Casearia arborea (Rich.) Urb. – gatunek rośliny z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). Występuje naturalnie na Karaibach, w Ameryce Centralnej oraz Ameryce Południowej[3][4][5].
Rośnie naturalnie na Karaibach, w Ameryce Centralnej oraz Ameryce Południowej[3][4][5]. Na Karaibach jest spotykany na obszarze od Portoryko do Kuby[6]. W Ameryce Centralnej występuje między innymi w Meksyku, Gwatemali, Kostaryce i Panamie[3][4][5][6]. W Ameryce Południowej rośnie w Kolumbii, Wenezueli, Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Ekwadorze, Peru, Boliwii oraz Brazylii[3][4][5]. W Brazylii został zaobserwowany w stanach Acre, Amazonas, Amapá, Pará, Rondônia, Roraima, Tocantins, Alagoas, Bahia, Ceará, Maranhão, Paraíba, Pernambuco, Piauí, Sergipe, Goiás, Mato Grosso do Sul, Mato Grosso, Espírito Santo, Minas Gerais, Rio de Janeiro, São Paulo (stan) i Parana, a także w Dystrykcie Federalnym[7].
Najczęściej rośnie wzdłuż dróg, na terenach otwartych, w zaroślach oraz lasach. Spotykany bywa w niskich górach. Preferuje wilgotne gleby wapienne. Najlepiej rośnie w wilgotnych, przybrzeżnych regionach. Kwitnie i owocuje przez cały rok[6].
Drewno jest od umiarkowanie ciężkiego do ciężkiego, twarde, kruche i relatywnie trwałe, ma barwę od jasnobrązowej do bladożółtej, niekiedy jest czerwonobrązowe. Bywa używane jako krokwie i belki w budownictwie domowym. Ponadto ma zastosowanie jako opał[6].
Casearia arborea (Rich.) Urb. – gatunek rośliny z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). Występuje naturalnie na Karaibach, w Ameryce Centralnej oraz Ameryce Południowej.