Mae'r dosbarth biolegol Jungermanniopsida yn un o dri dosbarth o Lysiau'r afu o fewn y ffylwm Marchantiophyta. hwn yw'r mwyaf o'r tri. Y ddau ddosbarth arall yw Haplomitriopsida a Marchantiopsida.[3][4][5] yn 2000 dau ddosbarth oedd gan y ffylwm, yna, yn dilyn datblygiadau gyda'r genynnau, ymddangosodd grŵp newydd sbon, sef y Haplomitriopsida.
Mae'r dosbarth hwn o Lysiau'r afu yn cynnwys sawl urdd: Fossombroniales, Jungermanniales, Metzgeriales, Pallaviciniales, Pelliales, Pleuroziales, Porellales a Ptilidiales.[6]
Mae gan lawer o'r planhigion yn y grŵp hwn ddail meddal neu/ac mae ar ffurf thaloid syml. Ychydig o nodweddion sy'n gyffredin rhyngddynt, mewn gwirionedd. Gall y dail fod yn llabedog neu'n gyfan a gall dail y rhai thaloid fod yn ganghennog. Mae tua 90% o o Lysiau'r afu yn olewog a gall y rhannau olewog amrywio o ran lleoliad yr olew ar y planhigyn.[7] Dim ond ar lysiau'r afu y math hwn o olew.[8]
Mae'r dosbarth biolegol Jungermanniopsida yn un o dri dosbarth o Lysiau'r afu o fewn y ffylwm Marchantiophyta. hwn yw'r mwyaf o'r tri. Y ddau ddosbarth arall yw Haplomitriopsida a Marchantiopsida. yn 2000 dau ddosbarth oedd gan y ffylwm, yna, yn dilyn datblygiadau gyda'r genynnau, ymddangosodd grŵp newydd sbon, sef y Haplomitriopsida.
Mae'r dosbarth hwn o Lysiau'r afu yn cynnwys sawl urdd: Fossombroniales, Jungermanniales, Metzgeriales, Pallaviciniales, Pelliales, Pleuroziales, Porellales a Ptilidiales.
Mae gan lawer o'r planhigion yn y grŵp hwn ddail meddal neu/ac mae ar ffurf thaloid syml. Ychydig o nodweddion sy'n gyffredin rhyngddynt, mewn gwirionedd. Gall y dail fod yn llabedog neu'n gyfan a gall dail y rhai thaloid fod yn ganghennog. Mae tua 90% o o Lysiau'r afu yn olewog a gall y rhannau olewog amrywio o ran lleoliad yr olew ar y planhigyn. Dim ond ar lysiau'r afu y math hwn o olew.
Die Jungermanniopsida sind eine Klasse der Lebermoose. Die Jungermanniopsida werden in vier Unterklassen eingeteilt, jene der Jungermanniidae enthält beblätterte Vertreter (folios), die der anderen Unterklassen besitzen einen einfachen Thallus. Die Klasse ist mit über 4500 Arten ausgesprochen umfangreich.
Die Jungermanniales sind in Stämmchen und Blättchen gegliedert. Die Blättchen ohne Mittelrippe sitzen seitlich in ursprünglich drei Reihen. Bei manchen Arten fällt die dritte Reihe an der Unterseite weg. Dagegen sind die Arten der Metzgeriales „thallos“ gebaut. Ihr Thallus ist aber einfacher gebaut als bei den Marchantiopsida. Er besitzt weder Luftkammern noch Atemporen und ist nur wenige Zellschichten dick. Ein zentraler Streifen ist meist dicker als der Rand, bei manchen Arten, etwa bei der Gattung Metzgeria ist eine scharf abgegrenzte Mittelrippe vorhanden. Am Rand ist der Thallus bei manchen Arten gelappt, was dann den Eindruck macht, als wären zwei Reihen von Blättchen vorhanden. Der Thallus wird aus zweischneidigen Scheitelzellen gebildet, die beblätterten Formen aus dreischneidigen Scheitelzellen.
In fast allen Geweben der Jungermanniopsida finden sich Ölkörper aus Terpenen, die ihnen einen typischen Duft verleihen.
Die Gametangien stehen einzeln und sind nicht in Gametangienständen zusammengefasst.
Der Sporophyt besteht aus einer Sporenkapsel, die von einem langen Stiel (Seta) emporgehoben wird. Die Sporenkapsel öffnet sich längs in 4 Klappen.
Die namensgebende Gattung, Jungermannia, wurde von Carl von Linné nach Ludwig Jungermann (1572–1653) benannt. Aufgrund der unterschiedlichen Schreibweisen von Jungermans Namen, mit einem bzw. zwei n, wurde von manchen Systematikern auch die Schreibweise Jungermania verwendet. Maßgeblich ist jedoch die Schreibung Linnés.[1]
Die Jungermanniopsida werden wie folgt untergliedert.[2] Dabei sind Taxa bis zur Familienebene vollständig gelistet, Gattungen und Arten nur exemplarisch:
Die Jungermanniopsida sind eine Klasse der Lebermoose. Die Jungermanniopsida werden in vier Unterklassen eingeteilt, jene der Jungermanniidae enthält beblätterte Vertreter (folios), die der anderen Unterklassen besitzen einen einfachen Thallus. Die Klasse ist mit über 4500 Arten ausgesprochen umfangreich.
Jungermanniopsida es un classe de Marchantiophyta.
Jungermanniopsida is the largest of three classes within the division Marchantiophyta (liverworts).[3][4]
Based on the work by Novíkov & Barabaš-Krasni 2015.[5]
Pelliidae Metzgeriidae JungermanniidaeJungermanniopsida is the largest of three classes within the division Marchantiophyta (liverworts).
Jungermanniopsida es el nombre botánico de una clase de musgos hepáticos (Hepaticophyta), con alrededor de 5000 a 7000 especies. con más de las tres cuartas partes de las hepáticas, Su nombre se debe a Ludwig Jungerman (1572-1653).
Comprende hepáticas talosas pero sobre todo formas foliosas. Las formas foliosas comprenden el gametófito con filidios dispuestos en 2 filas sin nervio principal. No hay gametangióforos en el gametófito. Este presenta en su superficie cuerpos oleosos. El espermatofito suele abrirse en cuatro valvas. La mayoría de las especies crecen postradas y presentan ramificación dicotómica.
Taloso no diferenciado o folioso.
Todas las células con cuerpos oleíferos.
No poseen gametangióforos. Se desarrolla directamente desde el talo.
Pared del esporangio multiestratificada.
Seta larga y transparente.
Asexual. Propágulos. Se encuentran sobre los filidios, no hay receptáculo. El arquegonio está protegido por una envoltura o perianto (n).
Sexual. Ciclo similar a Marchantiopsidas.
Muy abundantes en los bosques tropicales, pues es donde hay más humedad. Viven directamente sobre humus, corteza de árbol o pueden llegar a vivir sobre hojas perennes. Algunas pueden vivir flotando en el agua.
Jungermanniopsida se clasificó en dos órdenes, Jungermanniales y Metzgeriales. Sin embargo, ahora se divide en tres subclases cuyas relaciones filogenéticas son las siguientes:[2]
JungermanniopsidaJungermanniopsida es el nombre botánico de una clase de musgos hepáticos (Hepaticophyta), con alrededor de 5000 a 7000 especies. con más de las tres cuartas partes de las hepáticas, Su nombre se debe a Ludwig Jungerman (1572-1653).
Comprende hepáticas talosas pero sobre todo formas foliosas. Las formas foliosas comprenden el gametófito con filidios dispuestos en 2 filas sin nervio principal. No hay gametangióforos en el gametófito. Este presenta en su superficie cuerpos oleosos. El espermatofito suele abrirse en cuatro valvas. La mayoría de las especies crecen postradas y presentan ramificación dicotómica.
Aitomaksasammalet (Jungermanniopsida) on toinen maksasammalten kaareen kuuluvista luokista. Toinen on maksasammalet.[2]. Aitomaksasammalten luokkaan kuuluvat sammalet ovat joko sekovartisia tai lehdellisiä tai niiden välimuotoja. Sekovartisten aitomaksasammalten solukkorakenne ei ole samalla lailla pitkälle erikoistunut kuin maksasammalten luokkaan kuuluvilla sammalilla. Niillä ei ole varrellisia sukusolupesäkkeistöjä.[3]
Aitomaksasammalet (Jungermanniopsida) on toinen maksasammalten kaareen kuuluvista luokista. Toinen on maksasammalet.. Aitomaksasammalten luokkaan kuuluvat sammalet ovat joko sekovartisia tai lehdellisiä tai niiden välimuotoja. Sekovartisten aitomaksasammalten solukkorakenne ei ole samalla lailla pitkälle erikoistunut kuin maksasammalten luokkaan kuuluvilla sammalilla. Niillä ei ole varrellisia sukusolupesäkkeistöjä.
Les hépatiques à lobes (Jungermanniopsida) forment une classe de plantes hépatiques ou marchantiophytes (division Hepaticophyta ou Marchantiophyta).
Selon NCBI (11 mars 2017)[1] et ITIS (11 mars 2017)[2] :
Les hépatiques à lobes (Jungermanniopsida) forment une classe de plantes hépatiques ou marchantiophytes (division Hepaticophyta ou Marchantiophyta).
Jungermanniopsida, biljni razred u koljenu jetrenjarki. Ime dolazi po rodu Jungermannia. Dijeli se na 8 redova[1] [2]
Jungermanniopsida, biljni razred u koljenu jetrenjarki. Ime dolazi po rodu Jungermannia. Dijeli se na 8 redova
Jungermanniopsida adalah kelas terbesar dari tiga kelas dalam divisi lumut hati.[1][2]
Didasarkan pada pekerjaan oleh Novíkov & Barabaš-Krasni 2015.[3]
. PMID 26929706. Jungermanniopsida adalah kelas terbesar dari tiga kelas dalam divisi lumut hati.
Jungermanijainiai (lot. Jungermanniopsida) – augalų (Plantae) karalystės, kerpsamanių (Hepatophyta) skyriaus klasė. Tai indų neturintys augalai.
Jungermanijainiai (lot. Jungermanniopsida) – augalų (Plantae) karalystės, kerpsamanių (Hepatophyta) skyriaus klasė. Tai indų neturintys augalai.
Jungermanniopsida Stotler & Stotl.-Crand. é uma classe de plantas embriófitos, não vasculares, pertencente à divisão Marchantiophyta. Com uma diversidade estimada em 5000-7000 espécies, é a maior das três classes em que está repartida a divisão Marchantiophyta (hepáticas).[3][4]
A classe Jungermanniopsida constituía o principal grupo da antiga divisão Hepaticophyta, agrupando entre 5 000 e 7 000 espécies, o que representa mais de três quartas partes de todas as hepáticas conhecidas. O epónimo do nome da classe é Ludwig Jungermann (1572-1653).[5] Embora a classe integre hepáticas talosas, a maioria das espécies são formas foliosas. A maioria das espécies crescem prostradas e apresentam ramificação dicotómica.
As formas foliosas compreendem o gametófito com filídios dispostos em duas filas, sem nervura principal. O espermatófito em geral abre-se por quatro valvas.
Os membros do agrupamento não apresentam gametangióforos no gametófito. O gametófito apresenta à sua superfície corpos oleosos e é taloso não diferenciado ou folioso. Todas as células apresentam corpos oleíferos.
Como não apresentam gametangióforos, o esporófito desenvolve-se directamente a partir do talo. O esporófito apresenta a parede do esporângio multiestratificada. A seta é longa e transparente.
A reprodução é maioritariamente assexual, através de propágulos que se desenvolvem sobre os filídios, sem receptáculo. O arquegónio está protegido por uma envoltura ou perianto. Na reprodução sexual, o ciclo é similar ao das Marchantiopsidas.
O grupo é muito abundante nos bosques tropicais, ombrosos, onde haja abundante humidade. Vivem directamente sobre húmus, ritidoma (casca) de árvores, sendo alguns grupos epífitas que vivem sobre folhas perenes de diversas árvores e arbustos. Algumas espécies podem viver flutuando na água.
Durante muito tempo o agrupamento taxonómico correspondente à actual classe Jungermanniopsida foi classificados em duas ordens: Jungermanniales e Metzgeriales. Avanços recentes em matéria de filogenia molecular levaram à alteração da circunscrição taxonómica do grupo e ao surgimento de três subclasses[6] cujas relações filogenéticas, obtidas com base na análise dos dados de genética molecular disponíveis, permitem elaborar o seguinte cladograma da classe Jungermanniopsida:[7]
A informação filogenética disponível suporta a seguinte classificação para o grupo:[2]
Jungermanniopsida Stotler & Stotl.-Crand. é uma classe de plantas embriófitos, não vasculares, pertencente à divisão Marchantiophyta. Com uma diversidade estimada em 5000-7000 espécies, é a maior das três classes em que está repartida a divisão Marchantiophyta (hepáticas).
Jungermanniopsida är en klass i divisionen levermossor som i sin tur tillhör växtriket.
Klassen delas i två ordningar. Arter i ordningen Jungermanniales har stjälkar och blad medan medlemmar i ordningen Metzgeriales bara har en enkel bål.
Nästan alla arter i klassen har oljekroppar i vävnaden som är fylld med terpene (alicykliska kolväten). De avsöndrar därför en kännetecknande doft.
Könsorganen står ensamma.
Typsläktet, Jungermannia, uppkallades av Heinrich Bernhard Rupp efter den tyska botanikern Ludwig Jungermann. Senare övertogs namnet för alla överordnade taxa.
Jungermanniopsida är en klass i divisionen levermossor som i sin tur tillhör växtriket.
Klassen delas i två ordningar. Arter i ordningen Jungermanniales har stjälkar och blad medan medlemmar i ordningen Metzgeriales bara har en enkel bål.
Nästan alla arter i klassen har oljekroppar i vävnaden som är fylld med terpene (alicykliska kolväten). De avsöndrar därför en kännetecknande doft.
Könsorganen står ensamma.
Typsläktet, Jungermannia, uppkallades av Heinrich Bernhard Rupp efter den tyska botanikern Ludwig Jungermann. Senare övertogs namnet för alla överordnade taxa.
Юнгерманієві печіночники (Jungermanniopsida) — клас печіночників.
Гаметофіт юнгерманієвих має вигляд слані простої будови або є листковостеблевою рослиною. Листки одношарові, без жилки, різні за формою і розміром, розміщені в три, рідше у два ряди. Олійні тільця розміщені групами по кілька, рідше по-одному у звичайних вегетативних клітинах. Ризоїди гладенькі. Спорогон має коробочку, ніжку і стопу. Коробочка є з багатошаровою, рідше одношаровою стінкою, розкривається чотирма повздовжніми щілинами, рідко руйнується. Крім спор у коробочках є елатери.
У класі понад 7000 видів з 35-50 родин і 3-4 порядків, з них в Україні близько 150 видів з 23 родин.
Юнгерманієві печіночники (Jungermanniopsida) — клас печіночників.
Jungermanniopsida là tên khoa học của một lớp rêu tản có hai bộ Jungermanniales và Metzgeriales, với khoảng 5.000 đến 7.000 loài. Tên của nó được đặt theo tên của Jungerman Ludwig (1572-1653).
Bài viết về chủ đề sinh học này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Jungermanniopsida là tên khoa học của một lớp rêu tản có hai bộ Jungermanniales và Metzgeriales, với khoảng 5.000 đến 7.000 loài. Tên của nó được đặt theo tên của Jungerman Ludwig (1572-1653).
Jungermanniopsida Stotler & Stotl.-Crand., 1977[1] emend. 2000[2]
Порядки
Юнгерманиевые печёночники[источник не указан 569 дней] (Jungermanniopsida) — класс печеночников.
Гаметофит юнгерманиевых имеет вид слоевища простого строения или представляет собой листостебельное растение. Листья однослойные, без жилки, различные по форме и размеру, размещены в три, реже в два ряда. Масляные тельца размещены группами по нескольку, реже по одному в обычных вегетативных клетках. Ризоиды гладкие. Спорофит имеет коробочку, ножку и стопу. Коробочка с многослойной, реже однослойной стенкой, раскрывается четырьмя продольными щелями, редко разрушается. Кроме спор в коробочках есть элатери.
По данным Novíkov & Barabaš-Krasni 2015[3].
Юнгерманиевые печёночники[источник не указан 569 дней] (Jungermanniopsida) — класс печеночников.
망울이끼강(Jungermanniopsida)은 우산이끼류 강의 하나이다.
다음은 2006년 포레스트(Forrest) 등의 연구에 기초한 우산이끼류의 계통 분류이다.[3]
우산이끼문 하플로미트리움강 우산이끼강다음은 노비코프(Novíkov)와 바라바스-크라스니(Barabaš-Krasni)의 2015년 연구에 기반한 망울이끼강의 계통 분류이다.[4]
망울이끼강 물우산대이끼아강 리본이끼아강 망울이끼아강
,_plate_82.jpg)
,_plate_82.jpg){kind=link}