por dos capas: una capa externa gruesa, mezcla de pelos negros con pelos marrones claros, que le dan una tonalidad marrón oscura, y una capa interna, más fina, de color exclusivamente marrón claro.
Poco se sabe acerca de la reproducción en los Caprolagus. Según los nativos la época de apareamiento sería entre los meses de enero a marzo. También por esas fechas se han capturado hembras preñadas, lo que parece confirmarlo. No se sabe a ciencia cierta el número de crías aunque se supone que de 1 a 5, pudiendo tener hasta 2 camadas al año. Tampoco se sabe nada acerca del comportamiento maternal. Como en otros lagomorfos, se supone que el macho no intervendrá en los cuidados de los recién nacidos y la hembra dedicará algo de su tiempo en alimentarles.
Las liebres híspidas son animales de movimientos lentos en comparación con las otras liebres. Son de costumbres nocturnas y suelen vivir de forma solitaria o en pareja. No se han descubierto madrigueras ni nidos suyos, siendo los únicos vestigios materiales encontrados restos de hierbas y depósitos de heces que dejan o bien en lugares de reposo o bien para marcar el territorio. Éste es de 8 metros cuadrados para los machos y de menos de 3 para las hembras.
Caprolagus es un género de mamíferos lagomorfos de la familia Leporidae. Contiene una única especie, la Caprolagus hispidus, conocida vulgarmente como liebre híspida o conejo de Assam, propia de las faldas montañosas del Himalaya.
El género Caprolagus, junto a Lepus y a Pronolagus constituyen lo que vulgarmente se conoce con el nombre de liebres aunque exceptuando el género Lepus, el resto están en constante debate sobre su clasificación en liebre o conejo.
Caprolagus hispidus, Assam untxia edo Untxi hispido, Caprolagus generoko espezie bakarra da. Oso gutxi daude, gaur egun Indiako hainbat zonaldetara mugatua dago. Erbi baten antzekoa da.
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Caprolagus hispidus, Assam untxia edo Untxi hispido, Caprolagus generoko espezie bakarra da. Oso gutxi daude, gaur egun Indiako hainbat zonaldetara mugatua dago. Erbi baten antzekoa da.
Le Lapin asiatique[1] ou Lapin de l'Assam[1],[2] (Caprolagus hispidus) est la seule espèce du genre Caprolagus. Il vit en Asie du Sud. C'est un mammifère lagomorphe de la famille des léporidés. L'espèce est menacée de disparition.
Le Lapin asiatique ou Lapin de l'Assam, (Caprolagus hispidus) est la seule espèce du genre Caprolagus. Il vit en Asie du Sud. C'est un mammifère lagomorphe de la famille des léporidés. L'espèce est menacée de disparition.
Il coniglio ispido (Caprolagus hispidus Pearson, 1839) è un mammifero lagomorfo della famiglia dei Leporidi, con peso di 2,5 kg e lunghezza di 48 cm viene considerato di media grandezza.
Diffuso nell'Assam, nel Bangladesh occidentale, le province superiori del Kheri settentrionale e il Bihar, in India. Il suo habitat naturale prevede pianure e vallate. Anche se nel XX secolo si sono registrati numerosi avvistamenti, dal 1958 si teme per l'estinzione della specie. Negli anni '60 si soapettava che fosse estinta, ma ne venne avvistata una nel 1971, e da allora si iniziò il programma di riproduzione in cattività.
L'habitat di questi leporidi si è ormai ridotto a meno di 500 km quadrati, frammentati in un'area inferiore ai 20.000 km quadrati.
Il coniglio ispido (Caprolagus hispidus Pearson, 1839) è un mammifero lagomorfo della famiglia dei Leporidi, con peso di 2,5 kg e lunghezza di 48 cm viene considerato di media grandezza.
Asaminis triušis (Caprolagus hispidus) – kiškinių (Leporidae) šeimos žinduolis. Tai vienintelė rūšis, priklausanti asaminių triušių (Caprolagus) genčiai.
Kūnas apie 47, uodega – 2,5 cm ilgio. Ausys apie 55 mm ilgio, plačios. Užpakalinės kojos šiek tiek ilgesnės už priekines. Kailis šiurkštus. Nugara tamsiai ruda su juodų plaukų priemaiša. Pilvas rudai baltas.
Paplitęs Indijoje, Bengalijoje, Nepale, Asame. Laikosi poromis. Rausia nuosvus urvus. Minta medžių žieve ir šaknimis.
Rūšis įrašyta į Tarptautinę raudonąją knygą.
Asaminis triušis (Caprolagus hispidus) – kiškinių (Leporidae) šeimos žinduolis. Tai vienintelė rūšis, priklausanti asaminių triušių (Caprolagus) genčiai.
Kūnas apie 47, uodega – 2,5 cm ilgio. Ausys apie 55 mm ilgio, plačios. Užpakalinės kojos šiek tiek ilgesnės už priekines. Kailis šiurkštus. Nugara tamsiai ruda su juodų plaukų priemaiša. Pilvas rudai baltas.
Paplitęs Indijoje, Bengalijoje, Nepale, Asame. Laikosi poromis. Rausia nuosvus urvus. Minta medžių žieve ir šaknimis.
Rūšis įrašyta į Tarptautinę raudonąją knygą.
Arnab Assam (Caprolagus hispidus) ialah sejenis arnab yang berasal dari kawasan hilir gunung Himalaya. Arnab ini dahulunya banyak sekali bilangannya, tetapi kini habitatnya teruk terjejas oleh kemusnahan hutan, pertanian, dan petempatan manusia. Ia merupakan salah sejenis mamalia yang paling jarang ditemui.
Taburan bersejarah spesies ini menjangkau sepanjang kawasan hilir bukit Himalaya selatan dari Uttar Pradesh hingga Nepal selatan, kawasan utara Benggala Barat hingga Assam dan Bangladesh. Kini, taburannya berserak di Bangladesh, India, Nepal dan mungkin Bhutan, kerana populasinya begitu berpecah-pecah. Arnab Assam hidup di padang rumput yang tinggi dan berlindung di kawasan berawa atau rumput yang berdekatan dengan tebing sungai ketika musim kemarau, apabila kawasan-kawasan ini terdedah kepada kebakaran.[2]
Arnab Assam paling aktif pada waktu subuh dan senja. Maklumat terhad yang diperoleh mengenai pembiakannya menunjukkan bahawa arnab ini tidak banyak beranak.[2]
Populasi arnab Assam di padang rumput yang luas di Tanah Rizab Hidupan Liar Sukla Phanta mungkin membawa kepentingan antarabangsa.[3]
Arnab Assam (Caprolagus hispidus) ialah sejenis arnab yang berasal dari kawasan hilir gunung Himalaya. Arnab ini dahulunya banyak sekali bilangannya, tetapi kini habitatnya teruk terjejas oleh kemusnahan hutan, pertanian, dan petempatan manusia. Ia merupakan salah sejenis mamalia yang paling jarang ditemui.
Taburan bersejarah spesies ini menjangkau sepanjang kawasan hilir bukit Himalaya selatan dari Uttar Pradesh hingga Nepal selatan, kawasan utara Benggala Barat hingga Assam dan Bangladesh. Kini, taburannya berserak di Bangladesh, India, Nepal dan mungkin Bhutan, kerana populasinya begitu berpecah-pecah. Arnab Assam hidup di padang rumput yang tinggi dan berlindung di kawasan berawa atau rumput yang berdekatan dengan tebing sungai ketika musim kemarau, apabila kawasan-kawasan ini terdedah kepada kebakaran.
Arnab Assam paling aktif pada waktu subuh dan senja. Maklumat terhad yang diperoleh mengenai pembiakannya menunjukkan bahawa arnab ini tidak banyak beranak.
Populasi arnab Assam di padang rumput yang luas di Tanah Rizab Hidupan Liar Sukla Phanta mungkin membawa kepentingan antarabangsa.
Het Bengaals konijn (Caprolagus hispidus) is een zoogdier uit de familie van de hazen en konijnen (Leporidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Pearson in 1839.
Het Bengaals konijn heeft een ruige, donkerbruine vacht. Hij heeft korte oren en zijn achterpoten zijn niet veel langer dan de voorpoten.
Dit solitaire of in paren levende dier bevindt zich tussen het hoge "olifantengras" waarvan hij ’s nachts de zachte scheuten en wortels eet. Hij graaft geen hol maar zoekt beschutting in de vegetatie.
Het vrouwtje werpt waarschijnlijk 2 of 3 keer per jaar 2 tot 5 jongen, hetgeen niet veel is voor een haasachtige.
Deze soort komt voor in de open habitats van Zuid-Azië, met name in Bangladesh, India en Nepal.
Bronnen, noten en/of referentiesHet Bengaals konijn (Caprolagus hispidus) is een zoogdier uit de familie van de hazen en konijnen (Leporidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Pearson in 1839.
O coelho-asiático (Caprolagus hispidus) é um mamífero da família dos leporídeos. Esse leporídeo é classificado muitas vezes como um coelho, mas a grande maioria os cataloga como lebres. Habita os pés da cordilheira Himalaia de Uttar Pradesh (Índia), Nepal, Bengala Ocidental, Assam ao noroeste de Bangladesh.
O coelho-asiático (Caprolagus hispidus) é um mamífero da família dos leporídeos. Esse leporídeo é classificado muitas vezes como um coelho, mas a grande maioria os cataloga como lebres. Habita os pés da cordilheira Himalaia de Uttar Pradesh (Índia), Nepal, Bengala Ocidental, Assam ao noroeste de Bangladesh.
Iepurele zbârlit (Caprolagus hispidus) sau iepurele cu păr aspru, iepurele de Assam este un mamifer din familia leporidelor din Asia de Sud.
Sunt răspândiți în India, Nepal și Bangladesh, la poalele sudice ale Munților Himalaya, de la Gorakhpur pînă la Assam. Nu urcă la altitudine și preferă pădurile, locurile înierbate și cu bambus. În arealul lor sînt o specie comună.
Lungimea capului plus trunchiului = 38–50 cm; lungimea cozii = 2,5–3,8 cm; greutatea = 2,5 kg. Trăiesc până la 7 ani.
Are urechi foarte scurte și late; ochii sunt mici. Membrele posterioare sunt robuste și scurte și depășesc numai cu puțin lungimea celor anterioare. Ghearele sunt scurte, boante, și groase. Dinții sunt mari.
Blana este aspră și zbârlită la suprafață. Sub perii rigizi, de contur, se află părul de acoperire, cu un fir scurt și fin.
Spatele este de culoare cafenie închis, datorită amestecului de peri negri cu peri cafenii-albicioși. Partea ventrală are nuanțe cafenii deschise, iar coada este cafenie pe ambele părți.
Trăiesc în perechi, însă nu formează grupuri de mai mulți indivizi. Iepurii zbârliți își sapă galerii.
Hrana constă din scoarță de arbori, rădăcini de plante și mlădițe.
Sezonul de reproducere este din ianuarie până în martie, femelele născând câte 3-6 pui, după o gestație de circa 36 de zile. Reproducerea poate avea loc de mai multe ori pe an, femelele născând de 2-3 ori.
Caprolagus hispidus. The IUCN Red List of Threatened Species
Iepurele zbârlit (Caprolagus hispidus) sau iepurele cu păr aspru, iepurele de Assam este un mamifer din familia leporidelor din Asia de Sud.
Borstkanin (Caprolagus hispidus) är en utrotningshotad art i familjen harar (Leporidae) och den enda arten i släktet Caprolagus.[2]
Den förekom ursprungligen vid Himalayas södra sluttningar i de indiska delstaterna Uttar Pradesh och Assam samt i Nepal, Bhutan och Bangladesh. Idag finns arten bara i små och glest fördelade områden i samma region. Den vistas i kulliga landskap mellan 100 och 250 meter över havet.[1]
Pälsen kännetecknas av ett grovt överskikt och ett mjukt underskikt. Borstkaninen är på ovansidan mörkbrun och på buken ljusare till vitaktig. Öronen är jämförelsevis korta och runda. De bakre extremiteterna är inte särskild längre än de främre. Arten når en kroppslängd (huvud och bål) mellan 38 och 50 centimeter samt en vikt upp till 2,5 kilogram. Svansen är bara 2,5 till 3,8 cm lång. Den är på ovansidan mörkare brun än på undersidan.[3] Borstkanin har cirka 7cm långa öron och de bakre extremiteterna är bara lite längre än de främre.[4]
Habitatet utgörs främst av gräsmarker med upp till tre meter högt gräs samt av intilliggande skogar där individerna vistas under monsuntiden. Under sommaren förekommer ofta gräsbränder i regionen och vid dessa tillfällen söker kaninen skydd i träskmarker och i den fuktiga växtligheten intill vattendrag.[1] [3] Det antas att de är aktiva på natten och att de inte bygger bon. Som föda förmodas främst gräs.[3] Individerna lever främst ensamma och ibland iakttas par.[3] Arten vilar ofta i underjordiska bon som troligen grävdes av andra djur. Per kull föds två eller tre ungar som sedan göms i större gräsklumpar. Förutom gräs ingår blad, rötter och odlade grönsaker i födan.[4]
Borstkanin är ett mycket sällsynt däggdjur. Under 1960-talet betraktades arten som utdött men 1971 upptäcktes åter några individer.[1] I stora delar av det ursprungliga utbredningsområdet har borstkaninen försvunnit och dagens populationer lever i olika territorier som inte är sammanhängande. Det beror huvudsakligen på förstöringen av levnadsområdet genom omvandling till jordbruksmark och betesmark. Dessutom drabbas gräsmarken ibland av bränder och borstkaninen jagas av tamhundar. IUCN listar arten som starkt hotad (endangered).[1]
Borstkanin (Caprolagus hispidus) är en utrotningshotad art i familjen harar (Leporidae) och den enda arten i släktet Caprolagus.
Himalaya tavşanı (Latince: Caprolagus hispidus), dünyanın en büyük ve en yüksek sıradağları olan Himalaya Dağları'nda yaşayan ve modifikasyon özelliği gösteren bir tavşandır.
Bu tavşan, tüyü kazınıp buz aküsü bağlanırsa siyah tüy çıkarır. Bu tüyler tekrar kazınır fakat bir daha buz koyulmaz ise tavşan, gene beyaz tüy çıkarır.[Dış bağlantılar 
Tavşan ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
Himalaya tavşanı (Latince: Caprolagus hispidus), dünyanın en büyük ve en yüksek sıradağları olan Himalaya Dağları'nda yaşayan ve modifikasyon özelliği gösteren bir tavşandır.
Країни поширення: Бангладеш, Індія (Ассам, Біхар, Уттар-Прадеш, Західна Бенгалія), Непал. Проживає на висотах від 100—250 м. Населяє високотравні луки.
Шерсть жорстка, вуха короткі. Хутро темно-коричневе на спині через суміші чорних і коричневих волосків; коричневе на грудях і білувате на череві. Хвіст коричневий, приблизно 30 мм завдовжки. Довжина голови й тіла 38–50 см. Вага — приблизно 2,5 кг.
Для виду характерна сутінкова поведінка. Споживає трави й корені.
Обмежена інформація про відтворення вказує, що середній розмір виводку малий.
Основною загрозою є втрата середовища існування, викликана посяганнями сільського господарства, лісозаготівлею, боротьбою з повенями і поширенням людських жител.
Caprolagus hispidus là một loài động vật có vú trong họ Leporidae, bộ Thỏ. Loài này được Pearson mô tả năm 1838.[2]
Phương tiện liên quan tới Caprolagus hispidus tại Wikimedia Commons
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Caprolagus hispidus là một loài động vật có vú trong họ Leporidae, bộ Thỏ. Loài này được Pearson mô tả năm 1838.
Caprolagus hispidus (Pearson, 1839)
Ареал
Щетинистый заяц[1], или складчатозубый заяц[1] (лат. Caprolagus hispidus) — млекопитающее семейства зайцевых. Единственный представитель рода Caprolagus.
Страны распространения: Пакистан, Бангладеш, Индия (Ассам, Бихар, Уттар-Прадеш, Западная Бенгалия), Бутан, Мьянма, Непал. Проживает на высоте от 100 до 250 метров над уровнем моря. Населяет высокотравные луга.
Шерсть жёсткая, уши короткие. Мех тёмно-коричневый на спине из-за смеси чёрного и коричневого волосков; коричневый на груди и беловатый на брюхе. Хвост коричневый, около 30 мм длиной. Длина тела 38—50 см. Вес около 2,5 кг.
Активен в сумеречное время. Питается травами и корнями.
Ограниченная информация о размножении указывает, что средний размер выводка мал.
Основной угрозой для вида является потеря среды обитания, вызванная посягательствами сельского хозяйства, лесозаготовками, борьбой с наводнениями, и распространением человеческих жилищ.
Щетинистый заяц, или складчатозубый заяц (лат. Caprolagus hispidus) — млекопитающее семейства зайцевых. Единственный представитель рода Caprolagus.
Страны распространения: Пакистан, Бангладеш, Индия (Ассам, Бихар, Уттар-Прадеш, Западная Бенгалия), Бутан, Мьянма, Непал. Проживает на высоте от 100 до 250 метров над уровнем моря. Населяет высокотравные луга.
Шерсть жёсткая, уши короткие. Мех тёмно-коричневый на спине из-за смеси чёрного и коричневого волосков; коричневый на груди и беловатый на брюхе. Хвост коричневый, около 30 мм длиной. Длина тела 38—50 см. Вес около 2,5 кг.
Активен в сумеречное время. Питается травами и корнями.
Ограниченная информация о размножении указывает, что средний размер выводка мал.
Основной угрозой для вида является потеря среды обитания, вызванная посягательствами сельского хозяйства, лесозаготовками, борьбой с наводнениями, и распространением человеческих жилищ.
粗毛兔（Caprolagus hispidus），又名阿薩密兔，是原住於喜瑪拉雅山山腳的一種兔。牠們曾經很普遍，但因伐林、農業及人類的開發而失去棲息地，現時只限於印度的西孟加拉邦及阿薩姆邦。牠們是世界上最稀有的哺乳動物之一。
粗毛兔（Caprolagus hispidus），又名阿薩密兔，是原住於喜瑪拉雅山山腳的一種兔。牠們曾經很普遍，但因伐林、農業及人類的開發而失去棲息地，現時只限於印度的西孟加拉邦及阿薩姆邦。牠們是世界上最稀有的哺乳動物之一。
ワシントン条約附属書I 分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 哺乳綱 Mammalia 目 : ウサギ目 Lagomorpha 科 : ウサギ科 Leporidae 属 : アラゲウサギ属 Caprolagus 種 : アラゲウサギ C. hispidus 学名 Caprolagus hispidus
アラゲウサギ（粗毛兎、学名：Caprolagus hispidus）は、ウサギ科アラゲウサギ属に分類されるウサギ。本種のみでアラゲウサギ属を形成する。
体長47.6cm。尾長3-5.6cm。体重1.8-3.2kg。背面は暗褐色の粗い体毛で覆われる。腹面は白い体毛で覆われる。尾は背面が褐色、腹面は淡褐色の体毛で覆われる
耳介は短く、長さは5.6-7cm。上顎の臼歯は左右に6本ずつある。四肢は短い。爪は湾曲せず直線的。
丈の高いガマやカヤなどからなる草原に生息するが、丈が高い草本が密生したサラソウジュからなる常緑広葉樹林、農耕地などにも生息する。群れは形成せず単独で生活する。夜行性。自ら巣穴を掘らないが、地面に空いた穴を利用する。
食性は植物食で、草を食べる。
繁殖形態は胎生。1-2月に1回に1頭の幼獣を産んだ例がある。
開発や放牧、野焼きによる生息地の破壊などにより生息数は激減している。インドでは法的に保護の対象とされている。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。
아삼털토끼 또는 아삼토끼(Caprolagus hispidus)는 토끼목 토끼과에 속하는 포유류의 일종이다. 히말라야 남쪽 구릉 지대를 따라 이어지는 역사적 분포 지대인 남아시아의 토착종이다. 현재, 아삼털토끼의 서식지는 500km2 이하의 면적에서부터 약 5000~20000km2 이상을 차지하는 지역까지 크게 파편화되어 있다. 개간과 홍수 조절을 위한 치수 사업, 그리고 각종 개발 사업때문에 서식지가 감소함에 따라 개체수가 줄어드는 추세이다.[2]
