Το Microcystis aeruginosa είναι είδος φωτοσυνθετικών τοξικών βακτηρίων που καλούνται κυανοβακτήρια. Τα κυανοβακτήρια αποτελούν την μεγαλύτερη την πιο ποικιλόμορφη και την ευρύτερα εξαπλωμένη ομάδα φωτοσυνθετικών προκαρυωτικών οργανισμών. Επίσης είναι οι μοναδικοί προκαρυωτικοί οργανισμοί που επιτελούν οξυγονική φωτοσύνθεση παρόμοια με αυτή των φυτών.
Το Microcystis aeruginosa, όπως και τα περισσότερα κυανοβακτήρια, αναπτύσσεται ιδιαίτερα καλά σε ζεστά, στάσιμα, πλούσια σε θρεπτικά εσωτερικά νερά. Σχηματίζει αποικίες, δηλαδή πολλά μεμονωμένα κύτταρα ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας μεγάλους αριθμούς κυττάρων ενωμένων μεταξύ τους. Οι αποικίες αυτές είναι μικρο ως μακροσκοπικές, επιμήκεις, λοβοειδείς με ακανόνιστο σχήμα και συχνά διακριτές οπές. Τα κύτταρα είναι κοκκοειδή (σφαιρικά), στις αποικίες μπορούν να είναι από λίγο έως πολύ στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους και έχουν διάμετρο από 3,5 - 6,5 μm. Όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες είναι ευνοϊκές τα κυανοβακτήρια, άρα και το Microcystis aeruginosa, σχηματίζουν επιπολασμούς (water blooms), δηλαδή συμβαίνει πληθυσμιακή έκρηξη των οργανισμών με ταυτόχρονη συγκέντρωσή τους στο επιφανειακό στρώμα του νερού.
Το Microcystis aeruginosa είναι τοξικό είδος, που παράγει τις τοξίνες μικροκυστίνες, οι οποίες πήραν το όνομά τους από τo Microcystis aeruginosa λόγω του ότι απομονώθηκαν πρώτη φορά από αυτό. Οι μικροκυστίνες είναι ομάδα κυκλικών επταπεπτιδίων με μεταβλητά αμινοξέα που σχετίζονται με ηπατοτοξικότητα. Η τοξικότητά τους οφείλεται στην στενή σύνδεσή τους με τις πρωτεϊνικές φωσφατάσες στα κύτταρα των θηλαστικών. Η έκθεση του ανθρώπου στα τοξικά κυανοβακτήρια μέσω του πόσιμου νερού η μέσω αθλητικών δραστηριοτήτων είναι πηγή κινδύνου για την υγεία μας. Σε μεσογειακές χώρες όπως και η Ελλάδα στις οποίες οι επιπολασμοί του Μ. aeruginosa μπορεί να διαρκούν μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να συμβεί μακροχρόνια έκθεση σε μικροκυστίνες. Οι επιδράσεις των μικροκυστινών στον ανθρώπινο οργανισμό μπορεί να είναι από επεισόδια γαστρεντερίτιδας και υψηλές συγκεντρώσεις ηπατικών ενζύμων στο πλάσμα του αίματος (κάτι που υποδηλώνει ηπατικές βλάβες) μέχρι και τον θάνατο. Λόγω των παραπάνω επιδράσεων ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει καθορίσει την Ανεκτή Ημερήσια Πρόσληψη για τις μικροκυστίνες στα 0.04 μg/kg σωματικού βάρους.
Το Microcystis aeruginosa είναι οργανισμός με παγκόσμια εξάπλωση. Έρευνες έχουν δείξει την παρουσία Microcystis aeruginosa σε πολλές χώρες όπως η Ελλάδα, η Βραζιλία, η Ιαπωνία, η Τσεχία, η Φινλανδία. Στην χώρα μας έχουν παρατηρηθεί πολύ συχνά επιπολασμοί Microcystis aeruginosa στα περισσότερα οικοσυστήματα εσωτερικών υδάτων όπως στις Λίμνες Βιστωνίδα, Ζάζαρη, Παμβώτιδα, Βόλβη, Αμβρακία και τη λίμνη της Καστοριάς.
Το Microcystis aeruginosa είναι είδος φωτοσυνθετικών τοξικών βακτηρίων που καλούνται κυανοβακτήρια. Τα κυανοβακτήρια αποτελούν την μεγαλύτερη την πιο ποικιλόμορφη και την ευρύτερα εξαπλωμένη ομάδα φωτοσυνθετικών προκαρυωτικών οργανισμών. Επίσης είναι οι μοναδικοί προκαρυωτικοί οργανισμοί που επιτελούν οξυγονική φωτοσύνθεση παρόμοια με αυτή των φυτών.
Το Microcystis aeruginosa, όπως και τα περισσότερα κυανοβακτήρια, αναπτύσσεται ιδιαίτερα καλά σε ζεστά, στάσιμα, πλούσια σε θρεπτικά εσωτερικά νερά. Σχηματίζει αποικίες, δηλαδή πολλά μεμονωμένα κύτταρα ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας μεγάλους αριθμούς κυττάρων ενωμένων μεταξύ τους. Οι αποικίες αυτές είναι μικρο ως μακροσκοπικές, επιμήκεις, λοβοειδείς με ακανόνιστο σχήμα και συχνά διακριτές οπές. Τα κύτταρα είναι κοκκοειδή (σφαιρικά), στις αποικίες μπορούν να είναι από λίγο έως πολύ στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους και έχουν διάμετρο από 3,5 - 6,5 μm. Όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες είναι ευνοϊκές τα κυανοβακτήρια, άρα και το Microcystis aeruginosa, σχηματίζουν επιπολασμούς (water blooms), δηλαδή συμβαίνει πληθυσμιακή έκρηξη των οργανισμών με ταυτόχρονη συγκέντρωσή τους στο επιφανειακό στρώμα του νερού.
Το Microcystis aeruginosa είναι τοξικό είδος, που παράγει τις τοξίνες μικροκυστίνες, οι οποίες πήραν το όνομά τους από τo Microcystis aeruginosa λόγω του ότι απομονώθηκαν πρώτη φορά από αυτό. Οι μικροκυστίνες είναι ομάδα κυκλικών επταπεπτιδίων με μεταβλητά αμινοξέα που σχετίζονται με ηπατοτοξικότητα. Η τοξικότητά τους οφείλεται στην στενή σύνδεσή τους με τις πρωτεϊνικές φωσφατάσες στα κύτταρα των θηλαστικών. Η έκθεση του ανθρώπου στα τοξικά κυανοβακτήρια μέσω του πόσιμου νερού η μέσω αθλητικών δραστηριοτήτων είναι πηγή κινδύνου για την υγεία μας. Σε μεσογειακές χώρες όπως και η Ελλάδα στις οποίες οι επιπολασμοί του Μ. aeruginosa μπορεί να διαρκούν μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να συμβεί μακροχρόνια έκθεση σε μικροκυστίνες. Οι επιδράσεις των μικροκυστινών στον ανθρώπινο οργανισμό μπορεί να είναι από επεισόδια γαστρεντερίτιδας και υψηλές συγκεντρώσεις ηπατικών ενζύμων στο πλάσμα του αίματος (κάτι που υποδηλώνει ηπατικές βλάβες) μέχρι και τον θάνατο. Λόγω των παραπάνω επιδράσεων ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει καθορίσει την Ανεκτή Ημερήσια Πρόσληψη για τις μικροκυστίνες στα 0.04 μg/kg σωματικού βάρους.
Το Microcystis aeruginosa είναι οργανισμός με παγκόσμια εξάπλωση. Έρευνες έχουν δείξει την παρουσία Microcystis aeruginosa σε πολλές χώρες όπως η Ελλάδα, η Βραζιλία, η Ιαπωνία, η Τσεχία, η Φινλανδία. Στην χώρα μας έχουν παρατηρηθεί πολύ συχνά επιπολασμοί Microcystis aeruginosa στα περισσότερα οικοσυστήματα εσωτερικών υδάτων όπως στις Λίμνες Βιστωνίδα, Ζάζαρη, Παμβώτιδα, Βόλβη, Αμβρακία και τη λίμνη της Καστοριάς.
Microcystis aeruginosa is a species of freshwater cyanobacteria that can form harmful algal blooms of economic and ecological importance. They are the most common toxic cyanobacterial bloom in eutrophic fresh water. Cyanobacteria produce neurotoxins and peptide hepatotoxins, such as microcystin and cyanopeptolin.[1] Microcystis aeruginosa produces numerous congeners of microcystin, with microcystin-LR being the most common.[2] Microcystis blooms have been reported in at least 108 countries, with the production of microcystin noted in at least 79.[3]
As the etymological derivation implies, Microcystis is characterized by small cells (of only a few micrometers diameter), which lack individual sheaths.[5]
Cells usually are organized into colonies (large colonies of which may be viewed with the naked eye) that begin in a spherical shape, but lose their coherence to become perforated or irregularly shaped over time in culture. Recent evidence suggests one of the drivers of colony formation is disturbance / water column mixing.[6]
The protoplast is a light blue-green color, appearing dark or brown due to optical effects of gas-filled vesicles; this can be useful as a distinguishing characteristic when using light microscopy. These vesicles provide the buoyancy necessary for M. aeruginosa to stay at a level within the water column at which they can obtain optimum light and carbon dioxide levels for rapid growth.
M. aeruginosa is favored by warm temperatures,[7] but toxicity and maximal growth rates are not totally coupled,[8] as the cyanobacterium has highest laboratory growth rates at 32 °C, while toxicity is highest at 20 °C, lowering in toxicity as a function of increasing temperatures in excess of 28 °C. Growth has been found to be limited below 15 °C.
The aquatic plant Myriophyllum spicatum produces ellagic, gallic, and pyrogallic acids and (+)-catechin, allelopathic polyphenols inhibiting the growth of M. aeruginosa.[9]
M. aeruginosa can produce both neurotoxins (lipopolysaccharides-LPSs)[10] and hepatotoxins (microcystins).
Because of M. aeruginosa´s microcystin toxin production under the right environmental conditions, it can be a source of drinking water pollution.[11] Water quality mitigation measures in the form of water filtration facilities can lead to increased economic costs, as well as damage to local tourism caused by lake or other waterway closures.[12] In recent years major incidents have occurred in both China[13] and the United States / Canada[14][15][16]
M. aeruginosa is the subject of research into the natural production of butylated hydroxytoluene (BHT),[17] an antioxidant, food additive, and industrial chemical.
Bio-active peptides called aerucyclamides can be isolated from M. aeruginosa.[18][19]
In 2009, unprecedented mammal mortality in the southern part of the Kruger National Park led to an investigation which implicated M. aeruginosa. The dead animals included grazers and browsers, which preferred drinking from the leeward side of two dams, a natural point of accumulation for drifting Microcystis blooms. Mammals such as elephants and buffalo that usually wade into water before drinking, were unaffected, as were the resident crocodiles. The source of nutrients that supported the Microcystis growth was narrowed down to the dung and urine voided in the water by a large resident hippo population, unaffected by the bloom. The immediate problem was solved by breaching of the dam walls and draining of the water. M. aeruginosa is the most abundant cyanobacterial genus in South Africa, with both toxic and harmless strains.[20] Some South African water bodies are now highly contaminated, mostly from return flows out of dysfunctional wastewater treatment works that discharge over 4 billion litres (1.1 billion US gallons) of untreated, or at best partially treated sewage into receiving rivers every day, with Hartebeestpoort Dam being among the worst.[21]
Microcystin has been linked to the death of sea otters in 2010, a threatened species in the US.[22] The poisoning probably resulted from eating contaminated bivalves often consumed by sea otters and humans. Such bivalves in the area exhibited significant biomagnification (to 107 times ambient water levels) of microcystin.[23]
Algal blooms of cyanobacteria thrive in the large phosphorus content of agricultural runoff. Besides consuming phosphorus, M. aeruginosa thrives on glyphosate, although high concentrations may inhibit it.[24] M. aeruginosa has shown glyphosate resistance as result of preselective mutations, and glyphosate presence serves as an advantage to this and other microbes that are able to tolerate its effects, while killing those less tolerant.[25] In contrast research in Lake Erie has suggested that glyphosate may lead to blooms of another cyanobacterium - Planktothrix - in place of Microcystis. [26]
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) Microcystis aeruginosa is a species of freshwater cyanobacteria that can form harmful algal blooms of economic and ecological importance. They are the most common toxic cyanobacterial bloom in eutrophic fresh water. Cyanobacteria produce neurotoxins and peptide hepatotoxins, such as microcystin and cyanopeptolin. Microcystis aeruginosa produces numerous congeners of microcystin, with microcystin-LR being the most common. Microcystis blooms have been reported in at least 108 countries, with the production of microcystin noted in at least 79.
Microcystis aeruginosa adalah spesies cyanobacteria air tawar yang dapat menyebabkan harmful algal bloom.[1][2]
M. aeruginosa dapat menghasilkan neurotoksin (lipopolysaccharides-LPS)[3] dan hepatotoksin (mikrosistin). Akibat mikrosistin yang dihasilkan, alga ini menjadi penyebab polusi air minum.[4][5]
Selain itu, pengaruhnya terhadap jumlah oksigen di air dapat mengakibatkan kematian ikan dan kehidupan air lainnya.[6]
|coauthors= yang tidak diketahui mengabaikan (|author= yang disarankan) (bantuan); Parameter |month= yang tidak diketahui akan diabaikan (bantuan); Periksa nilai tanggal di: |date=, |year= / |date= mismatch (bantuan) |coauthors= yang tidak diketahui mengabaikan (|author= yang disarankan) (bantuan); Parameter |month= yang tidak diketahui akan diabaikan (bantuan); Periksa nilai tanggal di: |date= (bantuan) 
Artikel bertopik bakteri ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. Microcystis aeruginosa adalah spesies cyanobacteria air tawar yang dapat menyebabkan harmful algal bloom.
Microcystis aeruginosa - gatunek sinic, należących do klasy Cyanophyceae, rzędu Chroococcales, tworzących kolonie o różnych, nieregularnych kształtach.
Komórki Microcystis aeruginosa mają kształt kulisty lub elipsoidalny o charakterystycznym seledynowym zabarwieniu. Zawierają one wakuola gazowe wypełnione bardzo dużą ilością (do 10 000) pęcherzyków powietrznych. Dzięki nim sinice utrzymują się na określonej głębokości wody oraz są chronione przed nadmiernym promieniowaniem słonecznym.
Można je znaleźć w stawach i jeziorach. Często powodują tzw. zakwity.
Microcystis aeruginosa - gatunek sinic, należących do klasy Cyanophyceae, rzędu Chroococcales, tworzących kolonie o różnych, nieregularnych kształtach.
Microcystis aeruginosa är en sötvattenslevande art av cyanobakterier som kan bilda skadlig algblomning som är av ekonomisk och ekologisk betydelse. De är den vanligaste giftiga blomningen av cyanobakterier i näringsrikt sötvatten.
M. aeruginosa tillhör stammen cyanobakterier, en bakteriestam som är rik på variation. Vissa cyanobakterier kan vara encelliga, andra kan leva i kolonier och vissa har förmågan att fixera kväve. Många cyanobakterier flockas i kolonier med hjälp självproducerat slem, som bildar en trögflytande massa i vattendrag. Till dessa s.k. planktoniska cyanobakterier hör M. aeruginosa.[1]
Man känner igen just M. aeruginosa i övergödda vatten genom att vattnet bildar en flytande, böljande hinna, som liknar blågrön målarfärg. Förtärande av vatten som innehåller höga koncentrationer av M. aeruginosa kan leda till magkramper hos människor. För djur som hundar och höns är intagande av större mängder dödliga.[2]
Som den språkhistoriska härledningen talar om kännetecknas Microcystis av små celler (endast några mikrometer i diameter) som saknar omgivande kapslar.
Cellerna är ofta organiserade i kolonier (stora kolonier som kan ses med blotta ögat), till en början i en sfärisk struktur, men efter hand förlorar de sin sammanhållning och blir perforerade eller oregelbundet formade.
Protoplastens färgsättning är ljust blågrön, men uppträder som mörk eller brun på grund av gasfyllda blåsor (vesiklar) som skapar optiska effekter; det kan vara användbart som ett särskiljande kännetecken när man använder ljusmikroskopi. Dessa blåsor tillhandahåller den för M. aeruginosa nödvändiga flytkraften som krävs för att stanna kvar på en och samma nivå i en vattenspalt, så att de kan erhålla optimala ljus- och koldioxidnivåer för hastig tillväxt.[källa behövs]
M. aeruginosa gynnas av varma temperaturer, men giftighet och maximal förökningshastighet korrelerar inte helt med varandra, då cyanobakterier växer som kraftigast i laboratorium vid 32 °C, medan dess giftighet är högst vid 20 °C. Allt eftersom temperaturen överstiger 28 °C, sjunker giftigheten som en funktion av temperaturen. Tillväxten är begränsad under 15 °C.[3]
M. aeruginosa kan producera både neurotoxiner (lipopolysackarider, LPS) såväl som hepatotoxiner (mikrocystiner). De senare är cykliska peptider som är mycket skadliga för människor, såväl som andra land- och vattenlevande djur. På många ställen har inhägnade betesmarker flyttats, på grund av förekomsten av microcystiner.[källa behövs]
I och med att Microcystis aeruginosa kan bilda ihållande mikrocystin-toxiner vid rätta miljöbetingade förhållanden, har den kommit att bli en källa till dricksvattenförgiftning. Detta kan leda till ökade ekonomiska kostnader, såsom riskreducerande åtgärder av vattenkvalité i form av ökade kostnader vid vattenreningsverk, såväl som minskning av lokalturism, orsakat av skador på sjöar och andra vattendrag med höjd giftighet.[källa behövs]
När algblomningar ligger vid vattenytan och därmed förorsakar syrebrist under ytan kan det leda till död för fiskar och annat marint liv. Dessutom förorenas hela vattendrag av algblomningen, såväl som att den orsakar dålig lukt och smak hos dricksvatten, samt att den försämrar vattenkvalitén i allmänhet.[4]
Dreissena polymorpha, även känd som zebramussla, är en invaderande art som är ekologiskt katastrofal, som har påträffats i Nordamerikas stora sjöar. Forskning har visat ett samband mellan algblomningar orsakade av M. aeruginosa och förekomst av D. polymorpha i Huronsjön. Ett forskarlag har till exempel påvisat att zebramusslor ändrar N/P-förhållandet (kväve/fosfor-förhållandet) i vattnet. Detta skapar ännu en selektiv faktor som hjälper M. aeruginosa att reproducera sig och trivas.[4]
Microcystis aeruginosa är en sötvattenslevande art av cyanobakterier som kan bilda skadlig algblomning som är av ekonomisk och ekologisk betydelse. De är den vanligaste giftiga blomningen av cyanobakterier i näringsrikt sötvatten.
铜绿微囊藻（學名：Microcystis aeruginosa）是一種出現在淡水中的藍菌，會產生有害藻華，具有一定的生態學與經濟重要性[1][2]。铜绿微囊藻是在優養化的淡水中最常見的有毒藍菌藻華來源[2]。
如同其學名顯示的，微囊藻屬的特徵為小型的細胞，細胞大小僅有3至8微米[3]，且其外沒有鞘包覆[4]。細胞常聚集成肉眼可見的群落，這些群落本為圓形，經過時間發展可能會產生孔洞並呈不規則形狀。原生質體的顏色是淺藍綠色，但因細胞中具有充滿空氣的囊泡在光下可能呈暗色，這是光學顯微鏡下微囊藻的鑑別特徵之一。囊泡提供微囊藻足夠的浮力，使其停留在有足夠光線和二氧化碳提供生長的水層。
铜绿微囊藻較偏好高溫，但毒性與最高生長率不一定有關聯，在實驗室培養中，攝氏32度具有最高的生長率，但毒性最強的溫度是攝氏20度。溫度低於攝氏15度時其生長會被顯著的抑制。除了毒素外，微囊藻形成藻華時淡水溶氧量的顯著降低也會導致水中動物的死亡[5]。
一種水生被子植物聚藻可以產生鞣花酸、沒食子酸、連苯三酚和兒茶素，這些聚酚化合物可產生化感作用，對铜绿微囊藻的生長產生抑制[6]。
铜绿微囊藻可以產生神經毒素脂多糖[7]與肝毒素（英语：hepatotoxins）微囊藻素（英语：microcystins）。微囊藻素是一些環狀非核糖体多肽（英语：Nonribosomal peptide）的合稱，由脱氢丙氨酸（英语：dehydroalanine）衍生物和ADDA氨基酸（英语：ADDA (amino acid)）等非蛋白胺基酸組成，可強烈抑制第一型與第二型蛋白質磷酸酶，對動植物都有毒性，對肝臟的毒性很強，也和全脂炎（英语：Pansteatitis）有關[8]。
由於在理想的環境下铜绿微囊藻可以持續產生對肝有害的微囊藻素，其為飲用水汙染的來源之一[9]，且這種毒素對熱的抗性高，甚至以活性碳吸附、加入氯或臭氧消毒也無法完全消除[3]。對經濟的影響包括為了減輕毒素需要在淨水上花費的額外成本，和發生有害藻華的河湖需暫時封閉對當地旅遊業造成傷害[10]。
也有研究顯示铜绿微囊藻可以產生2,6-二叔丁基對甲酚，這種物質主要在食品添加劑中被用作為抗氧化劑，在工業上也具有許多用途[11]。
|archive-date=中的日期值 (帮助) |date=中的日期值 (帮助) |date=中的日期值 (帮助) 引文格式1维护：日期与年 (link) |archive-date=中的日期值 (帮助) 