Colaptes cinereicapillus ye una especies (o subespecie) d'ave qu'integra'l xéneru Colaptes. Esti carpinteru habita en rexones montascoses del noroeste de Suramérica.
Los sos pates son grandes, lo que ye una adaptación pa treslladase pol pisu. El picu ye fuerte, llargu, termináu en punta y de color negru. L'iris ye mariellu.
El patrón cromáticu dosal del so plumaxe ye un dominante pardu, más o menos negru o acoloratáu escuru, xaspiáu de blancu o crema. Na corona amuesa una boína de color gris, delimitada na metá anterior por un sector acaneláu que dende la base del picu crucia los güeyos y pasa a ser ancha banda qu'algama'l pescuezu y cubre tou lo ventral. Nel pechu amuesa marques o llunares escuros variables ente individuos.
El color del plumaxe ventral ye'l calter diagnósticu pa estremar fácilmente a esti taxón del so taxón hermanu, C. rupicola (a quien-y lo suel adosar como subespecie), siendo nesti postreru de tonu blancu buxu pálidu a blancu ocráceo amarellentáu, ente que C. cinereicapillus esibe un color xeneral acoloratáu ocráceo. Amás el norteño ye más escuru, más grande, col pechu más marcáu, y el llurdiu malar de los machos (que nes femes ye toa corita) ye nesti mayormente negra, con mínimu coloráu nel so estremu posterior.
Esti taxón habita nel sur del Ecuador (sudeste de Loxa) y nel norte del Perú, en Piura, Amazones, Cajamarca, Loreto y Llibertái.
Un exemplar machu, catalogáu como MACN 8633 nes colecciones del Muséu Arxentín de Ciencies Naturales Bernardino Rivadavia de Buenos Aires (MACN), llográu'l 4 d'agostu de 1914 por Juan Mogensen en Volcán, Jujuy, noroeste de la Arxentina, foi atribuyíu a esti taxón, sicasí paez más lóxicu consideralo un individuu de Colaptes rupicola (especie frecuente na zona) con aberración cromática nel plumaxe.[2]
Vive ente roques y pacionales altoandinos, n'altitúes d'ente 2000 y 5000 msnm.[3]
En casu de cuntar con árboles cultivaos o les escases especies natives, puede utilizar como percha o llugar de descansu. Aliméntase d'inseutos qu'atopa caminando pel suelu, en grupos. Pa construyir el so nial utiliza buecos en fuécares de ríu o ente les roques en fasteres empinaes. Los sos güevos son de color blancu, y los pichones nacen pelaos y ciegos.
Esti taxón foi descritu orixinalmente nel añu 1854 pol zoólogu, naturalista y botánicu alemán Heinrich Gottlieb Ludwig Reichenbach, basándose n'exemplares colectados na paraxa Guayabamba, Perú.[4]
En 1930, l'ornitólogu estauxunidense John Todd Zimmer propunxo considerar a C. cinereicapillus como una subespecie de C. rupicola,[5] lo cual foi siguíu pola mayoría de los especialistes.[6] Nel añu 2014 foi rehabilitáu como bona especie,[7][8] so un conceutu más ampliu qu'el de la especie biolóxica,[9][10] tal como ye'l d'especie filoxenética.[11]
Na Llista Colorada ellaborada pola Unión Internacional pal Caltenimientu de la Naturaleza (UICN) esti taxón ye categorizado como “so esmolición menor”.[1] N'Ecuador foi calificáu como 'poco común y local'.[12]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Colaptes cinereicapillus ye una especies (o subespecie) d'ave qu'integra'l xéneru Colaptes. Esti carpinteru habita en rexones montascoses del noroeste de Suramérica.
El picot andí septentrional (Colaptes cinereocapillus) és un ocell de la família dels pícids (Picidae) que habita la puna, praderies i terres de conreudels Andes, 2000-5000 m, del sud d'Equador i nord de Perú.
