dcsimg
Image of Soleneiscus Borojevic, Boury-Esnault, Manuel & Vacelet 2002
Creatures » » Animal » Sponges

Calcareous Sponges

Calcarea Bowerbank 1862

Associations

provided by Animal Diversity Web

Sponges are preyed on by many animals. Spicules, and other compounds, including potential biotoxins, probably discourage most predators.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Morphology

provided by Animal Diversity Web

Calcarea is the only class with asconoid and syconoid construction. All others have leuconoid construction. The calcium carbonate spicules are only megascleres, or large structural spicules. Other groups of sponges have microscleres, which are smaller reinforcing spicules. Most Calcarea are 10 cm less in height, and are dull in color, although some colorful species are known.

Other Physical Features: ectothermic ; heterothermic

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Habitat

provided by Animal Diversity Web

Exclusively marine and mainly in temperate regions, Calcarea sponges are usually found in shallower, sheltered waters less than 1000 m. In tropical regions they are associated with coral reefs.

Habitat Regions: temperate ; tropical ; saltwater or marine

Aquatic Biomes: benthic ; reef ; coastal

Other Habitat Features: intertidal or littoral

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Distribution

provided by Animal Diversity Web

Calcarea sponges are found throughout the oceans, but are mainly in temperate areas.

Biogeographic Regions: arctic ocean ; indian ocean; atlantic ocean ; pacific ocean ; mediterranean sea

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Trophic Strategy

provided by Animal Diversity Web

Because of the simple cells that make up sponges, cell types and water currents used by the sponges to obtain food have been extensively studied. Sponges in general use flagellated cells called choanocyte cells to create a current. Choanocytes are located in the interior part of the sponge. In the asconoid structure, the water is drawn in through the ostium (outer pores), goes through the spongocoel or atrium, and out the osculum (the opening in the top of the sponge). Outer pores are 50 micrometers or less, so larger particles and animals are not ingested.

As food or particles are moved through the sponges, amoemoid cells surround and engulf it (pinocytosis and phagocytosis). Particles are caught in the collar part of the choanocyte cells.

Foraging Behavior: filter-feeding

Primary Diet: planktivore ; detritivore

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Associations

provided by Animal Diversity Web

Sponges in general may make up a significant portion of the benthic biomass. For example, in Antarctica, at depths of 100-200 m, 75 per cent of the benthic biomass are sponges.

Ecosystem Impact: creates habitat

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Benefits

provided by Animal Diversity Web

Sponges have been harvested for centuries by many civilizations. Compounds produced by sponges are being explored for pharmaceuticals.

Positive Impacts: body parts are source of valuable material

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Comprehensive Description

provided by Animal Diversity Web

There are about 400 described species of sponges in the Calcarea group.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Life Cycle

provided by Animal Diversity Web

Reproduction occurs asexually by budding and sexually. Development of fertilized eggs takes place within the sponge. The larval stage has outer flagellated cells, often with spicules. The young break out of the parent's mesohyl, and become free swimming larvae, but not for more than two days.

Sponges have different amoeboid cells in the mesohyl. Acheocytes are large cells with large nuclei. These cells are totipotent, meaning they can develop into any cell type. Sclerocytes, also in the mesohyl, accumulate calcium to produce spicules. Three sclerocytes will fuse to form spicules in intercellular spaces.

Development - Life Cycle: indeterminate growth

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Conservation Status

provided by Animal Diversity Web

Sediments effect sponges although they are resistant to hydrocarbons (including detergents) and heavy metals. Particular species have been overharvested.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Behavior

provided by Animal Diversity Web

Sponges will react by closing ostia or oscula, either because of direct physical stimulation or when suspended particles within the sponge are too large or highly concentrated. However, there are no known nerve structures. However, some sponges may respond to electrical impulses.

Perception Channels: chemical ; electric

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Untitled

provided by Animal Diversity Web

Although Calcarea is considered the primitive group, and are the only sponges with asconoid and synconoid construction, the asconoid and synconoid forms are not necessarily considered primitive conditions.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Reproduction

provided by Animal Diversity Web

Most all sponges can reproduce asexually, by regenerating tissues. Sponges also reproduce sexually. Being hermaphroditic, sperm and eggs can be reproduced, sequentially or at the same time. Choanocytes give rise to egg and sperm cells, and archaeocyte cells also give rise to egg cells. Sperm and eggs are released in the water, and most species cross fertilize. Fertilized eggs will develop into free-swimming larvae.

Key Reproductive Features: simultaneous hermaphrodite; sequential hermaphrodite; sexual ; asexual ; fertilization (External ); viviparous

There is no parental investment beyond release of gametes.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Mulcrone, R. 2005. "Calcarea" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Calcarea.html
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Kalksponse ( Afrikaans )

provided by wikipedia AF

Die kalksponse (Calcarea) vorm 'n klas van die filum van sponsdiere (Porifera). Anno 2011 was daar 671 lewende spesies bekend, waarvan alle uitsluitlik in die see lewe.

Kenmerke

Kalksponse is klein (selde hoër as 10 cm), weinig kleurig en onopvallend. Hul parenkiem bestaan uit kalsiumkarbonaat. Fossielondersoek het uitgewys dat kalksponse reeds in die Kambrium bestaan het.

Verspreiding en leefgebied

Hierdie spons kom wêreldwyd voor in vlak water in splete, onder riwwe, op seewier en in grotte.

Onderliggende taksonomie

Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Lys van kalksponse.

Die kalksponse is tans verdeel in twee subklasse:

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia skrywers en redakteurs
original
visit source
partner site
wikipedia AF

Kalksponse: Brief Summary ( Afrikaans )

provided by wikipedia AF

Die kalksponse (Calcarea) vorm 'n klas van die filum van sponsdiere (Porifera). Anno 2011 was daar 671 lewende spesies bekend, waarvan alle uitsluitlik in die see lewe.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia skrywers en redakteurs
original
visit source
partner site
wikipedia AF

Kirəcli süngərlər ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ


Kirəcli süngərlər (lat. Calcarea) — süngərlər tipinə aid sinif.

Təsnifatı

Bu şablona bax Heyvanlar aləminin yarımaləm, tip və bəzi sinifləriParazoylar Süngərlər (Kirəcli süngərlər, Adi süngərlər, Altışüalı süngərlər) • Lövhəcikkimilər (Trichoplax)Mezozoylar OrtonektidlərDisiemidlərEumetazoylar DaraqlılarDalayıcılar (Mərcan polipləri, Hidroidlər, Sifoidlər, Yumrumeduzlar, Saçaqlı meduzlar, Myxozoa) Cycloneuralia: Scalidophora (Kinorinxlər, Lorisiferlər, Priapulidlər) • Nematoida (Yumru qurdlar, Qılqurdlar)
Panarthropoda: OnixoforlarƏrincəklilərBuğumayaqlılar Yastı qurdlarKirpikliqarın qurdlar
Gnathifera: RotatorilərTikanbaşlılarQnatostomulidlərMikroçənəlilərSikloforalar Trochozoa (Sipunkulidlər, Nemertinlər, Molyusklar, Həlqəvi qurdlar)
Lophophorata (Briozoylar, Sonboşluqlar, Trubkalılar, Çiyinayaqlılar) YarımxordalılarDərisitikanlılarXenoturbella Onurğalılar (Vertebrata, Miksinlər) • BaşıxordalılarTunikalılar
Mübahisəli olanlar
Acoelomorpha (Bağırsaqsız turbellarilər, Nemertodermatida) • Çənəsiqıllılar
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Kirəcli süngərlər: Brief Summary ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ


Kirəcli süngərlər (lat. Calcarea) — süngərlər tipinə aid sinif.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Esponges calcàries ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

Les esponges calcàries (Calcarea) són una classe de l'embrancament animal dels porífers, o esponges de mar.[1] Es caracteritzen per les seves espícules compostes de carbonat de calci en forma de calcita o aragonita. Tot i que la majoria tenen tres puntes, l'espícula d'una esponja calcària pot tenir-ne entre dues i quatre.

Totes les esponges d'aquesta classe viuen exclusivament al mar. Totes les tres configuracions corporals de les esponges de mar estan representades a les esponges calcàries: asconoide, siconoide i leuconoide. Generalment, les esponges calcàries són molt petites, amb una alçada de només 7-10 cm. De les aproximadament 15.000 espècies de porífers vivents, només unes 400 són esponges calcàries.

Les espècies d'aquesta classe varien des d'esponges en forma de vas amb una simetria radial fins a colònies compostes d'un reticle de tubs prims, o formes massives irregulars. Les esponges calcàries són generalment animals sedentaris que s'alimenten per suspensió, i manquen de teixits autèntics. Són especialment comunes a les aigües tropicals someres. En general, són esponges petites. Les seves diferents formes són relativament simples; forma de moneder, de vas, de pera o de cilindre. L'esquelet té una estructura o bé de malla o bé de rusc. A diferència de la majoria d'altres esponges, les esponges calcàries manquen de canals buits, cosa que les fa més robustes.

Les esponges calcàries aparegueren per primer cop durant el Cambrià, i assoliren la seva màxima diversitat durant el Cretaci. Anàlisis moleculars recents suggereixen que la classe Calcarea hauria de ser designada un embrancament; en particular, el primer a divergir al regne dels animals. Des d'aquest punt de vista, les altres esponges pertanyerien a l'embrancament Silicarea.

Classificació

Les esponges calcàries es subdivideixen en dues subclasses i vuit ordres:

Referències

  1. Bowerbank. «Calcarea». World Porifera database. World Register of Marine Species, 1862. (anglès)
 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Esponges calcàries Modifica l'enllaç a Wikidata
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Esponges calcàries: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

Les esponges calcàries (Calcarea) són una classe de l'embrancament animal dels porífers, o esponges de mar. Es caracteritzen per les seves espícules compostes de carbonat de calci en forma de calcita o aragonita. Tot i que la majoria tenen tres puntes, l'espícula d'una esponja calcària pot tenir-ne entre dues i quatre.

Totes les esponges d'aquesta classe viuen exclusivament al mar. Totes les tres configuracions corporals de les esponges de mar estan representades a les esponges calcàries: asconoide, siconoide i leuconoide. Generalment, les esponges calcàries són molt petites, amb una alçada de només 7-10 cm. De les aproximadament 15.000 espècies de porífers vivents, només unes 400 són esponges calcàries.

Les espècies d'aquesta classe varien des d'esponges en forma de vas amb una simetria radial fins a colònies compostes d'un reticle de tubs prims, o formes massives irregulars. Les esponges calcàries són generalment animals sedentaris que s'alimenten per suspensió, i manquen de teixits autèntics. Són especialment comunes a les aigües tropicals someres. En general, són esponges petites. Les seves diferents formes són relativament simples; forma de moneder, de vas, de pera o de cilindre. L'esquelet té una estructura o bé de malla o bé de rusc. A diferència de la majoria d'altres esponges, les esponges calcàries manquen de canals buits, cosa que les fa més robustes.

Les esponges calcàries aparegueren per primer cop durant el Cambrià, i assoliren la seva màxima diversitat durant el Cretaci. Anàlisis moleculars recents suggereixen que la classe Calcarea hauria de ser designada un embrancament; en particular, el primer a divergir al regne dels animals. Des d'aquest punt de vista, les altres esponges pertanyerien a l'embrancament Silicarea.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Vápenatí ( Czech )

provided by wikipedia CZ

Vápenatí (Calcarea nebo též Calcispongea; česky někdy houbatky) jsou mořští živočichové jedné ze tříd kmene Houbovci (Porifera). Jejich fosilie jsou známy už z kambria. Počet recentních druhů je odhadován na 400 až 500.

Kostra vápenatých hub je tvořena jehlicemi z uhličitanu vápenatého. Tyto houby žijí pouze v mořích, převážně v menších hloubkách. Jejich larvy bývají amphiblastula či coeloblastula, v dospělosti se vyskytují všechny tři tělní typy.

Nejznámějšími zástupci jsou např. houbatka voštinatá nebo chorošovka korálová.

Externí odkazy

Pahýl
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia autoři a editory
original
visit source
partner site
wikipedia CZ

Vápenatí: Brief Summary ( Czech )

provided by wikipedia CZ

Vápenatí (Calcarea nebo též Calcispongea; česky někdy houbatky) jsou mořští živočichové jedné ze tříd kmene Houbovci (Porifera). Jejich fosilie jsou známy už z kambria. Počet recentních druhů je odhadován na 400 až 500.

Kostra vápenatých hub je tvořena jehlicemi z uhličitanu vápenatého. Tyto houby žijí pouze v mořích, převážně v menších hloubkách. Jejich larvy bývají amphiblastula či coeloblastula, v dospělosti se vyskytují všechny tři tělní typy.

Nejznámějšími zástupci jsou např. houbatka voštinatá nebo chorošovka korálová.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia autoři a editory
original
visit source
partner site
wikipedia CZ

Kalkschwämme ( German )

provided by wikipedia DE

Die Kalkschwämme (Calcarea) sind eine Klasse der Schwämme (Porifera). Fossil sind sie seit dem Kambrium nachweisbar, die Zahl der rezenten Arten wird auf 400 bis 500 geschätzt. Alle Arten der Kalkschwämme leben im Meer.

Merkmale

Die Tiere besitzen ausschließlich kalzitische Sklerit mit einem weiten Formenspektrum, das von isolierten monactinalen, diactinalen, triactinalen bis zu tetractinalen Spicula reicht. Daneben kommen retikulate Skelette mit verschmolzenen Spicula vor. Eine Differenzierung der Spicula in Mega- und Mikroskleren ist dagegen nicht bekannt. Es kommen alle drei Organisationgrade der Schwämme (Ascon-, Sycon- und Leucon-Typ) vor.

Lebensweise

Alle Kalkschwämme leben im marinen Bereich. Im Gegensatz zu der Mehrheit der restlichen Schwämme kommen Kalkschwämme bevorzugt im flacheren Wasser und versteckt in Höhlen- und Kleinhöhlenbereichen, in sog. kryptischen Habitaten vor.

Systematik

Die Kalkschwämme werden derzeit in zwei Unterklassen mit jeweils mehreren Ordnungen unterteilt (Übersicht):

Klasse: Kalkschwämme (Calcarea)

Daneben unterscheidet man noch das im erdgeschichtlichen System des Perm ausgestorbene Taxon Heteractinida. Vermutlich handelt es sich um eine basale Gruppe der Kalkschwämme.

Literatur

  • John N. A. Hooper und Rob W. M. van Soest (Hrsg.): Systema Porifera: A Guide to the Classification of Sponges. Vol. 2 Calcarea, Hexactinellida, Sphinctozoa, Archaeocyatha, unrecognizable taxa, and Index of higher taxa. S. 1103–1708 + XLVIII S., Kluwer Academic/Plenum Publishers, New York, ISBN 0-306-47260-0.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Kalkschwämme: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Die Kalkschwämme (Calcarea) sind eine Klasse der Schwämme (Porifera). Fossil sind sie seit dem Kambrium nachweisbar, die Zahl der rezenten Arten wird auf 400 bis 500 geschätzt. Alle Arten der Kalkschwämme leben im Meer.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Calcarea ( Occitan (post 1500) )

provided by wikipedia emerging languages

Las Espongas calcàrias son d’organismes apartenent al grop dels Metazoaris (animals) d'organizacion fòrça simpla : presentan pas que dos fulhets cellulars (endodèrma e ectodèrma), son doncas qualificadas de diploblastics.

Estructura

L'esqueleta d'aquestas Espongas es exclusivament constituit d'espiculas calcàrias, lo mai sovent jos la forma de calcita, formant de còps una massa continua. Una diferéncia amb las autras « Espongas » es l'abséncia d'una diferenciacion de las espiculas en microsclèras e megasclèras. Aquestes dos punts constituisson de caracteristicas pròprias a aqueste grop.

Las formas rencontradas van dels pus simples (tipe ascon), als mai complèxes (tipe leucon), en passant per las formas intermediàrias (tipe sycon).

Abitat

Las Espongas calcàrias son totas marinas. Mas, probablament a causa de la composicion de lor esquelèt, la màger part de las espècias se rescontra dins los 100 primièrs mètres jos la superficia. (Vejatz solubilitat del carbonat de calci). Çaquelà, cèrtas espècias abitan a de prigondors abissalas.

Etologia

Aquestes organismes an besonh d'un substrat dur per se desvolopar. La larva se fixa sus un supòrt per l'extremitat blastoporala.

Embriologia

La gastrulacion es estada observada dins las formas Sycon.

Lista de las espècias d'Espongas calcàrias demest las 1000 conegudas (per òrdre alfabetic del nom scientific)

  • Chancellaria sp. (mai ancian fossil conegut : -540 MA;Cambrian)
  • Grantia compressa
  • Leucandria aspera
  • Leucosolenia complicata
  • Sycon elegans
  • Sycon raphanus

Classa de las espongas calcàrias (Calcarea)

  • Sosclassa dels Calcaronea
    • Òrdre dels Leucocoleniidats
      • Familha : Amforiscidats, Grantiidats, Eteropiidats, Lepidoleuconidats,

leucosoleniidats, staurorafidats, sicettidats.

  • Sosclassa dels Calcinea
    • Òrdre dels clatrinidats
      • Familha : clatrinidats, leucaltidats, leucastidats, leucettidats, paramurranionidats, soleniscidats
    • Òrdre dels murraionidats
      • Familha : lelapiellidats, mirraionidats, paramurraionidats
  • Òrdre dels Litinidats
      • Familha dels lelapiidats, minchinellidats, petrobionidats

Vejatz tanben

De legir

Classificacion filogenetica del vivent per Guillaume Lecointre e Hervé Le Guyader a las edicions Belin

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Calcarea ( Interlingua (International Auxiliary Language Association) )

provided by wikipedia emerging languages

Calcarea es un classe de Porifera.

Nota
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Calcarea ( Tagalog )

provided by wikipedia emerging languages

Ang Calcarea ay isang class sa ilalim ng phylum Porifera.


Hayop Ang lathalaing ito na tungkol sa Hayop ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa nito.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Mga may-akda at editor ng Wikipedia

Calcarea ( Javanese )

provided by wikipedia emerging languages

Calcarea (basa latinipun calcare = kapur) utawi calcispongiae (basa latin, calci = kapur, spongia = spons) inggih punika kéwan cilik saking anggota filum Porifera, balung-balung ingkang wonten ing awaké Calcarea punika kasusun saking kalsium karbonat.

Padatanipun, Calcarea punika alit sanget, nanging gadhah dhuwur kinten-kinten 3-4 inci. Saka 15.000 spésies, nanging namung wonten 400 jinis porifera ing donya ingkang dipunanggep kelas Calcarea. Awake warnané pucet, wujudé kaya vas kembang, dompet, kendi, utawa silinder.

Struktur awake ana dalan banyu askonoid, sikonoid, utawa leukonoid. Calcarea punika urip ning segara kang cethék, tuladhané kaya sycon, Clathrina, kaliyan Leucettusa lancifer.

Pranala njawi

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis lan editor Wikipedia

Calcarea: Brief Summary ( Occitan (post 1500) )

provided by wikipedia emerging languages

Las Espongas calcàrias son d’organismes apartenent al grop dels Metazoaris (animals) d'organizacion fòrça simpla : presentan pas que dos fulhets cellulars (endodèrma e ectodèrma), son doncas qualificadas de diploblastics.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Calcarea: Brief Summary ( Javanese )

provided by wikipedia emerging languages

Calcarea (basa latinipun calcare = kapur) utawi calcispongiae (basa latin, calci = kapur, spongia = spons) inggih punika kéwan cilik saking anggota filum Porifera, balung-balung ingkang wonten ing awaké Calcarea punika kasusun saking kalsium karbonat.

Padatanipun, Calcarea punika alit sanget, nanging gadhah dhuwur kinten-kinten 3-4 inci. Saka 15.000 spésies, nanging namung wonten 400 jinis porifera ing donya ingkang dipunanggep kelas Calcarea. Awake warnané pucet, wujudé kaya vas kembang, dompet, kendi, utawa silinder.

Struktur awake ana dalan banyu askonoid, sikonoid, utawa leukonoid. Calcarea punika urip ning segara kang cethék, tuladhané kaya sycon, Clathrina, kaliyan Leucettusa lancifer.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis lan editor Wikipedia

Calcareous sponge

provided by wikipedia EN

The calcareous sponges[2][3] (class Calcarea) are members of the animal phylum Porifera, the cellular sponges. They are characterized by spicules made of calcium carbonate, in the form of high-magnesium calcite or aragonite. While the spicules in most species are triradiate (with three points in a single plane), some species may possess two- or four-pointed spicules.[4][5] Unlike other sponges, calcareans lack microscleres, tiny spicules which reinforce the flesh. In addition, their spicules develop from the outside-in, mineralizing within a hollow organic sheath.[6]

Biology

All sponges in this class are strictly marine, and, while they are distributed worldwide, most are found in shallow tropical waters. Like nearly all other sponges, they are sedentary filter feeders.

All three sponge body plans (asconoid, syconoid, and leuconoid) can be found within the class Calcarea. Typically, calcareous sponges are small, measuring less than 10 cm (3.9 in) in height, and drab in colour. However, a few brightly coloured species are also known.

Calcareous sponges vary from radially symmetrical vase-shaped body types to colonies made up of a meshwork of thin tubes, or irregular massive forms. The skeleton has either a mesh or honeycomb structure of interlocking spicules.[3] Some extinct species were hypercalcified, meaning that the spicule-based skeleton is cemented together by solid calcite.[5]

Classification

Of the approximately 15,000 living species of Porifera, only around 400 are calcareans. Some older studies applied the name Calcispongiae to the class, though "Calcarea" is much more common in modern nomenclature.

Calcarean sponges likely first appeared during the Cambrian Period. The oldest putative calcarean genus is Gravestockia, from the "Atdabanian" (Cambrian Stage 3) of Australia.[4] Calcareans are probably descended from "heteractinid" sponges, which first appeared in the early Cambrian.[6][7] Calcareans reached their greatest diversity during the Cretaceous period.

Some molecular analyses suggest the class Calcarea is not exclusively related to other sponges, and should thus be designated as a phylum. This would also render Porifera (the sponge phylum) paraphyletic. Borchiellini et al. (2001) argued that calcareans were more closely related to Eumetazoa (non-sponge animals) than to other sponges.[8] A few studies have also supported a sister group relationship between calcareans and Ctenophora (comb jellies). Many authors have strongly doubted the hypothesis of sponge paraphyly, arguing that genetic studies have incomplete sampling and are incompatible with the unique anatomical traits shared by living sponges.[9]

Calcarea is divided into two subclasses (Calcinea and Calcaronea) and a number of orders.[4][5] The two subclasses are mainly distinguished by spicule orientation, soft tissue and developmental traits. For example, calcineans develop from a parenchymella (a larva with a solid center and radial symmetry). Calcaroneans, on the other hand, develop from an amphiblastula (a larva with a hollow center and semi-bilateral symmetry).[10][4]

Class Calcarea

Gallery

References

  1. ^ "Calcarea". paleobiodb.org. Retrieved 2021-08-22.
  2. ^ Richard Hertwig (1912). A Manual of Zoology. Translated by J. S. Kingsley. New York: Henry Holt & Co. p. 204. The calc sponges are exclusively marine and mostly live in shallow water.
  3. ^ a b Ruppert, Edward; Fox, Richard; Barnes, Robert (2003). Invertebrate Zoology: A Functional Evolutionary Approach (7th ed.). Cengage Learning. ISBN 978-0030259821.
  4. ^ a b c d Treatise on Invertebrate Paleontology Part E, Revised. Porifera, Volume 3: Classes Demospongea, Hexactinellida, Heteractinida & Calcarea, xxxi + 872 p., 506 fig., 1 table, 2004, available here. ISBN 0-8137-3131-3.
  5. ^ a b c Treatise on Invertebrate Paleontology Part E, Revised. Porifera, Volumes 4 & 5: Hypercalcified Porifera, Paleozoic Stromatoporoidea & Archaeocyatha, liii + 1223 p., 665 figs., 2015, available here. ISBN 978-0-9903621-2-8.
  6. ^ a b Botting, Joseph P.; Butterfield, Nicholas J. (2005). "Reconstructing early sponge relationships by using the Burgess Shale fossil Eiffelia globosa , Walcott". Proceedings of the National Academy of Sciences. 102 (5): 1554–1559. doi:10.1073/pnas.0405867102. ISSN 0027-8424. PMC 547825. PMID 15665105.
  7. ^ Nadhira, Ardianty; Sutton, Mark D.; Botting, Joseph P.; Muir, Lucy A.; Gueriau, Pierre; King, Andrew; Briggs, Derek E. G.; Siveter, David J.; Siveter, Derek J. (2019). "Three-dimensionally preserved soft tissues and calcareous hexactins in a Silurian sponge: implications for early sponge evolution". Royal Society Open Science. 6 (7): 190911. doi:10.1098/rsos.190911. ISSN 2054-5703. PMC 6689616. PMID 31417767.
  8. ^ Borchiellini, C.; Manuel, M.; Alivon, E.; Boury-Esnault, N.; Vacelet, J.; Le Parco, Y. (2001-01-08). "Sponge paraphyly and the origin of Metazoa: Sponge paraphyly". Journal of Evolutionary Biology. 14 (1): 171–179. doi:10.1046/j.1420-9101.2001.00244.x.
  9. ^ Wörheide, G.; Dohrmann, M.; Erpenbeck, D.; Larroux, C.; Maldonado, M.; Voigt, O.; Borchiellini, C.; Lavrov, D.V. (2012), "Deep Phylogeny and Evolution of Sponges (Phylum Porifera)", Advances in Sponge Science: Phylogeny, Systematics, Ecology, Elsevier, pp. 1–78, retrieved 2023-04-28
  10. ^ Treatise on Invertebrate Paleontology Part E, Revised. Porifera, Volume 2: Introduction to the Porifera, xxvii + 349 p., 135 fig., 10 tables, 2003, available here. ISBN 0-8137-3130-5.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Calcareous sponge: Brief Summary

provided by wikipedia EN

The calcareous sponges (class Calcarea) are members of the animal phylum Porifera, the cellular sponges. They are characterized by spicules made of calcium carbonate, in the form of high-magnesium calcite or aragonite. While the spicules in most species are triradiate (with three points in a single plane), some species may possess two- or four-pointed spicules. Unlike other sponges, calcareans lack microscleres, tiny spicules which reinforce the flesh. In addition, their spicules develop from the outside-in, mineralizing within a hollow organic sheath.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Kalkecaj sponguloj ( Esperanto )

provided by wikipedia EO
Kiel legi la taksonomion
Kalkecaj sponguloj Troveblo de fosilioj: Kambrio kaj Kretaceo - Nun Calcispongiae de la verko de Ernst Haeckel Kunstformen der Natur, 1904
Calcispongiae de la verko de Ernst Haeckel Kunstformen der Natur, 1904

La sponguloj de klaso Calcarea —aŭ kalkecaj sponguloj— estas membroj de la besta filumo Porifera.[1] Ili estas la solaj sponguloj, kies minerala skeleto konsistas el kalcia karbonato (CaCO3) spiketoj kristaligitaj en formo de kalcitoaragonito. Ili estas la plej komenca grupo de sponguloj. Nuntempe estas konataj ĉirkaŭ 400 specioj apartenantaj al ĉi tiu filumo.[2][3]

Karakterizaĵoj

Plej multaj specioj de ĉi tiu klaso apenaŭ atingas 10 cm de longo. Ili estas la nura klaso de sponguloj, kiuj povas prezenti la tri nivelojn de organizo: askonoida, sikonoida kaj leukonoida. La spiketoj malhavas aksajn kanalojn. Ili povas esti unu, du aŭ tri radioj. Ofte, la spiketoj projekciiĝas preter la pinakodermo, donante karakterizan aspekton al la sponguloj.[4]

Biologio

La kalkecaj sponguloj estas ĉiuj maraj. Kiel ĉiuj sponguloj, ili manĝas filtrante organikajn erojn el la akvo, kiu ĉirkaŭas ilin. Ili estas hermafrodita kaj povas reproduktiĝi seksenesekse (per fragmentiĝo). La fekundaj ovoj evoluas ene de la spongulo. La larvoj havas flagelojn kiuj permesas al ili naĝi, sed ilia libera vivo ne daŭras pli ol 2 tagoj.[5]

Klasifikado

La kalkecaj sponguloj estas dividitaj en du subklasojn, kiuj diferencas en la tipo de larvo, kaj sep ordojn:

  • Subklaso Calcinea
    • Ordo Clathrinida
    • Ordo Leucettida
    • Ordo Murrayonida
  • Subklaso Calcaronea
    • Ordo Baerida
    • Ordo Leucosolenida
    • Ordo Lithonida
    • Ordo Sycettida
    • Ordo Pharetronida

Referencoj

  1. Barnes, Robert D.. (1982) Invertebrate Zoology. Philadelphia, PA: Holt-Saunders International. ISBN 0-03-056747-5.
  2. WoRMS - World Register of Marine Species - Calcarea. Alirita 2018-12-15.
  3. Mulcrone, Renee Sherman. Calcarea Animal Diversity Web (angle). Alirita 2018-12-15.
  4. The Columbia Electronic Encyclopedia, 6th ed., 2007. Columbia University Press - Calcarea
  5. Calcarea www.ucmp.berkeley.edu. Alirita 2018-12-15.

Literaturo

  • BIDDELL, George. The skeleton and classification of calcareous sponges. Proceedings of the Royal Society of London, 1899, 64.402-411: 61-76.
  • BURTON, Maurice. A Revision of the Classification of the Calcareous Sponges: With a Catalogue of the Specimens in the British Museum (Natural History). order of the trustees of the British Museum (Natural History), 1963.
  • MANUEL, Michael, et al. Phylogeny and evolution of calcareous sponges: monophyly of Calcinea and Calcaronea, high level of morphological homoplasy, and the primitive nature of axial symmetry. Systematic biology, 2003, 52.3: 311-333.

Vidu ankaŭ

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Kalkecaj sponguloj: Brief Summary ( Esperanto )

provided by wikipedia EO
Kiel legi la taksonomionKalkecaj sponguloj Troveblo de fosilioj: Kambrio kaj Kretaceo - Nun Calcispongiae de la verko de Ernst Haeckel Kunstformen der Natur, 1904
Calcispongiae de la verko de Ernst Haeckel Kunstformen der Natur, 1904

La sponguloj de klaso Calcarea —aŭ kalkecaj sponguloj— estas membroj de la besta filumo Porifera. Ili estas la solaj sponguloj, kies minerala skeleto konsistas el kalcia karbonato (CaCO3) spiketoj kristaligitaj en formo de kalcitoaragonito. Ili estas la plej komenca grupo de sponguloj. Nuntempe estas konataj ĉirkaŭ 400 specioj apartenantaj al ĉi tiu filumo.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Calcarea ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Las calcáreas (Calcarea) son una clase del filo Porifera. Son las únicas esponjas cuyo esqueleto mineral está compuesto por espículas de carbonato cálcico (CaCO3) cristalizado en forma de calcita o aragonito. Se cree que son el grupo más primitivo de esponjas. Se conocen unas 400 especies actuales.

Características

La mayoría de las especies apenas alcanzan los 10 cm de longitud. Las calcáreas son la única clase de esponjas que pueden presentar los tres niveles de organización, asconoide, siconoide y leuconoide; las demosponjas y las hexactinélidas son exclusivamente leuconoides. Las espículas carecen de canales axiales, son uni, tri o tetrarradiadas y solo existen megascleras, mientras que en los otros grupos hay también microcleras; carecen de fibras de espongina; las espículas se proyectan a menudo más allá del pinacodermo, proporcionándoles un aspecto rugoso.[1]

Historia natural

Todas las especies de la clase son marinas. Como todas las esponjas, las calcáreas se alimentan filtrando las partículas orgánicas del agua que las rodea.

Las calcáreas presentan tanto reproducción asexual, por fragmentación, como reproducción sexual. Son hermafroditas; los huevos fertilizados se desarrollan en el interior de la esponja; las larvas poseen células externas flageladas, que les permiten nadar y, con frecuencia, espículas; su vida libre no dura más de dos días.[2]

Historia evolutiva

Las calcáreas aparecieron en el Cámbrico Inferior y han persistido hasta nuestros días. Se conocen más de 100 géneros fósiles. Como las demosponjas y las hexactinélidas alcanzaron su máxima diversidad durante el Cretácico. En la actualidad, son más diversas en el trópico, como la mayoría de los organismos marinos. Viven principalmente en aguas someras,[3]​ viven más de 7 años

Taxonomía

Las esponjas calcáreas se dividen en dos subclases que se diferencian en el tipo de larva y la localización del núcleo

Referencias

  1. The Columbia Electronic Encyclopedia, 6th ed., 2007. Columbia University Press - Calcarea
  2. Error en la cita: Etiqueta no válida; no se ha definido el contenido de las referencias llamadas adw
  3. «Calcarea». www.ucmp.berkeley.edu. Consultado el 15 de diciembre de 2018.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Calcarea: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Las calcáreas (Calcarea) son una clase del filo Porifera. Son las únicas esponjas cuyo esqueleto mineral está compuesto por espículas de carbonato cálcico (CaCO3) cristalizado en forma de calcita o aragonito. Se cree que son el grupo más primitivo de esponjas. Se conocen unas 400 especies actuales.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Calcarea ( Basque )

provided by wikipedia EU

Calcarea Poriferaren barruan sailkatzen den animalia klasea da, belaki zelularrak. Espikulak dituzte, kaltzio karbonatoz eginak, kaltzita eta aragonito gisa. Espikula gehienek hiru punta dituzte, baina espezie batzuetan bi edo lau izan daitezke.

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Calcarea: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Kalkkisienet ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Kalkkisienet (Calcarea) ovat pienikokoisia merten matalien vesien sienieläimiä, joiden tunnusmerkkinä ovat kalsiitista tai aragoniitista muodostuneet spikulat eli neulamaiset ulokkeet.

Kalkkisieniä tunnetaan 400 lajia ja ne ovat pienin sienieläinten luokka. Pääjakson muut luokat ovat sarveispiisienet ja lasisienet. Useimmat kalkkisienilajit elävät trooppisissa tai subtrooppisissa merissä, esimerkiksi koralliriuttojen läheisyydessä.

Kalkkisienten muodot vaihtelevat poikkileikkaukseltaan säännöllisistä maljoista kapeisiin putkiin tai epäsäännöllisiin säkkeihin. Kaikkein pienimmillä lajeilla ei ole lainkaan kiinteää runkoa, mutta kookkaampien runko on rakenteeltaan verkko tai kennosto. Väreiltään ne ovat enimmäkseen epämääräisiä, mutta joitakin kirkkaan värisiä lajeja tunnetaan myös. Kuten muutkin sienieläimet, kalkkisienet elävät alustaansa kiinnittyneinä ja saavat ravintonsa vettä suodattamalla.

Lähteet

Aiheesta muualla

Tämä biologiaan liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Kalkkisienet: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Kalkkisienet (Calcarea) ovat pienikokoisia merten matalien vesien sienieläimiä, joiden tunnusmerkkinä ovat kalsiitista tai aragoniitista muodostuneet spikulat eli neulamaiset ulokkeet.

Kalkkisieniä tunnetaan 400 lajia ja ne ovat pienin sienieläinten luokka. Pääjakson muut luokat ovat sarveispiisienet ja lasisienet. Useimmat kalkkisienilajit elävät trooppisissa tai subtrooppisissa merissä, esimerkiksi koralliriuttojen läheisyydessä.

Kalkkisienten muodot vaihtelevat poikkileikkaukseltaan säännöllisistä maljoista kapeisiin putkiin tai epäsäännöllisiin säkkeihin. Kaikkein pienimmillä lajeilla ei ole lainkaan kiinteää runkoa, mutta kookkaampien runko on rakenteeltaan verkko tai kennosto. Väreiltään ne ovat enimmäkseen epämääräisiä, mutta joitakin kirkkaan värisiä lajeja tunnetaan myös. Kuten muutkin sienieläimet, kalkkisienet elävät alustaansa kiinnittyneinä ja saavat ravintonsa vettä suodattamalla.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Calcarea ( French )

provided by wikipedia FR

Les éponges calcaires (Calcarea ou Calcispongia) forment une classe appartenant à l'embranchement des Porifera.

Structure

Le squelette de ces éponges est exclusivement constitué de spicules calcaires, le plus souvent sous la forme de calcite, formant parfois une masse continue. Une différence avec les autres « Éponges » est l'absence d'une différenciation des spicules en microsclères et mégasclères. Ces deux points constituent des caractéristiques propres à ce groupe.

Les formes rencontrées vont des plus simples (type ascon), aux plus complexes comportant en plus des corbeilles vibratiles et des canaux inhalants et exhalants (type leucon), en passant par les formes intermédiaires n'ayant en plus que des chambres vibratiles (type sycon).

Habitat

Les éponges calcaires sont toutes marines. Mais, probablement à cause de la composition de leur squelette, la plupart des espèces se rencontrent dans les 100 premiers mètres sous la surface. (Voir solubilité du carbonate de calcium). Cependant, certaines espèces habitent à des profondeurs abyssales.

Éthologie

Ces organismes ont besoin d'un substrat dur pour se développer. La larve se fixe sur un support par l'extrémité blastoporale.

Embryologie

La gastrulation a été observée dans les formes Sycon.

Liste des ordres

Selon World Register of Marine Species (1er mars 2016)[1] :

Espèces remarquables

Annexes

Références taxinomiques

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Calcarea: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Les éponges calcaires (Calcarea ou Calcispongia) forment une classe appartenant à l'embranchement des Porifera.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Calcispongiae ( Galician )

provided by wikipedia gl Galician
Esponxas calcáreas Haeckel Calcispongiae.jpg

Variedade de esponxas calcáreas de Ernst Haeckel

Clasificación científica Reino: Animalia Subreino: Parazoa Filo: Porifera Clase: Calcispongiae Subclases e Ordes

A clase Calcispongiae ou Calcarea é un grupo de animais do filo Porifera. Son esponxas cuxas espículas do esqueleto mineral son todas elas de carbonato cálcico (CaCO3) cristalizado en forma de calcita. As espículas non acostuman diferenciarse entre Megascleras e Microcleras; normalmente son uni, tri ou tetrarradiadas. É importante destacar que ningunha presenta fibras de esponxina. A organización pode ser de tipo Ascon, Sicon ou Leucon. Tódalas especies da clase son mariñas de hábitat pouco profundo e se reproducen por xemación e por vía sexual, dando lugar a unha característica fase larval.

Clasificación das esponxas calcarias

Taxonomía

Lista das esponxas calcarias máis coñecidas (por orde alfabetica do nome científico)

  • Chancellaria sp. (o máis antigo fósil coñecido : -540 MA;Cámbrico)
  • Clathrina coriacea
  • Grantia compressa
  • Leucandria aspera
  • Leucosolenia botryoides
  • Leucosolenia complicata
  • Sycon cilliatum
  • Sycon elegans
  • Sycon raphanus

Véxase tamén

Outros artigos

Bibliografía

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia gl Galician

Calcispongiae: Brief Summary ( Galician )

provided by wikipedia gl Galician

A clase Calcispongiae ou Calcarea é un grupo de animais do filo Porifera. Son esponxas cuxas espículas do esqueleto mineral son todas elas de carbonato cálcico (CaCO3) cristalizado en forma de calcita. As espículas non acostuman diferenciarse entre Megascleras e Microcleras; normalmente son uni, tri ou tetrarradiadas. É importante destacar que ningunha presenta fibras de esponxina. A organización pode ser de tipo Ascon, Sicon ou Leucon. Tódalas especies da clase son mariñas de hábitat pouco profundo e se reproducen por xemación e por vía sexual, dando lugar a unha característica fase larval.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia gl Galician

Calcarea ( Indonesian )

provided by wikipedia ID

Calcarea adalah anggota dari filum hewan Porifera. Rangka tubuh Calcarea tersusun dari kalsium karbonat.

Umumnya, Calcarea sangat kecil, hanya memiliki tinggi sekitar 3-4 inci. Dari 15.000 spesies Porifera yang ada, hanya 400 dari mereka merupakan anggota kelas Calcarea.

Lihat pula

Pranala luar

Blue morpho butterfly.jpg Artikel bertopik biologi ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Calcarea: Brief Summary ( Indonesian )

provided by wikipedia ID

Calcarea adalah anggota dari filum hewan Porifera. Rangka tubuh Calcarea tersusun dari kalsium karbonat.

Umumnya, Calcarea sangat kecil, hanya memiliki tinggi sekitar 3-4 inci. Dari 15.000 spesies Porifera yang ada, hanya 400 dari mereka merupakan anggota kelas Calcarea.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Calcarea ( Italian )

provided by wikipedia IT

Le calcispongie o spugne calcaree (Calcarea Bowerbank, 1864) costituiscono una classe di Poriferi accomunati da endoscheletro formato da macrosclere calcaree incoerenti di calcite cristallina e carbonato di calcio, generalmente non connesse, non ramificate, a 1, 3 o 4 raggi. Attorno all'osculo, presentano tipicamente una corona di spicole a funzione protettiva.

Descrizione

Formano colonie di piccoli individui vasiformi aggregati da tubi interconnessi alla base. Le calcispongie si presentano in tutti i tipi morfologici e spesso hanno una simmetria raggiata evidente, inoltre, sono gli unici poriferi a disporre di miociti. Sono spesso piccole (meno di 10 cm di altezza) e incolori, perciò passano spesso inosservate

Distribuzione e habitat

La maggioranza delle specie vive in habitat marini poco profondi.

Riproduzione

Si riproducono sia per gemmazione che per via sessuata, dando luogo ad una caratteristica fase larvale detta anfiblastula, cigliata solo in parte (la parenchimella è presente solo in pochissime specie).

Tassonomia

Si dividono in 3 sottoclassi e 6 ordini:

  • Sottoclasse Calcinea, con una larva simile alla parenchimella, derivante però da un'anfiblastula, e flagelli dei coanociti che si originano indipendentemente dal nucleo;
  • Sottoclasse Calcaronea, con anfiblastula e flagelli che si originano a livello del nucleo dei coanociti;
  • Sottoclasse Pharetronida, con poche specie relitte aventi uno scheletro formato, oltre che da spicole, da una massa calcarea.

Bibliografia

  • Hooper, J.N.A.; Van Soest, R.W.M, Systema Porifera: a guide to the classification of Sponges, New York, NY (USA), Kluwer Academic/Plenum Publishers, 2002, ISBN 0-306-47260-0.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Calcarea: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Le calcispongie o spugne calcaree (Calcarea Bowerbank, 1864) costituiscono una classe di Poriferi accomunati da endoscheletro formato da macrosclere calcaree incoerenti di calcite cristallina e carbonato di calcio, generalmente non connesse, non ramificate, a 1, 3 o 4 raggi. Attorno all'osculo, presentano tipicamente una corona di spicole a funzione protettiva.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Calcarea ( Latin )

provided by wikipedia LA

Calcarea (nomen a Bowerbank anno 1864 inventum, olim Calcispongiae (Blainville, 1834)) sunt maxima classis in phylo Poriferorum.

Bibliographia

  • Hooper, J.N.A.; Soest, R.W.M., van (eds.) 2002: Systema Porifera. Guide to the supraspecific classification of sponges and spongiomorphs (Porifera). New York: Plenum.
  • Nielsen, C. 1995. Animal Evolution: Interrelationships of the Living Phyla. Oxford University Press, Oxford..
  • Ruppert, E.E., Fox, R.S. & Barnes, R.D. 2004. Invertebrate Zoology. Seventh Edition. Thomson, Brooks/Cole.: vii-xvii, 1-963, I1-I26.

Nexus externi

Wikidata-logo.svg Situs scientifici:ITISNCBIBiodiversityEncyclopedia of LifeWoRMS: Marine SpeciesFossilworks
Commons-logo.svg Vicimedia Communia plura habent quae ad Calcarea spectant.
Wikispecies-logo.svg Vide "Calcarea" apud Vicispecies. stipula Haec stipula ad zoologiam spectat. Amplifica, si potes!
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Et auctores varius id editors
original
visit source
partner site
wikipedia LA

Calcarea: Brief Summary ( Latin )

provided by wikipedia LA

Calcarea (nomen a Bowerbank anno 1864 inventum, olim Calcispongiae (Blainville, 1834)) sunt maxima classis in phylo Poriferorum.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Et auctores varius id editors
original
visit source
partner site
wikipedia LA

Kalkinės pintys ( Lithuanian )

provided by wikipedia LT
Poklasiai

Kalkinės pintys (lot. Calcarea) – tai vienintelės pintys, turinčios skeleto spikules, sudarytas iš kalcio karbonato (aragonito arba kalcito, iš kurio moliuskai augina savo kriaukles). Forma įvairi. Lyginant su kitomis pintimis, šios dažniausiai smulkios – retai didesnės nei 15 cm[1] ir neišvaizdžios, jas sunku pastebėti (pvz., kalkinė pintis), tačiau yra ir kelios ryškiaspalvės rūšys.

Visos šios pintys yra jūrinės. Plačiai paplitusios pasaulyje, tačiau dauguma rūšių sutinkamos sekliuose tropiniuose vandenyse. Gyvena sekliame vandenyje: plyšiuose, po uolų atbrailomis, ant jūrinių dumblių.

Klasifikacija

Iš maždaug 15 000 pinčių rūšių tik 400 priklauso kalkinėms pintims.

Kalkinės pintys atsirado Kambre, o didžiausia jų rūšinė įvairovė buvo Kreidos periode. Pagal naujausius molekulinius tyrimus galima spręsti, kad kalkinių pinčių klasė turėtų būti laikoma atskiru tipu, pirmuoju išsiskyrusiu iš gyvūnų karalystės (Animalia); kitos klintys priklausytų Silicarea tipui.

Kalkinės pintys skirstomos į du poklasius ir septynis būrius:

Klasė Calcarea

Nuorodos

  1. Calcareous sponge. (2009). Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica 2009 Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica.

Vikiteka

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visit source
partner site
wikipedia LT

Kalkinės pintys: Brief Summary ( Lithuanian )

provided by wikipedia LT

Kalkinės pintys (lot. Calcarea) – tai vienintelės pintys, turinčios skeleto spikules, sudarytas iš kalcio karbonato (aragonito arba kalcito, iš kurio moliuskai augina savo kriaukles). Forma įvairi. Lyginant su kitomis pintimis, šios dažniausiai smulkios – retai didesnės nei 15 cm ir neišvaizdžios, jas sunku pastebėti (pvz., kalkinė pintis), tačiau yra ir kelios ryškiaspalvės rūšys.

Visos šios pintys yra jūrinės. Plačiai paplitusios pasaulyje, tačiau dauguma rūšių sutinkamos sekliuose tropiniuose vandenyse. Gyvena sekliame vandenyje: plyšiuose, po uolų atbrailomis, ant jūrinių dumblių.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visit source
partner site
wikipedia LT

Kalksponzen ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De kalksponzen (Calcarea) vormen een klasse van de stam van sponsdieren (Porifera). Anno 2011 waren er 671 levende soorten bekend, die alle uitsluitend in de zee leven.

Kenmerken

Kalksponzen zijn klein van stuk (zelden hoger dan 10 cm), weinig kleurig en onopvallend. Hun parenchym bestaat uit calciumcarbonaat. Fossiel onderzoek heeft uitgewezen dat kalksponzen al in het Cambrium bestonden.

Verspreiding en leefgebied

Deze spons komt wereldwijd voor in ondiep water in spleten, onder richels, op zeewier en in grotten.

Onderliggende taxonomie

1rightarrow blue.svg Zie Lijst van kalksponzen voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De kalksponzen zijn momenteel verdeeld in twee subklassen:

Bronnen, noten en/of referenties
Wikimedia Commons Zie de categorie Kalksponzen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Kalksponzen: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De kalksponzen (Calcarea) vormen een klasse van de stam van sponsdieren (Porifera). Anno 2011 waren er 671 levende soorten bekend, die alle uitsluitend in de zee leven.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Kalksvamper ( Norwegian )

provided by wikipedia NO

Kalksvamper er en gruppe svamper som er delt inn i to delgrupper og består av omtrent 400 arter. Artene kjennetegnes ved at de har et indre skjelett som består av kalsiumkarbonat. Alle artene er marine og de fleste finnes på grunt vann ned til 40 m.

Litteratur

  • Moen, Frank Emil (2008). Dyreliv i havet - Nordeuropeisk marin fauna (5 utg.). Kristiansund: KOM Forlag. ISBN 978-82-92496-58-9.

Eksterne lenker

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia NO

Kalksvamper: Brief Summary ( Norwegian )

provided by wikipedia NO

Kalksvamper er en gruppe svamper som er delt inn i to delgrupper og består av omtrent 400 arter. Artene kjennetegnes ved at de har et indre skjelett som består av kalsiumkarbonat. Alle artene er marine og de fleste finnes på grunt vann ned til 40 m.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visit source
partner site
wikipedia NO

Gąbki wapienne ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Gąbki wapienne (Calcarea) – gromada gąbek (Porifera), bezkręgowe zwierzęta o prymitywnej budowie, charakteryzujące się obecnością pinakodermy i wapiennego szkieletu.

Występują wyłącznie na twardym podłożu w wodach o dużym zasoleniu, na małych głębokościach, często w miejscach ocienionych, w szczelinach i jaskiniach. Żyją samotnie lub tworzą kolonie. Samotne osobniki są niewielkie (od 3 do 10 cm wysokości), w koloniach zachowują dużą odrębność morfologiczną i fizjologiczną. Larwy w typie celoblastuli i amfiblastuli rozwijają się w organizmie macierzystym.

Szkielet tych gąbek jest zbudowany z węglanu wapnia CaCO3. Mogą być typu askon, sykon lub leukon. Przedstawiciele z rodzaju Sycon żyją w przybrzeżnych wodach mórz tropikalnych.

Systematyka


Bibliografia

  • Calcarea, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  • license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Autorzy i redaktorzy Wikipedii
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia POL

    Gąbki wapienne: Brief Summary ( Polish )

    provided by wikipedia POL

    Gąbki wapienne (Calcarea) – gromada gąbek (Porifera), bezkręgowe zwierzęta o prymitywnej budowie, charakteryzujące się obecnością pinakodermy i wapiennego szkieletu.

    Występują wyłącznie na twardym podłożu w wodach o dużym zasoleniu, na małych głębokościach, często w miejscach ocienionych, w szczelinach i jaskiniach. Żyją samotnie lub tworzą kolonie. Samotne osobniki są niewielkie (od 3 do 10 cm wysokości), w koloniach zachowują dużą odrębność morfologiczną i fizjologiczną. Larwy w typie celoblastuli i amfiblastuli rozwijają się w organizmie macierzystym.

    Szkielet tych gąbek jest zbudowany z węglanu wapnia CaCO3. Mogą być typu askon, sykon lub leukon. Przedstawiciele z rodzaju Sycon żyją w przybrzeżnych wodach mórz tropikalnych.

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Autorzy i redaktorzy Wikipedii
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia POL

    Calcarea ( Portuguese )

    provided by wikipedia PT

    Calcarea (do latim calcis, calcário) é uma classe de esponjas que se distingue dos outros poríferos pelos seus indivíduos serem constituídos por espículas calcárias de calcite (carbonato de cálcio). O grupo já foi designado como Calcispongiae ou esponjas calcáreas. As espículas têm aproximadamente o mesmo tamanho e podem ser monoaxônicas (um eixo apenas) ou possuir três ou quatro pontas; o edifício tridimensional assim construído representa o esqueleto do animal, que não possui fibras de espongina. Possuem representantes dos três graus de estrutura de esponjas: asconoide, siconoide e leuconoide. A maioria das esponjas calcáreas tem menos de 10 cm de comprimento, não sendo tão grandes quanto as esponjas das outras classes. Existem esponjas calcáreas por todos os oceanos do mundo, a maioria restrita a águas costeiras relativamente rasas. Há cerca de 150 espécies de esponjas calcárias.[1]

    Classificação

    As esponjas calcárias viventes são classificadas com base no desenvolvimento larval, padrão de canais e estruturas esqueléticas, enquanto que as fósseis fundamentalmente nas estruturas esqueléticas.

    Referências

    1. «Calcarea» (em inglês). ITIS (www.itis.gov)
     title=
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Autores e editores de Wikipedia
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia PT

    Calcarea: Brief Summary ( Portuguese )

    provided by wikipedia PT

    Calcarea (do latim calcis, calcário) é uma classe de esponjas que se distingue dos outros poríferos pelos seus indivíduos serem constituídos por espículas calcárias de calcite (carbonato de cálcio). O grupo já foi designado como Calcispongiae ou esponjas calcáreas. As espículas têm aproximadamente o mesmo tamanho e podem ser monoaxônicas (um eixo apenas) ou possuir três ou quatro pontas; o edifício tridimensional assim construído representa o esqueleto do animal, que não possui fibras de espongina. Possuem representantes dos três graus de estrutura de esponjas: asconoide, siconoide e leuconoide. A maioria das esponjas calcáreas tem menos de 10 cm de comprimento, não sendo tão grandes quanto as esponjas das outras classes. Existem esponjas calcáreas por todos os oceanos do mundo, a maioria restrita a águas costeiras relativamente rasas. Há cerca de 150 espécies de esponjas calcárias.

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Autores e editores de Wikipedia
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia PT

    Vápnice ( Slovak )

    provided by wikipedia SK

    Vápnice (Calcarea) sú trieda hubiek. Ich pseudoskelet tvoria vápnité spikuly vo vzájomnom uhle 120°. Sú to výlučne morské hubky, napr. kozmopolitne rozšírená Leucosolenia bothryoides alebo stredomorský Sycon raphanus.

    Opis

    Vápnice sa vyskytujú len v slanej morskej vode v malých hĺbkach. Žijú samostatne alebo tvoria kolónie. Vyskytujú sa v rôznych formách, v tvaroch ako jediná rúra, niekedy v tvare vázy, množstve malých rúrok, alebo niektoré sú bez žiadnej zjavnej symetrie.

    Sú väčšinou bezfarebné, niekedy jasne žlté (Leucetta chagosensis), tmavo zeleno-hnedé (Pericharax heteroraphis), alebo červeno fluoreskujúce/oranžové (Leucetta microraphis, niekedy).[1]

    Referencie

    1. Grzimek's Animal Life Encyclopedia

    Iné projekty

    • Spolupracuj na Commons Commons ponúka multimediálne súbory na tému Vápnice
    • Spolupracuj na Wikidruhoch Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Vápnice

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Autori a editori Wikipédie
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia SK

    Vápnice: Brief Summary ( Slovak )

    provided by wikipedia SK

    Vápnice (Calcarea) sú trieda hubiek. Ich pseudoskelet tvoria vápnité spikuly vo vzájomnom uhle 120°. Sú to výlučne morské hubky, napr. kozmopolitne rozšírená Leucosolenia bothryoides alebo stredomorský Sycon raphanus.

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Autori a editori Wikipédie
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia SK

    Kalksvampar ( Swedish )

    provided by wikipedia SV

    Kalksvampar (Calcarea) är en klass av marina svampdjur. Kalksvampar kännetecknas av att deras spikler (små taggliknande strukturer i kroppen som fungerar som skelett) består av kalciumkarbonat. De flesta kalksvampar är ganska små svampdjur som lever på grundare vatten. Störst är artrikedomen i tropiska och subtropiska hav, bland annat vid korallrev. Gruppen är dock räknat i antalet arter den minsta svampdjursklassen.

    Många kalksvampar har rundade säck- eller vasliknande former och ljus färg. De lever som andra svampdjur fästade vid ett underlag och livnär sig som filtrerare.

    Referenser

    • Schou, Per (red.). Djur: illustrerad guide till världens djurliv, Globe Förlaget, 2007. ISBN 0-7513-3427-8

    Externa länkar

    Blue morpho butterfly 300x271.jpg Denna djurrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Wikipedia författare och redaktörer
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia SV

    Kalksvampar: Brief Summary ( Swedish )

    provided by wikipedia SV

    Kalksvampar (Calcarea) är en klass av marina svampdjur. Kalksvampar kännetecknas av att deras spikler (små taggliknande strukturer i kroppen som fungerar som skelett) består av kalciumkarbonat. De flesta kalksvampar är ganska små svampdjur som lever på grundare vatten. Störst är artrikedomen i tropiska och subtropiska hav, bland annat vid korallrev. Gruppen är dock räknat i antalet arter den minsta svampdjursklassen.

    Många kalksvampar har rundade säck- eller vasliknande former och ljus färg. De lever som andra svampdjur fästade vid ett underlag och livnär sig som filtrerare.

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Wikipedia författare och redaktörer
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia SV

    Вапнякові губки ( Ukrainian )

    provided by wikipedia UK

    Вапняко́ві гу́бки (Calcarea) — клас морських тварин типу Губки. Відомо близько 500 видів, поширених у Світовому океані за винятком великих глибин. Відрізняються від інших губок вмістом в скелеті карбонату кальцію.

    Систематика


    Question book-new.svg
    Ця стаття не містить посилань на джерела. Ви можете допомогти поліпшити цю статтю, додавши посилання на надійні джерела. Матеріал без джерел може бути підданий сумніву та вилучений. (липень 2012)
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Автори та редактори Вікіпедії
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia UK

    Вапнякові губки: Brief Summary ( Ukrainian )

    provided by wikipedia UK

    Вапняко́ві гу́бки (Calcarea) — клас морських тварин типу Губки. Відомо близько 500 видів, поширених у Світовому океані за винятком великих глибин. Відрізняються від інших губок вмістом в скелеті карбонату кальцію.

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Автори та редактори Вікіпедії
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia UK

    Calcarea ( Vietnamese )

    provided by wikipedia VI

    Calcarea là thành viên của ngành động vật Porifera.

    Chú thích

    Tham khảo

     src= Wikispecies có thông tin sinh học về Calcarea


    Hình tượng sơ khai Bài viết chủ đề động vật này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Wikipedia tác giả và biên tập viên
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia VI

    Calcarea: Brief Summary ( Vietnamese )

    provided by wikipedia VI

    Calcarea là thành viên của ngành động vật Porifera.

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Wikipedia tác giả và biên tập viên
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia VI

    Известковые губки ( Russian )

    provided by wikipedia русскую Википедию
     src=
    Кальцибластульный тип развития. 1 — яйцо, 2, 3 — полиаксиальное дробление, 4 — целобластула, 5 — кальцибластула, 6 — начало метаморфоза, 7 — олинтус

    Некоторые известковые губки из обоих подклассов могут размножаться бесполым путём (почкованием)[12].

    Для представителей подкласса Calcinea характерен так называемый кальцибластульный тип развития. Они имеют изолецитальные, олиголецитальные яйца без признаков поляризации; питающих клеток нет. Дробление полное, равномерное, полиаксиальное. В ходе развития имеется стадия личинки, которая носит название кальцибластула. Она имеет однорядный покров из жгутиковых клеток с отдельными вкраплениями безжгутиковых клеток и обширную внутреннюю полость, заполненную жидким бесструктурным веществом[13]. Корешки жгутиков поперечно исчерчены, имеются специализированные межклеточные контакты. До стадии кальцибластулы зародыш развивается в мезохиле материнской губки[4]. В ходе метаморфоза часть жгутиковых клеток выселяется внутрь полости и трансдифференцируется в хоаноциты и амёбоциты, а оставшиеся на поверхности клетки превращаются в пинакоциты. Переднезадняя ось личинки становится базоапикальной осью губки. Молодая губка носит название олинтус[12].

     src=
    Амфибластульный тип развития. 1 — яйцо, 2 — инкурвационное дробление, 3 — стомобластула, 4 — инкурвация, 5 — амфибластула, 6 — олинтус

    Для губок подкласса Calcaronea характерен амфибластульный тип развития. Их яйца изолецитальные, олиголецитальные, овальные, окружены специализированными питающими клетками. Дробление полное, асинхронное, неравномерное, инкурвационное. Ещё на первых циклах дробления начинает проявляться передне-задняя полярность зародыша. В течение всего развития зародыш имеет бластульную организацию (состоит из крупной полости, окружённой одним слоем жгутиковых клеток), однако жгутики обращены не наружу, а внутрь, и такую инвертированную бластулу называют стомобластулой. Стомобластула выворачивается через отверстие между клетками на заднем полюсе, превращаясь в личинку — амфибластулу. До стадии амфибластулы развитие дочерней губки происходит в мезохиле материнской губки[14]. Её передний полюс образован жгутиковыми клетками, а на заднем полюсе находятся безжгутиковые зернистые клетки. Корешки жгутиков поперечно исчерчены, специализированных межклеточных контактов нет. В ходе метаморфоза жгутиковые клетки поодиночке погружаются внутрь, превращаясь в хоаноциты, клетки мезохила, склероциты и эндопинакоциты. Безжгутиковые клетки заднего полюса остаются на поверхности и дают начало экзо- и базопинакодерме. Переднезадняя ось личинки становится базоапикальной осью губки. Молодая губка также называется олинтусом[15].

    Классификация

    На май 2018 года в класс включают следующие подклассы и отряды[1]:

    Примечания

    1. 1 2 3 4 Calcarea (англ.) в базе данных World Porifera Database. (Проверено 28 июня 2018).
    2. 1 2 Известковые губки // Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — С. 223. — 831 с. — 100 000 экз.
    3. 1 2 Ересковский, Вишняков, 2015, с. 15.
    4. 1 2 3 Вестхайде, Ригер, 2008, с. 126.
    5. Рупперт, Фокс, Барнс, 2008, с. 175.
    6. Ересковский, Вишняков, 2015, с. 15—17.
    7. Lavrov Dennis V., Pett Walker, Voigt Oliver, Wörheide Gert, Forget Lise, Lang B. Franz, Kayal Ehsan. Mitochondrial DNA of Clathrina clathrus (Calcarea, Calcinea): Six Linear Chromosomes, Fragmented rRNAs, tRNA Editing, and a Novel Genetic Code (англ.) // Molecular Biology and Evolution. — 2012. — 6 December (vol. 30, no. 4). — P. 865—880. — ISSN 1537-1719. — DOI:10.1093/molbev/mss274. [исправить]
    8. Roué Mélanie, Domart-Coulon Isabelle, Ereskovsky Alexander, Djediat Chakib, Perez Thierry, Bourguet-Kondracki Marie-Lise. Cellular Localization of Clathridimine, an Antimicrobial 2-Aminoimidazole Alkaloid Produced by the Mediterranean Calcareous SpongeClathrina clathrus (англ.) // Journal of Natural Products. — 2010. — 23 July (vol. 73, no. 7). — P. 1277—1282. — ISSN 0163-3864. — DOI:10.1021/np100175x. [исправить]
    9. Symbiosis: Mechanisms and Model Systems / Joseph Seckbach. — Kluwer Academic Publishers, 2004. — P. 87. — ISBN 0-306-48173-1.
    10. Gaino E., Bo M., Betti F., Bertolino M., Scoccia F., Bavestrello G. Ultrastructural evidence of a fungus-sponge association in the Ligurian Sea: a case study ofClathrina coriacea(Porifera: Calcarea) (англ.) // Italian Journal of Zoology. — 2014. — September (vol. 81, no. 4). — P. 501—507. — ISSN 1125-0003. — DOI:10.1080/11250003.2014.953219. [исправить]
    11. Ересковский А. В. Сравнительная эмбриология губок (Porifera). — СПб.: Издательство СПбГУ, 2005. — 304 с. — ISBN 5-288-03716-7.
    12. 1 2 Ересковский, Вишняков, 2015, с. 70—71.
    13. Ересковский, Вишняков, 2015, с. 62.
    14. Рупперт, Фокс, Барнс, 2008, с. 171.
    15. Ересковский, Вишняков, 2015, с. 69—70.
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Авторы и редакторы Википедии

    Известковые губки: Brief Summary ( Russian )

    provided by wikipedia русскую Википедию
     src= Кальцибластульный тип развития. 1 — яйцо, 2, 3 — полиаксиальное дробление, 4 — целобластула, 5 — кальцибластула, 6 — начало метаморфоза, 7 — олинтус

    Некоторые известковые губки из обоих подклассов могут размножаться бесполым путём (почкованием).

    Для представителей подкласса Calcinea характерен так называемый кальцибластульный тип развития. Они имеют изолецитальные, олиголецитальные яйца без признаков поляризации; питающих клеток нет. Дробление полное, равномерное, полиаксиальное. В ходе развития имеется стадия личинки, которая носит название кальцибластула. Она имеет однорядный покров из жгутиковых клеток с отдельными вкраплениями безжгутиковых клеток и обширную внутреннюю полость, заполненную жидким бесструктурным веществом. Корешки жгутиков поперечно исчерчены, имеются специализированные межклеточные контакты. До стадии кальцибластулы зародыш развивается в мезохиле материнской губки. В ходе метаморфоза часть жгутиковых клеток выселяется внутрь полости и трансдифференцируется в хоаноциты и амёбоциты, а оставшиеся на поверхности клетки превращаются в пинакоциты. Переднезадняя ось личинки становится базоапикальной осью губки. Молодая губка носит название олинтус.

     src= Амфибластульный тип развития. 1 — яйцо, 2 — инкурвационное дробление, 3 — стомобластула, 4 — инкурвация, 5 — амфибластула, 6 — олинтус

    Для губок подкласса Calcaronea характерен амфибластульный тип развития. Их яйца изолецитальные, олиголецитальные, овальные, окружены специализированными питающими клетками. Дробление полное, асинхронное, неравномерное, инкурвационное. Ещё на первых циклах дробления начинает проявляться передне-задняя полярность зародыша. В течение всего развития зародыш имеет бластульную организацию (состоит из крупной полости, окружённой одним слоем жгутиковых клеток), однако жгутики обращены не наружу, а внутрь, и такую инвертированную бластулу называют стомобластулой. Стомобластула выворачивается через отверстие между клетками на заднем полюсе, превращаясь в личинку — амфибластулу. До стадии амфибластулы развитие дочерней губки происходит в мезохиле материнской губки. Её передний полюс образован жгутиковыми клетками, а на заднем полюсе находятся безжгутиковые зернистые клетки. Корешки жгутиков поперечно исчерчены, специализированных межклеточных контактов нет. В ходе метаморфоза жгутиковые клетки поодиночке погружаются внутрь, превращаясь в хоаноциты, клетки мезохила, склероциты и эндопинакоциты. Безжгутиковые клетки заднего полюса остаются на поверхности и дают начало экзо- и базопинакодерме. Переднезадняя ось личинки становится базоапикальной осью губки. Молодая губка также называется олинтусом.

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Авторы и редакторы Википедии

    钙质海绵纲 ( Chinese )

    provided by wikipedia 中文维基百科
    亞綱

    钙质海绵纲多孔动物门的一个纲。多产于浅。种类很多。體型大多小於10cm。有单体的,例如:毛壶Grantia);也有分枝成群体的,例如白枝海绵Leucosolenia)。质骨针(CaCO3)有针状体、三辐体等等。

    在地层中的出现晚于寻常海绵類六放海綿綱

    Ophiura.png 這是與無脊椎動物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
    后鞭毛生物:动物现存分类表
    侧生动物 中生动物 真后生动物
    肾管动物英语Nephrozoa
    未命名基群
    合皮动物英语Syndermata
    地位未定
    吮食动物英语Rouphozoa
    (?)为地位未定
     title=
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    维基百科作者和编辑

    钙质海绵纲: Brief Summary ( Chinese )

    provided by wikipedia 中文维基百科
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    维基百科作者和编辑

    石灰海綿綱 ( Japanese )

    provided by wikipedia 日本語
    石灰海綿綱 Haeckel Calcispongiae.jpg
    "Calcispongiae" from Ernst Haeckel's
    Kunstformen der Natur, 1904
    分類 : 動物界 Animalia : 海綿動物門 Porifera : 石灰海綿綱 Calcarea
    Bowerbank, 1817 亜綱

    本文参照

    石灰海綿綱(せっかいかいめんこう、Calcarea)は、海綿動物門に属する動物である。炭酸カルシウムからなる方解石アラレ石でできた骨針を持つことで知られている。多くの種の骨針は先端が3つに分かれている。先端が2つや4つに分かれている種もいる。

    生態[編集]

     src=
    Clathrina clathrus

    石灰海綿綱に属する全ての種は完全に海産で、世界中に分布するが、熱帯の浅い海で見つかることが多い。他の海綿と同様、固着性であり、濾過摂食する。

    石灰海綿綱には、アスコン型サイコン型ロイコン型の3種類全ての構造のものが存在する。通常、石灰海綿綱は小さく、高さは10cm以下で、色は淡褐色である。しかし、鮮やかな色の種も知られている。

    石灰海綿綱には、花瓶のような円対称の形のものから、細い管の網細工が群体を作っているもの、不定形のものまで存在する。骨格は網状か蜂の巣状の構造である。

    分類[編集]

    海綿動物門には15000以上の種が存在するが、そのうち400種が石灰海綿綱である。

    石灰海綿綱はカンブリア紀に初めて現れ、白亜紀に最も分布を広げた。近年の分子解析により、独立した門の分類にすべきだとも提案されている。

    現生種は2つの亜綱、5つの目に分類される[1]

    カルキネア亜綱 Calcinea
    カルカロネア亜綱 Calcaronea

    出典[編集]

    1. ^ Calcarea in WoRMS”. ISBN 0-03-056747-5.
    2. 外部リンク[編集]

       src= ウィキスピーシーズに石灰海綿綱に関する情報があります。  src= ウィキメディア・コモンズには、石灰海綿綱に関連するカテゴリがあります。
     title=
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    ウィキペディアの著者と編集者
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia 日本語

    石灰海綿綱: Brief Summary ( Japanese )

    provided by wikipedia 日本語

    石灰海綿綱(せっかいかいめんこう、Calcarea)は、海綿動物門に属する動物である。炭酸カルシウムからなる方解石アラレ石でできた骨針を持つことで知られている。多くの種の骨針は先端が3つに分かれている。先端が2つや4つに分かれている種もいる。

    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    ウィキペディアの著者と編集者
    original
    visit source
    partner site
    wikipedia 日本語

    석회해면류 ( Korean )

    provided by wikipedia 한국어 위키백과

    석회해면류해면동물문 석회해면강(Calcarea) 동물의 총칭이다.[1] 적회성 골편을 가지며, 얕은 바다에 산다. 전 세계에 약 400종 이상이 발견되며 한국에서는 현재 9종 정도가 알려져 있다. 싸리버섯해면·유태나팔해면·둥글관해면·흰나팔해면·오목해면 등을 포함하고 있다.

    하위 분류

    석회해면류는 캄브리아기에 처음 나타나기 시작하고 백악기에 가장 크게 번성했다. 15,000여 종의 해면동물 중에서 약 400여 종만이 석회해면류이다.

    • 석회질아강 (Calcaronea)
      • Baerida
      • 무화과해면목 또는 흰해면목 (Leucosolenida)
      • 석해면목 (Lithonida)
    • 칼키네아아강 (Calcinea)
      • 솜해면목 (Clathrinida)
      • 석회판목 (Murrayonida)

    각주

    1. Barnes, Robert D. (1982). Invertebrate Zoology. Philadelphia, PA: Holt-Saunders International. p. 104. ISBN 0-03-056747-5.
     title=
    license
    cc-by-sa-3.0
    copyright
    Wikipedia 작가 및 편집자