dcsimg

Marmosa paraguayana ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Marmosa paraguayana és un marsupial omnívor arborícola de la família dels didèlfids. Els insectes són un component important de la seva dieta. És nadiu dels boscos costaners atlàntics del Brasil i el Paraguai.[1]

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Marmosa paraguayana Modifica l'enllaç a Wikidata
  1. Brito, D.; Astua de Moraes, D.; Lew, D.; Soriano, P.. Micoureus paraguayanus. UICN 2008. Llista Vermella d'espècies amenaçades de la UICN, edició 2008, consultada el 22 març 2009.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Marmosa paraguayana: Brief Summary ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Marmosa paraguayana és un marsupial omnívor arborícola de la família dels didèlfids. Els insectes són un component important de la seva dieta. És nadiu dels boscos costaners atlàntics del Brasil i el Paraguai.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Tates Wollige Zwergbeutelratte ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Tates Wollige Zwergbeutelratte (Marmosa paraguayana), auch Südöstliche Zwergbeutelratte genannt, ist eine Beuteltierart, die im südöstlichen Brasilien, vom Süden Bahias im Norden bis in den Norden von Rio Grande do Sul im Süden, im äußersten Nordosten von Argentinien (Provinz Misiones) und im Osten von Paraguay vorkommt.[1]

Beschreibung

Tates Wollige Zwergbeutelratte erreicht eine Kopfrumpflänge von 12 bis 24 cm, und hat einen 15 bis 26 cm langen Schwanz und ein Gewicht von 56 bis 230 g. Der Schwanz ist im Schnitt etwa 25 % länger als Kopf und Rumpf zusammen. Das Fell ist lang, weich und wollig. Der Rücken ist einfarbig grau, manchmal mit einem leichten bräunlichen Einschlag. Der Kopf ist bräunlich und zwischen den Augen und über Nase orange. Rund um die schwarzen Augen finden sich dunkle Augenringe, die nicht bis zur Ohrbasis reichen. Sie sind weniger deutlich ausgeprägt als bei anderen Zwergbeutelratten. Die Ohren sind rund und rosig bis bräunlich. Der Bauch ist bräunlich bis orange und am Übergang zu den Körperseiten grau. Die Füße sind hellbraun bis rosig. Der haarlose Abschnitt des Schwanzes ist braun, das letzte Drittel ist weiß oder weiß gesprenkelt. Die körpernahen 30 mm des Schwanzes sind beharrt. Weibchen haben keinen Beutel. Die Anzahl der Zitzen liegt bei elf, je fünf an jeder Seite und eine mittige. Der Karyotyp ist 2n=14,FN=24.[1]

Lebensraum und Lebensweise

 src=
Das Verbreitungsgebiet

Tates Wollige Zwergbeutelratte lebt in Primär- und Sekundärwäldern, sowohl in geschlossenen Waldbeständen als auch in fragmentierten Wäldern. In Eucalyptusforsten kommt die Art vor wenn die Strauch- und Krautschicht von einheimischen Arten gebildet wird. Sie ist weitgehend arboreal (baumbewohnend) und geht nur auf den Erdboden um zwischen Waldfragmenten zu wechseln, was sehr selten vorkommt. Dabei legt sie Entfernungen bis zu 300 Metern zurück. Tates Wollige Zwergbeutelratte ist nachtaktiv und hat ihren Aktivitätshöhepunkt kurz nach Sonnenuntergang. Danach nimmt ihre Aktivität mit fortschreitender Nacht immer mehr ab. Alle bisher in Fallen gefangenen Exemplare wurden in Höhen von drei bis zwölf Metern über dem Erdboden gefangen.[1]

Die Ernährung von Tates Wolliger Zwergbeutelratte ist weit besser erforscht worden als die der übrigen Zwergbeutelratten. Bei Untersuchungen im südöstlichen Brasilien enthielten mehr als 80 % bis 100 % der Kotproben von Tates Wolliger Zwergbeutelratte Überreste von Gliederfüßern und 40 bis 58 % enthielten Überreste von Früchten. Zu den Beutetieren zählen Käfer, Hautflügler, vor allem Ameisen, Raupen, Heuschrecken, Spinnen, Schnabelkerfe, Schaben, Asseln, Weberknechte und kleine Vögel. Die im Kot vorhandenen Samen stammen von Ameisenbäumen, Amaioua, Brechsträuchern, Flamingoblumen (Anthurium harrisii), Clidemia, Miconia, Passionsblumen, Philodendren, Pfeffer, Tapirira.[1]

Tates Wollige Zwergbeutelratte baut Nester in Baumhöhlen, in Bromelien, in Termitenbauten oder zwischen Lianen in Höhen von 4,5 bis 10 Metern. Bevorzugt wird die Palmenart Astrocaryum aculeatissimum, wo die Beutelratte ihre Nester zwischen abgestorbenen Blättern errichtet. Auch vom Menschen gebaute Nistkästen werden angenommen. Die Tiere vermehren sich während der Regenzeit von Oktober bis Mai. Die Weibchen, die mit einem Alter von etwa sechs Monaten geschlechtsreif werden, können in einem Jahr ein oder mal Jungtiere bekommen. Die Anzahl der Jungtiere liegt zwischen sechs und elf.[1]

Status

Der Bestand von Tates Zwergbeutelratte wird von der IUCN als ungefährdet (Least concern) eingeordnet. Sie ist weit verbreitet, kommt mit der Anwesenheit von Menschen und Beeinträchtigungen ihres Lebensraums durch den Menschen gut klar, lebt auch in zahlreichen Schutzgebieten und ist häufig. Da große Teile ihres Lebensraums aber dicht von Menschen besiedelt sind kann es sein das einzelne Populationen von Tates Wolliger Zwergbeutelratte in Zukunft erlöschen.[1][2]

Belege

  1. a b c d e f Diego Astúa: Family Didelphidae (Opossums). in Don E. Wilson, Russell A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World – Volume 5. Monotremes and Marsupials. Lynx Editions, 2015, ISBN 978-84-96553-99-6. Seite 143.
  2. Marmosa paraguayana in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2018. Eingestellt von: Brito, D., Astua de Moraes, D., de la Sancha, N. & Flores, D., 2015. Abgerufen am 30. Juni 2019.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Tates Wollige Zwergbeutelratte: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Tates Wollige Zwergbeutelratte (Marmosa paraguayana), auch Südöstliche Zwergbeutelratte genannt, ist eine Beuteltierart, die im südöstlichen Brasilien, vom Süden Bahias im Norden bis in den Norden von Rio Grande do Sul im Süden, im äußersten Nordosten von Argentinien (Provinz Misiones) und im Osten von Paraguay vorkommt.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Tate's woolly mouse opossum ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Tate's woolly mouse opossum (Marmosa paraguayana[2]) is an omnivorous, arboreal South American marsupial of the family Didelphidae,[3] named after American zoologist George Henry Hamilton Tate.[4] It is native to Atlantic coastal forests of Brazil, Paraguay and Argentina. The species lives in both primary and secondary forest, including forest fragments within grassland.[1] Insects are a major component of its diet.[1] It was formerly assigned to the genus Micoureus, which was made a subgenus of Marmosa in 2009.[2] While its conservation status is "least concern", its habitat is shrinking through urbanization and conversion to agriculture over much of its range.[1]

References

  1. ^ a b c d Brito, D.; Astua de Moraes, D.; de la Sancha, N.; Flores, D. (2018) [amended version of 2015 assessment]. "Marmosa paraguayana". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T136844A128973570. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-1.RLTS.T136844A128973570.en. Retrieved 1 March 2019.
  2. ^ a b Voss, R. S.; Jansa, S. A. (2009). "Phylogenetic relationships and classification of didelphid marsupials, an extant radiation of New World metatherian mammals". Bulletin of the American Museum of Natural History. 322: 1–177. doi:10.1206/322.1. hdl:2246/5975. S2CID 85017821.
  3. ^ Gardner, A.L. (2005). "Order Didelphimorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 13. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
  4. ^ Beolens, Bo; Watkins, Michael; Grayson, Michael (2009-09-28). The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. p. 405. ISBN 978-0-8018-9304-9. OCLC 270129903.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Tate's woolly mouse opossum: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Tate's woolly mouse opossum (Marmosa paraguayana) is an omnivorous, arboreal South American marsupial of the family Didelphidae, named after American zoologist George Henry Hamilton Tate. It is native to Atlantic coastal forests of Brazil, Paraguay and Argentina. The species lives in both primary and secondary forest, including forest fragments within grassland. Insects are a major component of its diet. It was formerly assigned to the genus Micoureus, which was made a subgenus of Marmosa in 2009. While its conservation status is "least concern", its habitat is shrinking through urbanization and conversion to agriculture over much of its range.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Marmosa paraguayana ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

La marmosa paraguaya (Thylamys sponsorius) es una especie de marsupial didelfimorfo de la familia Didelphidae propio de Sudamérica. Se encuentra en el sur y sudeste de Brasil, toda la mitad oriental de Paraguay y el extremo nordeste de la Argentina.[2]​ Vive en ambientes boscosos y en bosques regenerados y plantados, incluyendo también los bosques fragmentarios que han quedado tras la fuerte deforestación de la región que habitan. Se alimentan principalmente de insectos.

Anteriormente fue asignada al género Micoureus, que en la actualidad es considerado un subgénero de Marmosa a partir de 2009.[3]

Si bien la supervivencia de la especie está considerada como fuera de peligro, su hábitat ha sufrido profundas transformaciones por la destrucción de los bosques nativos para dedicarlos a la agricultura y la urbanización.

Referencias

  1. Brito, D., Astua de Moraes, D., de la Sancha, N. & Flores, D. (2011). «Marmosa paraguayana». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2012.2 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 18 de enero de 2012.
  2. Beolens, Bo; Watkins, Michael y Grayson, Michael (2009). The Eponym Dictionary of Mammals. Universidad Johns Hopkins. p. 405.
  3. Voss, R. S. y Jansa, S. A. (2009). «Phylogenetic relationships and classification of didelphid marsupials, an extant radiation of New World metatherian mammals». Bulletin of the American Museum of Natural History (en inglés) 322: 1-177.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Marmosa paraguayana: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

La marmosa paraguaya (Thylamys sponsorius) es una especie de marsupial didelfimorfo de la familia Didelphidae propio de Sudamérica. Se encuentra en el sur y sudeste de Brasil, toda la mitad oriental de Paraguay y el extremo nordeste de la Argentina.​ Vive en ambientes boscosos y en bosques regenerados y plantados, incluyendo también los bosques fragmentarios que han quedado tras la fuerte deforestación de la región que habitan. Se alimentan principalmente de insectos.

Anteriormente fue asignada al género Micoureus, que en la actualidad es considerado un subgénero de Marmosa a partir de 2009.​

Si bien la supervivencia de la especie está considerada como fuera de peligro, su hábitat ha sufrido profundas transformaciones por la destrucción de los bosques nativos para dedicarlos a la agricultura y la urbanización.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Grijze dwergbuidelrat ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

De grijze dwergbuidelrat (Micoureus paraguayanus) is een zoogdier uit de familie van de Didelphidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Tate in 1931.

Voorkomen

De soort komt voor in Argentinië, Brazilië en Paraguay.

Bronnen, noten en/of referenties
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Grijze dwergbuidelrat: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

De grijze dwergbuidelrat (Micoureus paraguayanus) is een zoogdier uit de familie van de Didelphidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Tate in 1931.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Catita-cinza ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Catita-cinza[3] ou guaiquica-cinza[4] (Marmosa paraguayana), também designada popularmente como cuíca, jupati, chichica, quaiquica[5] e guaiquica,[6] é uma espécie de marsupial da família dos didelfiídeos (Didelphidae),[7] nomeada em homenagem ao zoólogo estadunidense George Henry Hamilton Tate.[8] É nativo das florestas costeiras atlânticas do Brasil (do sul da Bahia ao norte do Rio Grande do Sul[4]), Paraguai e Argentina e vive em florestas primárias e secundárias, incluindo fragmentos de floresta dentro de pastagens. Os insetos são o principal componente de sua dieta.[1] Foi anteriormente atribuído ao gênero Micoureus, que se tornou um subgênero de Marmosa em 2009.[9] Embora seu estado de conservação seja "pouco preocupante", seu habitat está diminuindo com a urbanização e a conversão para a agricultura de grande parte de sua área de distribuição.[1]

Características

A catita-cinza é solitária e notívaga. Possuem orelhas e olhos proporcionalmente grandes e cauda preênsil com pelos apenas na porção inicial (2 a 3 centímetros). Seu dorso é cinza ou marrom-acinzentado com pelos escuros, enquanto o ventre é mais claro e tem pelos brancos e amarelados de base cinza. No entorno de seus olhos há uma máscara de pelos escuros. Sua pelagem é lanosa e longa, alcançando mais de 12 milímetros. A porção nua da cauda é escura na metade anterior e despigmentada na distal. Apresenta polegar opositor bem desenvolvido que a auxilia em escaladas, mas carece de marsúpio. Em geral, pesa de 58 a 132 gramas e mede de 159 a 232 milímetros.[4][3] Estudos recentes demonstraram que é uma possível hospedeira do parasita Gracilioxyuris agilisis, até então identificado apenas na cuíca-graciosa (Gracilinanus agilis).[10]

Profissionais da saúde, consideram esses animais como grandes reservatórios de zoonoses, como giardíase, leishmaniose, arboviroses, toxoplasmose e tripanossomíase.[11]

O trato urinário dos marsupiais é uma característica significativa da sua anatomia. Os dutos urinários passam no meio dos dutos vaginais e não nas laterais.[12]

A taxa metabólica dessas espécies é mais baixa em comparação com a de outros animais placentários e a temperatura media corporal é de 35 C°. Ao nascer, um feto marsupial não controla sua temperatura corporal.[12]

A resposta a temperaturas altas é caracterizada por aumento da salivação, lambeção dos membros locomotores, transpiração em excesso e aumento da ingestão de água. A maioria deles limita a atividade durante o dia. [12]

Hábitos

A catita-cinza, assim como a maioria dos marsupiais, possui hábitos arborícolas. Vários atributos do corpo do animal são adaptações para que ele possa se locomover nas árvores. Além da cauda que pode ser classificada como preênsil (de ponta afiada e retrátil) que funciona como um membro auxiliar, possuem também patas posteriores que apresentam um polegar opositor, para agarrar nos galhos das árvores. É um animal bastante ágil, que tem como uma grande característica a escalada em árvores com extrema rapidez.[13]

São animais de hábitos solitários, exceto quando a fêmea procria e têm a companhia de seus filhotes.[14]

Os hábitos alimentares dos mamíferos Marsupiais Didelfídeos, podem ser variados, sendo dependentes de fatores da região em que se encontram e disponibilidade de recursos. As variações sazonais interferem diretamente na oferta de alimentos devido as variações de temperatura.[14]

Animais de pequeno porte como a Marmosa paraguayana, têm uma alimentação com alto consumo de carboidratos e fibras provenientes de frutos, podendo também ter um consumo de flores e insetos em períodos de seca.[14]

Ciclo de vida e reprodução

Machos e fêmeas dessa espécie, possuem um ciclo de vida de um ano, as fêmeas podendo viver até um ano e meio.[14]

O ciclo de reprodução da catita-cinza é influenciado pelas mudanças climáticas, geralmente ocorre durante os meses de setembro a dezembro, e os filhotes encerram seu período de mama de junho a agosto. As ninhadas dessa espécie, na maioria das vezes são compostas por até seis filhotes. Os ninhos para abrigá-los são feitos pela fêmea mãe, em ocos de árvores, com folhas em seu interior e são trocadas periodicamente para eliminar sujeiras.[14]

Esses mamíferos possuem uma grande diferença em sua anatomia, padrões e órgãos reprodutivos. Nas fêmeas, o sistema reprodutivo é duplo. Ele consiste de duas vaginas laterais que se unem, e a partir deste ponto, os dois úteros separados são afastados. As vaginas laterais são apenas para a passagem do espermatozoide do macho. O nascimento dos filhotes se dá por meio de uma estrutura na vagina mediana, o qual se desenvolve durante a gestação e o primeiro parto. Nos machos, o pênis é bifurcado, o escroto está localizado à frente do pênis. Marsupiais pequenos, como a catita-cinza, não possuem marsupio verdadeiro, e com isso, a fêmea permanece no ninho com seus filhotes por um tempo para amamentá-los, até que estejam em uma fase de desenvolvimento menos frágeis.[14]

Os mamíferos da família Didelphidae, no geral, até alguns anos eram tidos como “mamíferos inferiores”, considerados uma evolução entre ovíparos mamaliformes e vivíparos placentários. Atualmente, sabe-se que as semelhanças entre matatérios (nome característico de marsupiais que possuem uma bolsa de pele que as fêmeas desses animais têm em seu ventre, utilizada para carregar seus filhotes e onde são encontradas as glândulas mamárias) e eutérios (mamíferos com desenvolvimento embrionário essencialmente na cavidade abdominal) é muito grande, sendo um grande diferencial nas características do modo reprodutivo dessas espécies, o tempo gestacional mais curto e a aparição de indivíduos quase em estágio embrionário nos matatérios. Um filhote de marsupial pesa 0,01% do peso materno, em contraste com um filhote de placentário que pesa 2% a 3%.[12]

São animais poliéstricos (o período de cio ocorre várias vezes num período de tempo), o ciclo estral corre em aproximadamente trinta dias e a cópula restringe-se a um ou dois dias antes da ovulação, mas o espermatozoide do macho não sobrevive mais do que um dia.[12]

O período de gestação é de aproximadamente 13 dias. Ao nascer não apresentam imunoglobulinas de origem materna, que iniciam o aparecimento a partir das primeiras horas pós-parto.[12]

Esses mamíferos marsupiais, dependerão das condições de cuidado da progenitora para o seu desenvolvimento, dessa forma, podem ser classificados como um placentário imaturo. Eles possuem saco vitelínico bem desenvolvido, e por isso são considerados amniotas, formando durante a gestação um tipo de placenta cório-vitelínica coberta por uma membrana cornificada e avascular, denominada como um envoltório significativamente diferente da placenta cório-alantoide, característica dos animais placentários.[12]

A intimidade do feto dessa espécie com os tecidos maternos é, portanto, muito pouca. Essa ligação intimista passa a ser importante durante o longo período de amamentação. Os filhotes permanecem durante os primeiros cinquenta e cinco dias de vida, conectados ao mamilo que alcança o estomago dos recém-nascidos, somente a partir de então, os filhotes, agora com a boca inteiramente modificada e diferenciada, começam o desprendimento dos mamilos da mãe e começam a explorar o meio externo. Nesse período eles começam a experimentação de alimentos sólidos. O aleitamento materno prossegue até o centésimo dia, com o processo de independência dos filhotes acontecendo de forma gradativa. Um filhote nasce cego e surdo. As patas traseiras e cauda são vestigiais, as patas dianteiras são muito pouco desenvolvidas[12]

Se o animal estiver em ambiente domiciliar ou laboratório, esse é o momento de separá-lo da mãe, para não matá-la e devorá-la. É recomendado deixar apenas um filhote por mais tempo com a mãe ou empregar um rodízio de filhotes, mantendo apenas um filhote ou dois, por no máximo 24h. Geralmente, esse recurso é empregado em ninhadas com pouca capacidade de engorda. Todo esse processo deve ser acompanhado de forma cuidadosa para evitar que os filhotes agridam a progenitora. Após separá-los da mãe, devem ser colocados individualmente em caixas para ratos contendo maravalha no fundo. Nessas caixas devem permanecer até atingirem o peso de no mínimo 180g-200g quando então deve, ser colocadas em gaiolas.[12]

A taxa de crescimento de um marsupial pode ser comparada a dos placentários, se o primeiro período de evolução no marsúpio for considerado como período fetal e não pós-natal. O período de maturação sexual desses filhotes acontece aproximadamente após oito meses e a expectativa de vida em cativeiro oscila entre 2 a 4 anos. [12]

Manutenção em cativeiro

Esses animais devem permanecer sozinhos em gaiolas para evitar brigas. A junção com outro da mesma espécie deve ser considerada apenas em períodos de acasalamento. Vale relembrar que são animais de hábitos solitário e se dão bem sozinhos em ambientes como gaiolas.[12]

É recomendado o uso de pequenas caixas para abrigá-los durante o dia, assim como suportes para aumentar sua atividade, como por exemplo: escadas, fundos de galão de plástico, caixas de papel, e outros objetos recicláveis.[12]

É indicado pintar os abrigos de preto ou cor escura para bloquear melhor a incidência de luz. O abrigo deve permanecer em temperatura agradável, e em localidades quentes, o uso de ar-condicionado é indispensável (didelfídeos recém desmamados suportam mal as altas temperaturas de verão).[12]

Água potável pode ser oferecida em mamadeiras adequadas para seu tamanho, mas o ideal seria a colocação de vasilhas, que devem ser limpas periodicamente, pois, esses animais que vivem em gaiolas, possuem hábitos de defecar em vasilhas de água.[12]

O arame a ser usado para a confecção das gaiolas deve ser grosso e do tipo galvanizado. O chão da gaiola deve ser liso, para evitar a formação de machucados nas patas e na cauda do animal. As faces laterais devem ser forradas para evitar o contato com o exterior e animais que possam apresentar perigo. [12]

Esses animais apresentam poucas características afetivas, mas se mantidos em boas condições na adaptação ao cativeiro, tendem a ser menos agressivos e facilmente manejáveis.[12]

O acasalamento no viveiro, geralmente é incitado no mês de julho. Uma fêmea é rodeada por dois machos e são colocados individualmente em recintos especialmente destinados a corte e acasalamento, esses locais para cópula podem medir aproximadamente 1,5 m x 1,5 m e são interligados por portinholas, que servem para permitir um livre trânsito dos animais. Por meio de observações, constata-se, que a fêmea faz a sua escolha de parceiro para o ato sexual, que pode ser constatada pelo fato de o casal passar a usar o mesmo abrigo para adormecer durante o dia. Normalmente, é permitido que o par permaneça no mesmo recinto por três dias.[12]

Distribuição geográfica e conservação

Os mamíferos da Família Didelphidae podem ser localizados em quase todos os biomas do Brasil, exceto a Caatinga. Eles podem ser vistos desde o norte da Venezuela, ao longo da região amazônica até o sul do Brasil. Essas espécies têm preferência por locais úmidos, assim, evitando locais secos e desérticos.[14]

A extinção desses mamíferos é causada principalmente pelos constantes desmatamentos que consequentemente destroem seus habitats naturais, e também pela predação, por ser um animal pequeno, acaba sendo uma boa presa para grandes animais. Há indícios (como pelos nas fezes), de que um dos predadores desse mamífero, é o lobo-guará.[14]

Essa espécie é mundialmente classificada (segundo a IUCN), como quase ameaçada, apesar de não existirem dados suficientes para avaliação no Brasil.[14]

Etimologia

A designação popular cuíca advém do tupi-guarani *ku'ika,[15] enquanto guaiquica do também tupi-guarani *wai-kuíka.[6] Já a designação chichica tem origem desconhecida.[16]

Referências

  1. a b c Brito, D.; Astúa, D.; de la Sancha, N.; Flores, D. (2021). «Tate's Woolly Mouse Opossum - Marmosa paraguayana». Lista Vermelha da IUCN. União Internacional para Conservação da Natureza (UICN). p. e.T136844A197321573. doi:10.2305/IUCN.UK.2021-1.RLTS.T136844A197321573.en. Consultado em 17 de julho de 2021
  2. «Marmosa paraguayana Tate, 1931». Global Biodiversity Information Facility (GBIF). Consultado em 16 de julho de 2021
  3. a b Silveira, F. F. «Catita-cinza (Marmosa paraguayana)». Universidade Federal do Rio Grande do Sul; Bird and Mammal - Evolution Systematics and Ecology Lab. Consultado em 16 de julho de 2021
  4. a b c «Cuíca, guaiquica-cinza - Marmosa paraguayana». Mamíferos do Espírito Santo - Universidade Federal do Espírito Santo. Consultado em 16 de julho de 2021
  5. «Cuíca». Michaelis
  6. a b «Guaiquica». Michaelis
  7. Gardner, A.L. (2005). «Micoureus paraguayanus». In: Wilson, D.E.; Reeder, D.M. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference 3.ª ed. Baltimore, Marilândia: Imprensa da Universidade Johns Hopkins. p. 9. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494
  8. Beolens, Bo; Watkins, Michael; Grayson, Michael (2009). The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore, Marilândia: Imprensa da Universidade Johns Hopkins. p. 405. ISBN 978-0-8018-9304-9. OCLC 270129903
  9. Voss, R. S.; Jansa, S. A. (2009). «Phylogenetic relationships and classification of didelphid marsupials, an extant radiation of New World metatherian mammals». Boletim do Museu Americano de História Natural. 322: 1–17. doi:10.1206/322.1. hdl:2246/5975
  10. Santos-Rondon, Michelle V. S.; Pires, Mathias M.; Reis, Sérgio F. dos; Ueta, Marlene T. «Marmosa paraguayana (Marsupialia: Didelphidae) as a New Host for Gracilioxyuris agilisis (Nematoda: Oxyuridae) in Brazil» (PDF). Jornal de Parasitologia. 98 (1): 170-174
  11. ANDRADE, Rodrigo Amaral de. Citogenética de marsupiais dos gêneros Marmosops e Monodelphis (Didelphidae) de cinco localidades na Amazônia. 200. Disponível em: https://repositorio.inpa.gov.br/bitstream/1/37505/1/tese_inpa.pdf> Acesso em: 30 nov. 2021.
  12. a b c d e f g h i j k l m n o p q Andrade, Antenor; Oliveira, Rosilene Santos de; Pinto, Sergio Correia (2006). Animais de laboratório- criação e experimentação. Rio de Janeiro: Fiocruz. p. 167. 388 páginas
  13. LHR Lima, HC Costa , 8° ed. Museu de zoologia de UFV. Disponível em: https://museudezoologia.ufv.br/edicao-08-junho-de-2009>
  14. a b c d e f g h i Reis, Nélio R.; Peracchi, Adriano L.; Fandiño-Mariño, Hernán; Rocha, Vlamir J. (2006). Cheida, Carolina C.; Motta, Márcio C.; Lima, Isaac P., eds. Mamíferos da Fazenda Monte Alegre - Paraná. Londrina- Paraná: [s.n.] p. 22
  15. Houaiss, verbete cuíca
  16. Houaiss, verbete chichica
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Catita-cinza: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Catita-cinza ou guaiquica-cinza (Marmosa paraguayana), também designada popularmente como cuíca, jupati, chichica, quaiquica e guaiquica, é uma espécie de marsupial da família dos didelfiídeos (Didelphidae), nomeada em homenagem ao zoólogo estadunidense George Henry Hamilton Tate. É nativo das florestas costeiras atlânticas do Brasil (do sul da Bahia ao norte do Rio Grande do Sul), Paraguai e Argentina e vive em florestas primárias e secundárias, incluindo fragmentos de floresta dentro de pastagens. Os insetos são o principal componente de sua dieta. Foi anteriormente atribuído ao gênero Micoureus, que se tornou um subgênero de Marmosa em 2009. Embora seu estado de conservação seja "pouco preocupante", seu habitat está diminuindo com a urbanização e a conversão para a agricultura de grande parte de sua área de distribuição.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Micoureus paraguayanus ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV


Micoureus paraguayanus[2] eller Marmosa paraguayanus[1] är en pungdjursart som först beskrevs av George Henry Hamilton Tate 1931. Micoureus paraguayanus ingår i släktet Micoureus och familjen pungråttor.[3][4]

Pungdjuret förekommer i södra Brasilien, i södra Paraguay samt i angränsande delar av Argentina. Arten vistas vanligen i träd och buskar men kan även vandra över mindre gräsmarker. Födan utgörs av insekter, frukter och andra växtdelar.[1]

Underarter

Arten delas in i följande underarter:[3]

  • M. p. paraguayanus
  • M. p. travassosi

Källor

  1. ^ [a b c] Brito, D., Astua de Moraes, D., de la Sancha, N. & Flores, D. 2008 Marmosa paraguayanus Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2013-02-12.
  2. ^ Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (2005) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed., vols. 1 & 2, Micoureus paraguayanus
  3. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (11 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. Arkiverad från originalet den 18 juni 2012. https://web.archive.org/web/20120618223324/http://www.catalogueoflife.org/services/res/2011AC_26July.zip. Läst 24 september 2012.
  4. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26

Externa länkar

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Micoureus paraguayanus: Brief Summary ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV


Micoureus paraguayanus eller Marmosa paraguayanus är en pungdjursart som först beskrevs av George Henry Hamilton Tate 1931. Micoureus paraguayanus ingår i släktet Micoureus och familjen pungråttor.

Pungdjuret förekommer i södra Brasilien, i södra Paraguay samt i angränsande delar av Argentina. Arten vistas vanligen i träd och buskar men kan även vandra över mindre gräsmarker. Födan utgörs av insekter, frukter och andra växtdelar.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Micoureus paraguayanus ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Marmosa paraguayana là một loài động vật có vú trong họ Didelphidae, bộ Didelphimorphia. Loài này được Tate mô tả năm 1931.[2] Đây là loài bản địa rừng ven biển Atlantic của Brazil, Paraguay và Argentina. Loài này sống ở cả rừng nguyên sinh và thứ sinh, bao gồm các mảnh rừng trong vùng đồng cỏ. Côn trùng là một thành phần chính trong chế độ ăn của loài này. Loài này trước đây được phân công cho chi Micoureus, được làm phân chi của Marmosa vào năm 2009. Mặc dù tình trạng bảo tồn của nó là "ít quan tâm nhất", môi trường sống của nó đang thu hẹp lại thông qua quá trình đô thị hoá và chuyển đổi sang nông nghiệp trong phạm vi của chúng.

Chú thích

  1. ^ Brito, D., Astua de Moraes, D., de la Sancha, N. & Flores, D. (2011). Marmosa paraguayanus [sic]. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2011.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 18 tháng 1 năm 2012.
  2. ^ a ă Wilson, D. E.; Reeder, D. M. biên tập (2005). “Micoureus paraguayanus”. Mammal Species of the World . Baltimore: Nhà in Đại học Johns Hopkins, 2 tập (2.142 trang). tr. 1. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Micoureus paraguayanus: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Marmosa paraguayana là một loài động vật có vú trong họ Didelphidae, bộ Didelphimorphia. Loài này được Tate mô tả năm 1931. Đây là loài bản địa rừng ven biển Atlantic của Brazil, Paraguay và Argentina. Loài này sống ở cả rừng nguyên sinh và thứ sinh, bao gồm các mảnh rừng trong vùng đồng cỏ. Côn trùng là một thành phần chính trong chế độ ăn của loài này. Loài này trước đây được phân công cho chi Micoureus, được làm phân chi của Marmosa vào năm 2009. Mặc dù tình trạng bảo tồn của nó là "ít quan tâm nhất", môi trường sống của nó đang thu hẹp lại thông qua quá trình đô thị hoá và chuyển đổi sang nông nghiệp trong phạm vi của chúng.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

테이트양털쇠주머니쥐 ( Coreano )

fornecido por wikipedia 한국어 위키백과

테이트양털쇠주머니쥐 (Marmosa paraguayanus[2])는 주머니쥐과에 속하는 남아메리카 유대류의 일종이다.[3][4] 학명과 통용명은 미국 동물학자 테이트(George Henry Hamilton Tate)의 이름에서 유래했다. 잡식성 동물이며, 나무 위에서 주로 생활하는 수상성 동물이다.[5] 대서양림의 토착종으로 브라질파라과이 그리고 아르헨티나에서 발견된다. 초원 안의 파편화된 숲을 포함하여 일차림과 이차림 모두에서 서식한다.[1] 주요 먹이는 곤충이다. 이전에는 양털쇠주머니쥐속(Micoureus)으로 분류했지만 2009년부터 양털쇠주머니쥐속을 쇠주머니쥐속(Marmosa)의 아속으로 분류하고 있다.[2] 보전 상태 등급은 "관심대상종"(LC, Least concern species)이지만, 도시화가 진행됨에 따라 분포 지역의 상당 부분이 농경지로 전환되어 서식지가 줄어들고 있다.[1]

각주

  1. Brito, D., Astua de Moraes, D., de la Sancha, N. & Flores, D. (2011). Marmosa paraguayanus [sic]'. 《멸종 위기 종의 IUCN 적색 목록. 2011.2판》 (영어). 국제 자연 보전 연맹. 2012년 1월 18일에 확인함.
  2. Voss, R. S.; Jansa, S. A. (2009). “Phylogenetic relationships and classification of didelphid marsupials, an extant radiation of New World metatherian mammals”. 《Bulletin of the American Museum of Natural History》 322: 1–177. doi:10.1206/322.1. 2246/5975.
  3. Gardner, A.L. (2005). 〈Order Didelphimorphia〉 [주머니쥐목]. Wilson, D.E.; Reeder, D.M. 《Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference》 (영어) 3판. 존스 홉킨스 대학교 출판사. 13쪽. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
  4. Gardner, Alfred L. (2008년 3월 1일). 《Mammals of South America, Volume 1: Marsupials, Xenarthrans, Shrews, and Bats》. University of Chicago Press. 79–80쪽. ISBN 978-0-226-28240-4. OCLC 644361912.
  5. Beolens, Bo; Watkins, Michael; Grayson, Michael (2009년 9월 28일). 《The Eponym Dictionary of Mammals》. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. 405쪽. ISBN 978-0-8018-9304-9. OCLC 270129903.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia 작가 및 편집자

테이트양털쇠주머니쥐: Brief Summary ( Coreano )

fornecido por wikipedia 한국어 위키백과

테이트양털쇠주머니쥐 (Marmosa paraguayanus)는 주머니쥐과에 속하는 남아메리카 유대류의 일종이다. 학명과 통용명은 미국 동물학자 테이트(George Henry Hamilton Tate)의 이름에서 유래했다. 잡식성 동물이며, 나무 위에서 주로 생활하는 수상성 동물이다. 대서양림의 토착종으로 브라질파라과이 그리고 아르헨티나에서 발견된다. 초원 안의 파편화된 숲을 포함하여 일차림과 이차림 모두에서 서식한다. 주요 먹이는 곤충이다. 이전에는 양털쇠주머니쥐속(Micoureus)으로 분류했지만 2009년부터 양털쇠주머니쥐속을 쇠주머니쥐속(Marmosa)의 아속으로 분류하고 있다. 보전 상태 등급은 "관심대상종"(LC, Least concern species)이지만, 도시화가 진행됨에 따라 분포 지역의 상당 부분이 농경지로 전환되어 서식지가 줄어들고 있다.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia 작가 및 편집자