Viperidae Oppel 1811

Famîleya margîskan (Viperidae), famîleyeke marên jehredar e. Ji xeynî Antarktîka, Awûstralya, Îrland, Zêlanda Nû, Madagaskar, Hawaii û hin giravên din ên girtî pê ve li hemû cîhanê hene.

Şayes

Reftar

Jehr

Binefamîle

Binefamîle^[2] Takson Daneyar^[2] Cins^[2] Cure^[2] Navê gelemper Belavbûna erdnîgarî^[1] Azemiopinae Liem, Marx & Rabb, 1971 1 1 Maregîska Fea. Myanmar, başûr-rojhilata Tibet li navre başûrê Çîn Causinae Cope, 1859 1 6 Maregîska şevê Bineçolên Afrîkayê Crotalinae Oppel, 1811 18 151 Belavbûna vê binefamîle li Cîhanê kevn ji rojhilatê Ewropa ta aliyê Asya ta Japon, Taiywan, Indoniziya, Hind û Srî Lanka,li warênCîhanê Nû ji başûra Kaneda ji aliyê başûrê Meksîk û Amerîkayê Navîn ta başûra parzemîna amerîkayê Başûr Viperinae Oppel, 1811 12 66 Maregîska bêşanik Ewropa, Asya û Afrîka

Cinsê nimûne = Maregîsk (Vipera)—Laurenti, 1768^[1]

Hinek cureyên maregîskan (Vipera)

• Maregîsk (Vipera)
• Margîska Kurdistanê (Vipera raddei kurdistanica)
• Maregîska Ûrmiyê (Vipera wagneri)

Çavkanî

Ev gotar ji agahiyên naveroka gotara wekhev a li ser Wîkîpediyaya îngilîzî pêk tê.

• Ferhenga Enstîtuya Kurdî ya Stenbolê , Zana Farqînî.

Katari (Viperidae) nisqakunaqa ancha miyusapa hatun kiruyuq mach'aqwaykunam, aycha mikhuq suchuq uywakunam.

Kaymi huk rikch'aqninkuna:

• p'ukru katari (Crotalinae) - Awya Yalapi kawsaq
  • susupi (Lachesis muta)
  • chiqap kaskawil mach'aqway (Crotalus spp.)
  • amu kaskawil (Bothrops spp.)
    • sisin icha hirgun (Bothrops atrox)
    • luru mach'aqway (Bothrops bilineatus)
  • intiwarak'a (Bothriechis schlegelii)
• misti katari (Viperinae) - Iwrupa, Asya, Aphrika allpa pachakunapi kawsaq

Pukyukuna

1. ↑ McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).

Hawa t'inkikuna

• Commons nisqaqa multimidya kapuyninkunayuqmi kay hawa: Katari.

• Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Katari

Vipiri au vifutu ni spishi za nyoka wenye sumu katika familia Viperidae. Spishi nyingine huitwa bafe au moma pia.

Nyoka hawa sio warefu sana lakini wanene kwa kulinganisha na nyoka wengine na wana kichwa kipana kwa umbo wa pembetatu na mkia mfupi. Kwa kawaida magamba yao yana miinuko ambayo inaweza kuwa kama miiba. Miboni ya macho ni kama chanjo za wima ikiwa imefungwa kwa kiasi.

Waking'ata vipiri huingiza sumu katika mwili kupitia chonge mbili zenye mifereji. Mdomo ukiwa umefungwa chonge hizi zinalala kutegemea dari lake. Lakini iwapo kipiri akifungua mdomo chonge huduru mbele ili kudunga. Misuli inayofunga mdomo inakamua pia sumu kutoka tezi.

Vipiri sio wepesi sana na kwa hivyo wako hatari. Kwa sababu wana rangi za kamafleji hukaa bila kusogea hata kama adui anakaribia. Mtu anaweza kumkanyaga kipiri bila kumwona kisha kuumwa na kudungwa sumu. Lakini wakati mwingine kipiri anauma bila kuingiza sumu.

Sumu ya vipiri ina vimeng'enya vingi vinavyomeng'enya proteini (proteasi). Mchakato huu unasababisha maumivu makali, uvimbe na kuoza kwa tishu. Hata akipona mwathirika atakaa na kovu.

Spishi za Afrika ya Mashariki

• Adenorhinos barbouri, Kifutu wa Udzungwa (Udzungwa viper)
• Atheris acuminata, Kipiri-miti wa Kyambura (Acuminate bush viper)
• Atheris ceratophora, Kipiri-miti wa Usambara (Horned bush viperl)
• Atheris desaixi, Kipiri-miti wa Mlima Kenya (Mt. Kenya bush viper)
• Atheris hispida, Kipiri-miti miiba (Rough-scaled bush viper)
• Atheris matildae, Kipiri-miti wa Matilda (Matilda's bush viper)
• Atheris nitschei, Kipiri-miti wa Maziwa Makubwa (Great lakes bush viper)
• Atheris rungweensis, Kipiri-miti wa Rungwe (Mt. Rungwe bush viper)
• Atheris squamigera, Kipiri-miti magamba-kwaruza (Variable bush viper)
• Bitis arietans, Bafe au Moma (African puff adder)
• Bitis gabonica, Moma- au Kifutu-misitu (Gaboon viper)
• Bitis nasicornis, Moma-milima, Moma kifaru au Kifutu-milima (Rhinoceros viper)
• Bitis worthingtoni, Moma wa Kenya au Kifutu-pembe wa Kenya (Kenya horned viper)
• Causus bilineatus, Kipiri milia-miwili (Two-striped night adder)
• Causus defilippii, Kipiri pua-ndefu (Snouted night adder)
• Causus lichtensteinii, Kipiri-misitu (Forest night adder)
• Causus maculatus, Kipiri madoa (Spotted night adder)
• Causus resimus, Kipiri kijani (Green night adder)
• Causus rhombeatus, Kipiri usiku (Rhombic night adder)
• Echis pyramidum, Kifutu-jangwa (North-East African carpet viper)
• Montatheris hindii, Kipiri-milima wa Kenya (Kenya montane viper)
• Proatheris superciliaris, Kipiri-bao (Swamp viper)

Spishi za sehemu nyingine za Afrika

• Atheris anisolepis (Mayombe bush viper)
• Atheris broadleyi (Central African bush viper)
• Atheris chlorechis (West African bush viper)
• Atheris hirsuta (Tai Forest bush viper)
• Atheris katangensis (Katanga Mountain bush viper)
• Atheris mabuensis (Mt. Mabu bush viper)
• Atheris subocularis (Cameroon bush viper
• Bitis albanica (Albany adder)
• Bitis armata (Southern adder)
• Bitis atropos (Mountain adder)
• Bitis caudalis (Horned adder)
• Bitis cornuta (Many-horned adder)
• Bitis harenna (Dodola adder)
• Bitis heraldica (Angolan adder)
• Bitis inornata (Plain mountain adder)
• Bitis parviocula (Bale Mountains adder)
• Bitis peringueyi (Dwarf puff adder)
• Bitis rhinoceros (Rhinoceros adder)
• Bitis rubida (Red adder)
• Bitis schneideri (Namaqua puff adder)
• Bitis xeropaga (Desert mountain adder)
• Causus rasmusseni (Zambian night adder)
• Cerastes boehmei (Böhm's horned viper)
• Cerastes cerastes (Desert horned viper)
• Cerastes vipera (Sahara sand viper)
• Daboia mauritanica (Moorish viper)
• Echis coloratus (Palestine saw-scaled viper)
• Echis hughesi (Hughes's saw-scaled viper)
• Echis jogeri (Joger's saw-scaled viper)
• Echis leucogaster (Roman's saw-scaled viper)
• Echis megalocephalus (Large-headed carpet viper)
• Echis ocellatus (West African carpet viper)
• Macrovipera lebetina (Levantine viper)
• Pseudocerastes fieldi (Field's horned viper)
• Vipera latastei (Snub-nosed adder)
• Vipera monticola (Atlas Mountains viper)

Picha

• Kipiri-miti wa Usambara

• Kipiri-miti miiba

• Kipiri-miti wa Maziwa Makubwa

• Kipiri-miti magamba-kwaruza

• Bafe

• Moma-misitu

• Moma-milima

• Kipiri pua-ndefu

• Kifutu-jangwa

• West African bush viper

• Mountain adder

• Horned adder

• Many-horned adder

• Bale Mountains adder

• Dwarf puff adder

• Rhinoceros adder

• Red adder

• Namaqua puff adder

Marejeo

• Spawls, S., Howell, K., Drewes, R. & Ashe, J. (2002) A field guide to the Reptiles of East Africa. Academic Press, San Diego, CA, USA.

Viungo vya nje

• Hazinadata ya watambaachi

Makala hii kuhusu mnyama fulani bado ni mbegu.
Je, unajua kitu kuhusu Kipiri kama uainishaji wake wa kibiolojia, maisha au uenezi wake?
Labda unaona habari katika Wikipedia ya Kiingereza au lugha nyingine zinazofaa kutafsiriwa?
Basi unaweza kuisaidia Wikipedia kwa kuihariri na kuongeza habari.

Qora ilonlar, viparalar — ilonlar oilasi. Tanasi nisbatan yoʻgʻon, uz. 2 m gacha. Boshi uchburchak yoki trapetsiyasimon. Koʻz qorachigʻi vertikal joylashgan. Jagʻlarining oldingi qismida zahar oʻtkazuvchi 1—2 tadan yirik naysimon tishi va 3—5 tadan mayda tishchalari boʻladi. 11 urugʻi, 60 turi Afrika va Yevrosiyoda tarqalgan. Oʻzbekiston faunasida 3 turi: choʻl qora iloni, qum charx iloni, koʻlborilon uchraydi. Yerda yashaydi, ayrim turlari daraxtga oʻrmalab chiqa oladi. Mayda umurtqalilar bilan oziklanadi. Koʻpchiligi tuxumdan tirik tugʻadi. Barcha Qora ilonlar zaharli, yirik Qora ilonlar (mas, koʻlborilon)ning chaqishi odam hayoti uchun xavfli. Zaharidan tibbiyotda foydalaniladi. Soni kamayib bormoqda. Bir qancha turlari Xalqaro Qizil kitobga kiritilgan.

Para sa ibang gamit, tingnan ang ulupong (paglilinaw).

Ang ulupong o bibora (Ingles: viper) ay isang uri ng makamandag o nakalalasong ahas na kabilang sa pamilya ng mga Viperidae.^[2]

Viperidae

Mga sari sa ilalim ng Viperidae:^[3]

• Adenorhinos
• Agkistrodon
• Atheris
• Atropoides
• Azemiops
• Bitis
• Bothriechis
• Bothriopsis
• Bothrocophias
• Bothrops
• Calloselasma
• Causus
• Cerastes
• Cerrophidion
• Crotalus
• Daboia
• Deinagkistrodon
• Echis
• Eristicophis
• Gloydius
• Hypnale
• Lachesis
• Macrovipera
• Montatheris
• Ophryacus
• Ovophis
• Popeia
• Porthidium
• Proatheris
• Protobothrops
• Pseudocerastes
• Sistrurus
• Triceratolepidophis
• Trimeresurus
• Tropidolaemus
• Vipera
• Zhaoermia

Mga talasanggunian

Ang lathalaing ito na tungkol sa Agham ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa nito.

Los Viperidae (o viperids) fòrman una familha de sèrps que comprenon entre autres las vipèras e ls crotals. Se rencontra las espècias d'aquesta familha sus gaireben tot lo glòbe, e son totas de sèrps verinosas.

Anatomia e biologia

Tot a l’abans de la maissa, los viperids an de longs croquets crosats d’un canal pel qual s’escola lo verin. Aquestes croquets son dispausats de tal biais que quand l’animal dobrís la boca, se soslèvan e son projectats automaticament en davant.

Son de sèrps de talha moderada, que lor longor atenh en general mens d'un mètre e mièg. Son totes carnivòrs e consumisson de predas divèrsas pro pichonas, principalament de rosegaires. Son d'ovovivipars.

Lista de las sosfamilhas

Aquesta familha es descompausada en quatre sosfamilhas :

• Azemiopinae Liem, Marx et Rabb, 1971.
• Causinae Cope, 1859.
• Crotalinae Oppel, 1811 - crotals
• Viperinae Oppel, 1811 - las vertadièras vipèras

Lista dels genres segon Zaher, 2009

Azemiopinae

• Azemiops Boulenger, 1888

Causinae

• Causus Wagler, 1830

Viperinae

• Adenorhinos Marx & Rabb, 1965
• Atheris Cope, 1862
• Bitis Gray, 1842
• Cerastes Laurenti, 1768
• Daboia Gray, 1842
• Echis Merrem, 1820
• Eristicophis Alcock in Alcock & Finn, 1896
• Macrovipera Reuss, 1927
• Montatheris Broadley 1996
• Proatheris Broadley 1996
• Pseudocerastes Boulenger, 1896
• Vipera Laurenti, 1768

Crotalinae

• Agkistrodon Palisot de Beauvois, 1799
• Atropoides Werman, 1992
• Bothriechis Peters, 1859
• Bothriopsis Peters, 1861
• Bothrocophias Gutberlet & Campbell, 2001
• Bothrops Wagler (in Spix), 1824
• Calloselasma Cope, 1860
• Cerrophidion Campbell & Lamar, 1992
• Crotalus Linnaeus, 1758
• Cryptelytrops Cope, 1860
• Deinagkistrodon Gloyd, 1979
• Garthius Malhotra & Thorpe, 2004
• Gloydius Hoge and Romano-Hoge, 1981
• Hypnale Fitzinger, 1843
• Lachesis Daudin, 1803
• Ophryacus Cope, 1887
• Ovophis Burger in Hoge and Romano-Hoge, 1981
• Parias Gray, 1849
• Peltopelor Gunther, 1864
• Popeia Malhotra & Thorpe 2004
• Porthidium Cope, 1871
• Protobothrops Hoge & Romano- Hoge, 1983
• Sistrurus Garman, 1884
• Triceratolepidophis Ziegler, Herrmann, David, Orlov & Plauvels 2000
• Trimeresurus Lacepede, 1804
• Himalayophis Malhotra & Thorpe, 2004
• Tropidolaemus Wagler, 1830
• Viridovipera Malhotra & Thorpe, 2004
• Zhaoermia Gumprecht & Tillack, 2004

Viperidae es un familia de Caenophidia.

---

Iste action ha essite automaticamente identificate como damnose, e per consequente es prohibite. Si tu crede que tu action esseva constructive, per favor informa un administrator de lo que tu tentava facer. Un breve description del regula anti-abuso correspondente a tu action es: Iste articulo es troppo curte. Per favor, adde alcun phrases.

The Viperidae (veepers) is a faimily o venomous snakes foond in maist pairts o the warld, excludin Antarcticae, Australie, New Zealand, Madagascar, Hawaii, various ither isolatit islands, an north o the Arctic Circle. Aw hae relatively lang, hinged fangs that permit deep penetration an injection o venom. Fower subfaimilies are currently recognised.^[2]

References

Οι οχιές είναι είδη ιοβόλων φιδιών που ανήκουν στην οικογένεια Viperidae. Η γεωγραφική τους εξάπλωση περιλαμβάνει όλα τα μέρη του κόσμου, εκτός από την Ανταρκτική, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Μαδαγασκάρη, τη Χαβάη, διάφορα άλλα απομονωμένα νησιά και βόρεια του Αρκτικού Κύκλου. Όλα τα είδη της οικογένειας έχουν δόντια που συνδέονται με ιοβόλους αδένες.

Περιγραφή

Το σώμα της οχιάς έχει σχήμα κυλίνδρου, χρώμα σταχτί προς το ξανθό και καλύπτεται από φολίδες, όπως και το κεφάλι. Επίσης, στη ράχη το φίδι έχει σκούρα σχέδια σε σχήμα τεθλασμένης γραμμής, ενώ στο κεφάλι τα σχήματα που έχει σχηματίζουν το γράμμα Χ ή Λ. Τα θηλυκά έχουν πιο μικρό μήκος από τα αρσενικά. Το κεφάλι της είναι πιο πλατύ προς τα πίσω και διακρίνεται έντονα από το σώμα. Η ουρά της είναι κοντή. Έχει δυνατή όραση ακόμα και στο σκοτάδι, ενώ η ίριδα των ματιών της έχει την ιδιότητα να αλλάζει ανάλογα με την ένταση του φωτός. Στην άνω γνάθο είναι εξοπλισμένη με δύο μυτερά δόντια, μεγαλύτερα από τα κοινά που έχει, τα οποία συνδέονται με αδένες που εκκρίνουν δηλητήριο.

Αναπαραγωγή

Τα περισσότερα είδη είναι ωοζωοτόκα. Η ίδια η λέξη «viper» (επιστημονική ονομασία του φιδιού) προέρχεται από τις λατινικές λέξεις vivo = «ζω» και pario = «γεννώ».^[1] Γεννά 10-20 ζωντανά μικρά, τα οποία έχουν δηλητήριο.

Συμπεριφορά

Όταν η οχιά δαγκώσει τη λεία, τότε πιέζονται οι αδένες και εκκρίνεται δηλητήριο, το οποίο μέσω των δοντιών περνά στην πληγή του θύματος. Ανάλογα με τις περιστάσεις, η οχιά έχει την ικανότητα να καθορίζει την ποσότητα δηλητηρίου που θα χύσει στο θύμα της. Γενικότερα, η ποσότητα του δηλητηρίου είναι ανάλογη του μεγέθους του φιδιού.

Τροφή και επικινδυνότητα

Οι ενήλικες οχιές τρέφονται με μικρά ζώα, όπως ποντίκια, άλλα ερπετά και πτηνά. Το δηλητήριο της είναι επικίνδυνο. Τυπικά περιέχει πολλές πρωτεϊνάσες (ένζυμα που διαλύουν πρωτεΐνες). Αυτές προκαλούν συμπτώματα πόνου, οίδημα και νέκρωση, όπως επίσης και απώλεια αίματος. Ο θάνατος συνήθως επέρχεται από την πτώση της αρτηριακής πίεσης.^[2] Οι οχιές δεν επιτίθενται ποτέ στον άνθρωπο εάν δεν πατηθούν, πιαστούν ή απειληθούν άμεσα.

Αν δεχθεί κάποιος δηλητηριώδες δήγμα από οχιά, απαιτείται έγκαιρη ιατρική φροντίδα. Είναι σημαντικό να μην σκιστεί ή κοπεί το δέρμα στο σημείο του δήγματος και να μην δεθεί το δαγκωμένο μέλος. Το δηλητήριο εξαπλώνεται κυρίως μέσω της λέμφου και όχι της φλεβικής ή αρτηριακής οδού, έτσι το να προκληθεί αιμορραγία στο σημείο του δαγκώματος είναι ανούσιο αλλά και επικίνδυνο, λόγω του τραυματικού σοκ που μπορεί να προκληθεί και να επιδεινώσει την κατάσταση του ασθενούς. Επίσης μία σφιχτή περίδεση του δαγκωμένου μέλους φράσσει την κυκλοφορία του αίματος και μπορεί να προκαλέσει νέκρωση, γάγγραινα και θρομβώσεις, έτσι είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ομαλή κυκλοφορία του αίματος.^[3] Στις σοβαρότερες περιπτώσεις, αν δε φέρει το θάνατο, το δήγμα οχιάς αφήνει μόνιμη ουλή στο σημείο του δαγκώματος, ή μπορεί να απαιτηθεί ακρωτηριασμός του μέλους. Μπορεί επίσης ο ασθενής ή η ασθενής να είναι αλλεργικός στο δάγκωμα.^[4] Κατά την συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δηλητηριωδών δηγμάτων στην χώρα μας τα συμπτώματα υποχωρούν μετά την κατάλληλη ιατρική περίθαλψη και επέρχεται η πλήρης ίαση του ασθενούς.

Υποοικογένειες

Παρουσία στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα απαντώνται τα εξής είδη:

• Κοινή οχιά – Vipera ammodytes (Linnaeus, 1758)
• Οθωμανική οχιά – Montivipera xanthina (Gray, 1849)
• Οχιά της Μήλου – Macrovipera schweizeri (Werner, 1935)
• Αστρίτης – Vipera berus (Linnaeus, 1758)
• Νανόχεντρα – Vipera graeca (Nilson & Andrén, 1988)

Στην Κύπρο εντοπίζεται η φίνα ή κοντονούρα (λόγω της κοντής της ουράς), που ανήκει στο είδος Macrovipera lebetina.

Βιβλιογραφία

• Νέα Εγκυκλοπαιδεία, εκδ. Μαλλιάρης- Παιδεία, 2006, τ. 19, σελ. 253-54.

Παραπομπές

Гадзюкавыя (Viperidae) — сямейства ядавігых зьмей атраду лускаватых.

Агульная характарыстыка

Сямейства налічвае 11 родаў і каля 60 відаў са складаным ядазубным апаратам.

Даўжыня да 2 м. Цела рознай афарбоўкі. Галава акругла-трохвугольнай формы, з прытупленай насавой часткай, выразна адмяжоўваецца ад шыі і пакрыта дробнымі шчыткамі. Тулава адносна тоўстае, хвост кароткі. Характэрная асаблівасьць — вэртыкальная зрэнка. На верхняй сківіцы 1—2 вялікія рухомыя ядавітыя зубы і па 3—5 больш дробных. Ядаправодныя зубы ў стане спакою знаходзяцца ў складзеным становішчы (прыціснуты, канцы накіраваны назад), а пры ўкусе разам з адкрываньнем пашчы высоўваюцца ўперад і ўстаюць вэртыкальна. Дробныя неядавітыя зубы, якія прыстасаваны для заглытвання забітых ядам ахвяраў, размешчаны на нёбных і ніжнясківічных касьцях.

Найбольш вядомыя — гюрза, эфа. На Беларусі 1 від — гадзюка звычайная.

Пашырэньне

Прадстаўнікі сямейства пашыраны ў Афрыцы (адкуль, верагодна, паходзяць) і Эўразіі. Насяляюць вільготныя экватарыяльныя лясы, сухія саванны і стэпы, бязводныя пустыні, паўночныя хваёвыя лясы, скалістыя горы да 3000 м над узр. м. Большасьць вядзе наземны спосаб жыцьця, іншыя жывуць на дрэвах або пад зямлёй.

Асаблівасьці біялёгіі

Актыўныя пераважна прыцемкам і ўначы. Дарослыя кормяцца дробнымі жывёламі, птушкамі, яйцамі, моладзь — насякомымі і чэлясонгімі. Яйцажывародныя, некаторыя адкладваюць яйцы.

Ахова

4 віды гадзюк знаходзяцца у Чырвонай кнізе МСАП.

Утрыманьне ў няволі

Аб’екты адлову і ўтрыманьня ў сэрпэнтарыях для атрыманьня змяінага яду.

Літаратура

• Земнаводныя. Паўзуны: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл., Ін-т заалогіі АН Беларусі. — Мн.: «БелЭн», 1996.— 235 с. ISBN 985-11-0067-6.
• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў і інш. — Менск: БелЭн, 1997. — 480 с.: іл. ISBN 985-11-0090-0

Вонкавыя спасылкі

— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Отровници (науч. Viperidae) — фамилија на отровни змии што живеат ширум целиот свет, освен на Антарктикот, во Австралија, Нов Зеланд, Ирска, Мадагаскар, Хаваи, разни зафрлени острови и северно од северниот поларен круг. Имаат релативно долги заби што навлегуваат длабоко во жртвата и вбризгуваат отров. Постојат четири потфамилии.^[2]

Во Македонија живеат три вида на отровници: поскокот, шарката и остроглавата шарка.^[3]

Опис

Сите отровници имаат долги шупливи заби со кои вбризгуваат отров кој доаѓа од жлезди сместени во задниот дел на горната челуст. Секој од двата заба лежи е прицврстен напред, на предновилична коска која се отвора нанапред. Кога не ги користи, змијата ги склопува забите во горниот ѕид на устата, каде стојат во ципести џепчиња. Забите може да ги вади заедно или посебно. Кога змијата е во напад, устата е отворена речиси 180° и горновиличниот дел се свртува нанапред и ги вади забите што е можно подоцна за да не се оштетат. Отровот се вбризгува кога забот ќе навлезе во ткивото, истиснат од силни мускули кај отворните жлезди. Ова дејство е многу брзо, и при одбрана, змијата настојува да зададе убод наместо да касне, а забите ги забива кога ќе фати плен. Во ситуација на самоодбрана, се случува змијата да касне без да пушти отров.

Речиси сите отровници имаат засртени лушпи, набиено тело и кратка опашка, и триаголна глава што е јасно одвоена од вратот (поради отровните жлезди). Имаат исправено елиптични зеници што можат да ги шират речиси колку целото око или да ги смалат на минимум за да можат да гледаат на различни светлосни јачини. Најчесто отровниците ловат ноќе, и тоа од заседа.

Највеќето отровници се ововивипарни (младите се раѓаат живи), но некои положуваат јајца.

Географска распространетост

Отровниците се среќаваат во Америка, Африка и Евроазија. Во Америка ги има во јужна Канада, во САД, Мексико, Средна и Јужна Америка.

Однесување

Кога ќе се соочат со опасност или ловат плен, змиите проценуваат како да каснат и колку отров да пуштат. Количината на испуштениот отров зависи од видот на змијата, нејзините димензии и спретност (некои нишанат подобро од други). Кога ловат, количеството зависи од големината на пленот и дали е зграпчен или пуштен. Во самоодбраната, количината зависи од видот и димензиите на непријателот и од неговото поведение, т.е. како колкава закана го дожувува змијата. Количината на отров не е секогаш сразмерна со големината на непријателот.^[4]

Отров

Отровот изобилува со ензими што ги разградуваат белковини, наречени протеази кои предизвикуваат болка, силно отекување на местото и умртвување на ткивото (некроза), обилно крварење поради оштетеноста на кардиоваскуларниот систем и пореметување во засирувањето на крвта. Смртта обично доаѓа поради драстичниот пад на крвниот притисок. По ова тие се разликуваат од штитовратките, чиј отров содржи невротоксини што го оневозможуваат затегањето на мускулите, предизвикувајќи парализа. Жртвите на овие змии обично умираат од задушување. Ова не е строго правило: некои штитовратки предизвикуваат протеолитични симптоми својствени за отровниците, а постојат и отровници чиј напад предизвикува невротоксични симптоми.

Протеолитичниот отров има двојна намена: за вкочанување (парализирање) на пленот (како кај невротоксичните отрови), но и како помош при варењето, разградувајќи ги липиди, нуклеинските киселини и белковините во ткивото. Ова е од големо значење за овие животни, бидејќи системот за варење сам по себе им е неефикасен.^[5]

Каснувањето е многу болно и мошне сериозно, иако не мора да е смртоносно. Дури и со брза и соодветна интервенција, на каснатото место може да остане трајна лузна, а во најлошите случаи може да биде потребна ампутација. Исходот не може да се предвиди бидејќи зависи од многу разни фактори како видот и големината на змијата, количината на вбризган отров и тежината и здравствената состојба на настраданото лице. Покрај сето ова, лицето може да биде и алергично на отровот и/или на противотровот.

Потфамилии

Потфамилија^[2] Автор на таксонот^[2] Родови^[2] Видови^[2] Македонски назив Распространетост^[1] Azemiopinae Liem, Marx & Rabb, 1971 1 1 Феина отровница Мјанмар, југоисточен Тибет, преку јужна Кина (Фуџен, Гуангсји Џангсји, Гуејџоу, Сечуан, Јинан, Џеџанг) до северен Виетнам Causinae Cope, 1859 1 6 ноќни осојници супсахарска Африка Crotalinae Oppel, 1811 18 151 ѕвечарки во стариот свет: од источна и југоисточна Европа на исток прекуи Азија до Јапонија, Тајван, Индонезија, полуостровска Индија и Шри Ланка; во новиот свет: од јужна Канада на југ преку Мексико и Средна Америка до југот на Јужна Америка Viperinae Oppel, 1811 12 66 вистински отровници Европа, Азија и Африка

Типски вид = Шарки (Vipera—Laurenti, 1768)^[1]

Поврзано

• Отров
• Удави - змии што убиваат со стегање

Наводи

Чаар жылан сымалдуулар (лат. Viperidae) — уулуу жыландардын бир тукуму, буларга кыйла уруулар жана түрлөр кирет: уулуу жыландардын бир тукуму, буларга кыйла уруулар жана түрлөр кирет: Ибн-Синанын чаар жыланы (Cerastes vipera), аспис чаар жыланы (Vipera aspis), Бирманын чаар жыланы (Azemiops feae) —, кызыл-чаар жылан (Bitis gabonica), даракчыл жашыл-чаар жылан (Atheris chloroechis), даракчыл мүйүздүү чаар жылан (A. ceratophorus), даракчыл күдүрөк чаар жылан (A. squamiger), бакабаш жашыл-чаар жылан (Causus resimus), ромба темгилдүү бакабаш чаар жылан (C. rhombeatus), Кавказдын кызылчаар жыланы (Vipera kaznakowi), кидик чаар жылан (Bitis peringuegi), Кениянын чаар жыланы (Vipera hindii), бучук чаар жылан (Vipera latasti), тумшуктуу чаар жылан (V. ammodytes), керик чаар жылан (Bitis nasicornis), Ньясанын чаар жыланы (Vipera superciliaris), кадимки кара-чаар жылан (V. berus), Палестина чаар жыланы (Pseudoecerastes fieldi), Персия чаар жыланы (P. persicus), тикирекей каш чаар жылан (Bitis cornuta), мүйүздүү чаар жылан (Ceraster ceraster), Рассельдин чаар жыланы, Синаянын чаар жыланы (Atractaspis eugaddensis), талаш чаар жылан (Eristicophis macmahoni), боздон чаар жыланы (Vipera ursini), куйруктуу чаар жылан (Bitis caudalis), кынжынаар чаар жылан (Vipera russeli), чырылдак чаар жылан (Bitis arietane), Африканын чаар жыландары (уруу) (Bitis), бакабаш чаар жыландар (уруу) (Causus), ийинчи чаар жыландар (уруу) (Atractaspis), жалган мүйүздүү жыландар (уруу) (Pseudoecerastes), кадимки чаар жыландар (уруу) (Vipera), мүйүздүү чаар жыландар (уруу) (Cerastes).

Колдонулган адабияттар

• А. А. Алдашев. Биология терминдеринин жана айбанат аттарынын орусча-кыргызча сөздүгү. - Бишкек, 1998. ISBN 9967-11-027-9

वाइपरिडाए (Viperidae) विषैले साँपों का एक जीववैज्ञानिक कुल है जो विश्वभर में पाये जाते हैं, सिवाय हवाई, अंटार्कटिका, आस्ट्रेलिया, न्यू ज़ीलैंड, माडागास्कर और अन्य अलग-थलग स्थानों के। साधारण बोलचाल में वाइपर (Viper) कहलाये जाने वाले इन सर्पों में लम्बे और चूलदार दांत होते हैं जिन्हें वे अपने ग्रास या प्रतिद्वन्दी में गहराई से गाढ़कर ज़हर का प्रवाह कर सकते हैं।^[1]

इन्हें भी देखें

• सर्प

सन्दर्भ

1. ↑ Schuett GW, Höggren M, Douglas ME, Greene HW. 2002. Biology of the Vipers. Eagle Mountain Publishing, LC. 580 pp. 16 plates. ISBN 0-9720154-0-X.

రక్తపింజరి (ఆంగ్లం Viper) ఒక ప్రమాదమైన పాము. ఇవి వైపరిడే (Viperidae) కుటుంబానికి చెందిన సరీసృపాలు.

శరీర నిర్మాణము

రక్త పింజరి పాము ముదురు గోధుమ రంగులో ఉంటుంది.దీని తల త్రిభుజాకారంలో ఉండి దవడ వద్ద గంత ( pit) వంటి నిర్మాణం ఉంటుంది.దీని విష ప్రభావం రక్త ప్రసరణ వ్యవస్థపై ఉంటుంది.దీని విషం రక్త వ్యవస్థలో ఉండే Clotting Mechanism ను సర్వ నాశనం చేస్తుంది.

ఇవి వెచ్చగావున్న స్థలాలలో ఉండవచ్చు, గడ్డి వాములు, ముళ్ళ పొదలలో ఇవి పొంచి ఉండవచ్చు. వీటిని గమనించిన వెంటనే దూరముగా పోవాలి. కరచిన వెంటనే విషము రక్తము ద్వారా శరీరములోనికి ప్రవేశించకుండా జాగ్రత్తాలు తీసుకోవాలి.

మూలాలు