Senecio brasiliensis ye una especie botánica de yerbácea perenne de senecio, perteneciente a la familia de les asteracees.
Ye endémica d'América del Sur: Arxentina [n.], Brasil, Paraguái, Uruguái.
Con tarmos erectos, glabros, estriaos, ramosos nel so parte cimeru, densamente foliosos, algama 1-2,5 m d'altor, con fueyes alternaes.[1]
Ta principalmente na rexón centro-sur de Brasil, conocida como: malmequer-amarelo, Maria-mole, flor-das-almes..
Los frutos y les fueyes presenten alcaloides pirrolizidínicos, hepatotóxicos.
Ye pocu lo conocío d'intoxicación n'humanos, salvu n'animales. Produz principalmente necrosis de fégadu y mancadures pulmonares.
Senecio brasiliensis describióse por (Spreng.) Less. y espublizóse en Linnaea 6: 249. 1831.[2]
Senecio: nome xenéricu que remanez del Llatín sĕnĕcĭo, ōnis = "vieyu", polos capítulos maduros que recuerden a les sos cabeces de pelo y barba blanques.
brasiliensis: epítetu xeográficu qu'alude al so localización en Brasil.
Senecio brasiliensis ye una especie botánica de yerbácea perenne de senecio, perteneciente a la familia de les asteracees.
Vista de la planta